III SA/Wr 406/12

Uzasadnienie

Decyzją opisaną w sentencji niniejszego wyroku, Dyrektor Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa utrzymał w mocy pierwszoinstancyjne orzeczenie, przyznające skarżącemu jednolitą płatność obszarową, uzupełniającą płatność obszarową dla powierzchni roślin przeznaczonych na paszę, uprawianych na trwałych użytkach zielonych oraz odmówił przyznania uzupełniającej płatności obszarowej do powierzchni grupy upraw podstawowych i nałożył sankcje w łącznej wysokości [...] złotych.

W pierwszej części uzasadnienia takiego rozstrzygnięcia organ odwoławczy przedstawił przebieg dotychczasowego postępowania w sprawie.

Wyjaśnił w pierwszej kolejności, że skarżący złożył wniosek o przyznanie płatności do gruntów rolnych na rok 2011 deklarując 9 działek ewidencyjnych. Powierzchnia gruntów rolnych zadeklarowana we wniosku do płatności JPO (jednolitej płatności obszarowej) na 9 działkach rolnych wynosiła [...] ha. Powierzchnia gruntów rolnych zadeklarowanych we wniosku do płatności UPO (uzupełniająca płatność obszarowa) na 4 działkach rolnych wynosiła [...] ha, natomiast do płatności uzupełniającej do powierzchni upraw roślin przeznaczonych na paszę uprawianych na trwałych użytkach zielonych (tzw. płatność zwierzęca) zadeklarowano łącznie [...] ha. Do wniosku dołączono oznaczone załączniki graficzne.

Jak dalej wyjaśniał organ odwoławczy, w dniach [...] i [...] r. oraz [...] r. w gospodarstwie wnioskodawcy przeprowadzona została kontrola na miejscu. Z raportu z przeprowadzonej kontroli wynika, że w odniesieniu do części działek, enumeratywnie wymienionych w protokole kontroli, powierzchnia upraw kwalifikująca się do płatności jest mniejsza w stosunku do powierzchni deklarowanych, na kilku działkach, powierzchnia była większa od zadeklarowanej do upraw, a ponadto, na jednej z działek znajdują się uprawy nie należące do grupy upraw zadeklarowanych, podczas gdy na innej stwierdzono nieprzestrzeganie norm DKR oraz zaniechanie prowadzenia działalności rolniczej. Do raportu z kontroli dołączono dokumentację fotograficzną, potwierdzającą stan kontrolowanych gruntów. Do przekazanego raportu pokontrolnego, wnioskodawca nie zgłosił żadnych zastrzeżeń.

Po zapoznaniu się z wynikami kontroli organ rolny pierwszej instancji wydał decyzję przyznającą wnioskodawcy płatności: jednolitą płatność obszarową, uzupełniającą płatność obszarową dla powierzchni roślin przeznaczonych na paszę, uprawianych na trwałych użytkach zielonych oraz odmawiającą przyznania uzupełniającej płatności obszarowej do powierzchni grupy upraw podstawowych i nałożył sankcję, z uwagi na fakt, że różnica pomiędzy powierzchnią deklarowaną ([...] ha), a stwierdzoną ([...] ha) wyniosła 80,5168 %. Organ odmówił pomocy w odniesieniu do uzupełniającej płatności obszarowej do powierzchni grupy upraw podstawowych, na podstawie art. 58 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1122/2009 z dnia 30 listopada 2009 r., który stanowi, że jeśli różnica ta przekracza 20 % zatwierdzonego obszaru, w odniesieniu do danej grupy upraw nie przyznaje się żadnej pomocy obszarowej. Jeśli różnica przekracza 50 %, rolnika wyklucza się również z otrzymywania pomocy do wysokości równej kwocie odpowiadającej różnicy między obszarem zadeklarowanym, a zatwierdzonym.

