IV SA/Po 1/14
Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
2014-05-21Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Izabela Bąk-Marciniak /sprawozdawca/
Maciej Busz
Tomasz Grossmann /przewodniczący/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Grossmann Sędziowie WSA Izabela Bąk – Marciniak (spr.) WSA Maciej Busz Protokolant st. sekr. sąd. Monika Zaporowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 maja 2014 r. sprawy ze skargi Szpitala Wojewódzkiego im. M. K. w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta i Gminy K. z dnia [...] września 2013 r. nr [...]
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] września 2013r. nr [...] Burmistrz Miasta i Gminy K. odmówił potwierdzenia prawa do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych z środków publicznych dla A. K., posiadającego obywatelstwo polskie, ostatnio zamieszkałego w K., R. [...]. Z uwagi na brak możliwości określenia miejsca zamieszkania i pobytu strony oraz przeprowadzenia wywiadu środowiskowego organ nie określił kryterium dochodowego uprawniającego do przyznania prawa do świadczenia. Przedstawił zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w szczególności podejmowane działania zmierzające do wyjaśnienia istotnych dla sprawy okoliczności, które ostatecznie nie pozwoliły na ustalenie miejsca pobytu A.K. W tej sytuacji w oparciu przede wszystkim o informacje o nie korzystaniu w okresie ostatnich sześciu lat przez A. K. z pomocy Państwa organ I instancji przyjął, iż nie spełniał on przesłanek z art.2 ust.1 oraz art.54 ust.3 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych .
Od decyzji tej złożył odwołanie dyrektor Szpitala Wojewódzkiego w K. domagając się jej uchylenia i podnosząc, że przepisy ustawy nie dopuszczają możliwości odmówienia potwierdzenia prawa do świadczeń zdrowotnych z powodu trudności czy niemożności przeprowadzenia wywiadu ze świadczeniobiorcą. Organ może odmówić potwierdzenia prawa do świadczeń tylko w ściśle określonych przypadkach np. gdy dochód świadczeniobiorcy przekraczał obowiązujące kryterium dochodowe lub gdy wystąpiły przesłanki o których mowa w art.12 ustawy o pomocy społecznej. Zatem wywiad środowiskowy nie jest jedynym możliwym i dostępnym organowi administracji publicznej sposobem dokonania stosownych ustaleń, bowiem istnieje możliwość zwrócenia się do szeregu instytucji w celu ustalenia czy nie korzystał on z ich świadczeń.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] października 2013r., biorąc za podstawę art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwana dalej kpa utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy. W uzasadnieniu decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało, iż organ I instancji przeprowadził postępowanie w sprawie, na mocy którego ustalił, że A. K. nie ma miejsca pobytu, został ustanowiony dla niego kurator, nie podlega od 1.01.2012r. ubezpieczeniom społecznym, nie figuruje w ewidencji bezrobotnych poszukujących pracy, nie posiada ważnego paszportu, miejsca pobytu nie zna rodzina A. K. (matka i ciotka). Organ II instancji podzielił stanowisko organu I instancji, iż brak było możliwości w stanie faktycznym sprawy niniejszej dokonania niezbędnych ustaleń do wydania decyzji o której mowa w art. 54 ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Stwierdził też, iż organ dołożył staranności i wykorzystał wszelkie możliwe źródła informacji oraz podjął niezbędne kroki w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy a mimo to nie zdołał ustalić istotnych okoliczności, pozwalających na podjęcie decyzji. Wobec braku możliwości przeprowadzenia wywiadu środowiskowego i braku rezultatów alternatywnego postępowania wyjaśniającego dopuszczalne w ocenie Kolegium było wydania decyzji o odmowie przyznania prawa do świadczeń opieki zdrowotnej.
Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wniósł Szpital Wojewódzki im. M. K.w K. Wydanemu rozstrzygnięciu zarzucił naruszenia art. 54 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, art. 8 i 12 ustawy o pomocy społecznej podnosząc motywy jak w odwołaniu. Wskazując na powyższe wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego oraz poprzedzającej ją decyzji organu I inastancji oraz zasądzenie kosztów postępowania.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko przedstawione w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest zasadna, bowiem zaskarżona decyzja oraz poprzedzająca ja decyzja organu I instancji naruszają prawo w stopniu powodującym ich uchylenie.
