IP-PP2-443-139/07-02/KCH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2007r. (data wpływu 20 sierpnia 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek, nabytych w drodze spadku w 1970 roku - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 20 sierpnia 2007r. wpłynął wniosek Strony o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek leśnych nabytych w drodze spadku w 1970 roku, wydzielonych z majątku osobistego zainteresowanego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Strona jest posiadaczem gruntu o powierzchni 3,5 ha położonego w granicach administracyjnych miasta M. w ośrodku zabudowy, który został nabyty w drodze spadku w 1970 roku i jest majątkiem osobistym zainteresowanego. Dotychczas był to grunt rolny, niebędący przedmiotem uzyskiwania pożytków ani prowadzenia indywidualnej działalności rolniczej. Z uwagi na sytuację finansową, wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży posiadanego terenu, dokonując wcześniej podziału terenu rolniczego na mniejsze działki przeznaczone pod zabudowę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu sprzedaży niezabudowanego gruntu, nabytego w drodze spadku, podzielonego na mniejsze działki będę obowiązany do oprowadzenia należnego podatku VAT...

Zdaniem wnioskodawcy obrót gospodarczy cechuje istnienie podmiotu i przedmiotu obrotu. Wiadomo, że przedmiotem jest nieruchomość gruntowa . Podatnikami zaś zgodnie z art. 15 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.) są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje zaś wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Strona stoi na stanowisku, iż podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje zaś wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność uznaje się także wykorzystanie w sposób ciągły majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Zdaniem zainteresowanego, z przytoczonych powyżej przepisów wynika, iż ustawodawca wyraźnie powiązał pojęcie podatnika z pojęciem działalności gospodarczej. Z kolei kryterium działalności gospodarczej wyklucza z grona podatników VAT osoby fizyczne nieprowadzące takiej działalności nawet jeżeli dokonują wielokrotnej czynności dostawy. Innymi słowy wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, jeżeli została wykonana w ramach działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Pojęcie podatnika w ustawie o podatku od towarów i usług z dnia 11.03.2004r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.) zwanej dalej ustawą, zostało zdefiniowane w art. 15 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne mniemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym pojęcie działalności gospodarczej obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawory, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionej definicji wynika w pierwszej kolejności, iż dotyczy ona podmiotów, które zajmują się działalnością w sposób profesjonalny. Świadczy o tym użycie przez ustawodawcę m.in. takich sformułowań jak: producent, czyli ten kto produkuje jakieś dobra materialne; handlowiec: osoba zajmująca się handlem tj. działalność polegająca na nabywaniu jakiś dóbr, usług, walorów, w celu sprzedaży, wynajmowania ich, odstępowania za jakąś cenę; usługodawca czyli podmiot świadczący usługi. Jednoznacznie są to osoby, które mają zamiar stałego prowadzenia określonej działalności, czyniąc to w sposób powtarzalny, wielokrotny czy częstotliwy. A zatem podatnikiem VAT jest ten, kto dokonuje czynności handlu, produkcji, świadczenia usług także wówczas, gdy czynność ta dokonywana jest przez niego jednorazowo, lecz w taki sposób, że wyraźnie wynika z niej zamiar handlu, świadczenia usług.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarem w myśl przepisu art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej a także grunty.

Na uwagę zasługuje także fakt, iż uznanie osoby za podatnika w myśl ustawy, uzależnione jest od prowadzenia działalności gospodarczej bowiem wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, gdy czynność ta została wykonana w ramach działalności gospodarczej. Uzasadnionym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników, nawet jeżeli wykonują czynność dostawy towarów, jeśli zbywają część majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego sprzedaży. Warunkiem uznania danej osoby za podatnika jest jej stałe zaangażowanie w prowadzoną działalność.

Mając na uwadze powyższe, uzasadnionym wydaje się twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o drugie czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatkiem podatku VAT.

Analogiczne stanowisko zajął WSA w wyroku I SA/Wr 1688/06 z dnia 26.01.2007r, orzekając, iż sprzedaż, nawet kilkukrotna, przedmiotów majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie ma charakteru handlowego podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT (wyrok WSA). Jednocześnie WSA we Wrocławiu, w wyroku z dnia 16 maja 2007r. sygn. akt I SA/Wr 153/07 stwierdził, iż nie jest działalnością handlową, a zatem gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży.

Reasumując, mając na uwadze przestawione przez Pana zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące przepisy ustawy o podatku od towarów, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, iż sprzedaż niezabudowanego gruntu nabytego w drodze spadku w 1970 roku, który stanowi majątek osobisty wnioskodawcy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu, do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.