VI SA/Wa 3101/13

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lutego 2013 r. Urząd Patentowy RP, po rozpoznaniu sprawy o unieważnienie prawa ochronnego na wzór użytkowy pt. "Adapter szpuli drutu spawalniczego" nr [...] udzielonego na rzecz A. J. wszczętej na skutek sprzeciwu uznanego za bezzasadny wniesionego przez M. Ch., na podstawie art. 94 i art. 25 ust. 1 w związku z art. 246 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. nr 119, poz. 1117 ze zm.) orzekł o oddaleniu sprzeciwu i kosztach postępowania.

Z akt sprawy wynika, że w dniu 25 czerwca 2012 r. wpłynął do Urzędu Patentowego RP sprzeciw M. Ch. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą P., M. Ch. w Cz. od decyzji Urzędu Patentowego RP z dnia [...] sierpnia 2011r. w sprawie udzielenia na rzecz A. J. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą P. ze S. - prawa ochronnego na wzór użytkowy pt.: "Adapter szpuli drutu spawalniczego" nr [...].

Sprzeciw został oparty na art. 94 i art. 25 ust. 1 w związku z art. 246 p.w.p. w związku z brakiem nowości wzoru użytkowego, wynikającym zdaniem wnoszącego sprzeciw z następujących, załączonych do sprzeciwu dowodów: płyty CD-R z przegraną stroną internetową [...] firmy P.; wydruku komputerowego pliku pod tytułem "Produkty firmy P." strony internetowej [...] firmy P. J. A.; faktury uprawnionego nr [...]z dnia [...].08.04 wystawionej dla wnioskodawcy sprzeciwu potwierdzającej zakup "adaptera szpuli K-300"; faktury uprawnionego nr [...] z dnia [...].02.07 wystawiona dla wnioskodawcy sprzeciwu potwierdzająca zakup "adaptera szpuli kpi K-300"; faktura uprawnionego nr [...] z dnia [...].04.07 wystawiona dla wnioskodawcy sprzeciwu potwierdzająca zakup "adaptera szpuli kpi K-300".

Zdaniem wnoszącego sprzeciw sporny wzór użytkowy nr [...]nie był nowy w dacie zgłoszenia do Urzędu Patentowego RP, ponieważ znany był m.in. z produkcji i sprzedaży pod nazwą "adapter S 3" przez firmę P. J. A. z siedzibą w S. Dodał, że rozwiązanie produkowane od 2004 r. przez tę firmę zostało zgłoszone do ochrony w Urzędzie Patentowym RP pod tytułem "Adapter szpuli drutu spawalniczego" i oznaczone numerem [...]. Na dowód swoich twierdzeń przedłożył do akt sprawy płytę CD-R nagraną w dniu [...] czerwca 2012 r. o godz. 12.44, na której w pliku o nazwie "index" wskazana została strona tytułowa firmy P., a w pliku o nazwie "oferta" pokazane są "Produkty firmy P.". Według wnoszącego sprzeciw firma P. J. A. w publikacji na swojej stronie internetowej informuje, że oferuje "Adapter S 8" (najnowszy model) do sprzedaży i od 2004 r. produkuje "Adapter S 8", który pokazuje na zdjęciach. Z porównania dwóch zastrzeżeń wzoru użytkowego oznaczonego numerem [...] ze zdjęciami oferowanego do sprzedaży adaptera wynika, że rozwiązania są identyczne. Natomiast na fakturach przed datą pierwszeństwa wzoru użytkowego oznaczonego numerem [...], rozwiązanie sprzedawane było przez uprawnionego pod nazwą "adapter szpuli S 3". Wnoszący sprzeciw stwierdził, iż wielokrotnie dokonywał zakupu "adaptera S 3" u uprawnionego przed datą pierwszeństwa spornego wzoru użytkowego. Jako dowód przedłożył trzy faktury potwierdzające zakup "adaptera szpuli S 3".

W odpowiedzi uprawniony wniósł o oddalenie sprzeciwu, uznając że wnoszący sprzeciw nie wykazał, iż w dacie zgłoszenia spornego wzoru użytkowego był już znany adapter drutu spawalniczego oraz nie uzasadnił podnoszonego zarzutu braku nowości spornego rozwiązania.

