ITPP1/443-785/10/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2010 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 18 października 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowych - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 12 sierpnia 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 18 października 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 1998 r. zakupił Pan, w celu założenia łowiska wędkarskiego grunty rolne (działka Nr 251/1), które znajdują się na terenie gminy. Niestety stan finansowy i pogorszenie stanu zdrowia z powodu ciężkiego wypadku samochodowego nie pozwolił Panu na realizację zamierzonego celu. W 2009 roku dokonał Pan podziału gruntu na 9 działek, które obecnie zamierza sprzedać. Całkowity areał gruntu do sprzedaży wynosi 10.277m2 i działka drogowa 2.023m2. Powodem sprzedaży jest zmiana miejsca zamieszkania. Grunty od momentu zakupu nie były i nie są wykorzystywane do jakiejkolwiek działalności. Ponadto na gruncie nie zostały wykonane żadne czynności (w tym uzbrojenie terenu), przygotowujące przedmiotowe działki do sprzedaży. Jednocześnie wskazał Pan, iż w 1988 roku nabył w drodze spadku zabudowaną nieruchomość w P., którą w 1994 roku sprzedał i zakupił nową w miejscowości S., gdzie zamieszkiwał do roku 2008. Następnie w 2009 r. zakupił Pan nieruchomość we wsi K., którą zamieszkuje. W rozliczeniu tych transakcji nie rejestrował się Pan, jako podatnik VAT czynny. W chwili obecnej posiada Pan jedynie nieruchomość wskazaną we wniosku. Poinformował Pan, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla wskazanego obszaru obowiązywał od 5 września 1994 r. i utracił moc prawną z dniem 31 grudnia 2002 r. Według ustaleń wspomnianego planu, 4 działki przeznaczono pod tereny zabudowy mieszkaniowej o niskiej intensywności, natomiast pozostałe 5 działek przeznaczono pod tereny rolne. Dla działek została wydana decyzja o warunkach zabudowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku podziału nieruchomości rolnej na mniejsze działki rolne będzie przy ich sprzedaży naliczony podatek VAT oraz czy w przypadku sprzedaży drugiej działki rolnej, w tym samym roku podatkowym będzie naliczony podatek VAT...

Pana zdaniem mniejsze nieruchomości 1000-1500m2 przy sprzedaży nie powinny być opodatkowane podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art.15 ust. 2).

W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Działanie poza zakresem działalności gospodarczej występuje w sytuacji, gdy przedmiotem sprzedaży jest majątek prywatny (osobisty) danej osoby, ponieważ został on nabyty na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w 1998 r. zakupił Pan, w celu założenia łowiska wędkarskiego grunty rolne. Niestety stan finansowy i pogorszenie stanu zdrowia z powodu ciężkiego wypadku samochodowego nie pozwolił Panu na realizację zamierzonego celu, dlatego postanowił Pan dokonać podziału gruntu na 9 działek z zamiarem ich sprzedaży, z uwagi na zmianę miejsca zamieszkania. Dla działek została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Jak wskazano grunty od momentu zakupu nie były przez Pana w żaden sposób wykorzystywane.

Analiza zdarzenia przyszłego prowadzi do wniosku, iż pomimo, że grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, to nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży ww. działek będzie działał Pan w charakterze handlowca. Podział nieruchomości na mniejsze działki nie daje podstaw by stwierdzić, iż będzie prowadził Pan działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Reasumując stwierdzić należy, że dokonując planowanej sprzedaży przedmiotowych działek w okolicznościach takich, jak opisane we wniosku (niewykorzystywanych w żaden sposób i sprzedawanych z uwagi na pogarszający się stan zdrowia i zmianę miejsca zamieszkania) będzie Pan korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W rezultacie nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.