I OPP 75/14

Uzasadnienie

W dniu 19 lutego 2014 r. (data prezentaty organu) A. L. (dalej także, jako: "skarżąca") złożyła skargę - za pośrednictwem organu - do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G. z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego.

Skarga została przekazana przez organ wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku w dniu 17 marca 2014r. (data prezentaty sądu).

Zarządzeniem z dnia 18 marca 2014 r. skarga została zarejestrowana w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gdańsku pod sygn. akt III SA/Gd 197/14. Wyznaczono sędziego sprawozdawcę, zarządzono doręczenie skarżącej odpisu odpowiedzi na skargę i pouczenia o treści art. 46 § 1 i 3, art. 47 oraz art. 210 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej, jako: "P.p.s.a."), wezwano organ do uzupełnienia akt administracyjnych sprawy.

Po skompletowaniu akt sprawy, zarządzeniem z dnia 31 marca 2014 r. skierowano sprawę do oczekujących na wyznaczenie terminu rozprawy.

Zarządzeniem z dnia 5 maja 2014 r. wyznaczono termin rozprawy na dzień 4 czerwca 2014 r.

Pismem dnia 13 maja 2014 r. (22 maja 2014 r. - data prezentaty sądu) skarżąca wniosła pismo zatytułowane "skarga o stwierdzenie przewlekłości postępowania", w którym wskazując na odmowne decyzje organów administracji w sprawach przyznania skarżącej zasiłków z pomocy społecznej, zażądała stwierdzenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku przewlekłości, zalecenia wypłaty skarżącej przez organ zasiłku z pomocy społecznej, zawiadomienia organów obu instancji w trybie art. 155 § 1 P.p.s.a. oraz zasądzenia na jej rzecz sumy pieniężnej w kwocie 20 000 złotych od Skarbu Państwa.

Zgodnie z zarządzeniem z dnia 23 maja 2014 r. zobowiązano skarżącą do sprecyzowania żądania zawartego w ww. piśmie – w terminie 7 dni - przez jednoznaczne określenie czy dotyczy ono przewlekłości postępowania prowadzonego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w sprawie o sygn. akt III SA/Gd 197/14, czy też przewlekłości postępowania administracyjnego prowadzonego przez organy administracji publicznej – Samorządowego Kolegium Odwoławcze w G. lub Burmistrza Miasta P.

Wezwanie doręczono skarżącej w dniu 28 maja 2014 r.

Wyrokiem z dnia 4 czerwca 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę A. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G. z dnia [...] stycznia 2014 r. w przedmiocie zasiłku celowego.

W pismach z dnia 4 czerwca 2014 r. (data nadania pism w urzędzie pocztowym) skarżąca oświadczyła, że pismo z dnia 13 maja 2014 r. dotyczy prowadzenia przewlekłego postępowania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zgodnie z ustawą z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.). Skarżąca wyjaśniła, że w jej sprawie nastąpiło przewlekłe prowadzenie postępowania, albowiem sprawa przyznania zasiłku toczy się od 2010 r. Sąd administracyjny dwukrotnie orzekał już w tej sprawie, jednakże organy nie zastosowały się do wydanych wyroków. Pomimo istotnych naruszeń prawa Sąd nie zastosował trybu przewidzianego w art. 155 § 1 P.p.s.a.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W przedstawionym stanie faktycznym skarga na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gdańsku w sprawie o sygn. akt III SA/Gd 197/14 nie zasługuje na uwzględnienie i jako taka podlega oddaleniu.

Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeżeli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki - zwanej dalej "ustawą"). Konieczne jest, więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Stosownie do art. 2 wskazanej ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeżeli postępowanie w sprawie trwa dłużej, niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach. Stosownie bowiem do § 25 ust 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 września 2003 r. – Regulamin wewnętrznego urzędowania wojewódzkich sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 169, poz. 1646) na każdą z rozpraw są wyznaczane sprawy według kolejności wpływu (...), z uwzględnieniem spraw, które podlegają rozpoznaniu poza kolejnością. Istnieją, bowiem podstawy do szybszego rozpoznawania spraw wynikające, bądź to wprost z przepisów ustawy, które określają terminy rozpoznawania spraw przez sąd, bądź to z przepisów regulujących tryb postępowania umożliwiający rozpoznanie sprawy poza kolejnością. Ma to szczególne znaczenie w sprawach, w których stopień faktycznej i prawnej zawiłości nie jest znaczny, a ich charakter prawny i znaczenie dla strony przemawia za szybszym rozpoznaniem sprawy.

Ustawa nie określa, wprost jaki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy należy uznać za nieuzasadnioną zwłokę. Pewna wskazówka wynika jednak z art. 14 ustawy, który stanowi, że skarżący może wystąpić z nową skargą w tej samej sprawie po upływnie 12 miesięcy. Oznacza to, iż ustawodawca uznał za przewlekłe takie postępowanie, które trwa dłużej niż 12 miesięcy (por. postanowienia NSA: z dnia 24 kwietnia 2008 r. sygn. akt I OPP 16/08 - Lex 479698, z dnia 4 czerwca 2008 r. sygn. akt I OPP 20/08 – Lex 479136, z dnia 24 lipca 2008 r. sygn. akt II OPP 20/08 – Lex 493700).

Jak wynika z akt sprawy, postępowanie ze skargi A. L. wszczęte zostało na skutek skargi, która wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku w dniu 17 marca 2014 r. Już w dniu 18 marca 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku podjął czynności w sprawie, tj. Przewodniczący Wydziału wydał zarządzenie o wpisaniu sprawy do repertorium III SA/Gd 197/14, wskazując strony, symbol, przedmiot, wyznaczając sędziego sprawozdawcę oraz zarządził doręczenie skarżącej odpisu odpowiedzi na skargę i pouczenia o treści art. 46 § 1 i 3, art. 47 oraz art. 210 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej, jako: "P.p.s.a."). Nadto wezwano organ do uzupełnienia akt administracyjnych sprawy.

Po założeniu akt sprawy oraz skompletowaniu akt administracyjnych, sprawa oczekiwała na wyznaczenie terminu rozprawy zgodnie z kolejnością wpływu. Zarządzeniem z dnia 5 maja 2014 r. wyznaczono termin rozprawy. Co więcej w dniu 4 czerwca 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku rozpoznał sprawę skarżącej i oddalił skargę. W tej sytuacji niespełna 3-miesiecznego okresu oczekiwania na wyznaczenie terminu rozprawy (liczonego od dnia wpłynięcia skargi do sądu), nie można uznać za nieuzasadnioną zwłokę sądu.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy orzekł jak w sentencji postanowienia.