IP-PP2-443-138/07-2/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2007 r. (data wpływu 20 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży towarów z wykorzystaniem procedury call-off stock – jest nieprawidłowe

Uzasadnienie

W dniu 20 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży towarów z wykorzystaniem procedury call-off stock.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium Holandii. Przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest produkcja opakowań kartonowych dla takich towarów jak owoce, warzywa, kwiaty, mięso, drób nabiał i napoje. Wspomniane produkty są sprzedawane zarówno lokalnym klientom w Holandii oraz innym odbiorcom mającym siedzibę na terytorium Unii Europejskiej jak i poza jej granicami. Wnioskodawca nie prowadzi na terytorium Polski działalności gospodarczej ani żadnej innej działalności, która mogłaby skutkować powstaniem obowiązku rejestracji dla celów polskiego podatku od towarów i usług. Obecnie Wnioskodawca zamierza podpisać umowę z polskim podmiotem na dostawę przedmiotowych produktów w systemie call-off stock, czyli pobrania na żądanie. Realizacja tej procedury zakłada, iż produkty będą przemieszczane z terytorium Holandii na terytorium Polski, a następnie umieszczane w magazynie Produkty będą stanowić własność Wnioskodawcy do momentu pobrania ich z magazynu przez kontrahenta. Po tym fakcie prawo do dysponowania towarem jak właściciel przejdzie na polski podmiot. Wnioskodawca będzie wystawiał faktury dotyczące tylko produktów, które zostały pobrane.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy mając na uwadze zdarzenie przyszłe opisane we wniosku oraz aktualne przepisy w zakresie podatku od towarów i usług Wnioskodawca będzie zobowiązany do rejestracji w Polsce dla potrzeb podatku VAT ...

Czy z tytułu powyższej transakcji podatnikiem podatku od towarów i usług będzie polski kontrahent...

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT obowiązek rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu dostawy przedmiotowych towarów spoczywał będzie na polskim kontrahencie. Tym samym Wnioskodawca nie będzie zobligowany do rejestracji w Polsce dla potrzeb podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Procedura sprzedaży, w której producent wywozi towary do zlokalizowanego za granicą magazynu, skąd pobiera je kontrahent na podstawie składanych przez siebie zamówień, jest często spotykana w międzynarodowym obrocie gospodarczym. Taki model sprzedaży może w praktyce przyjąć postać składu konsygnacyjnego lub tzw. call-off stock. W tym ostatnim przypadku towary są co do zasady pobierane przez jeden, znany w momencie dostawy towarów do magazynu podmiot (w przeciwieństwie do składów konsygnacyjnych gdzie towary mogą być dostarczone do szeregu odbiorców, nie zawsze identyfikowanych już w momencie wprowadzenia towarów do magazynu). Towary składowane są w magazynie w celu zapewnienia stałych dostaw dla nabywców. Dostawca zobowiązany jest nader często do utrzymywania określonej ilości towarów w magazynie. Nabywca zna szczegóły poszczególnych dostaw towarów. Odbiera je z magazynu (składu) partiami, zależnie od swoich aktualnych potrzeb.

W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54 poz. 535 ze zm.), nie znalazły się żadne szczególne unormowania regulujące rozliczenia transakcji dotyczących towarów znajdujących się magazynie typu call-off stock, w związku z tym należy odnieść się do zasad ogólnych.

W przekonaniu Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w przypadku modelu dostawy do magazynów typu call-off stock mamy do czynienia z dwiema odrębnymi czynnościami podlegającymi polskim przepisom o podatku od towarów i usług. Pierwsza z nich to przemieszczenie towarów pomiędzy dwoma krajami – od dokonującego dostawy do magazynu. Druga z kolei to nabycie towarów z magazynu przez polskiego odbiorcę.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

eksport towarów;

import towarów;

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów

Stosownie do art. 7 ust. 1 powołanej ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa powyżej, rozumie się w świetle art. 11 ust. 1 ww. ustawy, nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Z przedstawionej definicji wynika, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zachodzi wówczas, gdy łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

nabycie towarów będzie dokonane za granicą kraju,

nabywcy towarów będzie przysługiwało prawo do rozporządzania nimi jak właściciel,

towary w skutek ich nabycia zostaną przetransportowane pomiędzy krajem rozpoczęcia wysyłki a innym krajem członkowskim.

Ponadto dla rozpoznania transakcji jako nabycia wewnątrzspólnotowego istotna jest również treść ust. 2 art. 11 ustawy, zgodnie z którym przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1) nabywcą towarów jest:

a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika,

b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a- z zastrzeżeniem art. 10;

2) dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

W świetle powyższego za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów należy uznać przemieszczenie własnych towarów przez Wnioskodawcę z Holandii do magazynu położonego w Polsce. Na Wnioskodawcy ciąży będzie zatem obowiązek zarejestrowania się dla celów podatku od towarów i usług oraz rozliczenia wskazanej czynności.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 powołanej ustawy podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. Z kolei stosownie do art. 97 ust. 1 ww. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

W konsekwencji dokonane przez Wnioskodawcę przedmiotowego przemieszczenia towarów służyć będzie czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika w Polsce. Stąd też w oparciu o art. 96 ust. 1 ww. ustawy przed dniem dokonania pierwszego takiego przemieszczenia Wnioskodawca winien będzie dokonać rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług w Polsce.

Dostawa towarów dokonywana na terytorium kraju przez podmioty zagraniczne tj. podmioty niemające siedziby lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju jest oparta na szczególnych zasadach. W oparciu o art. 22 ust. 1 pkt 3 omawianej ustawy w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 5 cytowanej ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, z zastrzeżeniem art. 135-138). Przepis ten znajdzie zastosowanie, gdy łącznie będą spełnione następujące warunki:

Dostawa towarów ma miejsce na terytorium RP;

Dostawcą jest podmiot zagraniczny, czyli podatnik nie posiadający na terytorium RP siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania (art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy);

Podatek należny nie jest rozliczany przez dostawcę (art. 17 ust. 2 ustawy);

Nabywca ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium RP - jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 w/w ustawy, posiadającym siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju albo osobą prawną niebędącą podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju (art. 17 ust. 5 pkt 1 ustawy);

Dostawa nie jest realizowana w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju (art. 17 ust. 6 ustawy).

Przy spełnieniu powyższych warunków niezbędnych do zastosowania regulacji art. 17 ust. 1 pkt 5 cytowanej ustawy podatnikiem z tytułu dostawy towarów dokonanej przez przedsiębiorcę zagranicznego na rzecz polskiego kontrahenta będzie ten ostatni podmiot. Tym samym polski kontrahent będzie zobowiązany do rozliczenia podatku VAT na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej w odniesieniu do towarów pobranych z magazynu.

W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie przeniesienie obowiązku rozliczenia podatku z tytułu dostawy dokonanej w momencie pobrania towarów z magazynu na ich polskiego nabywcę jest możliwe również w sytuacji, gdy zagraniczny dostawca nieposiadający siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności jest zarejestrowanym podatnikiem polskiego podatku VAT w związku z innymi transakcjami dokonanymi przez ten podmiot (w przedmiotowym przypadku będzie chodziło o wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.