III SA/Gl 1687/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
2013-08-01Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Iwona Wiesner /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Wiesner po rozpoznaniu w dniu 1 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego postanawia: odmówić przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi kasacyjnej.
Uzasadnienie
Skargą Kasacyjną z [...] r. pełnomocnik K. B. zaskarżył wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 18 stycznia 2013 r. oddalający skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z [...] r. nr [...] .
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z 28 czerwca 2013 r. pełnomocnik strony został wezwany do uzupełnienia w terminie 7 dni braków formalnych skargi kasacyjnej poprzez złożenie pełnomocnictwa do działania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Wezwanie zostało doręczone pełnomocnikowi strony skarżącej 8 lipca 2013 r.
17 lipca 2013 r. strona skarżąca uzupełniła braki formalne skargi kasacyjnej oraz złożyła wniosek o przywrócenie terminu do jego uzupełnienia. We wniosku skarżący wskazał, że w czasie odbioru wezwania przez pełnomocnika przebywał za granicą. na wyjeździe służbowym. Zdaniem strony wyjazd ten nie mógł zostać przełożony i uniemożliwiał mu podpisanie dokumentu pełnomocnictwa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepis art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) – zwanej dalej w skrócie p.p.s.a. – przewiduje, że "jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym". W myśl art. 87 P.p.s.a "pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu" (§ 1). W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4).
W przedmiotowej sprawie strona dopełniła czynności której termin został uchybiony oraz złożyła wniosek w terminie. Oceny wymaga zatem przesłanka braku winy w uchybieniu terminu, która pozwoli na ustalenie, czy niedochowanie terminu zostało spowodowane przez przeszkodę w sposób rzeczywisty uniemożliwiającą dokonanie czynności procesowej w przewidzianym dla niej terminie.
Zgodnie z poglądami orzecznictwa sądowego przy ocenie winy przyjmuje się obiektywny miernik staranności jakiego należy wymagać od strony należycie dbającej o swoje interesy. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Zajęcie stanowiska odmiennego, uwzględniającego subiektywny miernik staranności wprowadziłoby do stosunków procesowych element niepewności. (por. m in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 sierpnia 1999 r. III SA 7432/98, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 maja 1999 r. I SA/Ka 2039/96 publ. Serwis podatkowy 2001/7 str. 8 oraz B. Adamiak w Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz. Wydawnictwo C. H. Beck. W-wa 2003 r., str. 323).
Strona skarżąca, składając wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, powinna uprawdopodobnić brak swojej winy, czyli powinna uwiarygodnić stosowną argumentacją swoją staranność oraz fakt, że przeszkoda uniemożliwiająca dokonanie czynności w terminie była od niej niezależna.
W przedmiotowej sprawie strona uzasadniając wniosek o przywrócenie terminu ograniczyła się jedynie do wskazania że była za granicą i że kontakt z nią był utrudniony. Skarżący w żaden sposób nie wskazał dlaczego kontakt był z nim utrudniony, nawet nie udzielił informacji w jakim kraju przebywał.
W orzecznictwie jest przyjęty pogląd, że sam brak kontaktu z pełnomocnika z klientem nie uzasadnia przywrócenia uchybionego terminu ( tak np. post. WSA w Warszawie z 8 marca 2004 r. sygn. akt. III SA 3211/03). Tym samym skoro strona w żaden sposób nie uprawdopodobniła, że brak kontaktu z pełnomocnikiem był skutkiem nadzwyczajnych okoliczności trudno uznać, że dochowała szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowych.
W ocenie Sądu strona dbając należycie o swoje interesy, powinna mieć kontakt ze swoim pełnomocnikiem a zwłaszcza w przypadku planowanego wyjazdu służbowego za granicę. Mając bowiem kontakt z pełnomocnikiem, strona miałaby możliwość złożenia pisma do sądu w terminie, mimo przebywania za granicą. Możliwość taką daje art. 83 § 3 p.p.s.a. stanowi że oddanie pisma w polskim urzędzie konsularnym jest równoznaczne z wniesieniem go do sądu
Wobec powyższego, w ocenie Sądu, przyczyny wskazanej we wniosku o przywrócenie terminu nie można zaliczyć do przyczyn uzasadniających przyjęcie, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy skarżącego. Z powyższego względu na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Iwona Wiesner /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Wiesner po rozpoznaniu w dniu 1 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego postanawia: odmówić przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi kasacyjnej.
