III SA/Wr 17/14

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] października 2013 r. Dyrektor Izby Celnej we W. – po ponownym rozpatrzeniu zażalenia "A" sp. komandytowa, z siedzibą w Z., na postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego we W. z dnia [...] listopada 2012 r. (nr [...]) nakładające na spółkę karę porządkową 2 000 zł, w związku z uchyleniem poprzedniego postanowienia Dyrektora Izby Celnej we W. ([...] stycznia 2013 r.) wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia [...] maja 2013 r. ([...]) – utrzymał pierwszoinstancyjne postanowienie w mocy.

Organ drugiej instancji powołał się na art. 233 § 1 pkt 1 w zw. z art. 262 § 1 pkt 2, art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622 ze zm.).

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ zażaleniowy wskazał na zalecenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu (wyrok z [...] maja 2013 r., [...]), by przy ponownym rozpatrywaniu sprawy kary porządkowej organ ten przeanalizował argumentację spółki w zakresie wyjaśnień objętych wezwaniem z dnia [...] października 2012 r., w szczególności co do punktu 6c oraz punktu 7b, i możliwości udzielenia przez spółkę tych informacji.

Dyrektor Izby Celnej we W. zauważył, że w toku postępowania dotyczącego klasyfikacji taryfowej importowanych towarów, a w konsekwencji ustalenia kwoty długu celnego, Naczelnik Urzędu Celnego we W. podjął działania zmierzające do zrekonstruowania stanu faktycznego. W tym celu, realizując wyrażoną w art. 122 Ordynacji podatkowej zasadę prawdy obiektywnej, organ ten – postanowieniem z dnia [...] września 2012 r. – wezwał spółkę do złożenia wyjaśnień, wskazał jakich informacji oczekuje i pouczył o konsekwencjach niezastosowania się do żądania organu.

W ocenie organu pierwszej instancji wyjaśnienia nadesłane przez spółkę były zbyt ogólnikowe i niepełne, aby móc ustalić jakie funkcje pełni importowany towar, a co się z tym wiąże – określić prawidłowy kod CN (czemu organ ten dał wyraz w postanowieniu z dnia [...] października 2012 r., wzywając stronę w punkcie 2 do uzupełnienia wyjaśnień w zakresie punktów 6c i 7b postanowienia z dnia [...] września 2012 r.). W uzasadnieniu postanowienia organ uszczegółowił w jakim zakresie należy wyjaśnienia uzupełnić.

W piśmie z dnia [...] października 2012 r. strona nie odniosła się w ogóle do żądanych informacji, nie podała także żadnego powodu uzasadniającego brak odpowiedzi w tej kwestii.

Mając na uwadze fakt, że to importer zna właściwości i funkcje towaru, jak i jego przeznaczenie, a także wobec nieudzielenia odpowiedzi na wezwanie organu w zakresie punktu 2 postanowienia z dnia [...] października 2012 r., Naczelnik Urzędu Celnego we W. kolejny raz wezwał (postanowieniem z dnia [...] października 2012 r.) o nadesłanie stosownych wyjaśnień, zakreślając trzydniowy termin.

Strona nie odpowiedziała w wyznaczonym terminie, nie wniosła też o jego przedłużenie, jak czyniła to wcześniej podczas prowadzonego postępowania wyjaśniającego.

Mimo że niniejsze postępowanie odnosi się do zasadności nałożenia na spółkę kary porządkowej, to w ocenie Dyrektora Izby Celnej niezbędnym jest odwołanie się do sprawy merytorycznej, w granicach której zostało wydane zaskarżone postanowienie z dnia [...] listopada 2012 r.

Przedmiotem jej rozpoznania było ustalenie prawidłowej klasyfikacji taryfowej i tym samym niezbędne stało się określenie wszystkich funkcji jakie spełniają sporne towary.

Strona od momentu dokonania zgłoszenia celnego do czasu wniesienia zażalenia utrzymywała, że urządzenie nie ma możliwości odtwarzania obrazu wideo, gdyż musi otrzymywać sygnał HD-SDI EMBEDED, a sygnał ten jest generowany tylko i wyłącznie przez procesor obrazu XDC-6000, który z kolei – jak wynikało z oświadczenia strony zawartego w protokole składania wyjaśnień – nie był przedmiotem importu.

