IBPP2/443-303/10/ICz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2010r. (data wpływu 29 marca 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 czerwca 2010r. znak: L.dz./SMP/1875/2010 (data wpływu 17 czerwca 2010r. ) oraz pismem z dnia 23 czerwca 2010r. znak: L.dz./SMP/1875a/2010 (data wpływu 24 czerwca 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

1. uznania za import usług, nabycie usług, o których mowa art. 27 ust. 4 pkt 1 – jest prawidłowe,

2. określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu nabycia ww. usług - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 29 marca 2010r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 16 czerwca 2010r. znak: L.dz./SMP/1875/2010 oraz pismem z dnia 23 czerwca 2010r. znak: L.dz./SMP/1875a/2010, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie importu usług, o których mowa art. 27 ust. 4 pkt 1 oraz powstania obowiązku podatkowego z tytułu nabycia ww. usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: również Spółka) jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakreśla produkcji i sprzedaży felg aluminiowych. Spółka zawarła transakcję z podmiotem z siedzibą w Niemczech (dalej: Kontrahent). Przedmiotowa transakcja, będąca wynikiem restrukturyzacji grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca polega na tym, że Kontrahent przekazuje Wnioskodawcy prawa do produkowania i sprzedaży wyrobów na rzecz klientów, wynikające z umów zawartych przez Kontrahenta z tymi klientami. Istotą transakcji jest przekazanie klientów i przeniesienie produkcji w tym zakresie do Polski. Przedmiotowa transakcja jest ściśle związana ze sprzedażą opodatkowaną tzn. dostawami felg dla klientów przekazanych Spółce przez Kontrahenta.

Umowa została podpisana 28 grudnia 2009r. przez stronę niemiecką i 30 grudnia 2009r. przez stronę polską. Kontrahent wystawił 31 grudnia 2009r. fakturę na kwotę uzgodnionego pomiędzy stronami wynagrodzenia. W umowie z Kontrahentem wskazano, że cenę należy uiścić "natychmiast po upływie terminu przekazania zleceń". Zgodnie z umową Kontrahent powierza Spółce zlecenia z terminem ważności do 31 grudnia 2009r. Posiadanie, ryzyko, korzyści i obciążenia (własność gospodarcza) przechodzą w tym momencie na rzecz Spółki. Należy więc przyjąć, że terminem przekazania zleceń (praw z umów) jest 31 grudnia 2009r. i ta data wyznacza termin płatności.

Spółka posiada certyfikat rezydencji kontrahenta, poświadczający jego siedzibę dla celów podatkowych w Niemczech.

W ww. piśmie z dnia 16 czerwca 2010r. znak: L.dz./SMP/1875/2010 Wnioskodawca wyjaśnił, iż fakturę z dnia 31 grudnia 2009r. zapłacono w formie kompensaty dnia 28 lutego 2010r. Natomiast w piśmie z dnia 23 czerwca 2010r. znak: L.dz./SMP/1875a/2010 Wnioskodawca wyjaśnił, iż na fakturze Nr z dnia 31 grudnia 2009r. wskazano termin zapłaty – „płatność natychmiast”.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy zawarta przez Spółkę transakcja stanowi import usług...

2. Jeżeli odpowiedź w pkt 1 jest twierdząca, to czy obowiązek podatkowy w przedmiotowej transakcji powstaje 31 grudnia 2009r....

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1 Transakcja polegająca na sprzedaży praw do produkcji i sprzedaży stanowi import usług. Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (w brzmieniu do 31 grudnia 2009r., dalej: ustawa o VAT), miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności.

Jeden z wyjątków jest określony w art. 27 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tą regulacją, w przypadku sprzedaży praw lub udzielenia licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw, miejscem opodatkowania jest kraj, w którym nabywca usługi posiada siedzibę.

Transakcja dokonana przez Spółkę dotyczy nabycia praw (do produkcji i sprzedaży) i tym samym uznać należy, że jest objęta regulacją art. 27 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT jako sprzedaż praw. W konsekwencji, miejsce opodatkowania, zdaniem Spółki, znajduje się w Polsce i Spółka powinna rozpoznać import usług w odniesieniu do przedmiotowej transakcji.

Ad. 2 Momentem powstania obowiązku podatkowego na podstawie art. 19 ust. 13 pkt 9 w związku z art. 19 ust. 19 ustawy o VAT, jest uiszczenie całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze. Mając na uwadze fakt, że w umowie zawartej z Kontrahentem wskazano, że cenę należy uiścić "natychmiast po upływie terminu przekazania zleceń", terminem przekazania zleceń jest 31 grudnia 2009r., a tym samym, obowiązek podatkowy powstaje 31 grudnia 2009r. Ponieważ nabycie praw do produkcji i sprzedaży wiąże się ze sprzedażą opodatkowaną, Spółka ma prawo potraktować podatek należny związany z importem usług jako podatek naliczony i odliczyć go w tej samej deklaracji.