W toku postępowania uprawniony wywodził, że w fakturze którą wskazał wnoszący sprzeciw znajdują się jedynie oznaczenia części, które były przedmiotem nabycia. Nie ma natomiast jakichkolwiek innych cech, takich jak w spornym rozwiązaniu, a nazwa spornego wzoru mogła funkcjonować w obrocie i pozostać niezmieniona pomimo istotnej zmiany cech. Uprawniony podnosił, że produkowany od 2004 r. adapter o symbolu S 3 posiadał inny kształt i inne rozwiązanie zabezpieczające szpulę niż adapter, na który wniesiono zgłoszenie na wzór użytkowy. Na poparcie swych twierdzeń przedłożył do akt zdjęcie adaptera S 3 produkowanego od 2004 r.

Urząd Patentowy RP rozpoznając niniejszą sprawę na wstępie przytoczył treść przepisów art. 246 ust. 1 i art. 247 ust. 2, art. 255 ust. 1 pkt 9 i ust. 4 p.w.p. regulujących zasady wnoszenia sprzeciwów oraz postępowania spornego, do którego przekazywana jest sprawa, w przypadku uznania przez uprawnionego sprzeciwu za bezzasadny oraz art. 94 ust. 1 i art. 25 w zw. z art. 100 p.w.p., które jak organ podniósł stanowią w niniejszej sprawie podstawę dokonania oceny ustawowych warunków wymaganych do uzyskania prawa ochronnego.

Następnie wyjaśnił, że sporny wzór użytkowy obejmuje i dotyczy adaptera szpuli drutu spawalniczego, określonego w zastrzeżeniu niezależnym 1 jako: "Adapter szpuli drutu spawalniczego, wykonany jako odlew z tworzywa sztucznego, zawierający piastę oraz ramiona szpuli, znamienny tym, że posiada centralnie położoną piastę mocującą/1/, trzy symetrycznie rozmieszczone ramiona /2/, z żebrami wzmacniającymi /3/ oraz podstawami żeber /4/, łączącymi się z pierścieniem zewnętrznym /8/ zaopatrzonym w kołnierz /6/, a oprócz tego adapter szpuli drutu spawalniczego posiada dwie jedną piastę napędową /5/ o osi równoległej do osi piasty mocującej /1/.

Podkreślił, że merytoryczna ocena nowości rozwiązania wymaga uwzględnienie w zasadzie całego stanu techniki, a dla stwierdzenia braku nowości rozwiązania musi być udowodnione spełnienie łącznie trzech następujących przesłanek: udostępnienie rozwiązania technicznego do wiadomości powszechnej, udostępnienie musi nastąpić w takim zakresie, aby dla znawcy danej dziedziny ujawnione zostały dostateczne dane do stosowania tego rozwiązania i udostępnienie to musi nastąpić przed datą, według której oznacza się prawo do uzyskania prawa ochronnego.

Organ stwierdził, że z przedstawionych dokumentów nie wynika, aby przedmiotowy adapter szpuli drutu spawalniczego, objęty spornym prawem ochronnym, nie spełniał wymogu nowości w rozumieniu art. 94 i art. 25 ust. 1 w związku z art. 100 p.w.p., bowiem żaden z przeciwstawionych dokumentów nie przedstawiał rozwiązania, które stanowiłoby taki sam zespół cech technicznych jak sporny wzór użytkowy i szkodziłby nowości, a część materiałów nie miała charakteru powszechnego ujawnienia.

Wyjaśnił, że co do płyty CD-R z przegraną stroną internetową [...] firmy P., to w dniu wniesienia zgłoszenia na wzór użytkowy do Urzędu Patentowego RP zmieniono dane na stronie internetowej, lecz nie zmieniono symbolu S-8, by nie wprowadzać klientów w błąd. Podkreślił, że wnoszący sprzeciw dokonał wydruku zabezpieczenia ze strony internetowej w czerwcu 2012 r., natomiast firma P. uzyskała prawa ochronne na wzór użytkowy w sierpniu 2011 r., co zdaniem Urzędu Patentowego oznacza, że taki wydruk strony internetowej już po uzyskaniu prawa ochronnego na wzór użytkowy, nie może być wystarczającym dowodem na brak nowości spornego rozwiązania. Z tej samej przyczyny organ odmówił mocy dowodowej wydrukowi komputerowemu plikowi pod tytułem "Produkty firmy P." strony internetowej [...].

