IBPP3/443-618/10/BWo

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2010r. (data wpływu 17 sierpnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozstrzygnięcia czy opisane we wniosku czynności należy traktować jako dostawę towarów czy świadczenie usług oraz określenia stawki podatku VAT dla opisanej transakcji – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 17 sierpnia 2010r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozstrzygnięcia czy opisane we wniosku czynności należy traktować jako dostawę towarów czy świadczenie usług oraz określenia stawki podatku VAT dla opisanej transakcji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik mający siedzibę w Niemczech dostarcza do odbiorcy polskiego do Polski urządzenie do produkcji betonu (węzeł betoniarski).

Częścią składową urządzenia są silosy na cement wraz z kompletnym osprzętem. Dostawca urządzenia (podmiot niemiecki) zamawia w firmie Wnioskodawcy dostawę kompletnych silosów cementu wraz z ich montażem i malowaniem na miejscu przeznaczenia w Polsce. Pytanie dotyczy sposobu i miejsca opodatkowania transakcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę na rzecz podmiotu zagranicznego i wg jakiej stawki podatku transakcja jest opodatkowana...

Zdaniem Wnioskodawcy, mamy do czynienia z usługą instalowania maszyn przemysłowych sprzętu i wyposażenia kod wg PKD 2007 - 33.20z.

W tym przypadku, kiedy zamawiający podaje Wnioskodawcy do tej transakcji swój numer identyfikacyjny do transakcji wewnątrzwspólnotowych, miejscem świadczenia usługi zgodnie z art. 28b. ust. 1 ustawy z dnia 23 października 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę. W tym przypadku obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstaje po stronie usługobiorcy i transakcja jest opodatkowana w Niemczech.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

eksport towarów;

import towarów;

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika m.in. tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m. in. odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Powyższy przepis znajduje odzwierciedlenie w przepisie art. 14 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. Nr 347 str. 1 ze zm.), zgodnie z którym „dostawa towarów” oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, iż na mocy § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2010r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Podkreślić należy, iż zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Zgodnie z pkt 4.1 Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług – Zakres rzeczowy PKWiU rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług jest klasyfikacją produktów pochodzenia krajowego oraz z importu, przy czym:

pod pojęciem wyrobów rozumie się surowce, półfabrykaty, wyroby finalne oraz zespoły i części tych wyrobów – o ile występują w obrocie,

pod pojęciem usług rozumie się wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym nie tworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych – usługi na rzecz produkcji, wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż pojęcie usług zawarte w zasadach metodycznych PKWiU nie jest tożsame z definicją usług zawartą w art. 8 ustawy.

W myśl cyt. wyżej art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji (z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki). Oznacza to, że w pierwszym rzędzie konieczne jest ustalenie czy dane świadczenie jest usługą w rozumieniu ustawy, a następnie sprawdzenie czy ta usługa została wymieniona w klasyfikacji usług.

Zgodnie natomiast z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Z przepisu cyt. wyżej art. 7 ust. 1 ustawy wynika z kolei, iż przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca będzie dostarczał na rzecz kontrahenta z Niemiec urządzenia w postaci silosów na cement, które stanowią część składową urządzenia do produkcji betonu, które to są dostarczane do odbiorcy na terytorium Polski. Wnioskodawca dokonuje zatem dostawy urządzeń – silosy na cement oraz dokonuje ich montażu wraz z malowaniem. Jak Wnioskodawca wskazuje silosy na cement stanowią urządzenia (części składowe urządzenia do produkcji betonu). Z definicji towarów zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT wynika, że towarami są rzeczy ruchome. Zatem urządzenia w postaci silosów na cement stanowią w świetle powołanej wyżej definicji towary.

Ponadto z powyższego wynika, że Wnioskodawca będzie wykonywał na rzecz niemieckiego podatnika świadczenie złożone, składające się z dostawy towarów – silosów na cement oraz usługi montażu tych silosów wraz z ich malowaniem na miejscu przeznaczenia w Polsce.

