III SA/Gd 1/14
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
2014-04-30Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Jolanta Sudoł /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia Sędzia WSA Jolanta Sudoł (spr.) Sędzia WSA Alina Dominiak Sędzia WSA Jolanta Górska po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku D. D. i P.D. o rozstrzygnięcie wątpliwości co do treści wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 5 marca 2014 r., sygn. akt III SA/Gd 1/14 w sprawie ze skargi D. D. i P. D. na decyzję Kuratora Oświaty z dnia 7 listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie potrzeby kształcenia specjalnego postanawia: rozstrzygnąć wątpliwości co do treści wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 5 marca 2014 r., sygn. akt III SA/Gd 1/14.
Uzasadnienie
Pismem z dnia 14 kwietnia 2014 r. D. i P. D. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku o rozstrzygnięcie wątpliwości co do treści wyroku Sądu z dnia 5 marca 2014 r. sygn. akt III SA/Gd 1/14, wydanego w sprawie ze skargi D. i P. D. na decyzję Kuratora Oświaty z dnia 7 listopada 2013 r. nr [...], którym to wyrokiem Sąd uchylił zaskarżoną decyzję.
Uzasadniając wniosek, skarżący wskazali na konieczność rozstrzygnięcia wątpliwości związanych z następującym sformułowaniem zawartym w pkt 3 sentencji wyroku: "określa, że zaskarżona decyzja może być wykonana". Skarżący podkreślili, zwrot ten nie jest do końca jasny, skoro w pkt 1 sentencji wyroku Sąd orzekł o uchyleniu zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
W myśl art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.) sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści, a postanowienie w tym przedmiocie sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym. Należy wskazać, że wykładnia wyroku, może mieć miejsce tylko wówczas, gdy zachodzą wątpliwości co do treści wyroku i jest on sformułowany w sposób niejasny. Wykładnia wyroku nie może prowadzić do uzupełnienia podjętego rozstrzygnięcia przez poszerzenie go o inne elementy, ani też do formułowania przez sąd dodatkowych motywów podjętego rozstrzygnięcia lub modyfikacji motywów poprzednio wskazanych. Przedmiotem wykładni mogą być jedynie rzeczywiste wątpliwości co do istoty rozstrzygnięcia zawartego w sentencji orzeczenia, a nie udzielanie odpowiedzi na kreowane przez stronę pytania; za szczególnie pozbawione podstaw prawnych uważa się domaganie się przez stronę dokonania wykładni wyroku stanowiące w istocie polemikę z odmiennym, niż oczekiwała strona, stanowiskiem sądu zaprezentowanym w orzeczeniu.
Wniosek skarżących uznano za zasadny.
Zgodnie z art. 152 p.p.s.a. w razie uwzględnienia skargi sąd w wyroku określa czy i w jaki zakresie zaskarżony akt lub czynność nie mogą być wykonane. Rozstrzygnięcie traci moc z chwilą uprawomocnienia się wyroku.
Zgodnie z ww. przepisem Sąd uchylając decyzję musi jednocześnie określić, czy może być ona wykonana. Wskazana regulacja stanowi zatem element tymczasowej ochrony w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Wykonanie wyroku sądu, uchylającego zaskarżaną decyzję może bowiem nastąpić dopiero po jego uprawomocnieniu.
Wyrok sądu I instancji może być zaskarżony w drodze skargi kasacyjnej w terminie 30 dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Wyrok wydany przez wojewódzki sąd administracyjny jest więc nieprawomocny dopóki może być zaskarżony. Zgodnie bowiem z art. 168 § 1 p.p.s.a. orzeczenie staje się prawomocne, jeżeli nie przysługuje co do niego środek odwoławczy.
Do czasu uprawomocnienia się wyrok nie wywołuje więc żadnych skutków prawnych. Zasada ta dotyczy wszystkich wyroków sądowych, w tym również wyroków uwzględniający skargę, które do czasu swojego uprawomocnienia nie wywołują skutków prawnych związanych z utratą mocy wiążącej zaskarżonej decyzji.
Tym samym do czasu uprawomocnienia się wyroku uchylającego zaskarżoną decyzję, decyzja ta pozostaje formalnie w mocy. Z chwilą uprawomocnienia się wyroku, zaskarżona decyzja, jako uchylona przez Sąd utraci moc wiążącą, a organ administracji, ma obowiązek wykonania wyroku, tj. wydania nowej decyzji uwzględniającej zawarte w wyroku wytyczne sądu co do dalszego postępowania w sprawie.
