IP-PP2-443-273/07-2/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2007r. (data wpływu 17 września 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania udzielanych pożyczek - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 17 września 2007r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania udzielanych pożyczek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

I S.A. jest spółką będącą liderem na polskim rynku reklamowym w zakresie świadczenia nowoczesnych usług obejmujących: audiomarketing (tj. przygotowanie indywidualnie dla każdego miejsca sprzedaży profesjonalnych formatów muzycznych oraz produkcja i emisji; reklam dźwiękowych), aromamarketing (tj. dobór i instalację w miejscach sprzedaży naturalnych kompozycji zapachowych współgrających z wizerunkiem marki) i videomarketing (tj. produkcja i emisja multimedialnych przekazów reklamowych na ekranach LCD i plazmowych). Poza opisaną powyżej działalnością Spółka prowadziła także działalność pośrednictwa finansowego polegającą na udzielaniu pożyczek, mimo, że dokonywanie takich czynności nie było zapisane w jej statucie. W dniu 25 lipca 2007r. podjęto uchwałę o zmianie statutu w tym zakresie. Niemniej jednak, jeszcze przed tą zmianą Spółka w ciągu ostatniego kwartału udzieliła trzech takich pożyczek. Dwie pożyczki zostały udzielone podmiotowi zagranicznemu mającemu siedzibę w Niemczech, w którym Wnioskodawca nie posiada akcji lub udziałów i jedna kontrahentowi krajowemu, w którym Strona posiada swoje udziały. Udzielając tych pożyczek Spółka planowała rozszerzenie działalności w zakresie finansowania innych podmiotów poprzez udzielanie im pożyczek na cele gospodarcze. Plany te były związane z intensywnym rozwojem Firmy i tym samym z możliwością uzyskiwania przez Spółkę większych przychodów. Wszystkie udzielone pożyczki były oprocentowane, źródłem ich finansowania były środki własne Spółki lub pozyskane z kredytów i pożyczek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy udzielone przez Spółkę pożyczki stanowią czynności zwolnione z podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) zważywszy na brak zapisu w statucie odnośnie świadczenia usług pośrednictwa finansowego...

W ocenie Wnioskodawcy udzielanie przez Spółkę pożyczek w okolicznościach opisanych w stanie faktycznym stanowi czynności polegające na świadczeniu usług pośrednictwa finansowego, o których mowa w pozycji 3 załącznika nr 4 do ustawy o VAT. W konsekwencji, korzystają one ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Przede wszystkim należy zwrócić uwagę, że w myśl art. 8 ust. 1 tej ustawy świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Zatem, należy zakwalifikować je jako świadczenie usług, które podlega opodatkowaniu VAT. Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Ustęp 2 w/w artykułu mówi, że czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa. Zdaniem Spółki oznacza to, że bez względu na fakt, iż jej statut nie zawierał w przedmiocie tego rodzaju działalności, to była ona podatnikiem VAT z tytułu dokonania czynności polegającej na udzieleniu pożyczki. Tak więc, ani forma, ani też niedopełnienie określonych warunków przewidzianych przepisami prawa (w tym przypadku konieczności posiadania w statucie wpisu o prowadzeniu działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek) nie przesądzają o tym, czy dana czynność jest objęta zakresem ustawy o VAT czy też nie. W świetle bowiem art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami podatku od towarów i usług są m.in. osoby prawne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność ta obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy działalność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, usługi wymienione w załączniku nr 4 do tej ustawy podlegają zwolnieniu z VAT. W pozycji 3 tego załącznika wymieniono usługi pośrednictwa finansowego, sklasyfikowane w sekcji J posiadające oznaczenie PKWiU 65 - 67. Tym samym wnioskować należy, że gdyby dana usługa nie była co do zasady opodatkowana VAT, to nie byłoby podstaw do stosowania zwolnienia z tego podatku.

W związku z faktem, że:

* przedmiot transakcji Spółki jest objęty zakresem ustawy o VAT,

* Spółka udzieliła już pożyczek i zamierza w przyszłości dokonywać takich czynności na szerszą skalę, co wskazuje na zamiar dokonywania ich w sposób częstotliwy

to nie ulega wątpliwości, że brak wpisu w statucie w zakresie prowadzenia usług pośrednictwa finansowego nie mógł decydować o skutkach podatkowych dla danej czynności cywilnoprawnej. Ustawa o podatku od towarów i usług uznaje bowiem iż najważniejszym kryterium co do opodatkowania lub zwolnienia z VAT danej czynności jest jej charakter (ujęcie przedmiotowe) a nie status podmiotowy strony transakcji.

Jeżeli spółka udzielając pożyczek wykonuje działalność usługową określoną w PKWIU, w grupowaniu 65.22.10- 00.90 usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym, a tego rodzaju działalność mieści się w definicji działalności gospodarczej zamieszczonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, to Udzielenie tego rodzaju pożyczek podlega regulacjom zawartym w ustawie o VAT, z tym, że usługi te korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1.

Ponadto, według Spółki, dla oceny skutków podatkowych pożyczek w podatku od towarów i usług, bez znaczenia jest fakt, czy są one udzielane podmiotowi, w którym Spółka posiada udziały a także czy pożyczkobiorca jest podmiotem z siedzibą w Polsce lub w innym kraju Unii Europejskiej.

Konkludując, należy stwierdzić, iż udzielanie pożyczek przez Spółkę:

* stanowi usługę pośrednictwa finansowego, nawet wówczas gdy nie jest to zapisane w statucie,

* stanowi czynność korzystającą ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na podstawie regulacji art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pozycji 3 przywołanego załącznika wymieniono jako zwolnione od podatku usługi pośrednictwa finansowego sklasyfikowane w sekcji J o symbolach PKWiU ex (65–67), z wyłączeniem:

1. działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,

2. usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,

3. usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),

4. usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, - 00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,

5. usług ściągania długów oraz faktoringu,

6. usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,

7. usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,

8. transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,

9. transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż opisana w w/w wniosku czynności udzielania pożyczek podmiotom krajowym wypełniają dyspozycję przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1, w związku z art. 8 ust. 1 oraz art. 15 ust. 2 ustawy. Czynności odpłatnego świadczenia usług podlegają bowiem w/cyt. ustawie o podatku od towarów i usług niezależnie od tego, czy stanowią one przedmiot działalności, jeżeli wykonywane są w ramach samodzielnej działalności gospodarczej, w okolicznościach, o których mowa w przepisie art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem udzielanie przez Wnioskodawcę odpłatnych pożyczek, sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 65.22 „Usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym” podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług i korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy (jako wymienione w poz. 3, załącznika nr 4) - bez znaczenia jest tutaj fakt, że przedmiotowe działania wykraczają poza zakres czynności zgłoszonych jako przedmiot działalności Spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Natomiast odnosząc się do sytuacji, w której pożyczka będzie udzielana podmiotom posiadającym siedzibę na terytorium Unii Europejskiej, poza terytorium Polski, należy stwierdzić, iż Strona powinna posiłkować się przepisami art. 27 ust. 3 pkt 2 i ust. 4. Z w/powołanego artykułu wynika, iż w przypadku gdy usługi finansowe, są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

A zatem czynność udzielenia przez Spółkę pożyczki podmiotowi zagranicznemu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce. W takim przypadku zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, nie znajdzie zatem zastosowania.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.