III SA/Gl 1173/13

Uzasadnienie

Po rozpoznaniu skargi M. P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia

[...] r. nr [...], Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 25 lutego 2014 r. uchylił zaskarżoną decyzję i określił, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku. Ponadto, w punkcie trzecim wyroku, Sąd zasądził od Dyrektora Izby Celnej w K. na rzecz M. P. kwotę [...] zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Pismem z dnia 7 lipca 2014 r. pełnomocnik skarżącego wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności wyroku z dnia 25 lutego 2014 r., sygn. akt II SA/Gl 1173/13, w zakresie punktu trzeciego zasądzającego zwrot kosztów postępowania oraz zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania klauzulowego, w tym kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu klauzulowym w kwocie 60 zł i doręczenie tytułu wykonowanczego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wniosek należało odrzucić.

Stosownie do art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) – zwanej dalej w skrócie p.p.s.a. – sądy sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, której zakres określony został w art. 3 § 2 p.p.s.a. i stosują środki określone w ustawie, jak również, w myśl art. 4 p.p.s.a. rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Stosowanie do art. 1 p.p.s.a. postępowanie sądowe w sprawach z zakresu kontroli dokonywanej przez sądy administracyjne normowane jest przepisami powołanej ustawy. Przepisy procedury cywilnej znajdują tym samym zastosowanie w postępowaniu sądowoadministracyjnym jedynie w takim zakresie, w jakim przewidują to regulacje p.p.s.a.

W przepisach p.p.s.a. o klauzuli wykonalności jest mowa jedynie w przepisie art. 228, który stanowi, że grzywny orzeczone w postępowaniu przed sądem administracyjnym są także, oprócz kosztów sądowych, dochodami budżetu państwa, a ponadto ustala, że należności te podlegają egzekucji sądowej bez nadawania orzeczeniu klauzuli wykonalności. W zakresie procedury sądowoadministracyjnej nie przewidziano natomiast orzekania w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności wyrokowi wydanemu przez sąd administracyjny.

Stosownie do treści art. 169 p.p.s.a. sąd administracyjny stwierdza jedynie prawomocność swoich orzeczeń, przy czym dokonuje tego po prawomocnym zakończeniu postępowania sądowego na wniosek strony lub w związku ze zwrotem akt administracyjnych sprawy organowi administracji publicznej.

Wykonanie orzeczenia sądu administracyjnego następuje zatem po stwierdzeniu przez ten sąd prawomocności orzeczenia na podstawie art. 169 p.p.s.a., przy czym na mocy art. 286 § 1 p.p.s.a. odpis orzeczenia ze stwierdzeniem jego prawomocności sąd przesyła jedynie organowi administracji publicznej. Należy ponadto zwrócić uwagę, że orzeczenia sądów administracyjnych w części dotyczącej przedmiotu zaskarżenia podlegają wykonaniu na zasadach określonych w p.p.s.a.

Zgodnie też z art. 154 § 1 p.p.s.a., w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność oraz w razie bezczynności organu po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności, sąd na wniosek strony może wymierzyć temu organowi grzywnę.

Zasada ta nie dotyczy jednak niewykonania orzeczenia w części dotyczącej zasądzenia kosztów sądowych, gdyż w tym zakresie organ nie podejmuje działań z zakresu administracji publicznej zastrzeżonych prawem do jego właściwości.

Bezsprzecznie orzeczenie o zwrocie kosztów powoduje powstanie stosunku zobowiązaniowego pomiędzy skarżącym, a organem, który jest stosunkiem cywilnoprawnym. Roszczenie o zwrot kosztów sądowych podlega zatem egzekucji sądowej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm. – zwane daje k.p.c.).

Prawomocny wyrok sądu administracyjnego, w myśl art. 777 § 1 pkt 1 k.p.c. jest tytułem egzekucyjnym, który zgodnie z art. 776 k.p.c., po nadaniu mu klauzuli wykonalności stanowi podstawę egzekucji, co do zwrotu kosztów zasądzonych w sądowoadministracyjnym postępowaniu. Na mocy art. 781 § 2 k.p.c. tytułowi egzekucyjnemu pochodzącemu od sądu administracyjnego nadaje klauzulę wykonalności sąd rejonowy właściwości ogólnej dłużnika (postanowienie WSA w Gliwicach z dnia 8 października 2010 r. sygn. akt II SA/Gl 575/10, WSA we Wrocławiu z dnia 15 marca 2012 r., sygn. akt III SA/Wr 189/11 i WSA w Białymstoku z dnia 23 grudnia 2013 r., sygn. akt I SA/Bk 132/11). W przypadku zasądzenia od organu na rzecz skarżącego zwrotu kosztów sądowych będzie to zatem sąd rejonowy właściwy według siedziby organu.

Mając na uwadze powyższe uznać należało, że orzeczenie w przedmiocie nadania wyrokowi klauzuli wykonalności nie mieści się we właściwości sądu administracyjnego. W konsekwencji tego, do kompetencji sądu administracyjnego nie należy też zasądzanie kosztów postępowania klauzulowego i przesłanie stronie odpisu wyroku opatrzonego klauzulą wykonalności.

Z tego też powodu wniosek pełnomocnika M. P., jako niedopuszczalny, należało odrzucić na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 w zw. z art. 64 § 3 p.p.s.a.

Przepis art. 64 § 3 p.p.s.a. stanowi bowiem, że do wniosku stosuje się odpowiednio przepisy o skardze, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.

W myśl natomiast art. 58 § 1 pkt 1 Sąd odrzuca skargę jeśli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.

Zgodnie z art. 232 § 1 p.p.s.a. Sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego dlatego postanowił jak w pkt 2 sentencji.