I FZ 155/14
Postanowienie
Naczelny Sąd Administracyjny
2014-06-30Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Marek Kołaczek /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Marek Kołaczek po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia W. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 marca 2014 r., sygn. akt VIII SA/Wa 794/13 odmawiające przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi W. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 1 lipca 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania podatkowego postanawia oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 14 marca 2014 r., sygn. akt VIII SA/Wa 794/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił skarżącej przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Zdaniem Sądu skarżąca nie wykazała, że spełnia przesłanki uprawniające do przyznania jej prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Ocena taka była konsekwencją działania skarżącej, która nie dopełniła w sposób należyty ciążącego na niej obowiązku rzetelnego i wyczerpującego zaprezentowania swojej sytuacji finansowej. Skarżąca bowiem będąc na podstawie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej również jako "P.p.s.a."), wezwana do przedstawienia dodatkowych dokumentów źródłowych dotyczących między innymi źródeł dochodów i wysokości ponoszonych wydatków nie wykonała tego obowiązku w sposób prawidłowy. W sposób ogólnikowy wskazała tylko, że jedynym źródłem jej utrzymania jest otrzymywana w różnych kwotach pomoc finansowa od rodziny. Dodała, że nie korzysta z opieki społecznej. Nadto nie posiada żadnego tytułu prawnego do wymienionych w wezwaniu lokali. Sąd w konsekwencji pozbawiony został możliwości oceny wniosku pod kątem spełnienia przesłanek uzasadniających przyznanie skarżącej prawa pomocy, przedstawione przez skarżącą informacje były bowiem niewystarczające do odtworzenia jej rzeczywistej sytuacji majątkowej.
W zażaleniu na powyższe rozstrzygnięcie Sądu pierwszej instancji skarżąca wnosząc o jego zmianę wyjaśniła, że kwota 1000 zł nie jest jej dochodem, a kwotą wydatkowaną na jej utrzymanie przez członków rodziny. Nie mogła więc z tej kwoty zaoszczędzić sumy potrzebnej na wpis. Do zażalenia dołączono kopię deklaracji podatkowej PIT-37 za 2013 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jest niezasadne.
Art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. stanowi, że przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Z treści art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. bezpośrednio zatem wynika, że ciężar dowodu, co do wykazania okoliczności uzasadniających przyznanie prawa pomocy spoczywa na stronie składającej wniosek o przyznanie tego prawa. Jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku o przyznanie prawa pomocy okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, strona jest obowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego (art. 255 P.p.s.a.).
Sąd pierwszej instancji wezwał skarżącą m.in. do przedstawienia dodatkowych dokumentów źródłowych dotyczących źródeł dochodów i wysokości ponoszonych wydatków. Wezwanie to pozostało bez odpowiedzi. Tymczasem w orzecznictwie nie budzi wątpliwości, że uchylenie się strony od rzetelnego przedstawienia swojej sytuacji materialnej, w szczególności w uzupełniającym postępowaniu, o którym mowa w art. 255 P.p.s.a., stanowi przeszkodę wykluczającą uprawdopodobnienie wskazanych we wniosku okoliczności, a tym samym przyznanie prawa pomocy w żądanym zakresie (por. post. NSA z dnia 8 listopada 2006 r., sygn. akt II OZ 1112/06, publ.: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że skarżąca nie dochowała należytej staranności, której można byłoby wymagać od osoby dbającej o swoje interesy. Skarżąca mimo ciążącego na niej obowiązku, nie przedstawiła całości dokumentów i oświadczeń, będących przedmiotem wezwania Sądu, co w konsekwencji przekłada się na brak wykazania z jej strony przesłanek warunkujących przyznanie prawa pomocy.
Mając powyższe na uwadze, działając na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Marek Kołaczek /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Marek Kołaczek po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia W. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 marca 2014 r., sygn. akt VIII SA/Wa 794/13 odmawiające przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi W. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 1 lipca 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania podatkowego postanawia oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 14 marca 2014 r., sygn. akt VIII SA/Wa 794/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił skarżącej przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Zdaniem Sądu skarżąca nie wykazała, że spełnia przesłanki uprawniające do przyznania jej prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Ocena taka była konsekwencją działania skarżącej, która nie dopełniła w sposób należyty ciążącego na niej obowiązku rzetelnego i wyczerpującego zaprezentowania swojej sytuacji finansowej. Skarżąca bowiem będąc na podstawie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej również jako "P.p.s.a."), wezwana do przedstawienia dodatkowych dokumentów źródłowych dotyczących między innymi źródeł dochodów i wysokości ponoszonych wydatków nie wykonała tego obowiązku w sposób prawidłowy. W sposób ogólnikowy wskazała tylko, że jedynym źródłem jej utrzymania jest otrzymywana w różnych kwotach pomoc finansowa od rodziny. Dodała, że nie korzysta z opieki społecznej. Nadto nie posiada żadnego tytułu prawnego do wymienionych w wezwaniu lokali. Sąd w konsekwencji pozbawiony został możliwości oceny wniosku pod kątem spełnienia przesłanek uzasadniających przyznanie skarżącej prawa pomocy, przedstawione przez skarżącą informacje były bowiem niewystarczające do odtworzenia jej rzeczywistej sytuacji majątkowej.
W zażaleniu na powyższe rozstrzygnięcie Sądu pierwszej instancji skarżąca wnosząc o jego zmianę wyjaśniła, że kwota 1000 zł nie jest jej dochodem, a kwotą wydatkowaną na jej utrzymanie przez członków rodziny. Nie mogła więc z tej kwoty zaoszczędzić sumy potrzebnej na wpis. Do zażalenia dołączono kopię deklaracji podatkowej PIT-37 za 2013 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jest niezasadne.
Art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. stanowi, że przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Z treści art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. bezpośrednio zatem wynika, że ciężar dowodu, co do wykazania okoliczności uzasadniających przyznanie prawa pomocy spoczywa na stronie składającej wniosek o przyznanie tego prawa. Jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku o przyznanie prawa pomocy okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, strona jest obowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego (art. 255 P.p.s.a.).
Sąd pierwszej instancji wezwał skarżącą m.in. do przedstawienia dodatkowych dokumentów źródłowych dotyczących źródeł dochodów i wysokości ponoszonych wydatków. Wezwanie to pozostało bez odpowiedzi. Tymczasem w orzecznictwie nie budzi wątpliwości, że uchylenie się strony od rzetelnego przedstawienia swojej sytuacji materialnej, w szczególności w uzupełniającym postępowaniu, o którym mowa w art. 255 P.p.s.a., stanowi przeszkodę wykluczającą uprawdopodobnienie wskazanych we wniosku okoliczności, a tym samym przyznanie prawa pomocy w żądanym zakresie (por. post. NSA z dnia 8 listopada 2006 r., sygn. akt II OZ 1112/06, publ.: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że skarżąca nie dochowała należytej staranności, której można byłoby wymagać od osoby dbającej o swoje interesy. Skarżąca mimo ciążącego na niej obowiązku, nie przedstawiła całości dokumentów i oświadczeń, będących przedmiotem wezwania Sądu, co w konsekwencji przekłada się na brak wykazania z jej strony przesłanek warunkujących przyznanie prawa pomocy.
Mając powyższe na uwadze, działając na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.