Natomiast w wyjaśnieniach z dnia [...] listopada 2012 r., odnoszących się również do dostawy elementów dla potrzeb instalacji urządzeń na Stadionie Miejskim we W., strona wskazała, że importowany towar (już przy przedłożenia go do odprawy celnej) zawierał element – procesor XDC-6000, którego obecność powoduje, że sporny towar ma zdolność wyświetlania obrazu wideo (otrzymuje bowiem właściwy dla niego sygnał HD-SDI EMBEDED), a ta właściwość miała decydujące znaczenie dla ustalenia prawidłowego kodu CN dla importowanego towaru.

Dyrektor Izby Celnej podniósł, że w sprawie klasyfikacji taryfowej importowanego towaru został wydany w dniu [...] października 2013 r. nieprawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu (III SA/Wr 389/13), oddalający skargę spółki na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] marca 2013 r. (nr [...]). W ustnym uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że importu dokonywał profesjonalny przedsiębiorca i co najmniej jego zaniedbanie oraz niefrasobliwość spowodowały, że dane w zgłoszeniu celnym podane zostały nieprawidłowo. Potwierdzają to, zdaniem Sądu, wyjaśnienia z dnia [...] listopada 2012 r., z których wynika, że spółka zdawała sobie sprawę, co stanowi przedmiot importu i jakie pełni funkcje.

W zażaleniu z dnia [...] listopada 2012 r. strona podniosła, że nie była w stanie przedstawić jakichkolwiek dodatkowych wyjaśnień, informacji bądź dokumentów, które wniosłyby cokolwiek więcej ponad informacje przedstawione w wyjaśnieniach z dnia [...] października 2012 r.

Organ odwoławczy podkreślił, że informację o niemożności dostarczenia danych w odniesieniu do kwestii opisanych w punktach 6c i 7b postanowienia z dnia [...] września 2012 r. spółka przekazała dopiero na etapie zażalenia. Podniósł przy tym, że w dniu [...] listopada 2012 r., tj. dniu sporządzenia zażalenia, strona była świadoma, że urządzenie XDC-6000 stanowiło element dostawy. Wskazał również na stanowisko spółki (zawarte w wyjaśnieniach z dnia [...] listopada 2012 r., złożonych w postępowaniu prowadzonym w sprawie uregulowania sytuacji towaru w postaci procesorów XDC-6000, wszczętym w dniu [...] września 2012 r., a włączonych do postępowania w kwestii klasyfikacji taryfowej postanowieniem z dnia [...] grudnia 2012 r.), że "Spółka przeprowadziła szczegółową weryfikację tego zagadnienia, obejmującą m.in. sprawdzenie dokumentów związanych z nabyciem elementów do wykonania ekranów LED oraz korespondencję zarówno z [...] jak również z [...]. Elementem weryfikacji były również rozmowy z osobami odpowiedzialnymi za prowadzenie projektu".

Świadczy to zdaniem organu, że spółka pozostawała w kontakcie z eksporterem (sprzedawcą) importowanych towarów i tym samym mogła pozyskać żądane przez organ pierwszej instancji wyjaśnienia.

Tymczasem w odpowiedzi na postanowienie z dnia [...] września 2012 r., w odniesieniu do punktu 7b, spółka oświadczyła jedynie, że nie posiada karty katalogowej procesora XDC-6000, nie podejmując żadnych działań zmierzających do udzielenia odpowiedzi, jakie funkcje realizuje wspomniany procesor, mimo że w tym czasie – co wskazano wcześniej – wyjaśniała z dostawcą i osobami odpowiedzialnymi za realizację projektu niezbędność procesorów XDC-6000 do wykonania instalacji.

Mimo jeszcze dwukrotnego wezwania strony do przedłożenia wyjaśnień (postanowienia z dnia [...] października 2012 r. i [...] października 2012 r.) zarówno w kwestii funkcji procesora (pkt 7b), jak i uszczegółowienia danych dotyczących sygnału HD-SDI EMBEDED, generowanego wyłącznie przez procesor XDC-600 (pkt 6c), spółka pozostawiła te wezwania bez odpowiedzi.

Według Dyrektora Izby Celnej, dostarczenie żądanych informacji mieściło się w granicach możliwości spółki, a tym samym jej działanie polegające na zaniechaniu udzielenia odpowiedzi na wezwania, co do części zawartych w nich żądań (punkty 6c i 7b postanowienia z dnia [...] września 2012 r.) organu celnego, a mających zasadnicze znaczenie dla wyczerpującego wyjaśnienia wszystkich okoliczności w sprawie, nosiło znamiona "bezzasadnej odmowy", a zatem właściwe było nałożenie na stronę postępowania kary porządkowej.