Podstawą rozstrzygnięcia obu organów było dokonanie oceny, że nie jest możliwe przeprowadzenie wywiadu środowiskowego oraz wobec braku rezultatów przeprowadzonego alternatywnego postępowania wyjaśniającego dopuszczalne jest wydanie decyzji o odmowie przyznania prawa do świadczeń opieki zdrowotnej. Tak więc brak możliwości uzyskania danych potrzebnych do sporządzenia wywiadu środowiskowego o sytuacji dochodowej i majątkowej świadczeniobiorcy organy utożsamiły z brakiem podstaw do wydania decyzji potwierdzającej prawa do świadczeń opieki zdrowotnej. Z oceną taką zgodzić się zdaniem Sądu nie można. Wprawdzie przepis art. 7 ust. 3 ustawy z 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. , Nr 164, poz.1027) w związku z ustawą z dnia 12 marca 2004 o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593) stanowi, że w celu ustalenia sytuacji dochodowej i majątkowej świadczeniobiorcy przeprowadza się rodzinny wywiad środowiskowy na zasadach i w trybie określonych w przepisach o pomocy społecznej, to jednak należy mieć na uwadze, że ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej przewiduje dwie odmienne sytuacje kiedy decyzja o potwierdzeniu prawa do w/w świadczeń może być wydana.
Jak wynika z treści art. 54 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 roku decyzja taka może być wydana albo na wniosek świadczeniobiorcy (niekiedy z inicjatywy własnej organu gminy), albo w przypadku stanu nagłego na wniosek świadczeniodawcy złożony niezwłocznie, po udzieleniu świadczenia (stan faktyczny sprawy niniejszej). Te dwie odmienne sytuacje powodują, że interpretacja przepisów dotyczących postępowania przed wydaniem decyzji i gromadzenia materiału dowodowego niezbędnego do jej wydania podlegać będzie zasadniczym różnicom. Sposób przeprowadzenia wywiadu środowiskowego winien być dostosowany do konkretnego stanu faktycznego (por. wyrok WSA w Warszawie z 27 września 2007 roku, VII SA/Wa 1058/07, LEX Nr 374403). Przepis art. 54 cyt. ustawy interpretować należy zgodnie z celem dla jakiego został wydany i stosownie do sytuacji faktycznej będącej podstawą do wystąpienia z wnioskiem o potwierdzenia prawa świadczeniobiorcy do świadczeń opieki zdrowotnej. Przepis § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej w sprawie rodzinnego wywiadu środowiskowego stanowi, że wywiad przeprowadza się w miejscu zamieszkania lub pobytu osoby, której prawo ma zostać potwierdzone. Oczywistym jest, że organ nie będzie mógł przeprowadzić stosownego wywiadu z osobą w miejscu jej zamieszkania w sytuacji gdy prowadzi ona wędrowny tryb życia i jej adresu nie można ustalić, bądź gdy nastąpił jej zgon a całe postępowanie związane było z leczeniem szpitalnym udzielonym w stanie nagłym. Nie wyklucza to jednak zdaniem Sądu możliwości dokonania ustaleń niezbędnych do wydania decyzji o jakiej mowa w art. 54 ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej w oparciu o wszelkie inne dostępne źródła informacji i ich właściwą interpretację.
Naczelnymi zasadami postępowania administracyjnego są: zasada praworządności określona w art. 6 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz zasada dochodzenia prawdy obiektywnej określona w art. 7 kpa, która nakłada na organy prowadzące postępowanie obowiązek wszechstronnego zbadania sprawy tak pod względem faktycznym jak i prawnym w celu ustalenia rzeczywistego stanu sprawy. Organ, ustalając stan faktyczny, winien wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, bowiem ich nieuwzględnienie prowadziłoby do sprzeczności decyzji z zasadą prawdy materialnej.
Zaniechanie przez organy administracji państwowej podjęcia czynności procesowych zmierzających do zebrania pełnego materiału dowodowego, czyli obowiązku wynikającego z art. 77 kpa, jest uchybieniem przepisom postępowania administracyjnego, które powoduje wadliwość decyzji.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy należy wskazać, iż zarówno organ I instancji rozpoznając sprawę niniejszą jak i organ II instancji uchybił powyższym wymogom. Jak wynika akt sprawy A. K. z dniem 22.07.2010r. został wyrejestrowany z PUP w K.z powodu podjęcia pracy w Firmie Usługi Ogólnobudowlane K. D., postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2013r w sprawie [...]Sąd Rejonowy w K. ustanowił dla niego kuratora w osobie A. R. Organ nie przeprowadził wywiadu ani z pracodawcą, ani z kuratorem, organ nie powziął także informacji jakiego stanu cywilnego jest A. K. Nie wynika też z akt aby został przeprowadzony wywiad z jego matką – M. K. zam. W. ul. D. [...], ani z ciotką – S. S. zam.w R. [...]. Obowiązujące przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych nie dopuszczają możliwości odmówienia potwierdzenia prawa do świadczeń zdrowotnych z powodu trudności czy niemożności przeprowadzenia wywiadu ze świadczeniobiorcą. Organ może odmówić potwierdzenia prawa do świadczeń tylko w ściśle określonych przypadkach np. gdyby dochód świadczeniobiorcy przekraczał obowiązujące kryterium dochodowe lub gdyby wystąpiły przesłanki o których mowa w art.12 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2004r., nr 64, poz.593). Wprawdzie organ I instancji wykazał aktywność w zebraniu materiału dowodowego jednakże nie dokonał oceny sytuacji osobistej, rodzinnej, dochodowej i majątkowej A.K. która mogła być dokonana w oparciu np. o informacje od sąsiadów, rodziny, pracodawcy, na podstawie rozeznania środowiska, w którym funkcjonował.
