ITPP1/443-466/07/DM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2007 r. (data wpływu 28 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży gruntu - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 28 września 2007 r. został złożony w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od dnia 26 września 2006 r., po rozdzielności majątkowej, została Pani (razem z Panem A.) współwłaścicielką gruntu składającego się z działek o nr xx, 1, 3 o łącznej powierzchni 2,4177 ha oznaczonego w ewidencji gruntów odpowiednio jako rola (2,25 ha) oraz droga (0,1677 ha). Zgodnie z planem zagospodarowania terenu grunt przeznaczony został pod zabudowę produkcyjną, składową itp. Grunty te zostały zakupione od osób fizycznych przez Pana J. i Pana A. w dniu 24 listopada 2004 r. a ich nabycie nie było obciążone podatkiem od towarów i usług. Zaznaczyła Pani także, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż gruntu będzie podlegała opodatkowaniu 22% stawką podatku od towarów i usług...

Zdaniem wnioskodawcy z uwagi, iż opisany powyżej grunt zostanie sprzedany jako całość, dokonana jednorazowo – nie w sposób częstotliwy - transakcja sprzedaży nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarami zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 powołanej ustawy).

W świetle przytoczonych przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku od towarów i usług, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów wskazanej wyżej ustawy.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego, wynika iż nieruchomość gruntową - składającą się z trzech działek oznaczonych w ewidencji gruntów jako rola oraz droga - której jest Pani współwłaścicielką, uzyskała Pani wskutek podziału majątku ustalonego w zawartej umowie o rozdzielności majątkowej małżeńskiej. Obecnie zamierza dokonać sprzedaży owej nieruchomości. Czynność ta zostanie wykonana jednorazowo, nie w sposób częstotliwy.

Wobec powyższego zauważyć należy, iż w przedmiotowej sprawie sprzedaż ww. gruntu nie będzie miała charakteru działalności gospodarczej, bowiem dokonując jednorazowej sprzedaży gruntu pochodzącego z majątku osobistego, otrzymanego wskutek podziału majątku wspólnego, nie działa Pani w charakterze handlowca, lecz korzysta z przysługującego Jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując należy wskazać, iż jeżeli przedmiotowe grunty nigdy nie były wykorzystywane przez Panią w działalności gospodarczej (w tym również w działalności rolniczej), ich sprzedaż jako zbycie majątku osobistego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.