I OZ 749/12
Postanowienie
Naczelny Sąd Administracyjny
2012-10-04Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Monika Nowicka /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 4 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 26 czerwca 2012 r., sygn. akt II SA/Sz 366/12 o oddaleniu wniosku R. S. o wyłączenie sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie K. G. i sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego G. J. od rozpoznania sprawy ze skargi R. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] stycznia 2008 r. Nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
W dniu 14 czerwca 2012 r. R. S. wniósł o wyłączenie sędziego WSA K. G. oraz sędziego NSA G. J. od prowadzenia sprawy z jego skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] stycznia 2008 r., Nr [...], w przedmiocie dodatku mieszkaniowego, zarzucając im stosowanie w procedurze sądowej i orzecznictwie "omnipotencji władczej funkcjonariusza publicznego państwa totalitarnego i stosowanie metod, imponderabiliów i peerelowskiego pozytywizmu prawnego z okresu reżimu komunistyczno-peerelowskiego". Wyjaśnił, iż obiektywne powody wywołujące uzasadnione wątpliwości co do bezstronności, obiektywizmu i wiarygodności sędziego WSA K. G. oraz sędziego NSA G. J. wynikają z udziału i zachowania tych sędziów w rozpoznawaniu innych jego spraw, w tym o sygn. akt II SA/Sz 277/10, SA/Sz 1777/02 oraz SA/Sz 2337/02.
Wskazani we wniosku sędziowie złożyli oświadczenia z których wynika, iż nie istnieją przesłanki wymienione w art. 18 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej "P.p.s.a.", ani okoliczności mogące wywoływać uzasadnioną wątpliwość co do ich bezstronności w rozpoznanej sprawie.
Oddalając powyższy wniosek, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wskazywał, że w rozpoznawanej sprawie nie istnieją przyczyny obligatoryjnego wyłączenia wymienionych sędziów w trybie art. 18 P.p.s.a., jak również brak jest okoliczności uzasadniających zastosowanie art. 19 P.p.s.a. Z oświadczeń złożonych przez sędziego WSA K. G. oraz sędziego NSA G. J. wynika, że między wyżej wymienionymi sędziami, a skarżącym nie zachodzi stosunek osobisty, który mógłby mieć wpływ na orzekanie w sprawie, jak i inne powody uzasadniające wyłącznie. Wyjaśnienia te nie budzą żadnych wątpliwości w świetle materiału znajdującego się w sprawie. Zdaniem Sądu – R. S. w uzasadnieniu wniosków nie udowodnił, ani nawet nie wskazywał żadnych okoliczności, które stanowiłyby przesłankę wyłączenia sędziów w trybie art. 19 P.p.s.a. Subiektywne zaś przekonanie wnioskodawcy o braku bezstronności sędziów, których dotyczy złożony wniosek, nie znajduje oparcia w aktach sprawy. Sąd Wojewódzki zwrócił uwagę, że fakt udziału sędziego WSA K. G. oraz sędziego NSA G. J. w rozpoznawaniu innych spraw z udziałem skarżącego, nie daje podstawy do wyłączenia sędziów, jeśli nie zachodzą rzeczywiste powody wskazujące na brak ich bezstronności, a takich powodów wnioskodawca nie podał. Niewłaściwe, w ocenie wnioskodawcy, zachowanie w/w sędziów na rozprawie w sprawie o sygn. akt II SA/Sz 277/10, czy też w sprawach o sygnaturach SA/Sz 1777/02 oraz SA/Sz 2337/02, w żaden sposób nie dowodzi istnienia jakiegokolwiek negatywnego stosunku tych sędziów do skarżącego. Ocena pracy sędziego pod kątem ewentualnych, popełnionych przez niego uchybień przepisom prawa formalnego, albo błędów w stosowaniu prawa materialnego, należy do sądu wyższej instancji w ramach kontroli instancyjnej. Natomiast sąd rozpoznający wniosek o wyłączenie sędziego nie bada zasadności i prawidłowości czynności podjętych w sprawie przez sąd orzekający.