W opisanej sytuacji, jeżeli transakcja składa się z zespołu świadczeń i czynności, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich dokonywana jest rozpatrywana transakcja celem określenia, czy są to świadczenia odrębne, czy też jest to jedno świadczenie. Z art. 2 ust. 1 lit. a i c Dyrektywy Rady 2006/112/WE wynika, iż każda czynność powinna być uznawana za odrębną i niezależną. Jednak jeżeli czynność jest złożona z jednego świadczenia w aspekcie gospodarczym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie pogarszać funkcjonalności systemu VAT. Aby odpowiednio zakwalifikować daną transakcję, należy określić jej cechy charakterystyczne. W przypadku, gdy transakcja składa się z kilku elementów, stanowią one jedną dostawę, w szczególności w przypadku, gdy jeden element należy postrzegać jako stanowiący usługę podstawową, podczas gdy pozostałe należy traktować jako usługi pomocnicze, traktowane pod względem podatkowym tak jak usługa podstawowa; usługę należy traktować jako pomocniczą do usługi głównej, gdy usługa ta nie stanowi dla klientów celu sama w sobie, a jedynie umożliwia lepsze wykonanie podstawowej świadczonej usługi.

Przenosząc powyższe na grunt przedstawionego zdarzenia przyszłego należy uznać, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę tj. montaż i malowanie stanowią w odniesieniu do całego świadczenia czynności pomocnicze do dostawy towarów – silosów na cement, która to dostawa stanowi świadczenie podstawowe. Wykonane usługi pomocnicze nie stanowią celu samego w sobie a jedynie pozwalają Wnioskodawcy na wykonanie dostawy towarów na rzecz podatnika niemieckiego, który zamawia u Wnioskodawcy dostawę kompletnych silosów cementu wraz z ich montażem i malowanie. W związku z tym, że w opisanej sytuacji podstawowym świadczeniem jest dostawa towarów, to pozostałe usługi pomocnicze traktowane są pod względem podatkowym tak jak świadczenie główne, czyli dostawa towarów.

Z kolei w odpowiedzi na pytanie dotyczące miejsca opodatkowania i stawki podatku w odniesieniu do przedstawionej we wniosku transakcji dostawy towarów na rzecz zagranicznych kontrahentów tj. podmiotów gospodarczych z krajów Unii Europejskiej należy powołać przepisy regulujące miejsce świadczenia przy dostawie towarów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Zauważyć należy, iż ustawodawca określił również miejsce dostawy dla towarów, które po ich nabyciu są instalowane lub montowane, uzależnia od tego, czy następuje ich uruchomienie czy też nie.

W takim przypadku miejscem dostawy będzie miejsce, w którym towary będą instalowane (montowane), niezależnie od tego, czy miało miejsce próbne uruchomienie towaru.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz – miejsce, w którym towary są instalowane, lub montowane, nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Z powyższego przepisu wynika, że w przypadku, gdy towary są wysyłane lub transportowane przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią miejscem dokonania dostawy jest terytorium kraju. Terytorium kraju jest również miejscem opodatkowania gdy towary są instalowane lub montowane przez Wnioskodawcę lub podmiot działający na jego rzecz. Zatem transakcja dostawy towarów będąca przedmiotem wniosku podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju co do zasady według odpowiednich stawek podatku VAT właściwych dla danego towaru.

Co do zasady podstawowa stawka podatku VAT – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1, jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi oraz zwolnienie od podatku.

Biorąc pod uwagę, że przedmiotem dostawy towarów są silosy na cement, które nie zostały przez ustawodawcę wymienione zarówno w ustawie o podatku od towarów i usług jak i w przepisach wykonawczych do ustawy, jako korzystające z opodatkowania stawką preferencyjną dostawa silosów na cement podlega opodatkowaniu na terytorium kraju podstawową stawką podatku od towarów i usług w wysokości 22%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania transakcji opisanej we wniosku za usługę instalowania maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia, która podlega opodatkowaniu na terytorium Niemiec należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.