Reasumując, należy mieć na uwadze, iż przepisy ustawy o pomocy społecznej i rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej w sprawie rodzinnego wywiadu środowiskowego powinny być interpretowane w sposób pozwalający na dokonanie ustaleń w ramach prowadzonego postępowania, które może dotyczyć różnych sytuacji faktycznych. Dlatego § 2 ust. 5 rozporządzenia stanowi, że pracownik socjalny na podstawie przeprowadzonego wywiadu dokonuje analizy i oceny sytuacji danej osoby lub rodziny i formułuje wnioski z niej wynikające, stanowiące podstawę przyznania pomocy.
Przy ponownym rozpatrzeniu sprawy organ obowiązany będzie uwzględnić przedstawioną wyżej ocenę sprawy i przyjętą wykładnię przepisów.
Wobec powyższego Sąd uchylił zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji bowiem ma rację skarżący podnosząc, iż w świetle treści obowiązujących przepisów ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych brak jest możliwości odmówienia potwierdzenia prawa do świadczeń zdrowotnych w związku z brakiem możliwości przeprowadzenia wywiadu i braku rezultatów postępowania wyjaśniającego.
Wyrok jak w pkt 1 wydano na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c w zw. z art.135 p.p.s.a.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 200 p.p.s.a.
| |
| |
| |
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Izabela Bąk-Marciniak /sprawozdawca/Maciej Busz
Tomasz Grossmann /przewodniczący/
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Grossmann Sędziowie WSA Izabela Bąk – Marciniak (spr.) WSA Maciej Busz Protokolant st. sekr. sąd. Monika Zaporowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 maja 2014 r. sprawy ze skargi Szpitala Wojewódzkiego im. M. K. w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta i Gminy K. z dnia [...] września 2013 r. nr [...]
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] września 2013r. nr [...] Burmistrz Miasta i Gminy K. odmówił potwierdzenia prawa do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych z środków publicznych dla A. K., posiadającego obywatelstwo polskie, ostatnio zamieszkałego w K., R. [...]. Z uwagi na brak możliwości określenia miejsca zamieszkania i pobytu strony oraz przeprowadzenia wywiadu środowiskowego organ nie określił kryterium dochodowego uprawniającego do przyznania prawa do świadczenia. Przedstawił zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w szczególności podejmowane działania zmierzające do wyjaśnienia istotnych dla sprawy okoliczności, które ostatecznie nie pozwoliły na ustalenie miejsca pobytu A.K. W tej sytuacji w oparciu przede wszystkim o informacje o nie korzystaniu w okresie ostatnich sześciu lat przez A. K. z pomocy Państwa organ I instancji przyjął, iż nie spełniał on przesłanek z art.2 ust.1 oraz art.54 ust.3 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych .
Od decyzji tej złożył odwołanie dyrektor Szpitala Wojewódzkiego w K. domagając się jej uchylenia i podnosząc, że przepisy ustawy nie dopuszczają możliwości odmówienia potwierdzenia prawa do świadczeń zdrowotnych z powodu trudności czy niemożności przeprowadzenia wywiadu ze świadczeniobiorcą. Organ może odmówić potwierdzenia prawa do świadczeń tylko w ściśle określonych przypadkach np. gdy dochód świadczeniobiorcy przekraczał obowiązujące kryterium dochodowe lub gdy wystąpiły przesłanki o których mowa w art.12 ustawy o pomocy społecznej. Zatem wywiad środowiskowy nie jest jedynym możliwym i dostępnym organowi administracji publicznej sposobem dokonania stosownych ustaleń, bowiem istnieje możliwość zwrócenia się do szeregu instytucji w celu ustalenia czy nie korzystał on z ich świadczeń.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] października 2013r., biorąc za podstawę art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwana dalej kpa utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy. W uzasadnieniu decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało, iż organ I instancji przeprowadził postępowanie w sprawie, na mocy którego ustalił, że A. K. nie ma miejsca pobytu, został ustanowiony dla niego kurator, nie podlega od 1.01.2012r. ubezpieczeniom społecznym, nie figuruje w ewidencji bezrobotnych poszukujących pracy, nie posiada ważnego paszportu, miejsca pobytu nie zna rodzina A. K. (matka i ciotka). Organ II instancji podzielił stanowisko organu I instancji, iż brak było możliwości w stanie faktycznym sprawy niniejszej dokonania niezbędnych ustaleń do wydania decyzji o której mowa w art. 54 ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Stwierdził też, iż organ dołożył staranności i wykorzystał wszelkie możliwe źródła informacji oraz podjął niezbędne kroki w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy a mimo to nie zdołał ustalić istotnych okoliczności, pozwalających na podjęcie decyzji. Wobec braku możliwości przeprowadzenia wywiadu środowiskowego i braku rezultatów alternatywnego postępowania wyjaśniającego dopuszczalne w ocenie Kolegium było wydania decyzji o odmowie przyznania prawa do świadczeń opieki zdrowotnej.
Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wniósł Szpital Wojewódzki im. M. K.w K. Wydanemu rozstrzygnięciu zarzucił naruszenia art. 54 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, art. 8 i 12 ustawy o pomocy społecznej podnosząc motywy jak w odwołaniu. Wskazując na powyższe wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego oraz poprzedzającej ją decyzji organu I inastancji oraz zasądzenie kosztów postępowania.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko przedstawione w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest zasadna, bowiem zaskarżona decyzja oraz poprzedzająca ja decyzja organu I instancji naruszają prawo w stopniu powodującym ich uchylenie.
Podstawą rozstrzygnięcia obu organów było dokonanie oceny, że nie jest możliwe przeprowadzenie wywiadu środowiskowego oraz wobec braku rezultatów przeprowadzonego alternatywnego postępowania wyjaśniającego dopuszczalne jest wydanie decyzji o odmowie przyznania prawa do świadczeń opieki zdrowotnej. Tak więc brak możliwości uzyskania danych potrzebnych do sporządzenia wywiadu środowiskowego o sytuacji dochodowej i majątkowej świadczeniobiorcy organy utożsamiły z brakiem podstaw do wydania decyzji potwierdzającej prawa do świadczeń opieki zdrowotnej. Z oceną taką zgodzić się zdaniem Sądu nie można. Wprawdzie przepis art. 7 ust. 3 ustawy z 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. , Nr 164, poz.1027) w związku z ustawą z dnia 12 marca 2004 o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593) stanowi, że w celu ustalenia sytuacji dochodowej i majątkowej świadczeniobiorcy przeprowadza się rodzinny wywiad środowiskowy na zasadach i w trybie określonych w przepisach o pomocy społecznej, to jednak należy mieć na uwadze, że ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej przewiduje dwie odmienne sytuacje kiedy decyzja o potwierdzeniu prawa do w/w świadczeń może być wydana.
Jak wynika z treści art. 54 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 roku decyzja taka może być wydana albo na wniosek świadczeniobiorcy (niekiedy z inicjatywy własnej organu gminy), albo w przypadku stanu nagłego na wniosek świadczeniodawcy złożony niezwłocznie, po udzieleniu świadczenia (stan faktyczny sprawy niniejszej). Te dwie odmienne sytuacje powodują, że interpretacja przepisów dotyczących postępowania przed wydaniem decyzji i gromadzenia materiału dowodowego niezbędnego do jej wydania podlegać będzie zasadniczym różnicom. Sposób przeprowadzenia wywiadu środowiskowego winien być dostosowany do konkretnego stanu faktycznego (por. wyrok WSA w Warszawie z 27 września 2007 roku, VII SA/Wa 1058/07, LEX Nr 374403). Przepis art. 54 cyt. ustawy interpretować należy zgodnie z celem dla jakiego został wydany i stosownie do sytuacji faktycznej będącej podstawą do wystąpienia z wnioskiem o potwierdzenia prawa świadczeniobiorcy do świadczeń opieki zdrowotnej. Przepis § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej w sprawie rodzinnego wywiadu środowiskowego stanowi, że wywiad przeprowadza się w miejscu zamieszkania lub pobytu osoby, której prawo ma zostać potwierdzone. Oczywistym jest, że organ nie będzie mógł przeprowadzić stosownego wywiadu z osobą w miejscu jej zamieszkania w sytuacji gdy prowadzi ona wędrowny tryb życia i jej adresu nie można ustalić, bądź gdy nastąpił jej zgon a całe postępowanie związane było z leczeniem szpitalnym udzielonym w stanie nagłym. Nie wyklucza to jednak zdaniem Sądu możliwości dokonania ustaleń niezbędnych do wydania decyzji o jakiej mowa w art. 54 ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej w oparciu o wszelkie inne dostępne źródła informacji i ich właściwą interpretację.