Zdaniem Dyrektora Izby Celnej ponowne przeprowadzenie postępowania, mającego za przedmiot zbadanie zasadności nałożenia kary porządkowej, oraz podjęte rozstrzygnięcie eliminują uchybienia, które zostały wskazane w wyroku z dnia [...] maja 2013 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu spółka zarzuciła organowi wydanie zaskarżonego postanowienia z naruszeniem:

1) prawa materialnego:

• art. 262 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej – przez błędną wykładnię tego przepisu i jego niewłaściwe zastosowanie, polegające na uznaniu, że brak przedstawienia wyczerpujących (w ocenie organu podatkowego) wyjaśnień w postępowaniu w odniesieniu do zagadnień, na temat których spółka nie dysponowała wystarczającą wiedzą, stanowi bezzasadną odmowę złożenia wyjaśnień;

2) prawa procesowego:

• art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – przez rozstrzygnięcie w sprawie bez uwzględnienia oceny prawnej sformułowanej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia [...] maja 2013 r. ([...]);

• art. 187 § 1 w zw. z art. 210 § 4 i art. 210 § 1 pkt 6 Ordynacji podatkowej – przez dokonanie błędnych ustaleń faktycznych w sprawie i przedstawienie całkowicie rozbieżnych argumentów dotyczących okoliczności faktycznych uzasadniających postanowienia organów pierwszej i drugiej instancji;

• art. 120 i art. 121 Ordynacji podatkowej – poprzez błędne zastosowanie wskazanych wcześniej przepisów prawa materialnego.

Strona skarżąca wniosła o:

• uchylenie postanowienia Dyrektora Izby Celnej we W. oraz poprzedzającego je postanowienia Naczelnika Urzędu Celnego we W., w całości;

• zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Celnej we W. wniósł o oddalenie skargi, podtrzymując stanowisko zajęte w uzasadnieniu kwestionowanego postanowienia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

I.

Ocena zaskarżonego postanowienia według kryterium zgodności z prawem (art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych, Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm., w zw. z art. 3 § 2 pkt 2 i art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), nie dała dostatecznych podstaw do wyeliminowania kwestionowanego rozstrzygnięcia ze zbioru legalnych aktów administracji publicznej, albowiem organy rozpatrujące sprawę nie dopuściły się naruszenia prawa materialnego, które miałoby wpływ na wynik sprawy, jak też nie uchybiły regułom proceduralnym w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy.

II.

Ratio legis unormowania zawartego w art. 262 § 1 pkt 2 o.p. jest zdyscyplinowanie uczestników postępowania i wymuszenie posłuchu postanowieniom organów podatkowych. Instrument prawny przewidziany w tym przepisie ma równocześnie służyć sprawnemu przeprowadzeniu postępowania i wydaniu rozstrzygnięcia we właściwym terminie.

Przesłanką uzasadniającą nałożenie kary porządkowej na podstawie art. 262 § 1 pkt 2 o.p. jest bezzasadna, a więc nieznajdująca potwierdzenia w obowiązujących przepisach (np. art. 195 lub art. 196 o.p.), odmowa złożenia wyjaśnień, zeznań, wydania opinii, okazania przedmiotu oględzin lub udziału.

Wykładni art. 262 § 1 pkt 2 o.p. nie można odrywać od zasad postępowania podatkowego przyjętych w Ordynacji podatkowej. Trzeba mieć bowiem uwadze, że na organach podatkowych spoczywa obowiązek podjęcia wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego (art. 122 o.p.) oraz zebrania i w sposób wyczerpujący rozpatrzenia całego materiału dowodowego zebranego w sprawie (art. 187 § 1 o.p.).

W judykaturze sądów administracyjnych i piśmiennictwie wskazuje się jednoznacznie, że wynikające z art. 122 i art. 187 § 1 o.p. obowiązki organów podatkowych nie oznaczają, że ciężar dowodu, czy dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego spoczywa wyłącznie na organie podatkowym (por. np. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia: 6 sierpnia 2009 r., I FSK 205/08; 7 lipca 2009 r., II FSK 372/08; 4 czerwca 2009 r., II FSK 293/08; 23 grudnia 2008 r., II FSK 1327/07; 30 maja 2006 r. II FSK 835/05; A. Hanusz, Strony postępowania podatkowego a ciężar dowodu, PiP 2004, nr 9, s. 49 i nast.).

