II SA/Wa 1523/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2014-07-10Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Iwona Dąbrowska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodnicząca Sędzia WSA Iwona Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. R. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi J. R. na postanowienie Komendanta Głównego Straży Pożarnej nr [...] z dnia [...] maja 2013 r. w przedmiocie wznowienia postępowania postanawia - przywrócić termin do wniesienia skargi kasacyjnej -
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 7 lutego 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził nieważność postanowienia Komendanta Głównego Straży Pożarnej nr [...] z dnia [...] maja 2013 r. w przedmiocie wznowienia postępowania. Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczono skarżącemu w dniu 6 marca 2014 r.
Skarżący pismem złożonym w dniu 10 marca 2014 r. wniósł o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu celem sporządzenia skargi kasacyjnej od wyroku.
Powyższy wniosek został rozpoznany przez referendarza sądowego, który postanowieniem z dnia 16 maja 2014 r. ustanowił dla skarżącego w ramach przyznania prawa pomocy adwokata, o którego wskazanie zwrócono się do Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie. Pismem z dnia 30 maja 2014 r. ORA w Warszawie wskazała jako pełnomocnika adwokata T. K..
Ustanowiony z urzędu pełnomocnik w dniu 10 czerwca 2014 r. udzielił pełnomocnictwa substytucyjnego adw. M. I., która z kolei w dniu 12 czerwca 2014 r. zapoznała się z aktami sprawy. Następnie w dniu 16 czerwca 2014 r. za pośrednictwem operatora pocztowego złożyła ona skargę kasacyjną wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia. Uzasadniając powyższy wniosek, pełnomocnik podniosła, że w związku z terminem zapoznania się z aktami sprawy oraz okolicznością występowania przymusu adwokacko-radcowskiego przy sporządzaniu skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego zachowany został termin ustawowy zarówno do wniesienia skargi kasacyjnej, jak również wniosku o przywrócenie terminu do jej złożenia. Podniesiono, że skarżący nie miał możliwości skutecznego samodzielnego wniesienia skargi kasacyjnej, nie posiadał również środków do samodzielnego ustanowienia pełnomocnika z wyboru, zatem musiał zwrócić się w drodze wniosku o udzielenie prawa pomocy o ustanowienie pełnomocnika z urzędu przez Sąd.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 w związku z art. 87 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej zwana "P.p.s.a."), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Zatem wniosek o przywrócenie terminu powinien zawierać uzasadnienie, w którym strona uprawdopodobni brak winy w przekroczeniu terminu. Jednocześnie stosownie do treści art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.
Z powyższego wynika, że termin do złożenia wniosku o przywrócenie uchybionego terminu liczy się od momentu ustania przyczyny uchybienia terminu, przy czym w orzecznictwie sądowym wskazuje się, że mimo iż art. 87 § 1 p.p.s.a. zastrzega, że żądanie przywrócenia terminu należy zgłosić w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, to uwzględnienia wymaga fakt, iż zgodnie z § 4 art. 87 wskazanej wyżej ustawy równocześnie z wnioskiem strona jest zobowiązana dokonać czynności, której nie dokonała w terminie. W konsekwencji uznaje się, że w wypadku ustanowienia pełnomocnika w trybie art. 244 p.p.s.a., dniem, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej jest dzień, w którym pełnomocnik z urzędu miał rzeczywistą możliwość wniesienia skargi kasacyjnej po zapoznaniu się z aktami sprawy, jednak nie później niż dzień upływu trzydziestu dni od dnia zawiadomienia go o wyznaczeniu do występowania w sprawie (por. z dnia 19 lipca 2012 r., sygn. akt II OZ 612/12, z dnia 27 czerwca 2012 r., postanowienie NSA z 11 października 2011 r., sygn. akt II FZ 570/11). Prezentowana koncepcja z jednej strony gwarantuje stronie i jej pełnomocnikowi czas niezbędny do sporządzenia i wniesienia środka zaskarżenia wraz z żądaniem przywrócenia terminu, z drugiej zaś nie pozwala na nieograniczoną w czasie możliwość składania wniosku w trybie art. 86 p.p.s.a.