Utrzymując opisaną decyzję w mocy, po rozpoznaniu odwołania strony, organ rolny drugiej instancji wyjaśnił, że warunki przyznawania płatności bezpośrednich do gruntów rolnych reguluje ustawa z dnia 26 stycznia 2007 roku o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (t. j. Dz. U. z 2008 r. nr 170, poz. 1051 ze zm.) nazywana w dalszej części decyzji ustawą. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy rolnikowi przysługuje jednolita płatność obszarowa do będącej w jego posiadaniu w dniu 31 maja roku, w którym został złożony wniosek o przyznanie tej płatności, powierzchni gruntów rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, kwalifikujących się do objęcia tą płatnością zgodnie z art. 124 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia nr 73/2009, jeżeli:

- posiada w tym dniu działki rolne o łącznej powierzchni nie mniejszej niż określona dla Rzeczypospolitej Polskiej w załączniku nr VII do rozporządzenia nr 1122/2009, z tym że w przypadku zagajników o krótkiej rotacji działka rolna powinna obejmować jednolitą gatunkowo uprawę o powierzchni co najmniej 0,1 ha;

- wszystkie grunty rolne są utrzymywane zgodnie z normami przez cały rok kalendarzowy, w którym został złożony wniosek o przyznanie tej płatności;

- przestrzega wymogów przez cały rok kalendarzowy, w którym został złożony wniosek o przyznanie tej płatności;

- został mu nadany numer identyfikacyjny w trybie przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności.

Jak podkreślono w decyzji, tylko łączne spełnienie przez producenta rolnego wszystkich wymienionych w art. 7 przesłanek ustawowych, stanowi podstawę do ubiegania się o przyznanie płatności do gruntów rolnych. Dalej organ odwoławczy przytoczył treść art. 7 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym, rolnikowi, który w danym roku spełnia warunki do przyznania jednolitej płatności obszarowej, przysługują płatności uzupełniające do powierzchni upraw roślin przeznaczonych na paszę, uprawianych na trwałych użytkach zielonych innych roślin i do powierzchni gruntów ornych, na których nie jest prowadzona uprawa roślin (uzupełniająca płatność podstawowa), do których została przyznana jednolita płatność obszarowa. Jednocześnie organ powołał się na uregulowania art. 26 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1122/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 odnośnie do zasady wzajemnej zgodności, modulacji oraz zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli w ramach systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników przewidzianych w wymienionym rozporządzeniu oraz wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do zasady wzajemnej zgodności w ramach systemu wsparcia ustanowionego dla sektora wina (Dz. Urz. UE L 316 z 02.12.2009 r., str. 1, ze zm.), stosownie do których, kontrole administracyjne wniosków i kontrole na miejscu, przeprowadza się w taki sposób, aby skutecznie sprawdzić zgodność z warunkami, na jakich przyznawana jest pomoc, oraz przestrzeganie istotnych wymogów i norm wzajemnej zgodności, przy czym kontrole miejscu przeprowadza się w celu zweryfikowania kwalifikowalności do pomocy.

Jak wyjaśniał dalej organ odwoławczy, kontrole administracyjne pozwalają na wykrycie nieprawidłowości, a w szczególności na ich automatyczne wykrycie za pomocą narzędzi informatycznych. Kontrole te dotyczą zgodności między zadeklarowanymi w pojedynczym wniosku działkami rolnymi a działkami referencyjnymi w systemie identyfikacji działek rolnych, w celu sprawdzenia kwalifikowalności obszarów jako takich do pomocy. Z każdej kontroli na miejscu sporządza się sprawozdanie, które umożliwia wgląd w szczegóły przeprowadzonych kontroli. Dyrektor Oddziału Regionalnego wskazał przy tym, że przepisy szczegółowo regulują kwestie, które powinny znaleźć odniesienie w sprawozdawaniu z przeprowadzonej kontroli, przewidują uczestnictwo rolnika w przeprowadzanej kontroli oraz możliwość dodawania przez niego uwag do sporządzanego z kontroli sprawozdania. Tylko w przypadku przeprowadzania kontroli w drodze teledetekcji, przepisy nie przewidują w niej uczestnictwa rolnika, o ile nie wykryje ona nieprawidłowości.