R. S., zaskarżając w/w postanowienie w całości i wnosząc o jego uchylenie, wywodził, że podstawą wyłączenia sędziego WSA K. G. są okoliczności i fakty wskazane we wniosku z dnia [...] lutego 2011 r. o sprostowanie i uzupełnienie protokołu posiedzenia Sądu z dnia [...] lutego 2011 r. i w odwołaniu z dnia [...] czerwca 2011 r. w sprawie o sygn. akt II SA/Sz 277/10, które stanowią obiektywne powody wywołujące uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności w/w sędziego, który jest negatywnie nastawiony do skarżącego.
Uzasadniając z kolei żądanie uchylenia zaskarżonego postanowienia w zakresie odnoszącym się do odmowy wyłączenia od orzekania w przedmiotowej sprawie sędziego NSA G. J., skarżący wywodził, że podstawą wydania w tym zakresie orzeczenia, zgodnego z żądaniem wnioskodawcy, stanowią fakty i okoliczności znajdujące się w aktach spraw o sygn. SA/Sz 1777/02 i SA/Sz 2337/02 oraz we wniosku z dnia [...] czerwca 2012 r., stanowiące podstawę wyłączenia sędziego, o której mowa w art. 19 P.p.s.a. Potwierdzają one brak bezstronności i obiektywizmu w/w sędziego, który jest negatywnie nastawiony do skarżącego.
Skarżący wniósł przy tym o dokładane przytoczenie faktów i okoliczności odnoszących się do wyłączenia w/w sędziów zawarte w aktach o wskazywanych przez niego sygnaturach oraz "pełne stanowisko skarżącego".
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Instytucja wyłączenia sędziego od orzekania w sprawie regulowana jest przepisami Rozdziału 5 Działu I ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Art. 18 § 1 P.p.s.a. zawiera zamknięty katalog przesłanek, dla których wyłączenie sędziego winno nastąpić z urzędu, zaś wyłączenie dokonywane na wniosek strony uregulowane jest art. 19 P.p.s.a.
W rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zasadnie ocenił, iż w przedmiotowej sprawie nie zachodzą okoliczności, które uzasadniałyby uwzględnienie wniosku o wyłączenie wskazanych wyżej sędziów. Za takie okoliczności w żadnym razie nie mogą być uznane bezpodstawne i gołosłowne twierdzenia, że wyżej wskazani sędziowie w innych sprawach z udziałem wnioskodawcy podejmują niekorzystne działania na jego rzecz, wykazując w ten sposób swoją stronniczość i niechęć do skarżącego. Subiektywne przekonanie skarżącego o działaniu na jego niekorzyść nie stanowi podstawy do wyłączenia sędziów. Takiej podstawy nie stanowi również, fakt podejmowania rozstrzygnięć nieodpowiadających oczekiwaniom strony w innych postępowaniach sądowych lub też postępowanie niezgodne z przepisami procedury sądowoadministracyjnej, którego prawidłowość mogła zostać poddana ocenie wyłącznie na skutek wniesionego przez skarżącego w wymienionych przez niego sprawach środka odwoławczego.
Podkreślenia także wymaga, iż wydanie postanowienia w przedmiocie wyłączenia sędziego musi być poprzedzone złożeniem wyjaśnień przez sędziego, którego wniosek dotyczy. Jak stwierdził Sąd Najwyższy: "Autorytet moralny sędziego przemawia za wiarygodnością złożonego wyjaśnienia i jeżeli strona żądająca wyłączenia zaprzecza prawdziwości, obowiązana jest wskazać i udowodnić okoliczności, które by podważały wiarygodność oświadczenia sędziego" (postanowienie z 25.08.1971 r., I CZ 121/71, OSN 1972, poz. 55). Złożenie takich wyjaśnień miało miejsce w postępowaniu pierwszoinstancyjnym, a tym samym – wobec niewskazania jakichkolwiek okoliczności, które mogłyby podważyć prawdziwość oświadczenia wskazanych sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie - stwierdzić trzeba, że postanowienie Sądu I instancji oddalające wniosek o wyłączenie sędziów było zgodne z prawem.