Zagadnienie to było także przedmiotem rozważań Trybunału Konstytucyjnego poczynionych w wyroku z dnia 25 lipca 2013 r. o sygn. SK 17/12 (publ. OTK-A 2013/6/86). Trybunał przyjął, że jedyna interpretacja przepisów art. 87 p.p.s.a. pozwalająca na przyjęcie jego zgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej prowadzi do wniosku, iż przyczyna uchybienia terminowi do wniesienia skargi kasacyjnej ustaje z dniem, w którym powiadomiony o ustanowieniu pełnomocnik ma realną (rzeczywistą) możliwość sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej, i od tej chwili - zgodnie z art. 87 § 1 p.p.s.a - pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu oraz skarga kasacyjna powinny być wniesione do sądu w ciągu siedmiu dni. W takim wypadku czas na sporządzenie skargi kasacyjnej jest uwarunkowany konkretnymi okolicznościami danej sprawy (np. możliwością zapoznania się pełnomocnika z dokumentami, koniecznymi konsultacjami ze stroną, którą ten pełnomocnik reprezentuje itp.). Sprawia to, że czas na sporządzenie i wniesienie tego środka odwoławczego przez pełnomocnika z urzędu nie zawsze jest tożsamy z siedmiodniowym terminem do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej wyznaczonym przez art. 87 § 1 p.ps.a. Czas na złożenie skargi kasacyjnej nie może być jednak dłuższy niż 30 dni liczone od dnia powiadomienia pełnomocnika o jego ustanowieniu, co jest uzasadnione z kolei treścią art. 177 § 1 p.ps.s.a i charakterem przewidzianego w nim terminu.
Odnosząc powyższe rozważania do niniejszej sprawy, należy uznać, że wniosek pełnomocnika skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej jest zasadny i zasługuje na uwzględnienie.
Pismem z dnia 30 maja 2014 r. adwokat T. K. został poinformowany o wyznaczeniu go pełnomocnikiem z urzędu J. R. w niniejszej sprawie. Podjął on czynności w sprawie poprzez ustanowienie w dniu 10 czerwca 2014 r. pełnomocnika substytucyjnego, który z kolei zapoznał się z aktami sprawy w dniu 12 czerwca 2014 r. (co wynika z adnotacji zawartej w aktach sądowych), a w dniu 16 czerwca 2014 r. wniósł skargę kasacyjną od wyroku z dnia 7 lutego 2014 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia. Z zestawienia dat dokonywanych przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu wynika, że bezsprzecznie został dochowany termin 30 dni od dnia powzięcia przez niego informacji o wyznaczeniu pełnomocnikiem z urzędu, jak również termin 7 dni od ustania przyczyny uchybienia terminu. Zatem zgodnie z przedstawionymi powyżej wywodami wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej został złożony w sposób prawidłowy.
Jednocześnie uprawdopodobniono brak winy skarżącego w niedochowaniu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Skarżący w czasie trwania biegu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej zwrócił się do Sądu o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika celem wniesienia skargi kasacyjnej, a wniosek ten został rozpoznany pozytywnie postanowieniem z dnia 16 maja 2014 r., a więc po upływie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
W tym stanie rzeczy na mocy art. 86 § 1 p.p.s.a., Sąd postanowił jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Iwona Dąbrowska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodnicząca Sędzia WSA Iwona Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. R. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi J. R. na postanowienie Komendanta Głównego Straży Pożarnej nr [...] z dnia [...] maja 2013 r. w przedmiocie wznowienia postępowania postanawia - przywrócić termin do wniesienia skargi kasacyjnej -
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 7 lutego 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził nieważność postanowienia Komendanta Głównego Straży Pożarnej nr [...] z dnia [...] maja 2013 r. w przedmiocie wznowienia postępowania. Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczono skarżącemu w dniu 6 marca 2014 r.
Skarżący pismem złożonym w dniu 10 marca 2014 r. wniósł o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu celem sporządzenia skargi kasacyjnej od wyroku.
Powyższy wniosek został rozpoznany przez referendarza sądowego, który postanowieniem z dnia 16 maja 2014 r. ustanowił dla skarżącego w ramach przyznania prawa pomocy adwokata, o którego wskazanie zwrócono się do Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie. Pismem z dnia 30 maja 2014 r. ORA w Warszawie wskazała jako pełnomocnika adwokata T. K..
Ustanowiony z urzędu pełnomocnik w dniu 10 czerwca 2014 r. udzielił pełnomocnictwa substytucyjnego adw. M. I., która z kolei w dniu 12 czerwca 2014 r. zapoznała się z aktami sprawy. Następnie w dniu 16 czerwca 2014 r. za pośrednictwem operatora pocztowego złożyła ona skargę kasacyjną wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia. Uzasadniając powyższy wniosek, pełnomocnik podniosła, że w związku z terminem zapoznania się z aktami sprawy oraz okolicznością występowania przymusu adwokacko-radcowskiego przy sporządzaniu skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego zachowany został termin ustawowy zarówno do wniesienia skargi kasacyjnej, jak również wniosku o przywrócenie terminu do jej złożenia. Podniesiono, że skarżący nie miał możliwości skutecznego samodzielnego wniesienia skargi kasacyjnej, nie posiadał również środków do samodzielnego ustanowienia pełnomocnika z wyboru, zatem musiał zwrócić się w drodze wniosku o udzielenie prawa pomocy o ustanowienie pełnomocnika z urzędu przez Sąd.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 w związku z art. 87 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej zwana "P.p.s.a."), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Zatem wniosek o przywrócenie terminu powinien zawierać uzasadnienie, w którym strona uprawdopodobni brak winy w przekroczeniu terminu. Jednocześnie stosownie do treści art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.