Wprawdzie inicjatywa w zbieraniu dowodów i wyjaśnianiu stanu faktycznego należy do organu podatkowego (celnego) (art. 122 o.p.), to jednak nie można nie zauważyć, że realizacji tego celu służy także instytucja wezwania strony lub innej osoby do złożenia wyjaśnień, zeznań, opinii lub dokumentów niezbędnych do prawidłowego ustalenia stanu faktycznego (art. 155 § 1 w zw. z art. 189 o.p.). Notoryjnym jest bowiem fakt, że zarówno strona, jak i jej kontrahent dysponują wieloma informacjami o towarze objętym postępowaniem celnym, które to wiadomości mogą istotnie przyczynić się do ustalenia stanu faktycznego i właściwej taryfikacji sprowadzonego towaru.

Organ celny jest niewątpliwie zobligowany ustawowo do zebrania dowodów i ustalenia stanu faktycznego, co jednak nie oznacza, że strona postępowania nie ma obowiązku przekazania – na żądanie organu – dowodu, informacji lub wyjaśnienia okoliczności istotnych w sprawie. W zakresie obowiązku wszechstronnego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego, organ powinien wskazać okoliczności faktyczne zarówno korzystne, jak i niekorzystne dla strony.

Przez instytucję wezwania strony lub innej osoby do działania określonego w art. 155 § 1 o.p., organ podatkowy (celny) realizuje nałożony nań obowiązek podjęcia wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy. Jeżeli wezwany podmiot nie stosuje się do wezwania, organ podatkowy (celny) ma prawo podjąć dopuszczalne prawem kroki zmierzające do uzyskania od wezwanego wyjaśnień, czy przedstawienia dowodu. Trzeba przy tym pamiętać, że ocena, czy złożenie przez stronę oznaczonego dowodu jest niezbędne, pozostaje w gestii organu, przed którym toczy się postępowanie, nie zaś w sferze uznania podmiotu wezwanego (por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 listopada 2010 r., II FSK 1270/09 II; FSK 921/10; II FSK 1691/10).

Dopuszczalnym środkiem dyscyplinującym podmiot wezwany do przedstawienia wskazanych dowodów, podjęcia oznaczonych działań, jest kara porządkowa przewidziana w art. 262 § 1 pkt 2 o.p. Według tego unormowania, kluczową przesłankę nałożenia kary porządkowej stanowi "bezzasadność odmowy" dokonania konkretnej czynności procesowej przez stronę. Przez takie zaniechanie należy rozumieć odmowę niemającą podstaw w obiektywnych okolicznościach sprawy. Nie chodzi tu zatem o to, czy w przekonaniu strony mogła ona temu obowiązkowi sprostać, lecz o istnienie faktycznych przeszkód w jego wykonaniu.

III.

Odnosząc przywołane unormowania i poczynione na ich podstawie uwagi do stanu faktycznego sprawy, nie sposób pominąć wynikających z akt sprawy okoliczności, które wskazują na wielokrotne, kierowane do strony skarżącej, wezwania do złożenia wyjaśnień i przedstawienia dokumentów mających istotne znaczenie dla prawidłowej taryfikacji importowanych przez spółkę towarów.

Ponieważ w rozpoznawanej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (wyrokiem z dnia [...] maja 2013 r., [...]) uchylił poprzednie postanowienie Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] stycznia 2013 r. o nałożeniu na spółkę kary porządkowej, by przy ponownym rozpatrywaniu tej sprawy organ przeanalizował argumentację spółki w zakresie wyjaśnień objętych wezwaniem z dnia [...] października 2012 r., w szczególności co do punktu 6c oraz punktu 7b, i możliwości udzielenia przez spółkę tych informacji, przeto – stosownie do dyspozycji art. 153 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – zarówno ocena prawna, jak i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia.