Uzasadnienie
Skargą Kasacyjną z [...] r. pełnomocnik K. B. zaskarżył wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 18 stycznia 2013 r. oddalający skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z [...] r. nr [...] .
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z 28 czerwca 2013 r. pełnomocnik strony został wezwany do uzupełnienia w terminie 7 dni braków formalnych skargi kasacyjnej poprzez złożenie pełnomocnictwa do działania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Wezwanie zostało doręczone pełnomocnikowi strony skarżącej 8 lipca 2013 r.
17 lipca 2013 r. strona skarżąca uzupełniła braki formalne skargi kasacyjnej oraz złożyła wniosek o przywrócenie terminu do jego uzupełnienia. We wniosku skarżący wskazał, że w czasie odbioru wezwania przez pełnomocnika przebywał za granicą. na wyjeździe służbowym. Zdaniem strony wyjazd ten nie mógł zostać przełożony i uniemożliwiał mu podpisanie dokumentu pełnomocnictwa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepis art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) – zwanej dalej w skrócie p.p.s.a. – przewiduje, że "jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym". W myśl art. 87 P.p.s.a "pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu" (§ 1). W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4).
W przedmiotowej sprawie strona dopełniła czynności której termin został uchybiony oraz złożyła wniosek w terminie. Oceny wymaga zatem przesłanka braku winy w uchybieniu terminu, która pozwoli na ustalenie, czy niedochowanie terminu zostało spowodowane przez przeszkodę w sposób rzeczywisty uniemożliwiającą dokonanie czynności procesowej w przewidzianym dla niej terminie.
Zgodnie z poglądami orzecznictwa sądowego przy ocenie winy przyjmuje się obiektywny miernik staranności jakiego należy wymagać od strony należycie dbającej o swoje interesy. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Zajęcie stanowiska odmiennego, uwzględniającego subiektywny miernik staranności wprowadziłoby do stosunków procesowych element niepewności. (por. m in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 sierpnia 1999 r. III SA 7432/98, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 maja 1999 r. I SA/Ka 2039/96 publ. Serwis podatkowy 2001/7 str. 8 oraz B. Adamiak w Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz. Wydawnictwo C. H. Beck. W-wa 2003 r., str. 323).
Strona skarżąca, składając wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, powinna uprawdopodobnić brak swojej winy, czyli powinna uwiarygodnić stosowną argumentacją swoją staranność oraz fakt, że przeszkoda uniemożliwiająca dokonanie czynności w terminie była od niej niezależna.
W przedmiotowej sprawie strona uzasadniając wniosek o przywrócenie terminu ograniczyła się jedynie do wskazania że była za granicą i że kontakt z nią był utrudniony. Skarżący w żaden sposób nie wskazał dlaczego kontakt był z nim utrudniony, nawet nie udzielił informacji w jakim kraju przebywał.
W orzecznictwie jest przyjęty pogląd, że sam brak kontaktu z pełnomocnika z klientem nie uzasadnia przywrócenia uchybionego terminu ( tak np. post. WSA w Warszawie z 8 marca 2004 r. sygn. akt. III SA 3211/03). Tym samym skoro strona w żaden sposób nie uprawdopodobniła, że brak kontaktu z pełnomocnikiem był skutkiem nadzwyczajnych okoliczności trudno uznać, że dochowała szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowych.
W ocenie Sądu strona dbając należycie o swoje interesy, powinna mieć kontakt ze swoim pełnomocnikiem a zwłaszcza w przypadku planowanego wyjazdu służbowego za granicę. Mając bowiem kontakt z pełnomocnikiem, strona miałaby możliwość złożenia pisma do sądu w terminie, mimo przebywania za granicą. Możliwość taką daje art. 83 § 3 p.p.s.a. stanowi że oddanie pisma w polskim urzędzie konsularnym jest równoznaczne z wniesieniem go do sądu
Wobec powyższego, w ocenie Sądu, przyczyny wskazanej we wniosku o przywrócenie terminu nie można zaliczyć do przyczyn uzasadniających przyjęcie, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy skarżącego. Z powyższego względu na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia.
