ILPB1/415-802/10/11-S/AGr

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2, § 6 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 23 lutego 2011 r. sygn. akt I SA/Łd 33/11 – stwierdza, że stanowisko reprezentowanego przez Adwokata, przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2010 r. (data wpływu 12 lipca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wniesienia nieruchomości aportem do spółki komandytowej – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 12 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wniesienia nieruchomości aportem do spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza wnieść wspólnie z małżonką wkład niepieniężny w postaci nieruchomości zabudowanych oraz niezabudowanych do mającej powstać spółki komandytowej. Nieruchomości te stanowią majątek wspólny małżonków, są jednocześnie wykorzystywane w działalności gospodarczej Wnioskodawcy prowadzonej pod firmą XXX. Wspólnikami w mającej powstać spółce komandytowej mają być osoby fizyczne oraz osoby prawne.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy wniesienie przez Wnioskodawcę nieruchomości aportem do spółki komandytowej będzie skutkowało powstaniem po jego stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie nieruchomości tytułem wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej nie będzie powodowało powstania po stronie Zainteresowanego przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: updof).

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) updof źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub jej części z zastrzeżeniem art. 10 ust. 2 ustawy. Stosownie natomiast do art. 10 ust. 2 pkt 2 przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 updof nie stosuje się do odpłatnego zbycia w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki lub spółdzielni środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Tym samym art. 10 ust. 2 pkt 2 ustawy wyłącza możliwość zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 updof w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z kolei z treścią art. 11 ust. 1 updof przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6,9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Należy jednak stwierdzić, że wniesienie nieruchomości do spółki (jako wkładu niepieniężnego) nie powoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 updof, albowiem wnoszący aportem nieruchomości, w chwili jej wniesienia nie otrzymuje żadnych świadczeń pieniężnych, świadczeń w naturze ani innych świadczeń w rozumieniu updof. Wnoszący wkład do spółki osobowej ma z tego tytułu jedynie prawo do udziału w ewentualnych, przyszłych zyskach spółki. Nie otrzymuje on natomiast w samym momencie wniesienia żadnych bezpośrednich korzyści majątkowych. Również na podstawie innych przepisów wymienionych w art. 11 ust. 1 updof nie można przyjąć, jakoby po stronie Wnioskodawcy powstawał przychód z tytułu wniesienia do spółki aportem nieruchomości. Szczególną uwagę należy zwrócić na treść art. 17 ust. 1 pkt 9 updof. Przepis ten zastrzega, że przychód z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego powstanie wyłącznie w sytuacji wniesienia tegoż wkładu do spółki posiadającej osobowość prawną (a zgodnie z kodeksem spółek handlowych osobowość prawną mają wyłącznie spółki kapitałowe, tj. spółka z o.o. i spółka akcyjna), jak również w przypadku wniesienia go do spółdzielni.

Dodać również należy, że przedstawione stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe (m.in. interpretacje wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 sierpnia 2009 r. IPPB1/415-461/09-2/AG, z dnia 1 września 2009 r. IPPBI/415-519/09-2/MT, z dnia 4 września 2009 r. IPBB1/415-504/09-2/KS), jak również w orzecznictwie sądów administracyjnych (m.in. wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 sierpnia 2009 r. sygn. III SA/Wa 2926/08, wyrok WSA w Gdańsku z dnia 19 lutego 2009 r. sygn. I SA/Gd 785/08).

W dniu 6 października 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPB1/415-802/10-2/AGr stwierdzając, iż stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 27 października 2010 r. Odpowiedź na ww. wezwanie została udzielona pismem z dnia 3 listopada 2010 r. znak ILPB1/415W-146/10-2/AP. W dniu 13 grudnia 2010 r. wpłynęła do tut. organu skarga (adresowana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi) na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie przedmiotowej interpretacji.

Wyrokiem z dnia 23 lutego 2011 r. sygn. akt I SA/Łd 33/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił zaskarżoną interpretację.

Dnia 8 marca 2011 r. do tut. organu wpłynęło pismo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 23 lutego 2011 r. sygn. akt I SA/Łd 33/11 w sprawie doręczenia odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem.

Prawomocne orzeczenie wyroku wpłynęło do tut. organu w dniu 29 kwietnia 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 23 lutego 2011 r. sygn. akt I SA/Łd 33/11 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 wymienia źródła przychodów, wśród których, w pkt 3, wskazuje się pozarolniczą działalność gospodarczą.

W myśl zasady określonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z działalności gospodarczej są m.in. przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

środkami trwałymi,

składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Należy jednak wskazać, że w przypadku aportu wnoszonego do spółki osobowej, jego wniesienie nie powoduje przyrostu majątkowego po stronie wnoszącej go osoby. W zamian za wniesiony aport osoba fizyczna otrzymuje bowiem jedynie udziały, a więc uprawnienia do udziału w zyskach i stratach spółki oraz prawa związane z prowadzeniem spółki i wpływaniem na jej działalność. One zaś, mimo że istotnie posiadają wartość materialną, nie stanowią ceny nabycia. Otrzymując bowiem udziały wspólnik nabywa całokształt praw i obowiązków związanych z uczestnictwem w przedsięwzięciu gospodarczym sfinalizowanym w ramach spółki osobowej.

Aby zaś mówić o sytuacji „odpłatnego zbycia”, uregulowanej w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zamian za świadczenie polegające na wniesieniu aportu, osoba go wnosząca winna otrzymać ekwiwalent świadczenia w postaci zapłaty ceny nabycia. Taka sytuacja miałaby miejsce w razie sprzedaży przedmiotu aportu.

W związku z powyższym wniesienie przez Wnioskodawcę nieruchomości tytułem wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej nie będzie skutkowało powstaniem po jego stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2010 r. jest prawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego oraz orzeczeń sądów administracyjnych tut. Organ wskazuje, iż niniejsza interpretacja podziela wyrażone w nich stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.