W postanowieniu z dnia [...] września 2012 r. (k. 37 akt administracyjnych), wszczynającym postępowanie celne w sprawie towarów objętych zgłoszeniem z dnia [...] lipca 2011 r. (nr [...]) Naczelnik Urzędu Celnego we W. wezwał spółkę m.in. do udzielenia wyjaśnień i wypowiedzi:

- punkt 6c – >czy w świetle dokumentu "[...]" – jak w nim zaznaczono, sygnałem elektrycznym doprowadzanym na złącza wejściowe AVL-ODX8 określane nazwą "VIDEO-IN" jest sygnał HD-SDI, którego oznaczenie jest właściwe dla szeregowego komponentowego sygnału cyfrowego wizyjnego standardu SDI wysokiej rozdzielczości. W sytuacji rozbieżności należy je wskazać i umotywować z ich wyjaśnieniem. W przypadku potwierdzania stwierdzeń użytych w piśmie Strony z dnia [...].04.2012r. (załącznik do w/w Protokołu kontroli), dot. rodzaju w/w sygnału jako "HD-SDI embeded" należy przedłożyć wyjaśnienia w zakresie oznaczenia tego sygnału z pełnym określeniem i wyjaśnieniem jego elementów składowych (poza sygnałem SDI) a także ich specyfiki oraz znaczenia dla wyświetlania na AVL-ODX8 sygnałów wizyjnych, a także wskazać i szczegółowo umotywować powody, dla których urządzenie AVL-ODX8 nie jest zdolne do bezpośredniego przyjmowania w/w sygnałów HD-SDI i ich wyświetlenia z jednoczesnym wykorzystywaniem sygnału podawanego na złącze RJ45";

- punkt 7b – "przedłożenia karty katalogowej (w wersji tłumaczonej) urządzenia o symbolu XDC-6000 (DDC3) wraz z pełnym opisem wszystkich funkcji możliwie realizowanych z ich wyjaśnieniem oraz wyszczególnieniem rodzaju i typu wszystkich gniazd wejście/wyjście z podaniem rodzaju i typu sygnału elektrycznego przyjmowanego bądź transmitowanego przez dane gniazdo".

W piśmie z dnia [...] września 2012 r. (k. 39 akt administracyjnych) spółka wniosła o przedłużenie terminu do złożenia wyjaśnień do [...] października 2012 r.

W wyjaśnieniach z dnia [...] października 2012 r. spółka napisała:

- odnośnie do punktu 6c: >Tak jak już wskazywaliśmy w trakcie kontroli (między innymi pismem z dnia [...].04.2012 r.), a także wcześniej, w momencie odprawy celnej pismem z dnia [...].07.2011 przesłanym do Urzędu Celnego we W., urządzenie AVL-ODX8 nie jest zdolne do wyświetlenia jakichkolwiek informacji (np. obrazów) po podaniu sygnału HD-SDI, którego oznaczenie jest właściwe dla szeregowego komponentowego sygnału cyfrowego wizyjnego standardu SDI wysokiej rozdzielczości.

Na rysunku "[...]" nie oznaczono sygnału HD-SDI lecz typ kabla, który należy użyć do połączenia. Na rysunku jest informacja HD-SDI signal Coax. x 1 equivalent BELDEN 1694A co oznacza, że należy użyć kabla ekranowanego jak dla transmisji sygnału HD-SDI np. firmy BELDEN 1694A.

AVL-ODX8 do wyświetlania informacji musi otrzymać cyfrowy sygnał HD-SDI EMBEDED w standardzie opracowanym przez firmę MITSUBISHI i występujący tylko i wyłącznie w ich produktach, a który bazuje na transmisji sygnału poprzez to samo medium transmisyjne co przy sygnale HD-SDI (okablowanie, konwertery światłowodowe itp.).

Sygnał opracowany przez firmę MITSUBISHI opiera się o protokół transmisji SMTP lecz zawiera wiele dodatkowych informacji, które są zaszyte w protokołach sygnału. Stąd nazwa HD-SDI embeded. Podanie do urządzenia sygnału HD-SDI, wskazanego w postanowieniu, sprawi, że sygnał ten będzie całkowicie niezrozumiały dla AVL-ODX8 co skutkować będzie tym, że urządzenie to nie będzie w stanie wyświetlić żadnych informacji.

Tak jak już pisaliśmy powyżej złącze R145 służy tylko i wyłącznie do celów diagnostycznych urządzenia i odczytu np. temperatury panującej w urządzeniu, prawidłowości pracy wentylatorów itp. Złącze R145 nie wpływa w żaden sposób na możliwość wyświetlania jakichkolwiek informacji przez A VL-ODX8.

