PO 4/BA-722-942/94

W związku z zapytaniami oraz zgłaszanymi wątpliwościami w sprawie zasad pokrywania strat danego roku podatkowego z dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno po sobie następujących trzech latach podatkowych uprzejmie wyjaśniam:

Stratę, o której mowa w art. 7 ust. 4 ustawy z 15.2.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 ze zm.) pokrywa się w równych częściach z dochodu uzyskanego w najbliższych, kolejno po sobie następujących, trzech latach podatkowych. Oznacza to, że prawo do rozliczenia straty za dany rok podatnik nabywa z upływem roku podatkowego. Tym niemniej, w celu uniknięcia tworzenia nadpłat w podatku dochodowym na koniec roku podatkowego, w deklaracjach na zaliczki na podatek dochodowy (CIT-2) przewidziana została możliwość rozliczenia tych strat już w ciągu roku. Ponieważ podmioty gospodarcze obowiązane są składać deklaracje w każdym miesiącu za miesiąc poprzedni (z wyjątkiem deklaracji za miesiąc dwunasty) i wpłacać od dochodu wynikającego z deklaracji należny podatek dochodowy, nie ma przeszkód, aby od dochodu wynikającego z tych deklaracji była - w rachunku narastającym - rozliczana 1/3 straty przypadającej do rozliczenia za dany rok, tj. 1/12 za pierwszy miesiąc, 2/12 za drugi miesiąc itd. Wprawdzie w objaśnieniach do deklaracji CIT-2, w odróżnieniu od wzoru tej deklaracji stosowanej przez 1994 r., taki sposób rozliczania strat nie został przedstawiony. Nie oznacza to, że obowiązujący w tym zakresie stan prawny do 1994 r. został zmieniony.

Dodać przy tym należy, że gdyby okazało się, iż podatnik w zeznaniu o uzyskanym za dany rok dochodzie wykazał zamiast dochodu stratę, to traci on prawo do odliczenia tej straty za dany rok i straty tej nie może również rozliczyć z dochodów uzyskanych w następnych dwóch latach podatkowych.

Biorąc jednakże pod uwagę, co wynika również ze zgłaszanych wątpliwości i zapytań, iż niektórzy z podatników dokonują odliczenia 1/3 straty z lat poprzednich przypadającej rozliczeniu w 1994 r. w pełnej wysokości (w oparciu o wykazany w deklaracji na zaliczki dochód), bez uwzględnienia zasady, o której wspomniano wyżej, a urzędy skarbowe nie kwestionowały tego sposobu rozliczenia, zalecam, aby w przypadku, podjęcia decyzji korygującej wysokość należnych za poszczególne miesiące zaliczek na podatek dochodowy, urzędy skarbowe na wnioski zainteresowanych podmiotów podejmowały decyzje o umorzeniu należnych odsetek za zwłokę, pod warunkiem wpłacenia przez podatnika przypadającej do zapłaty różnicy podatku. Przedstawione wyżej zasady rozliczenia strat przez podatników będących osobami prawnymi nie mogą mieć zastosowania do osób fizycznych uzyskujących przychody i dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach określonych w ustawie z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 ze zm.), ponieważ należny podatek dochodowy pobierany jest według skali progresywnej, a ponadto sposób ustalania i rozliczania jest zróżnicowany w zależności od źródła przychodów.