Organ przytoczył również treść przepisów art. art. 35 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1122/2009, zgodnie z którym, gdy państwo członkowskie wykorzystuje przewidzianą w art. 33 akapit drugi możliwość przeprowadzenia kontroli na miejscu metodą teledetekcji, wykonuje fotointerpretację obrazów satelitarnych lub zdjęć lotniczych wszystkich działek rolnych kontrolowanego wniosku w celu rozpoznania pokrycia gruntu i pomiaru powierzchni oraz przeprowadza fizycznie inspekcje terenowe na wszystkich działkach rolnych, których fotointerpretacja nie umożliwia sprawdzenia dokładności deklaracji w sposób zadowalający właściwe organy. Wyjaśnił przy tym, że dodatkowe kontrole, o których mowa w przepisie przeprowadza się tradycyjnymi metodami, jeżeli w bieżącym roku nie można ich już przeprowadzić z wykorzystaniem teledetekcji.

Organ przywołał również treść § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 marca 2010 r. w sprawie minimalnych norm, zgodnie z którym, grunty rolne są utrzymywane zgodnie z normami, jeżeli w przypadku gruntów ornych jest prowadzona na nich uprawa roślin lub ugorowanie, oraz § 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 9 marca 2009 r. w sprawie rodzajów roślin objętych płatnością uzupełniającą oraz szczegółowych warunków i trybu przyznawania oraz wypłaty płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (Dz. U. Nr 40 poz. 326 ze zm.), stosownie do którego, płatnością uzupełniającą do powierzchni upraw są objęte następujące rodzaje roślin uprawiane w plonie głównym: zboża; rośliny oleiste - rzepak, rzepik, słonecznik i soja; rośliny wysokobiałkowe - bób, bobik, łubin słodki i groch siewny; rośliny strączkowe - wyka siewna, soczewica jadalna i ciecierzyca pospolita; rośliny strączkowe pastewne; len włóknisty i oleisty; konopie na włókno; rośliny przeznaczone na materiał siewny kategorii elitarny lub kwalifikowany, które są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia; rośliny motylkowate drobnonasienne, rośliny okopowe pastewne, trawy na trwałych użytkach zielonych przeznaczone na susz paszowy, mieszanki roślin motylkowych drobnonasiennych z trawami na gruntach rolnych innych niż trwałe użytki zielone. Zgodnie z § 3 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 marca 2010 r. w sprawie szczegółowych wymagań, jakie powinny spełniać wnioski w sprawach dotyczących płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (Dz. U. z 2010 r. nr 39, poz. 215 ze zm.), w przypadku ubiegania się o przyznanie płatności uzupełniającej do powierzchni upraw roślin przeznaczonych na materiał siewny kategorii elitarny i kwalifikowany, rolnik dołącza do wniosku, o którym mowa w § 1 pkt 1 lit, b, oświadczenie, że rośliny te zostaną objęte oceną polową, o której mowa w przepisach o nasiennictwie.

Jak podniesiono w decyzji, w rozpoznawanej sprawie, kwestią zasadniczą było ustalenie, czy grunty rolne zgłoszone do wniosku o przyznanie płatności na rok 2011 spełniają warunki do uzyskania płatności UPO oraz czy kontrola gospodarstwa przeprowadzona została w sposób prawidłowy. Jak bowiem podkreślono, rolnik nie kwestionował decyzji w zakresie przyznania jednolitej płatności obszarowej i płatności zwierzęcej, a organ odwoławczy nie dopatrzył się w tym zakresie nieprawidłowości, wobec czego, jedynie kwestia płatności UPO oraz nałożenia sankcji stała się przedmiotem szerszych rozważań w postępowaniu i rozstrzygnięciu odwoławczym.