Odwracając sytuacje, żadne urządzenia odbierające sygnał HD-SDI takie jak np. monitory broadcastowe, miksery wizyjne itp. nie będą w stanie zrozumieć sygnału HD-SDI embeded wykorzystywanego przez AVL-ODX8 MITSUBISHI HD-SDI embeded i HD-SDI to dwa zupełnie różne standardy sygnałów.

- odnośnie do punktu 7b: >Nie posiadamy karty katalogowej urządzenia XDC-6000, ponieważ nie jest to urządzenie produkowane seryjnie i dostępne w sprzedaży detalicznej.

W postanowieniu z dnia [...] października 2012 r. (k. 51 akt administracyjnych) Naczelnik Urzędu Celnego we W. napisał w punkcie 2: "Powtórnie wezwać do wypełnienia w całości żądań organu zawartych w pkt 6c i 7b postanowienia z dnia [...].09.2012 r."

W wyjaśnieniach z dnia [...] października 2012 r. – nawiązujących do postanowienia organu pierwszej instancji z [...] października 2012 r. – nie odniesiono się do punktu 2: "Powtórnie wezwać do wypełnienia w całości żądań organu zawartych w pkt 6c i 7b postanowienia z dnia [...].09.2012 r."

W postanowieniu z dnia [...] października 2012 r. (k. 55 akt administracyjnych) Naczelnik Urzędu Celnego we W. napisał w punkcie 1: "Ponowić wezwanie do realizacji żądań organu celnego w postanowieniu z dnia [...].10.2012 r."

Postanowieniem z dnia [...] listopada 2012 r. (k. 56 akt administracyjnych) Naczelnik Urzędu Celnego we W. nałożył na spółkę karę porządkową (2 000 zł) za niezastosowanie się do wezwania organu celnego (doręczono spółce w dniu [...] listopada 2012 r.).

W pismach noszących datę [...] listopada 2012 r. (k. 58 akt administracyjnych) i [...] listopada 2012 r. spółka nadal nie zadośćuczyniła wezwaniom organu pierwszej instancji, w szczególności zaś nie przedłożyła karty katalogowej, ani innego dokumentu charakteryzującego urządzenia o symbolu XDC-6000 (DDC3) "wraz z pełnym opisem wszystkich funkcji możliwie realizowanych z ich wyjaśnieniem oraz wyszczególnieniem rodzaju i typu wszystkich gniazd wejście/wyjście z podaniem rodzaju i typu sygnału elektrycznego przyjmowanego bądź transmitowanego przez dane gniazdo".

Mimo kilkakrotnych wezwań, spółka poprzestała na twierdzeniu: >Nie posiadamy karty katalogowej urządzenia XDC-6000, ponieważ nie jest to urządzenie produkowane seryjnie i dostępne w sprzedaży detalicznej.

IV.

Oceniając opisane zachowania się strony skarżącej w postępowaniu wyjaśniającym oraz stanowisko organów celnych w tym zakresie, trzeba mieć na uwadze przede wszystkim wytyczne Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu zawarte w wyroku z dnia [...] maja 2013 r. ([...]) ("W ponownie przeprowadzonym postępowaniu organ przeanalizuje argumentację spółki w zakresie wyjaśnień objętych wezwaniem (postanowieniem) z dnia [...] października 2012 r. – w szczególności co do pkt 6c oraz pkt 7b, i możliwości udzielenia przez nią tych informacji").

Przy formułowaniu takiej oceny nie można pominąć kwestii znaczenia (wagi) w postępowaniu celnym (taryfikacyjnym) dokumentacji objętej wezwaniem skierowanym do spółki, a po ustaleniu istotności takiego dowodu dla wyniku sprawy merytorycznej – zweryfikować, czy wezwana strona miała obiektywne przeszkody usprawiedliwiające jej zaniechanie, czy też "bezzasadnie" nie wykonała obowiązku ujętego w wezwaniu (art. 262 § 1 pkt 2 o.p.).

Jeśli chodzi o wykonanie przez organ odwoławczy wiążących go zaleceń Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu zawartych w wyroku z dnia [...] maja 2013 r. ([...]), to w ocenie Sądu badającego zgodność z prawem zaskarżonego postanowienia Dyrektor Izby Celnej we W. wypełnił powinności określone w wymienionym wyroku, czego dowodzi treść uzasadnienia rozstrzygnięcia (s. 3 i 4). Organ drugiej instancji nie pominął bowiem argumentacji strony skarżącej, wskazując na znaczenie urządzenia XDC-6000 przy taryfikacji zgłoszonego przez spółkę towaru.