Z powyższego wynika, że termin do złożenia wniosku o przywrócenie uchybionego terminu liczy się od momentu ustania przyczyny uchybienia terminu, przy czym w orzecznictwie sądowym wskazuje się, że mimo iż art. 87 § 1 p.p.s.a. zastrzega, że żądanie przywrócenia terminu należy zgłosić w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, to uwzględnienia wymaga fakt, iż zgodnie z § 4 art. 87 wskazanej wyżej ustawy równocześnie z wnioskiem strona jest zobowiązana dokonać czynności, której nie dokonała w terminie. W konsekwencji uznaje się, że w wypadku ustanowienia pełnomocnika w trybie art. 244 p.p.s.a., dniem, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej jest dzień, w którym pełnomocnik z urzędu miał rzeczywistą możliwość wniesienia skargi kasacyjnej po zapoznaniu się z aktami sprawy, jednak nie później niż dzień upływu trzydziestu dni od dnia zawiadomienia go o wyznaczeniu do występowania w sprawie (por. z dnia 19 lipca 2012 r., sygn. akt II OZ 612/12, z dnia 27 czerwca 2012 r., postanowienie NSA z 11 października 2011 r., sygn. akt II FZ 570/11). Prezentowana koncepcja z jednej strony gwarantuje stronie i jej pełnomocnikowi czas niezbędny do sporządzenia i wniesienia środka zaskarżenia wraz z żądaniem przywrócenia terminu, z drugiej zaś nie pozwala na nieograniczoną w czasie możliwość składania wniosku w trybie art. 86 p.p.s.a.
Zagadnienie to było także przedmiotem rozważań Trybunału Konstytucyjnego poczynionych w wyroku z dnia 25 lipca 2013 r. o sygn. SK 17/12 (publ. OTK-A 2013/6/86). Trybunał przyjął, że jedyna interpretacja przepisów art. 87 p.p.s.a. pozwalająca na przyjęcie jego zgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej prowadzi do wniosku, iż przyczyna uchybienia terminowi do wniesienia skargi kasacyjnej ustaje z dniem, w którym powiadomiony o ustanowieniu pełnomocnik ma realną (rzeczywistą) możliwość sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej, i od tej chwili - zgodnie z art. 87 § 1 p.p.s.a - pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu oraz skarga kasacyjna powinny być wniesione do sądu w ciągu siedmiu dni. W takim wypadku czas na sporządzenie skargi kasacyjnej jest uwarunkowany konkretnymi okolicznościami danej sprawy (np. możliwością zapoznania się pełnomocnika z dokumentami, koniecznymi konsultacjami ze stroną, którą ten pełnomocnik reprezentuje itp.). Sprawia to, że czas na sporządzenie i wniesienie tego środka odwoławczego przez pełnomocnika z urzędu nie zawsze jest tożsamy z siedmiodniowym terminem do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej wyznaczonym przez art. 87 § 1 p.ps.a. Czas na złożenie skargi kasacyjnej nie może być jednak dłuższy niż 30 dni liczone od dnia powiadomienia pełnomocnika o jego ustanowieniu, co jest uzasadnione z kolei treścią art. 177 § 1 p.ps.s.a i charakterem przewidzianego w nim terminu.
Odnosząc powyższe rozważania do niniejszej sprawy, należy uznać, że wniosek pełnomocnika skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej jest zasadny i zasługuje na uwzględnienie.
Pismem z dnia 30 maja 2014 r. adwokat T. K. został poinformowany o wyznaczeniu go pełnomocnikiem z urzędu J. R. w niniejszej sprawie. Podjął on czynności w sprawie poprzez ustanowienie w dniu 10 czerwca 2014 r. pełnomocnika substytucyjnego, który z kolei zapoznał się z aktami sprawy w dniu 12 czerwca 2014 r. (co wynika z adnotacji zawartej w aktach sądowych), a w dniu 16 czerwca 2014 r. wniósł skargę kasacyjną od wyroku z dnia 7 lutego 2014 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia. Z zestawienia dat dokonywanych przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu wynika, że bezsprzecznie został dochowany termin 30 dni od dnia powzięcia przez niego informacji o wyznaczeniu pełnomocnikiem z urzędu, jak również termin 7 dni od ustania przyczyny uchybienia terminu. Zatem zgodnie z przedstawionymi powyżej wywodami wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej został złożony w sposób prawidłowy.
Jednocześnie uprawdopodobniono brak winy skarżącego w niedochowaniu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Skarżący w czasie trwania biegu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej zwrócił się do Sądu o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika celem wniesienia skargi kasacyjnej, a wniosek ten został rozpoznany pozytywnie postanowieniem z dnia 16 maja 2014 r., a więc po upływie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
W tym stanie rzeczy na mocy art. 86 § 1 p.p.s.a., Sąd postanowił jak w sentencji.