W ocenie Dyrektora Oddziału ARiMR kontrola przeprowadzona metodą FOTO na gruntach należących do wnioskodawcy, wykazała nieprawidłowości w odniesieniu do działek rolnych C1, U1 i S1, których powierzchnie stwierdzone w czasie kontroli różniły się od powierzchni zadeklarowanych we wniosku o płatność, a nadto, na działce S1, stwierdzono, że uprawa należy w całości do grupy upraw innej niż deklarowana. Dlatego tę działkę (S1) wykluczono z dopłat w całości.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia odwoławczego wskazano również, że po ponownej analizie raportów z kontroli uznano, że przeprowadzono ją w sposób prawidłowy, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, a weryfikacja dokumentacji zdjęciowej potwierdza słuszność zapisów dokonanych przez inspektorów terenowych w raporcie z czynności kontrolnych. Kontrola przeprowadzona na działce C/C1 wykazała nieprawidłowości względem pomniejszenia uprawy deklarowanej do UPO. Organ odwoławczy podniósł, że kontrola na działce odbyła się w dniu [...] r. dlatego zarzuty, jakoby kontrola odbyła się ponad 45 dni po zbiorze żyta, jest chybiony. Organ wyjaśnił, że w dniu wizytacji na działce rolnej C/Cl z pomiaru wyłączono obszar, na którym nie stwierdzono zasiewu zboża. Faktyczny stan uprawy pozwolił zakwalifikować go do grupy upraw JPO jako ugór. Do powierzchni działki rolnej Cl zaliczono jedynie obszar, który został skoszony przez rolnika, na którym widać pozostałości zboża. Ustalenie granic pomiędzy uprawami JPO i UPO inspektorzy udokumentowali wykonanymi w trakcie kontroli fotografiami.

Na działce rolnej S/Sl inspektorzy podczas kontroli stwierdzili facelię należącą do grupy upraw JPO, podczas gdy deklaracja rolnika nie obejmowała przedmiotowej działki rolnej jako materiał siewny należący do grupy JPO/UPO. Jak wynika z przeglądu raportu oraz wniosku o przyznanie płatności na rok 2011 rolnik nie składał deklaracji "Oświadczenie o objęciu ocena polową roślin przemoczonych na materiał siewny kategorii elitarny i kwalifikowany".

Organ podniósł, że zgodnie z wnioskiem rolnika o dopłaty, powierzchnia działek rolnych zgłoszonych do uzupełniającej płatności obszarowej wyniosła [...] ha. Powierzchnia stwierdzona w trakcie kontroli na miejscu wyniosła natomiast [...] ha. Zatem różnica pomiędzy powierzchnią zadeklarowaną we wniosku oraz stwierdzoną podczas kontroli na miejscu wyniosła [...] ha, to jest 80,5168 %.

W ocenie Dyrektora Oddziału Regionalnego ARiMR we W., ustalenia zawarte w raporcie z czynności kontrolnych znajdują przekonujące potwierdzenie w sporządzonej dokumentacji fotograficznej, tak więc brak jest podstaw faktycznych do ich kwestionowania.

W związku z przytoczonymi ustaleniami kontroli na miejscu, wykluczenie z płatności UPO części działki rolnej Cl oraz nałożenie sankcji, w świetle przytoczonych przepisów, organ odwoławczy uznał za prawidłowe.

Nie godząc się z powyższym rozstrzygnięciem, producent rolny wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, żądając uchylenia zaskarżonego rozstrzygnięcia w całości. Skarżący podniósł, że sporną działkę C1, o powierzchni deklarowanej [...] ha, [...] roku zagospodarował rolniczo, obsiewając kwalifikowanym materiałem siewnym – żytem ozimym. Wyjaśnił, że dla ochrony przed chwastami zastosował środki ochrony roślin przed zachwaszczeniem. Natomiast w ostatnich dniach lipca wykosił wszystko kombajnem z rozdrabniaczem słomy. Bezpośrednio po żniwach zastosował na ściernisko nawóz i spulchnił ziemię agregatem ścierniskowym. Jak wskazał, po zbiorze zboża nastąpiły obfite opady deszczu, co spowodowało, że chwasty wykiełkowały bardzo szybko i rozdrobniona słoma przestała być widoczna.