Organ wykazał, że wynik postępowania merytorycznego (taryfikacyjnego) zależał od funkcji spełnianych przez wspomniane urządzenie, zwłaszcza w zestawieniu z innymi elementami (przedmiotami) objętymi zgłoszeniem celnym strony skarżącej. Od realizowanych przez procesor obrazu XDC-6000 funkcji – w kontekście funkcji spełnianych przez pozostałe urządzenia objętych postępowaniem celnym – zależała odpowiedź na istotne pytanie: czy przy taryfikacji wszystkich elementów składających się zgłoszony towar (włącznie z urządzeniem XDC-6000) organy celne powinny były zastosować regułę 2a Ogólnych Reguł Interpretacji Nomenklatury Scalonej, czy też klasyfikować odrębnie każdy ze składników tego towaru. Wspomniana zależność stanowiła dostateczną podstawę do wezwania spółki o przedstawienie dokumentacji charakteryzującej urządzenie XDC-6000.

Organ odwoławczy nie uchybił również regułom poprawnego rozumowania, wywodząc że argument spółki o nieposiadaniu karty katalogowej procesora XDC-6000 ("ponieważ nie jest to urządzenie produkowane seryjnie i dostępne w sprzedaży detalicznej") nie mógł zwolnić tego podmiotu z powinności przedstawienia dostępnych mu innych dokumentów pochodzących od eksportera, sprzedawcy lub producenta odzwierciedlających funkcje urządzenia, wszak – jak wskazała sama spółka – importer miał kontakt z takimi firmami jak [...] czy [...], a z wezwania organu niedwuznacznie wynikało, że chodzi o dokument (importera, producenta, sprzedawcy) charakteryzujący urządzenie o symbolu XDC-6000 (DDC3) "wraz z pełnym opisem wszystkich funkcji możliwie realizowanych z ich wyjaśnieniem oraz wyszczególnieniem rodzaju i typu wszystkich gniazd wejście/wyjście z podaniem rodzaju i typu sygnału elektrycznego przyjmowanego bądź transmitowanego przez dane gniazdo".

Rozstrzygnięcie organu rozpoznającego ponownie sprawę kary porządkowej pozwala twierdzić, że – wbrew wywodom skargi – organ ten nie uchybił wytycznym zawartym w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia [...] maja 2013 r. ([...]), albowiem odniósł się do argumentacji spółki, wykazał znaczenie dokumentacji charakteryzującej funkcje urządzenia XDC-6000 dla prawidłowej taryfikacji towaru objętego zgłoszeniem celnym, a przy tym niewadliwie wskazał na brak w zaniechaniu spółki okoliczności ekskulpujących ten podmiot. Ponieważ okoliczności te wypełniły hipotezę unormowania zawartego w art. 262 § 1 pkt 2 o.p., przeto organy celne miały dostateczne podstawy do nałożenia kary porządkowej na podmiot, który nie wykazał obiektywnych przyczyn uniemożliwiających wykonanie wezwania.

W takiej sytuacji nie może się ostać zarzut strony skarżącej o naruszeniu art. 262 § 1 pkt 2 o.p., albowiem Sąd nie dopatrzył się ani wadliwej wykładni tego unormowania, ani błędnej subsumcji w zakresie tego przepisu.

Jak wywiedziono wcześniej, nie można podzielić zapatrywania strony skarżącej o naruszeniu przez organ celny art. 153 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skoro w zaskarżonym postanowieniu odniesiono się należycie do argumentacji spółki w zakresie punktów wskazanych w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 maja 2013 r. (I SA/Wr 373/13).

Wobec niewadliwych ustaleń organu co do wystąpienia przesłanek ujętych w art. 262 § 1 pkt 2 o.p. oraz uzasadnienia postanowienia odpowiadającego standardom procesowym, nie sposób mówić o naruszeniu w badanym postępowaniu art. 120, art. 121, art. 187 § 1, art. 210 § 4 i art. 210 § 1 pkt 6 o.p.

V.

Z tych względów – stosownie do dyspozycji art. 151 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – należało orzec jak w sentencji wyroku.