Natomiast odnosząc się do wystawionych przez uprawnionego faktur, potwierdzających zakup przez wnioskodawcę "adaptera szpuli K-300" organ wyjaśnił, że są one wewnętrznymi dokumentami firmy, zawierającymi jedynie oznaczenia części, które były przedmiotem nabycia. Nie zawierają natomiast jakichkolwiek innych cech, wyróżniających się kształtem, budową przedmiotu jako całości bądź zestawieniem elementów niepołączonych ze sobą konstrukcyjnie, lub wreszcie strukturą bądź materiałem. Sama więc nazwa nie może być dowodem na to, że zbyta część o takim właśnie oznaczeniu miała takie same cechy istotne jak część, która w 2009 r. została przez uprawnionego zgłoszona do uzyskania prawa ochronnego,

Mając powyższe na uwadze Kolegium Orzekające uznało, że sporny wzór użytkowy [...] w dacie pierwszeństwa w świetle zgromadzonego w sprawie materiału był rozwiązaniem nowym, zaś sprzeciw oparty na wskazanych przez wnoszącego sprzeciw zarzutach nie zasłużył na uwzględnienie.

W skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie M. Ch. zwany dalej skarżącym wniósł o:

1. zmianę zaskarżonej decyzji z dnia [...] lutego 2013 r. i uwzględnienie sprzeciwu wnioskodawcy, co w konsekwencji winno skutkować uchyleniem udzielenia prawa ochronnego na wzór użytkowy pod tytułem "Adapter szpuli drutu spawalniczego oznaczony numerem [...]";

2. ewentualnie o uchylenie zaskarżonej decyzji z dnia [...] lutego 2013 r. i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez właściwy organ administracji;

3. zasądzenie od organu na rzecz skarżącego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych;

4. przeprowadzenie dowodu z dokumentu zawnioskowanego w treści sprzeciwu, który nie został przeprowadzony przez organ administracji tj.: wydruku komputerowego ze strony internetowej firmy "S." - na okoliczność wykazania, iż przedmiotowy wzór użytkowy nie posiada cech nowości w rozumieniu art. 94 i art. 25 ust. 1 w zw. z art. 100 ust. 1 p.w.p. oraz przeprowadzenie dowodu z: katalogu produktów przedsiębiorstwa M. sp. j. z 2007 roku, - karta 50 kod produktu [...], nazwa produktu: Adapter szpuli metalowej jednoczęściowy; katalogu produktów przedsiębiorstwa [...] z 2005/2006 roku, - dział 7, strona 19 nazwa produktu: Adapter szpuli K 300; katalogu produktów przedsiębiorstwa [...] z 2007/2008 roku, - dział 3, strona 43 i 46 nazwa produktu: Adapter szpuli K 300 - na okoliczność wykazania, iż przedmiotowy wzór użytkowy nie posiada cech nowości w rozumieniu art. 94 i art. 25 ust. 1 w zw. z art. 100 ust. 1 p.w.p., przeprowadzenie dowodu z dokumentów - pisma z dnia 17.09.2013 r. wraz z dokumentacją techniczną (6 kart) sporządzonego przez W. J. – T. W. J., ul. [...]- na okoliczność wykazania, iż przedmiotowy wzór użytkowy nie posiada cech nowości w rozumieniu art. 94 i art. 25 ust. 1 w zw. z art. 100 ust. 1 p.w.p. oraz z korespondencji mailowej między skarżącym a M. M., który wysłał do skarżącego rysunek techniczny pobrany z niemieckiego katalogu i wydruku części cennika fabrycznego O. O. przesłanego przez L. K. firma W. we W. z roku 2005.

Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie:

1. art. 75 § 1 K.p.a, art. 78 § 1 K.p.a. w zw. z art. 255 ust. 4 p.w.p. w zw. z art. 8 K.p.a. - poprzez pominięcie i nierozpoznanie wszystkich dowodów zgłoszonych w treści sprzeciwu, tj. wydruku komputerowego ze strony internetowej firmy "S." - co w konsekwencji doprowadziło do błędnego ustalenia stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie i wydania decyzji oddalającej sprzeciw z racji nieudowodnienia, iż przedmiotowy wzór użytkowy nie posiada cech nowości w rozumieniu art. 94 i art. 25 ust. 1 w zw. z art. 100 ust. 1 p.w.p.;