W odpowiedzi strona przeciwna wniosła o oddalenie skargi, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Według art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości, między innymi poprzez kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej (art. 1 § 2 tej ustawy).

Zakres kontroli administracji publicznej obejmuje również orzekanie – jak w niniejszym wypadku – w sprawach skarg na decyzje organów administracji publicznej (art. 3 § 1 w związku z § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej – w skrócie – "p.p.s.a."), w tym także na decyzje organów administracji rolnej.

Kryterium legalności przewidziane w art. 1 § 2 ustawy ustrojowej umożliwia sądowi administracyjnemu wyeliminowanie z obrotu prawnego kontrolowanego aktu, ale tylko w razie stwierdzenia co najmniej jednego z naruszeń prawa wymienionych w art. 145 § 1 p.p.s.a. Z drugiej jednak strony, jeżeli weryfikowana decyzja jest zgodna z prawem, skargę należy oddalić, na podstawie art. 151 tej samej ustawy.

Biorąc pod uwagę przytoczone zasady oceny dokonywanej przez sądy administracyjne, należy stwierdzić, iż skarga nie zasługiwała na uwzględnienie.

Wbrew odmiennemu zapatrywaniu skarżącego, trzeba zdecydowanie podzielić stanowisko organu drugiej instancji, zgodnie z którym, zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz jego końcowa ocena w pełni uzasadniały przyznanie jednolitej płatności obszarowej w pomniejszonej jednak wysokości oraz odmowę przyznania płatności uzupełniającej i nałożenie sankcji.

W szczególności, organy prawidłowo oparły swoje rozstrzygnięcia na ustaleniach dokonanych w czasie kontroli na miejscu w gospodarstwie wnioskodawcy. W ocenie składu orzekającego Sądu, wyników tej kontroli nie może skutecznie podważyć żaden z zarzutów sformułowanych w skardze.

Kontrola ta przeprowadzona została zgodnie z art. 26 ust.1, 27 i 52 ust. 2 Rozporządzenia Komisji nr 1122/2009. Art. 26 ust. 1 rozporządzenia formułuje powinność organów administracyjnych przeprowadzania kontroli w taki sposób, aby skutecznie sprawdzić zgodność z warunkami na jakich przyznawana jest pomoc oraz przestrzeganie istotnych wymogów i norm wzajemnej zgodności. Oceniając materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie, Sąd doszedł do przekonania, że przeprowadzona w gospodarstwie skarżącego kontrola, dokonana została zgodnie z wszelkimi, stawianymi przez przepisy prawa, wymogami. Kontrola ta wykazała, w sposób niebudzacy wątpliwości, że wbrew deklaracji rolnika we wniosku o przyznanie płatności, na części działki C1, zgłoszonej do płatności uzupełniającej, nie było ani zasiewu zboża, ani pozostałości po ewentualnych koszeniach tego zboża. Dlatego teren ten, zakwalifikowany został przez organy rolne do płatności JPO jako ugór, natomiast do powierzchni działki rolnej C1, zaliczono jedynie tę jej część, na której stwierdzono pozostałości zboża.