W ww. piśmie uzupełniającym z dnia 23 czerwca 2010r. znak: L.dz./SMP/1875a/2010 Wnioskodawca wyjaśnił, iż w stanowisku do pytania nr 2 zawartym w części G.56 wniosku, zdanie: „Ponieważ nabycie praw do produkcji i sprzedaży wiąże się ze sprzedażą opodatkowaną, Spółka ma prawo potraktować podatek należny związany z importem usług jako podatek naliczony i odliczyć go w tej samej deklaracji” zawiera jedynie dygresję a wnioskodawca nie żąda odpowiedzi w tym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego:

* w zakresie uznania za import usług, nabycie usług, o których mowa art. 27 ust. 4 pkt 1 uznaje się za prawidłowe,

* w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu nabycia ww. usług uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,

2. eksport towarów,

3. import towarów,

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez import usług, zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy o VAT, rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT stanowi zaś, iż podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju.

Przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 4 (art. 17 ust. 3 ustawy o VAT).

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży felg aluminiowych. Spółka zawarła transakcję z podmiotem z siedzibą w Niemczech (dalej: Kontrahent). Przedmiotowa transakcja, będąca wynikiem restrukturyzacji grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca polega na tym, że Kontrahent przekazuje Wnioskodawcy prawa do produkowania i sprzedaży wyrobów na rzecz klientów, wynikające z umów zawartych przez Kontrahenta z tymi klientami. Istotą transakcji jest przekazanie klientów i przeniesienie produkcji w tym zakresie do Polski. Przedmiotowa transakcja jest ściśle związana ze sprzedażą opodatkowaną tzn. dostawami felg dla klientów przekazanych Spółce przez Kontrahenta.

Z powyższego wynika, że na podstawie zawartej z Kontrahentem umowy, będącym podmiotem z siedzibą w Niemczech, nabył on prawo do produkcji określonego rodzaju towarów (felg aluminiowych) oraz nabył prawo do ich sprzedaży na rzecz klientów na podstawie umów zawartych z tymi klientami przez Kontrahenta.

Powyższe okoliczności pozwalają na stwierdzenie, iż ww. nabycie z uwagi na wskazane powyżej przepisy, tj. art. 2 pkt 9, art. 17 ust. 1 pkt 4 i ust. 3 ustawy o VAT, stanowiło dla Wnioskodawcy import usług.

Należy podkreślić, iż podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w kraju podlegają tylko te czynności, które tu faktycznie zostały wykonane, a ściślej te czynności, które na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług uznane zostały za wykonane w kraju. W takich przypadkach określenie miejsca świadczenia determinuje bowiem miejsce opodatkowania. Ma to szczególnie istotne znaczenie w przypadku usług, których świadczenie odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw. Miejsce świadczenia, w takiej sytuacji, wskazuje na państwo, w którym dana czynność powinna zostać opodatkowana.

Generalna zasada dotycząca ustalenia miejsca świadczenia usług została określona w art. 27 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Natomiast w art. 27 ust. 2-6 i art. 28 ustawy, zostały wymienione szczególne przypadki (w zależności od rodzaju świadczonej usługi lub od spełnienia określonych warunków przez usługobiorcę oraz usługodawcę), w których przy określeniu miejsca świadczenia usług, nie ma zastosowania ww. ogólna zasada.

I tak w myśl art. 27 ust. 3 ustawy, w przypadku, gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub

2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

­- miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Na podstawie art. 27 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, przepis ust. 3 stosuje się do usług sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do użytkowania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw.

Zatem w przypadku usług wymienionych w art. 27 ust. 4 pkt 1 ustawy świadczonych na rzecz podmiotów wymienionych w ust. 3 tego artykułu, podmiotem zobowiązanym do rozliczenia jest ich usługobiorca.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca dokonał zakupu od kontrahenta z Unii Europejskiej (kontrahent z Niemiec) praw do wartości niematerialnych i prawnych, takich jak prawo do produkcji określonego towaru oraz wiedzy dotyczącej rynków zbytu. Nabycie przez Wnioskodawcę od firmy nieposiadającej zarówno siedziby, jak i stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, wskazanych powyżej praw, należy uznać za import usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług podlegający opodatkowaniu na terenie kraju. Wnioskodawca, jako usługobiorca tych usług będzie zobowiązany do ich rozliczenia.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, iż transakcja polegająca na sprzedaży praw do produkcji i sprzedaży stanowi dla niego import usług, należało uznać za prawidłowe.