2. art. 255 ust. 1 p.w.p. w zw. z 8 K.p.a. - poprzez przeprowadzenie postępowania dowodowego po zamknięciu rozprawy tj. dopuszczenia pisma uprawnionej z dnia 18 lutego 2013 r. w którym zajęto merytoryczne stanowisko w sprawie;

3. art. 10 § 1 K.p.a. - poprzez uniemożliwienie zajęcia pełnego i wyczerpującego stanowiska wobec pisma uprawnionej z dnia 18 lutego 2013 r. z racji zbyt krótkiego terminu na odpowiedź;

4. art. 77 § 1 K.p.a., art. 80 K.p.a. - poprzez brak wszechstronnej oceny zebranego materiału dowodowego, co w konsekwencji doprowadziło do oddalenia sprzeciwu z racji nieudowodnienia, iż przedmiotowy wzór użytkowy nie posiada cech nowości w rozumieniu art. 94 i art. 25 ust. 1 w zw. z art. 100 ust. 1 p.w.p.

5. art. 391 § 1 K.p.a. - poprzez doręczenie pism procesowych przez organ za pomocą środków komunikacji elektronicznej, mimo nie wyrażenia zgody na takie doręczanie.

W uzasadnieniu skargi skarżący szczegółowo rozwinął podniesione zarzuty. Podkreślił m.in., że w treści sprzeciwu zawnioskował o przeprowadzenie dowodu wskazującego na to, iż przedmiotowy wzór użytkowy nie ma cech nowości, bowiem był produkowany przez wskazaną firmę S. od 1998 r., a mimo istotnego znaczenia dla sprawy, organ pominął tę kwestię, a do tego nie oddalił formalnie wniosku dowodowego, czym naruszył art. 75 § 1, 78 § 1 K.p.a. w zw. a rt. 255 ust. 4 p.w.p. i art. 8 K.p.a.

Stwierdził także, że organ procedował w sprawie po zamknięciu rozprawy. Wyjaśnił, że rozprawa odbyła się w dniu [...] lutego 2013 r., w tym samym dniu zamknięta, ogłoszenie decyzji odroczone zostało na dzień [...] lutego 2013 r. a pomimo tego uprawniona wystosowała pismo procesowe datowane na dzień [...] lutego 2013 r. w którym zajęła merytoryczne stanowisko w sprawie, a Kolegium Orzekające pismo przyjęło i zarządziło jego doręczenie stronie przeciwnej. Zdaniem skarżącego mimo ewidentnej przeszkody w przeprowadzeniu dowodu z twierdzeń zawartych w tym piśmie, organ orzekający powołał się na jego treść w uzasadnieniu skarżonej decyzji, co narusza art. 255 ust. 1 p.w.p., a także art. 10 § 1 K.p.a. przez pozbawienie możliwości pełnego i obszernego ustosunkowania się do pisma strony przeciwnej.

Skarżący zakwestionował rozważania organu dotyczące załączonych faktur, które jego zdaniem - w połączeniu z załączonym opisem produktu znajdującym się na stronie internetowej uprawnionej - skłaniają do przekonania, iż jest to ten sam produkt.

Podkreślił, że przywołane faktury zawierają dwa istotne dla sprawy dowody. Przede wszystkim wskazują przedmiot zakupu - adapter szpuli do K300 oraz datę transakcji (2007 r.), z której wynika, że obrót tym produktem rozpoczął się o wiele wcześniej niż postępowanie o jego opatentowanie.

Wywodził, że na stronie internetowej uprawnionej opisano w sposób dokładny jak wygląda adapter S 3 oraz wskazano, iż jest to adapter do szpul drutu spawalniczego K 300.

Zdaniem skarżącego z powyższego należy wywieść przekonanie, że adapter szpuli K 300 wyszczególniony w fakturze, oraz adapter szpuli S 3, do drutu spawalniczego K 300 to te same produkty. Co więcej podważa to jego zdaniem twierdzenie organu, że prawdopodobnym jest, iż zakupiony w 2007 r. produkt o nazwie "adapter szpuli K 300", to produkt inny niż "adapter szpuli S 3" będący przedmiotem owego postępowania.