Sąd orzekający w niniejszej sprawie podziela także pogląd wyrażony w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, iż skoro sędzia, którego przedmiotowy wniosek dotyczy złożył oświadczenie, że nie zachodzą żadne okoliczności określone w art. 18 i art. 19 P.p.s.a., dające podstawę do wyłączenia od rozpoznawania w niniejszej sprawie i prawdziwość tego oświadczenia nie budzi żadnych wątpliwości, to wniosek o jego wyłączenie nie zasługuje na uwzględnienie. (por. postanowienie NSA z dnia 19 czerwca 2008 r., sygn. akt I OZ 441/08, postanowienie NSA z dnia 12 maja 2010 r., sygn. akt I OZ 332/10).
Odnosząc się zaś do żądania dokładnego przedstawienia wszystkich okoliczności faktycznych przytoczonych przez skarżącego w sporządzonych przez niego w niniejszej sprawie, jak również sprawach o powołanych wyżej sygnaturach oraz "pełnego stanowiska skarżącego", wskazać należy, że – zgodnie z dyspozycją art. 166 w zw. art. 141 § 4 P.p.s.a. – uzasadnienie postanowienia powinno zawierać zwięzłe przedstawienie stanu sprawy obligując sąd m. in. do przedstawienia w możliwie "syntetyczny" sposób twierdzeń strony oraz podniesionych przez nią zarzutów i zgłoszonych wniosków. Powyższe tym samym uniemożliwiało – bez naruszenia w/w przepisów - dosłowne odwzorowanie w uzasadnieniu niniejszego postanowienia zawartego w złożonych przez skarżącego pismach stanowiska.
Wobec powyższego Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Monika Nowicka /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 4 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 26 czerwca 2012 r., sygn. akt II SA/Sz 366/12 o oddaleniu wniosku R. S. o wyłączenie sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie K. G. i sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego G. J. od rozpoznania sprawy ze skargi R. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] stycznia 2008 r. Nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
W dniu 14 czerwca 2012 r. R. S. wniósł o wyłączenie sędziego WSA K. G. oraz sędziego NSA G. J. od prowadzenia sprawy z jego skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] stycznia 2008 r., Nr [...], w przedmiocie dodatku mieszkaniowego, zarzucając im stosowanie w procedurze sądowej i orzecznictwie "omnipotencji władczej funkcjonariusza publicznego państwa totalitarnego i stosowanie metod, imponderabiliów i peerelowskiego pozytywizmu prawnego z okresu reżimu komunistyczno-peerelowskiego". Wyjaśnił, iż obiektywne powody wywołujące uzasadnione wątpliwości co do bezstronności, obiektywizmu i wiarygodności sędziego WSA K. G. oraz sędziego NSA G. J. wynikają z udziału i zachowania tych sędziów w rozpoznawaniu innych jego spraw, w tym o sygn. akt II SA/Sz 277/10, SA/Sz 1777/02 oraz SA/Sz 2337/02.
Wskazani we wniosku sędziowie złożyli oświadczenia z których wynika, iż nie istnieją przesłanki wymienione w art. 18 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej "P.p.s.a.", ani okoliczności mogące wywoływać uzasadnioną wątpliwość co do ich bezstronności w rozpoznanej sprawie.
