ILPP1/443-288/07/10-S/AI

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 października 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1085/08 oraz orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 lutego 2010 r., sygn. akt i FSK 148/09 – stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2007 r. (data wpływu 3 października 2007 r.), uzupełnionym pismem bez daty (data wpływu 3 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy gruntów – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 3 października 2007 r. został złożony ww. wniosek (uzupełniony w dniu 3 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy gruntów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca podał, iż jest od pięciu lat na rencie chorobowej. Wraz z żoną otrzymał w drodze darowizny w roku 1990 od rodziców gospodarstwo rolne. Żona Wnioskodawcy jest od dziewięciu lat na rencie chorobowej. Ze względu na stan zdrowia, Wnioskodawca wraz z żoną nie mogą zajmować się gospodarstwem, nie posiadają również dzieci. w związku z tym pole o powierzchni 5,5 ha zostało wydzierżawione. w roku 2007 część pola o powierzchni 1,06 ha została przekształcona na 38 arową działkę pod zabudowę mieszkaniową. z powyższej nieruchomości wydzielono 3 działki budowlane pod zabudowę jednorodzinną. Wnioskodawca ma zamiar sprzedać jedną lub dwie działki. Opłata za wydzierżawione pole pokrywa wyłącznie należny podatek. Wnioskodawca twierdzi, iż nie odnosi korzyści materialnych z tytułu przedmiotowej umowy. Ponadto oświadczył, iż od roku 1990 do roku 2002 był płatnikiem podatku rolnego i nie był podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przedmiotowych działek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa dostawa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w związku z otrzymaniem gruntu w drodze darowizny.

W dniu 3 stycznia 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPP1/443-288/07-3/MT, w której stwierdził, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2007 r. (data wpływu 3 października 2007 r.) jest nieprawidłowe. Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 24 stycznia 2008 r., zaś odpowiedzi na ww. wezwanie udzielono pismem z dnia 20 lutego 2008 r. nr ILPP1/443/W-13/08-2/HMW (skutecznie doręczonym w dniu 28 lutego 2008 r.).

W dniu 28 marca 2008 r. wpłynęła do tut. Organu skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie zaskarżonej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Sąd, po rozpoznaniu sprawy, wydał wyrok w dniu 1 października 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1085/08, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.

W dniu 11 grudnia 2008 r. Minister Finansów złożył skargę kasacyjną od wyżej powołanego wyroku WSA.

Wyrokiem z dnia 25 lutego 2010 r., sygn. akt i FSK 148/09 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w ww. wyrokach WSA w Warszawie oraz NSA – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Podatnikami, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na podstawie art. 15 ust 2 cyt. ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca wraz z żoną otrzymał w drodze darowizny w roku 1990 od rodziców gospodarstwo rolne, na którym do roku 2002 prowadził działalność rolniczą. Jednakże ze względu na stan zdrowia Wnioskodawca wydzierżawił pole. Opłata za wydzierżawione pole pokrywa wyłącznie należny podatek. Wnioskodawca twierdzi, iż nie odnosi korzyści materialnych z tytułu przedmiotowej umowy. Ponadto oświadczył, iż od roku 1990 do roku 2002 był płatnikiem podatku rolnego i nie był podatnikiem podatku VAT.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opis sprawy wskazać należy, iż grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, jednak w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy.

Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży jednej, czy dwóch działek gruntu, Zainteresowany działał w charakterze handlowca. Pod pojęciem handel należy bowiem rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. w analizowanej sprawie nie można stwierdzić, że grunt został nabyty w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi z majątku nabytego w darowiźnie dla celów prywatnych. Wnioskodawca sprzedając przedmiotowe działki korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem, zbycie przez Wnioskodawcę działek będących majątkiem własnym nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. w konsekwencji, Zainteresowany w związku z dostawą nieruchomości nie wypełnia przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 ustawy i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.