III SA/Po 838/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
2013-06-28Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Robert Talaga /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 28 czerwca 2013 roku Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu – Robert Talaga po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2013 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowego zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi K. P. na decyzję Dyrektora Wielkopolskiego Oddziału Regionalnego ARiMR w P z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania na rok 2011 postanawia umorzyć postępowanie z wniosku o przyznanie prawa pomocy
Uzasadnienie
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu pełnomocnik K. P. wniósł o zwolnienie skarżącego od kosztów sądowych ponad kwotę uiszczonego wpisu od skargi.
W odpowiedzi na wezwanie do przedłożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu, pełnomocnik skarżącego pismem z dnia 17 czerwca 2013 roku cofnął wniosek o przyznanie prawa pomocy.
Zgodnie z art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. t.j z 2012 roku, poz. 270), dalej jako P.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania.
W myśl art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. prawo pomocy w zakresie częściowym przysługuje osobie fizycznej wówczas, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Cofnięcie wniosku o przyznanie prawa pomocy uzewnętrznia wolę strony, że nie jest ona zainteresowana rozpoznaniem i konkretyzacją przysługującego jej uprawnienia do uzyskania pomocy ze strony Skarbu Państwa. W przypadku cofnięcia wniosku o przyznanie prawa pomocy nie istnieją zatem podstawy do badania materialnoprawnej przesłanki przyznania prawa pomocy. Takie oświadczenie o cofnięciu wniosku powinno zatem prowadzić do stwierdzenia, że postępowanie w zakresie prawa pomocy jest bezprzedmiotowe.
Przepisy P.p.s.a. nie zawierają jednak bezpośrednio wyrażonej normy, która pozwalałaby w takiej sytuacji umorzyć postępowanie w przedmiocie wniosku o przyznanie prawa pomocy.
Stosownie do art. 64 § 3 P.p.s.a. do wniosku stosuje się jednak odpowiednio przepisy o skardze, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast zgodnie z art. 60 P.p.s.a. skarżący może cofnąć skargę, co w myśl art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. skutkuje umorzeniem postępowania. Jednocześnie treść art. 258 § 3 P.p.s.a. umożliwia odpowiednie stosowanie przepisów dotyczących postanowień sądu do postanowień referendarza sądowego. Takie rozstrzygnięcie z jednej strony umożliwia zatem jednostkom rozporządzanie przedmiotem postępowania o przyznanie prawa pomocy w ramach przysługujących jej uprawnień procesowych, a z drugiej strony pozwala zachować istotę instytucji umorzenia postępowania w przypadku cofnięcia wniosku o przyznanie prawa pomocy.
W konsekwencji w orzecznictwie funkcjonuje pogląd, że referendarz sądowy jest uprawniony na podstawie art. 258 § 3 P.p.s.a. w związku z art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. do wydania postanowienia w przedmiocie umorzenia postępowania wszczętego wnioskiem o przyznanie prawa pomocy, jeżeli stało się ono bezprzedmiotowe z innych przyczyn niż wskazane w pkt 1 i 2 powołanego art. 161 § 1 tej ustawy (postanowienie WSA we Wrocławiu z dnia 28 października 2008 r., sygn. akt IV SA/Wr 438/08, LEX nr 504609, postanowienie NSA z dnia 13 grudnia 2007 r., sygn. akt I OZ 943/07, LEX nr 1016681).
Powyższy pogląd znajduje zastosowanie w niniejszej sprawie.
Pełnomocnik skarżącego pismem z dnia 17 czerwca 2013 r. cofnął wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym częściowe zwolnienie od kosztów sądowych. Przedmiotowe cofnięcie wniosku o przyznanie prawa pomocy należy uznać za skuteczne. W konsekwencji nie ma już podstaw prawnych do merytorycznego rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy. Zainicjowane wnioskiem o przyznanie prawa pomocy postępowanie sądowoadministracyjne stało się zatem bezprzedmiotowe i podlega umorzeniu w zakresie w jakim wniosek został cofnięty.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. w zw. z art. 258 § 3 P.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Robert Talaga /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 28 czerwca 2013 roku Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu – Robert Talaga po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2013 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowego zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi K. P. na decyzję Dyrektora Wielkopolskiego Oddziału Regionalnego ARiMR w P z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania na rok 2011 postanawia umorzyć postępowanie z wniosku o przyznanie prawa pomocy
Uzasadnienie
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu pełnomocnik K. P. wniósł o zwolnienie skarżącego od kosztów sądowych ponad kwotę uiszczonego wpisu od skargi.
