IV SA/Wr 353/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
2013-06-27Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Alojzy Wyszkowski /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alozy Wyszkowski po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. R. na postanowienie Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie przedłużenia toczącego się postępowania administracyjnego w sprawie wniosku z dnia 2 maja 2013 r. o przyznanie prawa pomocy postanawia: odrzucić skargę.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia [...] nr [...], Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W., na podstawie art. 36 w związku z art. 123 k.p.a., z uwagi na niezałatwienie sprawy z wniosku Z. R., dalej: skarżący, z dnia 2 maja 2013 r. w terminie przewidzianym w art. 35 k.p.a., przedłużył toczące się postępowania administracyjnego w sprawie wniosku z dnia 2 maja 2013 r. o przyznanie prawa pomocy.
W postanowieniu pouczono stronę o tym, że na to postanowienie nie przysługuje środek zaskarżenia.
Pismem z dnia 7 czerwca 2013 r. skarżący wniósł skargę na wskazane wyżej postanowienie domagając się stwierdzenia nieważności postępowania administracyjnego i wydanego postanowienia z dnia 3 czerwca 2013 r. oraz ukarania Prezydenta W. za rażące naruszenie prawa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Stosownie do treści przepisów art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca
2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269 ze zm.) oraz art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a., sąd administracyjny sprawuje kontrolę nad działalnością administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, orzekając w sprawach skarg między innymi na: postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty, postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie oraz inne niż określone w ustawie akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.
Podstawową przesłanką warunkującą możliwość zaskarżenia postanowienia wydanego w postępowaniu administracyjnym do sądu administracyjnego jest to, czy służy na nie zażalenie, chyba że postanowienie kończy postępowanie lub rozstrzyga sprawę co do istoty. Zgodnie z art. 141 § 1 k.p.a. zażalenie przysługuje na postanowienie tylko w przypadkach wskazanych w k.p.a. Tym samym katalog postanowień zaskarżalnych do sądu administracyjnego, wydanych w postępowaniu prowadzonym - jak w tej sprawie - na podstawie przepisów k.p.a., jest zamknięty.
Stosownie do art. 36 k.p.a. o każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a. organ administracji publicznej obowiązany jest zawiadomić strony, podając przyczyny zwłoki i wskazując nowy termin załatwienia sprawy. Ten sam obowiązek ciąży na organie administracji publicznej również w przypadku zwłoki w załatwieniu sprawy z przyczyn niezależnych od organu. Zawiadomienie o każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie jest czynnością procesową, zatem stosownie do art. 123 k.p.a. w toku postępowania organ administracji publicznej wydaje postanowienia, które dotyczą poszczególnych kwestii wynikłych w postępowaniu, lecz nie rozstrzygających o istocie spraw, chyba że przepisy kodeksu stanowią inaczej.
Przedłużenie okresu trwania postępowania i wyznaczenie terminu jego zakończenia nie kończy postępowania w sprawie i nie rozstrzyga o jej istocie. Zatem postanowienie takie, w rozumieniu art. 141 § 1 k.p.a., nie jest zaskarżalne, gdyż przepis art. 123 k.p.a. nie przewiduje wniesienia zażalenia od tego postanowienia (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 września 2008 r., sygn. akt VI SA/Wa 1526/08, publ. LEX nr 516117).
Skarga na tego rodzaju postanowienia jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu.
W tym stanie rzeczy na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a orzeczono jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Alojzy Wyszkowski /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alozy Wyszkowski po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. R. na postanowienie Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie przedłużenia toczącego się postępowania administracyjnego w sprawie wniosku z dnia 2 maja 2013 r. o przyznanie prawa pomocy postanawia: odrzucić skargę.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia [...] nr [...], Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W., na podstawie art. 36 w związku z art. 123 k.p.a., z uwagi na niezałatwienie sprawy z wniosku Z. R., dalej: skarżący, z dnia 2 maja 2013 r. w terminie przewidzianym w art. 35 k.p.a., przedłużył toczące się postępowania administracyjnego w sprawie wniosku z dnia 2 maja 2013 r. o przyznanie prawa pomocy.
W postanowieniu pouczono stronę o tym, że na to postanowienie nie przysługuje środek zaskarżenia.
Pismem z dnia 7 czerwca 2013 r. skarżący wniósł skargę na wskazane wyżej postanowienie domagając się stwierdzenia nieważności postępowania administracyjnego i wydanego postanowienia z dnia 3 czerwca 2013 r. oraz ukarania Prezydenta W. za rażące naruszenie prawa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Stosownie do treści przepisów art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca
2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269 ze zm.) oraz art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a., sąd administracyjny sprawuje kontrolę nad działalnością administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, orzekając w sprawach skarg między innymi na: postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty, postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie oraz inne niż określone w ustawie akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.
Podstawową przesłanką warunkującą możliwość zaskarżenia postanowienia wydanego w postępowaniu administracyjnym do sądu administracyjnego jest to, czy służy na nie zażalenie, chyba że postanowienie kończy postępowanie lub rozstrzyga sprawę co do istoty. Zgodnie z art. 141 § 1 k.p.a. zażalenie przysługuje na postanowienie tylko w przypadkach wskazanych w k.p.a. Tym samym katalog postanowień zaskarżalnych do sądu administracyjnego, wydanych w postępowaniu prowadzonym - jak w tej sprawie - na podstawie przepisów k.p.a., jest zamknięty.
Stosownie do art. 36 k.p.a. o każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a. organ administracji publicznej obowiązany jest zawiadomić strony, podając przyczyny zwłoki i wskazując nowy termin załatwienia sprawy. Ten sam obowiązek ciąży na organie administracji publicznej również w przypadku zwłoki w załatwieniu sprawy z przyczyn niezależnych od organu. Zawiadomienie o każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie jest czynnością procesową, zatem stosownie do art. 123 k.p.a. w toku postępowania organ administracji publicznej wydaje postanowienia, które dotyczą poszczególnych kwestii wynikłych w postępowaniu, lecz nie rozstrzygających o istocie spraw, chyba że przepisy kodeksu stanowią inaczej.
Przedłużenie okresu trwania postępowania i wyznaczenie terminu jego zakończenia nie kończy postępowania w sprawie i nie rozstrzyga o jej istocie. Zatem postanowienie takie, w rozumieniu art. 141 § 1 k.p.a., nie jest zaskarżalne, gdyż przepis art. 123 k.p.a. nie przewiduje wniesienia zażalenia od tego postanowienia (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 września 2008 r., sygn. akt VI SA/Wa 1526/08, publ. LEX nr 516117).
Skarga na tego rodzaju postanowienia jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu.
W tym stanie rzeczy na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a orzeczono jak w sentencji postanowienia.