Na zasadzie art. 152 p.p.s.a. w wyroku uwzględniającym skargę Sąd ustanawia więc w razie potrzeby pełny lub częściowy zakaz wykonania zaskarżonej decyzji lub też jeżeli przemawiają za tym okoliczności konkretnej sprawy - rezygnuje z ustanowienia tego zakazu - tak jak to miało miejsce w przedmiotowej sprawie. Oznacza to, że Sąd niejako "wstrzymuje" lub "nie wstrzymuje" wykonanie decyzji, która utraci moc wiążącą po uprawomocnieniu się wyroku.
W przedmiotowej sprawie jest istotne, że Sąd uznał zasadność skargi skarżących dostrzegając wątpliwości co do zasadności diagnozy, a w konsekwencji co do prawidłowości zaleceń, które mają być realizowane w ramach specjalnego kształcenia córki skarżących. Trzeba zaznaczyć, że przedmiotem zaskarżenia nie była sama zasadność pozytywnego orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego A. M. D., które nie budzi wątpliwości Sądu z uwagi na oczywistą konieczność zapewniania córce skarżących tego rodzaju kształcenia, z czym w pełni zgadzają się także obie strony postępowania, tj. zarówno organ, który wydał decyzję, jak i skarżący.
Z tych względów, mając na uwadze dobro A. M. D., która na podstawie zaskarżonej decyzji jest objęta kształceniem specjalnym, Sąd orzekł, że zaskarżona decyzja może być wykonana. Zawarte w pkt 3 sentencji wyroku rozstrzygnięcie umożliwia kontynuowanie kształcenia córki w oparciu o dotychczasowe zalecenia do czasu zmiany z chwilą wydania przez organ nowej decyzji orzekającej o potrzebie kształcenia specjalnego, w którym to orzeczeniu, organ uwzględni zalecenia Sądu zawarte w wyroku o sygn. akt III SA/Gd 1/14.
Z powyższych względów Sąd orzekł jak w sentencji na podstawie art.158 p.p.s.a.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Jolanta Sudoł /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia Sędzia WSA Jolanta Sudoł (spr.) Sędzia WSA Alina Dominiak Sędzia WSA Jolanta Górska po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku D. D. i P.D. o rozstrzygnięcie wątpliwości co do treści wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 5 marca 2014 r., sygn. akt III SA/Gd 1/14 w sprawie ze skargi D. D. i P. D. na decyzję Kuratora Oświaty z dnia 7 listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie potrzeby kształcenia specjalnego postanawia: rozstrzygnąć wątpliwości co do treści wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 5 marca 2014 r., sygn. akt III SA/Gd 1/14.
Uzasadnienie
Pismem z dnia 14 kwietnia 2014 r. D. i P. D. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku o rozstrzygnięcie wątpliwości co do treści wyroku Sądu z dnia 5 marca 2014 r. sygn. akt III SA/Gd 1/14, wydanego w sprawie ze skargi D. i P. D. na decyzję Kuratora Oświaty z dnia 7 listopada 2013 r. nr [...], którym to wyrokiem Sąd uchylił zaskarżoną decyzję.
Uzasadniając wniosek, skarżący wskazali na konieczność rozstrzygnięcia wątpliwości związanych z następującym sformułowaniem zawartym w pkt 3 sentencji wyroku: "określa, że zaskarżona decyzja może być wykonana". Skarżący podkreślili, zwrot ten nie jest do końca jasny, skoro w pkt 1 sentencji wyroku Sąd orzekł o uchyleniu zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
W myśl art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.) sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści, a postanowienie w tym przedmiocie sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym. Należy wskazać, że wykładnia wyroku, może mieć miejsce tylko wówczas, gdy zachodzą wątpliwości co do treści wyroku i jest on sformułowany w sposób niejasny. Wykładnia wyroku nie może prowadzić do uzupełnienia podjętego rozstrzygnięcia przez poszerzenie go o inne elementy, ani też do formułowania przez sąd dodatkowych motywów podjętego rozstrzygnięcia lub modyfikacji motywów poprzednio wskazanych. Przedmiotem wykładni mogą być jedynie rzeczywiste wątpliwości co do istoty rozstrzygnięcia zawartego w sentencji orzeczenia, a nie udzielanie odpowiedzi na kreowane przez stronę pytania; za szczególnie pozbawione podstaw prawnych uważa się domaganie się przez stronę dokonania wykładni wyroku stanowiące w istocie polemikę z odmiennym, niż oczekiwała strona, stanowiskiem sądu zaprezentowanym w orzeczeniu.