Skarżący podkreślił, że do kwestii tej uprawniona ustosunkowała się dopiero w przywołanym już piśmie z dnia 18 lutego 2013 r., które z racji ewidentnych naruszeń proceduralnych winno zostać potraktowane jako niebyłe.

Ponadto skarżący zarzucił, że organ - wbrew art. 391 § 1 K.p.a. doręczał pisma procesowe za pomocą środków komunikacji elektronicznej, mimo nie wyrażenia zgody na taki sposób doręczania.

Uzasadniając wniosek o przeprowadzenie przez Sąd dowodów z wymienionych dokumentów – skarżący podniósł, że ich ewentualne dopuszczenie i przeprowadzenie nie będzie wiązać się z nadmiernym przedłużeniem postępowania w sprawie. Wskazał, że jednym z nich jest katalog produktów przedsiębiorstwa M. sp. j. z 2007 roku, - karta 50, katalog produktów przedsiębiorstwa [...] z 2005/2006 roku, - dział 7, strona 19 , katalog produktów przedsiębiorstwa [...] z 2007/2008 roku, - dział 3, strona 43 i 46, które są tożsame z produktem uprawnionej. Dodał, że zdjęcia obrazują w sposób dostateczny wszystkie cechy charakterystyczne produktu, które znajdują swoje odzwierciedlenie w opisie części znamiennych dla spornego wzoru użytkowego. Wyjaśnił także, że z treści pisma właściciela zakładu technicznego T. W. J., załączonego do dokumentacji technicznej wynika, że tożsame adaptery produkowane są przez niego od 2007 r.

Podniósł również, że wszedł w posiadanie rysunków technicznych niemieckiej firmy E., które zostały mu nadesłane drogą mailową od M. M. - specjalistę do spraw logistyki w firmie "R." sp. z o.o. w W., które dowodzą, że produkt przedstawiony przez uprawnioną nie jest wzorem nowym. Jak wynika z treści maila, identyczne rozwiązania były stosowane już w latach 90-tych.

Rozszerzając argumentację pozwalającą na dopuszczenie dowodu w postępowaniu sądowym, skarżący wskazał, że dokumenty zawnioskowane w petitum skargi są dowodami nowymi, nieznanymi uprzednio organowi orzekającemu, a skarżący wszedł w ich posiadanie dopiero po wydaniu decyzji oddalającej sprzeciw. W odpowiedzi na skargę Urząd Patentowy RP, wnosząc o jej oddalenie, podtrzymał dotychczasową argumentację.

Uczestnik postępowania wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga zasługuje na uwzględnienie albowiem zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem przepisów prawa procesowego w stopniu mogącym mieć wpływ na rozstrzygnięcie.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do oddalenia przez Sąd wniosku skarżącego o dopuszczenie dowodu z załączonych do skargi dokumentów stwierdzić należy, iż Sąd administracyjny, co do zasady, nie przeprowadza postępowania dowodowego, albowiem kontrolę legalności decyzji administracyjnej opiera na materiale dowodowym zgromadzonym w postępowaniu przed organem administracji wydającym zaskarżone rozstrzygnięcie (art. 133 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), natomiast nie czyni własnych ustaleń. Wyjątek od tej zasady zawiera art. 106 § 3 p.p.s.a. jednakże nie służy on do zwalczania ustaleń faktycznych z którymi strona się nie zgadza (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 października 2004 r. FSK1186/04). Zgodnie z przepisem art. 106 § 3 p.p.s.a. sąd może z urzędu lub na wniosek stron przeprowadzić dowody uzupełniające z dokumentów, jeżeli jest to niezbędne do wyjaśnienia istotnych wątpliwości i nie spowoduje nadmiernego przedłużenia postępowania w sprawie. Konsekwencją tej zasady jest przyjęty w orzecznictwie sądów administracyjnych taki kierunek wykładni art. 106 § 3 p.p.s.a., który respektuje tę zasadę, uznając cytowany przepis za wyjątek od niej. Za ugruntowany należy uznać pogląd wyrażony już kilkakrotnie przez Naczelny Sąd Administracyjny, iż z przepisu art. 106 § 3 p.p.s.a. wynika, że dopuszczenie nowego dowodu z dokumentu jest uprawnieniem, nie zaś obowiązkiem sądu, a nadto, że brak przeprowadzenia dowodu (czy z urzędu, czy na wiosek) nie może być postrzegane jako naruszenia prawa procesowego, w rozumieniu wskazanego przepisu, przy czym - idąc dalej - zarzut naruszenia art. 106 § 3 p.p.s.a. może być skutecznie podniesiony tylko wówczas, gdy sąd administracyjny pierwszej instancji przeprowadził postępowanie dowodowe, a zastosowane przez sąd kryteria oceny wiarygodności dopuszczonych dowodów były oczywiście błędne (por. wyroki NSA z dnia: 24 marca 2010 r., sygn. akt II GSK 528/09; 31 sierpnia 2010 r., sygn. akt I GSK 1108/09; 23 stycznia 2009 r. sygn. akt II FSK 1475/07, z dnia 20 grudnia 2011 r. sygn. akt II GSK 1220/11).