Naczelnymi zasadami postępowania administracyjnego są: zasada praworządności określona w art. 6 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz zasada dochodzenia prawdy obiektywnej określona w art. 7 kpa, która nakłada na organy prowadzące postępowanie obowiązek wszechstronnego zbadania sprawy tak pod względem faktycznym jak i prawnym w celu ustalenia rzeczywistego stanu sprawy. Organ, ustalając stan faktyczny, winien wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, bowiem ich nieuwzględnienie prowadziłoby do sprzeczności decyzji z zasadą prawdy materialnej.
Zaniechanie przez organy administracji państwowej podjęcia czynności procesowych zmierzających do zebrania pełnego materiału dowodowego, czyli obowiązku wynikającego z art. 77 kpa, jest uchybieniem przepisom postępowania administracyjnego, które powoduje wadliwość decyzji.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy należy wskazać, iż zarówno organ I instancji rozpoznając sprawę niniejszą jak i organ II instancji uchybił powyższym wymogom. Jak wynika akt sprawy A. K. z dniem 22.07.2010r. został wyrejestrowany z PUP w K.z powodu podjęcia pracy w Firmie Usługi Ogólnobudowlane K. D., postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2013r w sprawie [...]Sąd Rejonowy w K. ustanowił dla niego kuratora w osobie A. R. Organ nie przeprowadził wywiadu ani z pracodawcą, ani z kuratorem, organ nie powziął także informacji jakiego stanu cywilnego jest A. K. Nie wynika też z akt aby został przeprowadzony wywiad z jego matką – M. K. zam. W. ul. D. [...], ani z ciotką – S. S. zam.w R. [...]. Obowiązujące przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych nie dopuszczają możliwości odmówienia potwierdzenia prawa do świadczeń zdrowotnych z powodu trudności czy niemożności przeprowadzenia wywiadu ze świadczeniobiorcą. Organ może odmówić potwierdzenia prawa do świadczeń tylko w ściśle określonych przypadkach np. gdyby dochód świadczeniobiorcy przekraczał obowiązujące kryterium dochodowe lub gdyby wystąpiły przesłanki o których mowa w art.12 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2004r., nr 64, poz.593). Wprawdzie organ I instancji wykazał aktywność w zebraniu materiału dowodowego jednakże nie dokonał oceny sytuacji osobistej, rodzinnej, dochodowej i majątkowej A.K. która mogła być dokonana w oparciu np. o informacje od sąsiadów, rodziny, pracodawcy, na podstawie rozeznania środowiska, w którym funkcjonował.
Reasumując, należy mieć na uwadze, iż przepisy ustawy o pomocy społecznej i rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej w sprawie rodzinnego wywiadu środowiskowego powinny być interpretowane w sposób pozwalający na dokonanie ustaleń w ramach prowadzonego postępowania, które może dotyczyć różnych sytuacji faktycznych. Dlatego § 2 ust. 5 rozporządzenia stanowi, że pracownik socjalny na podstawie przeprowadzonego wywiadu dokonuje analizy i oceny sytuacji danej osoby lub rodziny i formułuje wnioski z niej wynikające, stanowiące podstawę przyznania pomocy.
Przy ponownym rozpatrzeniu sprawy organ obowiązany będzie uwzględnić przedstawioną wyżej ocenę sprawy i przyjętą wykładnię przepisów.
Wobec powyższego Sąd uchylił zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji bowiem ma rację skarżący podnosząc, iż w świetle treści obowiązujących przepisów ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych brak jest możliwości odmówienia potwierdzenia prawa do świadczeń zdrowotnych w związku z brakiem możliwości przeprowadzenia wywiadu i braku rezultatów postępowania wyjaśniającego.
Wyrok jak w pkt 1 wydano na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c w zw. z art.135 p.p.s.a.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 200 p.p.s.a.
| |
| |
| |
