ITPB1/423-33/07/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2007 r. (data wpływu 2 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na organizację imprez okolicznościowych i integracyjnych - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 2 sierpnia 2007 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości zakwalifikowania jako koszty uzyskania przychodów, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatków ponoszonych przez Spółkę na organizację imprez okolicznościowych i integracyjnych dla pracowników Spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W celu stworzenia właściwej atmosfery pracy, integracji zatrudnionych pracowników i wzmocnienia ich więzi z firmą, a także dbając o tworzenie bezpośrednich relacji pomiędzy własnymi pracownikami, Spółka zamierza zorganizować zagraniczną wycieczkę o charakterze integracyjnym, w której uczestnictwo będzie dla pracowników dobrowolne. Spółka ma zamiar zapewnić swoim pracownikom lotniczy przewóz w obie strony, rejs jachtami, na których pracownicy byliby zakwaterowani oraz wyżywienie. Wydatki te zostałyby sfinansowane ze środków obrotowych Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wydatki ponoszone na organizację imprez okolicznościowych i integracyjnych dla pracowników Spółki, finansowane ze środków obrotowych Spółki, stanowić winny koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

2. Czy wydatki poniesione w związku z udziałem pracownika w tego typu imprezach (koszty dojazdu, zakwaterowania, wyżywienia) winny być zwolnione spod opodatkowania, stosownie do dyspozycji art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze. Wniosek Spółki w zakresie pytania drugiego zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawcy ponoszone wydatki związane z organizacją imprez okolicznościowych i integracyjnych dla pracowników Spółki, w przypadku gdy finansowane są ze środków obrotowych, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Imprezy tego rodzaju mają na celu przede wszystkim budowanie korzystnej atmosfery pracy oraz umacnianie istniejących więzów koleżeństwa pomiędzy pracownikami i wzmacnianie ich identyfikacji ze Spółką jako miejscem pracy. Służą one także celom Spółki, bowiem zintegrowany zespół pracowników, silnie zidentyfikowany ze Spółką oznacza większą wydajność oraz poprawność wykonywanej pracy, co w sposób bezpośredni przedkłada się na jej zdolność do generowania przychodów podatkowych. Wnioskodawca wskazuje także na obowiązek wynikający z art. 94 pkt 10 Kodeksu Pracy, tj. podejmowania działań mających na celu wpływanie na kształtowanie w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego. Możliwość skorzystania przez pracowników, w trakcie takich spotkań z nieodpłatnego wyżywienia, noclegów lub świadczeń o charakterze rekreacyjnym – zdaniem Spółki – stanowi wyłącznie „skutek uboczny”. Uczestnictwo pracowników w nieformalnych spotkaniach okolicznościowych i wyjazdach integracyjnych stanowi – jak twierdzi Spółka – jedną z najefektywniejszych dróg do zapewnienia harmonijnej i bezkonfliktowej współpracy przy wykonywaniu codziennych obowiązków służbowych. W związku z tym, że nie jest możliwe finansowanie zadań związanych z integracją pracowników ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych „jedynym legalnym źródłem” finansowania wydatków na cele organizacji imprez okolicznościowych i integracyjnych są środki obrotowe. Wobec tego, że istnieje związek pomiędzy stopniem integracji pracowników a wysokością osiąganych przez Spółkę przychodów, wydatki te powinny – zdaniem Spółki – stanowić koszt uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zmianami) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Wydatki poniesione na organizację „imprez integracyjnych i okolicznościowych” nie zostały wymienione w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ustawy. Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Kosztami podatkowymi są między innymi tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci organizacji dla nich imprez okolicznościowych i integracyjnych. Wydatki te związane są bowiem z prowadzoną przez podatnika działalnością. Mają one na celu poprawienie atmosfery pracy i zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w założeniu pracodawcy w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy. Uczestnicząc w tego rodzaju spotkaniach pracownicy konsolidują się z firmą, a mając świadomość, że pracodawca o nich dba - sumienniej wywiązują się ze swojej pracy. Efektywność pracy wykonywanej przez silnie zmotywowany i zharmonizowany zespół przekłada się w konsekwencji na przychody uzyskiwane przez firmę.

W związku z powyższym wydatki na zorganizowanie imprezy integracyjnej dla pracowników Spółki mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem ich właściwego udokumentowania (art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) oraz stosownie do omawianego art. 15 ww. ustawy, racjonalności dla osiągnięcia przychodu. Należy jednak nadmienić, że do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wyłącznie wydatki związane z organizacją imprezy integracyjnej przeznaczonej tylko dla pracowników, tzn. osoby trzecie nie biorą w niej udziału.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. św. Jakuba 20, 87-100 Toruń