Dokumenty, z których skarżący wywodzi pozytywne dla siebie skutki w postaci braku nowości spornego wzoru użytkowego nie mogły stać się przedmiotem oceny Urzędu Patentowego albowiem zostały przedstawione sądowi dopiero wraz ze skargą. Zdaniem Sądu składanie wniosku o dopuszczenie przez Sąd dowodu z dokumentów na etapie postępowania sądowoadministracyjnego należy uznać za spóźnione.

Urząd Patentowy RP wydając zaskarżoną decyzję administracyjną oddalającą sprzeciw o unieważnienie prawa z rejestracji spornego wzoru użytkowego był związany rygorami procedury administracyjnej, określającej jego obowiązki w zakresie sposobu przeprowadzenia postępowania, a następnie końcowego rozstrzygnięcia sprawy (vide: art. 256 ust. 1 Pwp.). Stosownie bowiem do art. 256 ust. 1 p.w.p. do postępowania spornego przed Urzędem Patentowym stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu postępowania administracyjnego. Nie ma zatem wątpliwości co do tego, iż w sprawie znajdują zastosowanie przepisy odnoszące się do postępowania dowodowego, których naruszenie zarzuca skarżący, z tym jednak zastrzeżeniem, iż odpowiedniość ich stosowania wiąże się ze specyfiką postępowania spornego, którego kontradyktoryjność winna być przy ustalaniu zakresu stosowania tych przepisów uwzględniona zwłaszcza co do inicjatywy dowodowej i obowiązków organu w tym względzie.

Wskazać należy, iż naczelną zasadą postępowania administracyjnego jest zasada prawdy obiektywnej. Została ona wyrażona w art. 7 kpa. Z zasady tej wynika obowiązek organu administracji publicznej wyczerpującego zbadania wszystkich okoliczności faktycznych dla prawidłowego ustalenia stanu faktycznego sprawy, co jest niezbędnym elementem właściwego zastosowania normy prawa materialnego. Tak, więc organy administracji mają obowiązek dokonać wszechstronnej oceny okoliczności konkretnej sprawy na podstawie analizy całego materiału dowodowego i swoje stanowisko wyrazić w uzasadnieniu podjętej decyzji (v. wyrok NSA z 17 października 2001 r., sygn. I SA 1110/01, Lex nr 75516). Realizację tej zasady zapewniają przede wszystkim przepisy regulujące postępowanie dowodowe. Zgodnie z art. 77 § 1 kpa organ administracji publicznej jest obowiązany w sposób wyczerpujący zebrać materiał dowodowy, a więc podjąć ciąg czynności procesowych mających na celu zebranie całego materiału dowodowego i następnie go rozpatrzyć. Dokładne ustalenie stanu faktycznego możliwe jest tylko na podstawie wszystkich istotnych dowodów i poprzez wyjaśnienie wszystkich nasuwających się w sprawie wątpliwości. Jak stanowi bowiem art. 80 kpa organ administracji publicznej ocenia na podstawie całokształtu materiału dowodowego, czy dana okoliczność została udowodniona. Organ może odmówić wiary określonym dowodom, jednakże dopiero po wszechstronnym ich rozpatrzeniu, wyjaśniając przyczyny takiej ich oceny, co winno mieć odzwierciedlenie w uzasadnieniu decyzji. W sytuacji, gdy wyniki postępowania dowodowego zawierają sprzeczne ustalenia, organ ma obowiązek ustosunkować się do tych sprzeczności przez wskazanie dowodów, które przyjął jako podstawę faktyczną rozstrzygnięcia, oraz uzasadnienie, dlaczego innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej.