W odpowiedzi na wezwanie do przedłożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu, pełnomocnik skarżącego pismem z dnia 17 czerwca 2013 roku cofnął wniosek o przyznanie prawa pomocy.
Zgodnie z art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. t.j z 2012 roku, poz. 270), dalej jako P.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania.
W myśl art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. prawo pomocy w zakresie częściowym przysługuje osobie fizycznej wówczas, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Cofnięcie wniosku o przyznanie prawa pomocy uzewnętrznia wolę strony, że nie jest ona zainteresowana rozpoznaniem i konkretyzacją przysługującego jej uprawnienia do uzyskania pomocy ze strony Skarbu Państwa. W przypadku cofnięcia wniosku o przyznanie prawa pomocy nie istnieją zatem podstawy do badania materialnoprawnej przesłanki przyznania prawa pomocy. Takie oświadczenie o cofnięciu wniosku powinno zatem prowadzić do stwierdzenia, że postępowanie w zakresie prawa pomocy jest bezprzedmiotowe.
Przepisy P.p.s.a. nie zawierają jednak bezpośrednio wyrażonej normy, która pozwalałaby w takiej sytuacji umorzyć postępowanie w przedmiocie wniosku o przyznanie prawa pomocy.
Stosownie do art. 64 § 3 P.p.s.a. do wniosku stosuje się jednak odpowiednio przepisy o skardze, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast zgodnie z art. 60 P.p.s.a. skarżący może cofnąć skargę, co w myśl art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. skutkuje umorzeniem postępowania. Jednocześnie treść art. 258 § 3 P.p.s.a. umożliwia odpowiednie stosowanie przepisów dotyczących postanowień sądu do postanowień referendarza sądowego. Takie rozstrzygnięcie z jednej strony umożliwia zatem jednostkom rozporządzanie przedmiotem postępowania o przyznanie prawa pomocy w ramach przysługujących jej uprawnień procesowych, a z drugiej strony pozwala zachować istotę instytucji umorzenia postępowania w przypadku cofnięcia wniosku o przyznanie prawa pomocy.
W konsekwencji w orzecznictwie funkcjonuje pogląd, że referendarz sądowy jest uprawniony na podstawie art. 258 § 3 P.p.s.a. w związku z art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. do wydania postanowienia w przedmiocie umorzenia postępowania wszczętego wnioskiem o przyznanie prawa pomocy, jeżeli stało się ono bezprzedmiotowe z innych przyczyn niż wskazane w pkt 1 i 2 powołanego art. 161 § 1 tej ustawy (postanowienie WSA we Wrocławiu z dnia 28 października 2008 r., sygn. akt IV SA/Wr 438/08, LEX nr 504609, postanowienie NSA z dnia 13 grudnia 2007 r., sygn. akt I OZ 943/07, LEX nr 1016681).
Powyższy pogląd znajduje zastosowanie w niniejszej sprawie.
Pełnomocnik skarżącego pismem z dnia 17 czerwca 2013 r. cofnął wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym częściowe zwolnienie od kosztów sądowych. Przedmiotowe cofnięcie wniosku o przyznanie prawa pomocy należy uznać za skuteczne. W konsekwencji nie ma już podstaw prawnych do merytorycznego rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy. Zainicjowane wnioskiem o przyznanie prawa pomocy postępowanie sądowoadministracyjne stało się zatem bezprzedmiotowe i podlega umorzeniu w zakresie w jakim wniosek został cofnięty.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. w zw. z art. 258 § 3 P.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.