Wniosek skarżących uznano za zasadny.
Zgodnie z art. 152 p.p.s.a. w razie uwzględnienia skargi sąd w wyroku określa czy i w jaki zakresie zaskarżony akt lub czynność nie mogą być wykonane. Rozstrzygnięcie traci moc z chwilą uprawomocnienia się wyroku.
Zgodnie z ww. przepisem Sąd uchylając decyzję musi jednocześnie określić, czy może być ona wykonana. Wskazana regulacja stanowi zatem element tymczasowej ochrony w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Wykonanie wyroku sądu, uchylającego zaskarżaną decyzję może bowiem nastąpić dopiero po jego uprawomocnieniu.
Wyrok sądu I instancji może być zaskarżony w drodze skargi kasacyjnej w terminie 30 dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Wyrok wydany przez wojewódzki sąd administracyjny jest więc nieprawomocny dopóki może być zaskarżony. Zgodnie bowiem z art. 168 § 1 p.p.s.a. orzeczenie staje się prawomocne, jeżeli nie przysługuje co do niego środek odwoławczy.
Do czasu uprawomocnienia się wyrok nie wywołuje więc żadnych skutków prawnych. Zasada ta dotyczy wszystkich wyroków sądowych, w tym również wyroków uwzględniający skargę, które do czasu swojego uprawomocnienia nie wywołują skutków prawnych związanych z utratą mocy wiążącej zaskarżonej decyzji.
Tym samym do czasu uprawomocnienia się wyroku uchylającego zaskarżoną decyzję, decyzja ta pozostaje formalnie w mocy. Z chwilą uprawomocnienia się wyroku, zaskarżona decyzja, jako uchylona przez Sąd utraci moc wiążącą, a organ administracji, ma obowiązek wykonania wyroku, tj. wydania nowej decyzji uwzględniającej zawarte w wyroku wytyczne sądu co do dalszego postępowania w sprawie.
Na zasadzie art. 152 p.p.s.a. w wyroku uwzględniającym skargę Sąd ustanawia więc w razie potrzeby pełny lub częściowy zakaz wykonania zaskarżonej decyzji lub też jeżeli przemawiają za tym okoliczności konkretnej sprawy - rezygnuje z ustanowienia tego zakazu - tak jak to miało miejsce w przedmiotowej sprawie. Oznacza to, że Sąd niejako "wstrzymuje" lub "nie wstrzymuje" wykonanie decyzji, która utraci moc wiążącą po uprawomocnieniu się wyroku.
W przedmiotowej sprawie jest istotne, że Sąd uznał zasadność skargi skarżących dostrzegając wątpliwości co do zasadności diagnozy, a w konsekwencji co do prawidłowości zaleceń, które mają być realizowane w ramach specjalnego kształcenia córki skarżących. Trzeba zaznaczyć, że przedmiotem zaskarżenia nie była sama zasadność pozytywnego orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego A. M. D., które nie budzi wątpliwości Sądu z uwagi na oczywistą konieczność zapewniania córce skarżących tego rodzaju kształcenia, z czym w pełni zgadzają się także obie strony postępowania, tj. zarówno organ, który wydał decyzję, jak i skarżący.
Z tych względów, mając na uwadze dobro A. M. D., która na podstawie zaskarżonej decyzji jest objęta kształceniem specjalnym, Sąd orzekł, że zaskarżona decyzja może być wykonana. Zawarte w pkt 3 sentencji wyroku rozstrzygnięcie umożliwia kontynuowanie kształcenia córki w oparciu o dotychczasowe zalecenia do czasu zmiany z chwilą wydania przez organ nowej decyzji orzekającej o potrzebie kształcenia specjalnego, w którym to orzeczeniu, organ uwzględni zalecenia Sądu zawarte w wyroku o sygn. akt III SA/Gd 1/14.
Z powyższych względów Sąd orzekł jak w sentencji na podstawie art.158 p.p.s.a.