Ponadto w ocenie Sądu spełnienie normy wynikającej z przepisu art. 8 kpa wymaga prowadzenia postępowania administracyjnego w taki sposób, aby w szczególności w uzasadnieniu decyzji przekonać stronę, że jej stanowisko zostało poważnie wzięte pod uwagę, a jeżeli zapadło inne rozstrzygnięcie, to przyczyną tego są istotne powody.

Możliwość dokonania oceny legalności decyzji warunkowana jest spełnieniem wymogów formalnych określonych w art. 107 § 1 k.p.a. Uzasadnienie decyzji ma, bowiem na celu wykazanie procesu myślowego, który doprowadził do ustalenia treści rozstrzygnięcia

Pamiętać należy, że uzasadnienie (faktyczne i prawne) stanowi integralną część decyzji. A zatem ocenie Sądu nie podlega jedynie jej osnowa, ale decyzja jako całość, łącznie z uzasadnieniem. Tym samym, więc uzasadnienie, którego treść nie pozwala na poznanie motywów, którymi organ kierował się przy załatwianiu sprawy skutkuje wadliwością uzasadniającą uchylenie decyzji z tego powodu, że nie poddaje się kontroli i ocena jej legalności nie jest możliwa (por. wyrok NSA z 28 października 1998 r., sygn. akt I SA/Gd 1651/96; wyrok NSA z 14 grudnia 1998 r., sygn. akt II SA 1756/99).

Taki stan rzeczy zachodzi w rozpoznawanej sprawie, przy czym podkreślić należy, iż sąd administracyjny kontrolując legalność zaskarżonej decyzji nie dokonuje własnych ustaleń faktycznych.

Wnioskodawca sprzeciw wobec decyzji Urzędu Patentowego o udzieleniu prawa ochronnego na przedmiotowy wzór użytkowy oparł na zarzucie braku nowości wskazując jako podstawę prawną swojego żądania art. 94 i art. 25 ust. 1 w zw. z art. 246 p.w.p. Urząd Patentowy, któremu sprawa została przekazana do rozstrzygnięcia w trybie art. 247 ust. 2 p.w.p. będąc związany sprzeciwem w powyższym zakresie był zobligowany do dokonania oceny zdolności do udzielenia ochrony przedmiotowego wzoru z punktu widzenia powołanych przepisów.

Zgodnie z art. 94 ust. 1 p.w.p. wzorem użytkowym jest nowe i użyteczne rozwiązanie o charakterze technicznym, dotyczące kształtu, budowy lub zestawienia przedmiotu o trwałej postaci. Wzór użytkowy uważa się za rozwiązanie użyteczne, jeżeli pozwala ono na osiągnięcie celu mającego praktyczne znaczenie przy wytwarzaniu lub korzystaniu z wyrobów (ust. 2).

Niewątpliwie przesłanką zdolności ochronnej wzoru użytkowego jest więc cecha nowości wzoru. Zgodnie z art. 25 ust. 2 p.w.p. przez stan techniki rozumie się wszystko to, co przed datą, według której oznacza się pierwszeństwo do uzyskania patentu, zostało udostępnione do wiadomości powszechnej w formie pisemnego lub ustnego opisu, przez stosowanie, wystawienie lub ujawnienie w inny sposób. Zatem wzoru nie uważa się za nowy, jeżeli przed datą, według której oznacza się pierwszeństwo do uzyskania prawa ochronnego, został podany do wiadomości powszechnej, był w Polsce jawnie stosowany lub wystawiony na widok publiczny, w sposób ujawniający dla znawcy dostateczne dane do stosowania tego wzoru użytkowego. Kryterium nowości wzoru użytkowego oceniane jest w skali światowej (por. wyrok WSA w W-wie z 5 sierpnia 2009 r., sygn. akt VI SA/Wa 910/09).

Brak nowości spornego wzoru użytkowego może być podstawą unieważnienia prawa ochronnego przez Urząd Patentowy, jeżeli wnoszący sprzeciw - w trybie art. 246 p.w.p. - wykaże, że przedmiotowe rozwiązanie w dacie jego pierwszeństwa nie było nowe ze względu na jego wcześniejsze udostępnienie do wiadomości powszechnej w sposób ujawniający dla znawcy wszystkie zastrzeżone cechy znamienne stosownie do art. 25 ust. 1-2 w zw. z art. 100 p.w.p.