Należy wyraźnie podkreślić, że Sąd nie uznał za wiarygodne wyjaśnień strony, jakoby intensywne zachwaszczenie działki było wynikiem wcześniejszego nawiezienia ziemi i obfitych opadów. Z akt sprawy wynika, że skarżący dokonał skoszenia zboża pod koniec lipca (oświadczenie to skarżący powtórzył w treści skargi skierowanej do Sądu), natomiast kontrola administracyjna przeprowadzona została w [...] r. (od dnia [...] do [...]). Z doświadczenia życiowego wynika, że niemożliwe jest, aby w okresie dwóch tygodni, nawet po intensywnych opadach na nawożoną ziemię, wyrosły tak wysokie i bujne rośliny. Nadto, granica pomiędzy ścierniskiem, a częścią działki niekoszoną, jest bardzo wyraźna, co obrazuje załączona do akt sprawy dokumentacja fotograficzna. Dlatego Sąd uznał dokonane przez organu ustalenia za trafne i prawdziwe.

Z przeprowadzonej kontroli sporządzony został szczegółowy raport, uzupełniony o stosowną dokumentacje fotograficzną, który przekazany został rolnikowi. Miał on zatem zapewnioną możliwość swobodnego zapoznania się z wynikami kontroli i złożenia zastrzeżeń. Z protokołu tego oraz załączonych fotografii i map, wyraźnie wynika, że powierzchnie działek faktycznie zagospodarowanych rolniczo i uprawianych, nie są zbieżne z powierzchniami deklarowanymi przez skarżącego we wniosku o przyznanie płatności, podobnie jak rodzaje znajdujących się na tych działkach upraw.

Tymczasem, warunki przyznawania płatności bezpośrednich do gruntów rolnych reguluje ustawa z dnia 26 stycznia 2007 roku o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (t. j. Dz. U. z 2008 r. nr 170, poz. 1051 ze zm.) nazywana w dalszej części decyzji ustawą. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy rolnikowi przysługuje jednolita płatność obszarowa do będącej w jego posiadaniu w dniu 31 maja roku, w którym został złożony wniosek o przyznanie tej płatności, powierzchni gruntów rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, kwalifikujących się do objęcia tą płatnością zgodnie z art. 124 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia nr 73/2009, jeżeli spełni wszystkie wymienione w przepisie w art. 7 przesłanki ustawowe. Rolnikowi, który w danym roku spełnia warunki do przyznania jednolitej płatności obszarowej, przysługują płatności uzupełniające do powierzchni upraw roślin przeznaczonych na paszę, uprawianych na trwałych użytkach zielonych innych roślin i do powierzchni gruntów ornych, na których nie jest prowadzona uprawa roślin (uzupełniająca płatność podstawowa), do których została przyznana jednolita płatność obszarowa (art. 7 ust. 2 ustawy). Jednocześnie, stosownie do brzmienia art. 58 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1122/2009 z dnia 30 listopada 2009 r., jeśli różnica pomiędzy powierzchnią zadeklarowaną we wniosku, a stwierdzoną w wyniku przeprowadzonej kontroli, przekracza 20 % zatwierdzonego obszaru, w odniesieniu do danej grupy upraw nie przyznaje się żadnej pomocy obszarowej. Jeśli różnica przekracza 50 %, rolnika wyklucza się również z otrzymywania pomocy do wysokości równej kwocie odpowiadającej różnicy między obszarem zadeklarowanym, a zatwierdzonym.

Skoro w rozpoznawanej sprawie, prawidłowo przeprowadzone zgodnie z wymogami prawa, szczegółowe kontrole administracyjne, wykazały, że powierzchnia zgłoszona do płatności uzupełniającej obszarowej wynosiła [...] ha, natomiast powierzchnia stwierdzona w czasie kontroli wynosiła [...] ha (różnica 80,5168 %), zasadnie organy rolne obu instancji zastosowały dyspozycje przywołanych powyżej przepisów i odmówiły przyznania płatności i nałożyły na skarżącego sankcje w okresie trzech lat.

Dotychczasowe wywody prowadzą do ostatecznej konkluzji, iż skontrolowane rozstrzygnięcie odpowiada prawu. Dlatego też skarga podlegała oddaleniu na podstawie art. 151 p.p.s.a.