Kwestie dotyczące obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług zosta ły zawarte w dziale IV ww. ustawy o VAT, przy czym zasady ogólne, dotyczące tego problemu, zostały uregulowane w art. 19 ustawy o VAT.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Ustawodawca przewidział jednak od tej zasady szereg wyjątków, które określają w odmienny sposób moment powstania obowiązku podatkowego m.in. w zależności od rodzaju transakcji.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy o VAT). Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do faktur za częściowe wykonanie usługi (art. 19 ust. 5 ustawy o VAT).

Zgodnie natomiast z art. 19 ust. 13 pkt 9 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze – z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług, o których mowa w art. 27 ust. 4 pkt 1.

Mając na uwadze powyższy przepis należy stwierdzić, iż z tytułu wykonania usług: sprzedaży praw lub udzielenia licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do użytkowania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw, dla powstania obowiązku podatkowego pierwszorzędne znaczenie ma zapłata.

Zgodnie z art. 19 ust. 19 ustawy o VAT przepisy ust. 1, 4, 5, 11, 13 pkt 1 lit. b i c, pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16 stosuje się odpowiednio do importu usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż umowa została podpisana 28 grudnia 2009r. przez stronę niemiecką i 30 grudnia 2009r. przez stronę polską. Kontrahent wystawił 31 grudnia 2009r. fakturę na kwotę uzgodnionego pomiędzy stronami wynagrodzenia. W umowie z Kontrahentem wskazano, że cenę należy uiścić "natychmiast po upływie terminu przekazania zleceń". Zgodnie z umową Kontrahent powierza Spółce zlecenia z terminem ważności do 31 grudnia 2009r. Posiadanie, ryzyko, korzyści i obciążenia (własność gospodarcza) przechodzą w tym momencie na rzecz Spółki. Na fakturze nr 50014 z dnia 31 grudnia 2009r. wskazano termin zapłaty – „płatność natychmiast”. Fakturę z dnia 31 grudnia 2009r. zapłacono w formie kompensaty dnia 28 lutego 2010r.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz wskazany powyżej stan prawny stwierdzić trzeba, iż ustalając moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu ww. usług, należy kierować się przepisem art. 19 ust. 13 pkt 9 w związku z art. 19 ust. 19 ustawy o VAT i rozpatrzyć kwestię otrzymania przez usługodawcę (a w tym konkretnym przypadku – przekazania przez usługobiorcę czyli Wnioskodawcę) całości lub części zapłaty, względnie gdy płatności takie nie miały miejsca – termin płatności określony w umowie lub fakturze.

Zauważyć przede wszystkim należy, iż jak wskazano we wniosku, faktura dokumentująca przedmiotowe usługi uregulowana została w formie kompensat dopiero w dniu 28 lutego 2010r. Natomiast termin zapłaty wskazany na fakturze tj. stwierdzenie – „płatność natychmiast” nie określa żadnej konkretnej daty, zwłaszcza w sytuacji gdy nie wskazano daty otrzymania tej faktury przez nabywcę. Bardziej konkretne w tym zakresie są zapisy zawarte w ww. umowie.

Zgodnie z ustaleniami zawartymi w umowie cenę należy uiścić "natychmiast po upływie terminu przekazania zleceń" natomiast zlecania Kontrahent powierza Spółce z terminem ważności do 31 grudnia 2009r.

Wobec tak przyjętych postanowień umownych należy uznać iż termin płatności został określony na dzień 1 stycznia 2010r. tj. „natychmiast po upływie terminu przekazania zleceń”.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że obowiązek w podatku od towarów i usług z tytułu importu usług polegających na nabyciu praw do produkcji określonego rodzaju towarów powstał natychmiast po upływie terminu przekazania zleceń czyli po dniu 31 grudnia 2009r. tj. w dniu 1 stycznia 2010r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania Nr 2, iż w umowie zawartej z Kontrahentem wskazano, że cenę należy uiścić "natychmiast po upływie terminu przekazania zleceń", terminem przekazania zleceń jest 31 grudnia 2009r., a tym samym, obowiązek podatkowy powstaje 31 grudnia 2009r., należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym tj. w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009r.

Tut. organ zauważa, iż zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 23 października 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 195, poz. 1504) w przypadku usług wykonanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stanowiących import usług, w stosunku do którego, zgodnie z art. 19 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, nie powstał obowiązek podatkowy przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. Z uwagi na ten przepis, należy przyjąć, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie mają przepisy ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009r.

Ponadto informuje się, iż w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.