Zarzut i wskazana podstawa prawna zakreśliły ramy postępowania przed Urzędem Patentowym, który w oparciu o dowody przedstawione przez strony winien wyjaśnić stan faktyczny sprawy.

Rzeczą organu była zatem ocena wskazanych przez wnioskującego dowodów zgodnie z omówionymi wyżej regułami procedury.

Sąd uznał za słuszny zarzut skarżącego dotyczący naruszenia zasad postępowania poprzez pominięcie i nierozpoznanie wszystkich dowodów zgłoszonych w treści sprzeciwu, a mianowicie wydruku komputerowego ze strony internetowej firmy "S.".

Należy przy tym stwierdzić, że jak wynika ze stanowiska organu zawartego u uzasadnieniu zaskarżonego rozstrzygnięcia, poddał on analizie wydruk komputerowy pliku pod tytułem "Produkty firmy P." strony internetowej [...]. uznając tym samym, że wydruki komputerowe są dowodami podlegającymi ocenie.

Należy także zauważyć, iż organ wymieniając załączone do sprzeciwu dowody pominął dowód z wydruku komputerowego ze strony internetowej firmy "S.". A zatem stwierdzenie organu zawarte w odpowiedzi na skargę, że wydruk ten został załączony przy sprzeciwie z dnia [...] czerwca 2012 r. i Urząd aby wydać orzeczenie w sprawie, zapoznał się ze wszystkimi dowodami w sprawie a więc również z w/w wydrukiem należy uznać za niewystarczające.

Także dokonanie oceny wskazanego dowodu dopiero w odpowiedzi na skargę należy uznać za spóźnione albowiem Sąd ocenia rozstrzygnięcie organu natomiast ocenie nie podlega odpowiedź na skargę.

W konsekwencji stwierdzić należy, że organ w żaden sposób się nie ustosunkował do wskazanego wydruku, który w ocenie skarżącego potwierdzał zarzut braku nowości spornego wzoru użytkowego.

W tej sytuacji przesłanki oddalenia sprzeciwu skarżącego od decyzji o udzieleniu prawa ochronnego na sporny wzór użytkowy nie zostały w sposób dostateczny zindywidualizowane, a zatem Sąd nie miał możliwości zbadania, czy ocena dokonana przez organ jest prawidłowa. Jak już wskazano wyżej, zgodnie z utrwalonymi poglądami doktryny i orzecznictwem sądów uzasadnienie decyzji ma na celu wykazanie prawidłowości procesu myślowego, który doprowadził do ustalenia treści rozstrzygnięcia. Ma ono objaśniać tok myślenia prowadzący do zastosowania w sprawie danego przepisu prawnego oraz umożliwić ocenę prawidłowości wydanej decyzji. Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji nie wynika, aby organ dokonał dokładnej analizy wszystkich przedstawionych wraz z sprzeciwem dowodów i w jasny i zrozumiały sposób wyjaśnił zasadność przesłanek, jakimi się kierował przy wydawaniu rozstrzygnięcia.

Reasumując należy stwierdzić, iż Urząd Patentowy nie rozpoznał sprawy w sposób wszechstronny i wyczerpujący, a tym samym naruszył art. 7, art. 77 § 1, oraz art. 107 § 3 kpa w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Biorąc pod uwagę konieczność ponownego przeprowadzenia postępowania administracyjnego Sąd nie odniósł się do pozostałych zarzutów podniesionych w skardze uznając, iż zajmowanie stanowiska odnośnie trafności rozstrzygnięcia zawartego w uchylonej decyzji jest przedwczesne. Rozpoznając ponownie sprawę organ administracji przeprowadzi postępowanie administracyjne stosownie do zasad ogólnych zawartych w kpa, odniesie się do wszystkich argumentów podniesionych przez wnioskującego o unieważnienie prawa ochronnego na sporny wzór użytkowy by następnie podjąć decyzję administracyjną prawidłowo uzasadnioną o przekonywującej treści.

Mając wszystkie powyższe względy na uwadze Sąd na zasadzie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak w sentencji orzeczenia. Rozstrzygnięcie w kwestii wykonalności zostało wydane na zasadzie art. 152 p.p.s.a., zaś o zwrocie kosztów postępowania w oparciu o art. 200 p.p.s.a.