ITPP1/443-205/07/KM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2007 r. (data wpływu 29 sierpnia 2007 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 października 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży wyodrębnionych lokali mieszkalnych i niemieszkalnych - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 29 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek (uzupełniony pismem z dnia 22 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży wyodrębnionych lokali mieszkalnych i niemieszkalnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Planował Pan we wrześniu 2007 r. nabyć od osoby fizycznej (bez podatku VAT) 1/3 udziału nieruchomości tj. działki gruntowej zabudowanej dwupiętrowym, murowanym, podpiwniczonym (na etapie budowy) domem mieszkalnym o pow. użytkowej 386,57 m kw, w którym znajdują się niewydzielone lokale w tym 1 niemieszkalny oraz 4 mieszkalne w stanie niewykończonym. Po zakończeniu budowy i otrzymaniu zaświadczeń o samodzielności lokali (zgodnie z ustawą o własności lokali) nastąpi zniesienie współwłasności poprzez wydzielenie poszczególnych samodzielnych lokali, urządzając dla każdego odrębną księgę wieczystą lokalową. Natomiast w księdze wieczystej, z której te lokale zostaną wydzielone określony zostanie udział we współwłasności gruntu oraz części wspólnych budynku. W wyniku tych czynności m. in. jeden lokal mieszkalny przypisany zostanie na rzecz jednego współwłaściciela, zatem stanie się Pan właścicielem 1 lokalu mieszkalnego. Lokale na parterze tj. 1 lokal mieszkalny oraz 1 lokal niemieszkalny (użytkowy), które będą stanowiły własność wspólną zostaną przez współwłaścicieli jednorazowo sprzedane na wolnym rynku nieruchomości po cenie rynkowej. Jak wskazano w uzupełnieniu wniosku z dnia 22 października 2007 r. przez jednorazową sprzedaż określono sprzedaż tych lokali jako współwłasność 3 osób fizycznych, w tym Pana, na rzecz bliżej nieokreślonej osoby (osób) w bliżej nieokreślonym czasie (IV kwartał 2007 r. lub I kwartał 2008 r.). Wskazuje Pan ponadto, że opisana nieruchomość nie będzie wykorzystywana do prowadzonej działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej działającej w zakresie usług geodezyjno – kartograficznych oraz wyceny nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 22 października 2007 r.

Czy dokonanie przez Pana jako osobę fizyczną „jednorazowej sprzedaży” tych lokali będzie działalnością gospodarczą rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT ...

Zdaniem wnioskodawcy w przedstawionej sytuacji tak rozumiana sprzedaż jednorazowa lokalu mieszkalnego oraz niemieszkalnego nie może być uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, stąd czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podlega między innymi odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, stosownie zaś do treści art. 7 ust. 1 przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle i ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania jej w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje prawne stwierdzić należy, iż aby stać się podatnikiem podatku od towarów i usług wystarczy wykonać czynności, o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w sposób jednorazowy, jednak w okolicznościach wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy. Nie jest przy tym istotna sama częstotliwość wykonywania tych czynności, ale istnienie okoliczności wskazujących na zamiar ich wykonania w sposób częstotliwy.

Kryterium prowadzenia działalności nie wyłącza z grona podatników osoby fizyczne jeśli dokonują one dostawy towarów w sposób stały, zorganizowany i powtarzalny.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego bezsprzecznie wynika, że nabycie na etapie budowy części przedmiotowej nieruchomości nastąpi z zamiarem odsprzedaży jej na rzecz osób trzecich. Trudno poza tym domniemywać, że zostanie ona zakupiona na zaspokojenie Pana osobistych celów, a w szczególności na zaspokojenie celów mieszkaniowych. Dokonując zakończenia jej budowy i uzyskując kilka lokali: mieszkalny i użytkowy, nie będzie Pan działał w celu zaspokojenia własnych potrzeb.

Przedstawione we wniosku działania poprzedzające sprzedaż „na rzecz bliżej nieokreślonej osoby (osób)” będą bowiem znacznie wykraczały poza zwykłe czynności konieczne do zbycia składników majątku osobistego, wskazując na istnienie woli osiągnięcia korzyści ze sprzedaży, co jest charakterystyczne dla przedsięwzięć realizowanych w ramach działalności gospodarczej. Planowane przez Pana przed sprzedażą czynności mające na celu uzyskanie przedmiotowych lokali, a w szczególności zniesienie współwłasności poprzez wydzielenie poszczególnych samodzielnych lokali, założenie odrębnych ksiąg wieczystych na każdy lokal, wskazują na stałe i zaplanowane działania, które zakwalifikować należy do działalności gospodarczej.

Na podstawie tak przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że sprzedaż udziałów w wyodrębnionych lokalach: mieszkalnym i użytkowym nosi znamiona przedsięwzięcia realizowanego w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i o ile nie będą dokonywane na rzecz jednego nabywcy w sposób jednorazowy podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.