Oddalając powyższy wniosek, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wskazywał, że w rozpoznawanej sprawie nie istnieją przyczyny obligatoryjnego wyłączenia wymienionych sędziów w trybie art. 18 P.p.s.a., jak również brak jest okoliczności uzasadniających zastosowanie art. 19 P.p.s.a. Z oświadczeń złożonych przez sędziego WSA K. G. oraz sędziego NSA G. J. wynika, że między wyżej wymienionymi sędziami, a skarżącym nie zachodzi stosunek osobisty, który mógłby mieć wpływ na orzekanie w sprawie, jak i inne powody uzasadniające wyłącznie. Wyjaśnienia te nie budzą żadnych wątpliwości w świetle materiału znajdującego się w sprawie. Zdaniem Sądu – R. S. w uzasadnieniu wniosków nie udowodnił, ani nawet nie wskazywał żadnych okoliczności, które stanowiłyby przesłankę wyłączenia sędziów w trybie art. 19 P.p.s.a. Subiektywne zaś przekonanie wnioskodawcy o braku bezstronności sędziów, których dotyczy złożony wniosek, nie znajduje oparcia w aktach sprawy. Sąd Wojewódzki zwrócił uwagę, że fakt udziału sędziego WSA K. G. oraz sędziego NSA G. J. w rozpoznawaniu innych spraw z udziałem skarżącego, nie daje podstawy do wyłączenia sędziów, jeśli nie zachodzą rzeczywiste powody wskazujące na brak ich bezstronności, a takich powodów wnioskodawca nie podał. Niewłaściwe, w ocenie wnioskodawcy, zachowanie w/w sędziów na rozprawie w sprawie o sygn. akt II SA/Sz 277/10, czy też w sprawach o sygnaturach SA/Sz 1777/02 oraz SA/Sz 2337/02, w żaden sposób nie dowodzi istnienia jakiegokolwiek negatywnego stosunku tych sędziów do skarżącego. Ocena pracy sędziego pod kątem ewentualnych, popełnionych przez niego uchybień przepisom prawa formalnego, albo błędów w stosowaniu prawa materialnego, należy do sądu wyższej instancji w ramach kontroli instancyjnej. Natomiast sąd rozpoznający wniosek o wyłączenie sędziego nie bada zasadności i prawidłowości czynności podjętych w sprawie przez sąd orzekający.
R. S., zaskarżając w/w postanowienie w całości i wnosząc o jego uchylenie, wywodził, że podstawą wyłączenia sędziego WSA K. G. są okoliczności i fakty wskazane we wniosku z dnia [...] lutego 2011 r. o sprostowanie i uzupełnienie protokołu posiedzenia Sądu z dnia [...] lutego 2011 r. i w odwołaniu z dnia [...] czerwca 2011 r. w sprawie o sygn. akt II SA/Sz 277/10, które stanowią obiektywne powody wywołujące uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności w/w sędziego, który jest negatywnie nastawiony do skarżącego.
Uzasadniając z kolei żądanie uchylenia zaskarżonego postanowienia w zakresie odnoszącym się do odmowy wyłączenia od orzekania w przedmiotowej sprawie sędziego NSA G. J., skarżący wywodził, że podstawą wydania w tym zakresie orzeczenia, zgodnego z żądaniem wnioskodawcy, stanowią fakty i okoliczności znajdujące się w aktach spraw o sygn. SA/Sz 1777/02 i SA/Sz 2337/02 oraz we wniosku z dnia [...] czerwca 2012 r., stanowiące podstawę wyłączenia sędziego, o której mowa w art. 19 P.p.s.a. Potwierdzają one brak bezstronności i obiektywizmu w/w sędziego, który jest negatywnie nastawiony do skarżącego.
Skarżący wniósł przy tym o dokładane przytoczenie faktów i okoliczności odnoszących się do wyłączenia w/w sędziów zawarte w aktach o wskazywanych przez niego sygnaturach oraz "pełne stanowisko skarżącego".
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Instytucja wyłączenia sędziego od orzekania w sprawie regulowana jest przepisami Rozdziału 5 Działu I ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Art. 18 § 1 P.p.s.a. zawiera zamknięty katalog przesłanek, dla których wyłączenie sędziego winno nastąpić z urzędu, zaś wyłączenie dokonywane na wniosek strony uregulowane jest art. 19 P.p.s.a.
W rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zasadnie ocenił, iż w przedmiotowej sprawie nie zachodzą okoliczności, które uzasadniałyby uwzględnienie wniosku o wyłączenie wskazanych wyżej sędziów. Za takie okoliczności w żadnym razie nie mogą być uznane bezpodstawne i gołosłowne twierdzenia, że wyżej wskazani sędziowie w innych sprawach z udziałem wnioskodawcy podejmują niekorzystne działania na jego rzecz, wykazując w ten sposób swoją stronniczość i niechęć do skarżącego. Subiektywne przekonanie skarżącego o działaniu na jego niekorzyść nie stanowi podstawy do wyłączenia sędziów. Takiej podstawy nie stanowi również, fakt podejmowania rozstrzygnięć nieodpowiadających oczekiwaniom strony w innych postępowaniach sądowych lub też postępowanie niezgodne z przepisami procedury sądowoadministracyjnej, którego prawidłowość mogła zostać poddana ocenie wyłącznie na skutek wniesionego przez skarżącego w wymienionych przez niego sprawach środka odwoławczego.
Podkreślenia także wymaga, iż wydanie postanowienia w przedmiocie wyłączenia sędziego musi być poprzedzone złożeniem wyjaśnień przez sędziego, którego wniosek dotyczy. Jak stwierdził Sąd Najwyższy: "Autorytet moralny sędziego przemawia za wiarygodnością złożonego wyjaśnienia i jeżeli strona żądająca wyłączenia zaprzecza prawdziwości, obowiązana jest wskazać i udowodnić okoliczności, które by podważały wiarygodność oświadczenia sędziego" (postanowienie z 25.08.1971 r., I CZ 121/71, OSN 1972, poz. 55). Złożenie takich wyjaśnień miało miejsce w postępowaniu pierwszoinstancyjnym, a tym samym – wobec niewskazania jakichkolwiek okoliczności, które mogłyby podważyć prawdziwość oświadczenia wskazanych sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie - stwierdzić trzeba, że postanowienie Sądu I instancji oddalające wniosek o wyłączenie sędziów było zgodne z prawem.
Sąd orzekający w niniejszej sprawie podziela także pogląd wyrażony w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, iż skoro sędzia, którego przedmiotowy wniosek dotyczy złożył oświadczenie, że nie zachodzą żadne okoliczności określone w art. 18 i art. 19 P.p.s.a., dające podstawę do wyłączenia od rozpoznawania w niniejszej sprawie i prawdziwość tego oświadczenia nie budzi żadnych wątpliwości, to wniosek o jego wyłączenie nie zasługuje na uwzględnienie. (por. postanowienie NSA z dnia 19 czerwca 2008 r., sygn. akt I OZ 441/08, postanowienie NSA z dnia 12 maja 2010 r., sygn. akt I OZ 332/10).
Odnosząc się zaś do żądania dokładnego przedstawienia wszystkich okoliczności faktycznych przytoczonych przez skarżącego w sporządzonych przez niego w niniejszej sprawie, jak również sprawach o powołanych wyżej sygnaturach oraz "pełnego stanowiska skarżącego", wskazać należy, że – zgodnie z dyspozycją art. 166 w zw. art. 141 § 4 P.p.s.a. – uzasadnienie postanowienia powinno zawierać zwięzłe przedstawienie stanu sprawy obligując sąd m. in. do przedstawienia w możliwie "syntetyczny" sposób twierdzeń strony oraz podniesionych przez nią zarzutów i zgłoszonych wniosków. Powyższe tym samym uniemożliwiało – bez naruszenia w/w przepisów - dosłowne odwzorowanie w uzasadnieniu niniejszego postanowienia zawartego w złożonych przez skarżącego pismach stanowiska.
Wobec powyższego Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a.
