ILPP1/443-1066/10-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2010 r. (data wpływu 30 września 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 listopada 2010 r. (data wpływu 16 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek gruntowych – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 30 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek gruntowych. Dnia 16 listopada 2010 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 20 października 1989 r. na podstawie aktu notarialnego i umowy przekazania gospodarstwa rolnego, Zainteresowana otrzymała działkę nr 8/1 położoną w X – Gmina Y. Działka stanowiła ziemię orną i łąkę o powierzchni 2.93 ha. Wskazaną działkę Wnioskodawczyni otrzymała od rodziców jako darowiznę. Grunty te uprawiała (zboże, płody rolne) na własny użytek.

Obecnie ziemia nie jest uprawiana m. in. ze względu na stan zdrowia Wnioskodawczyni i jej męża. Zainteresowana postanowiła więc ww. ziemię podzielić na działki pod zabudowę i sprzedać.

Aktualnie w styczniu Wnioskodawczyni sprzedała dwie działki pod zabudowę i chciała podzielić dalszą ziemię na działki pod zabudowę oraz sprzedać tą swoją własność. Zainteresowana wskazała również, że ww. grunty nie są uzbrojone – brak prądu, wody, gazu i kanalizacji.

Dnia 16 listopada 2010 r. Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego sprawy wskazując, iż nie posiadała i nie posiada statusu rolnika ryczałtowego. Nigdy nie dokonywała sprzedaży produktów rolnych pochodzących z nieruchomości. Ponadto, Zainteresowana nie udostępniała przedmiotowych gruntów osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych – i nie było czynności odpłatnych. Działkę gruntową podzielono na 7 części. Zainteresowana nie planuje dokonać uzbrojenia wyodrębnionych działek, natomiast dokona wytyczenia dostępu do drogi.

W stosunku do sprzedanych przez Wnioskodawczynię dwóch działek, brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ale obejmuje je studium rolne.

Jak wyjaśniła Wnioskodawczyni, na dwie sprzedane działki kupujący uzyskali decyzje o warunkach zabudowy (każdy indywidualnie we własnym imieniu).

Zainteresowana nie zbywała wcześniej innych niż opisane dwie działki, nieruchomości gruntowych. Planuje jednakże zbyć pozostałe 5 działek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy powyższa czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawczyni, dokonana sprzedaż nie podlega opodatkowaniu. Jak argumentuje Zainteresowana, przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), dotyczy podatników VAT. Wnioskodawczyni natomiast jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, lecz jest właścicielem sprzedawanych gruntów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), nazywanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

eksport towarów;

import towarów;

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni nabyła na podstawie aktu notarialnego i umowy przekazania gospodarstwa rolnego działkę nr 8/1 położoną w X – Gmina Y. Działka stanowiła ziemię orną i łąkę o powierzchni 2.93 ha. Wskazaną nieruchomość Wnioskodawczyni otrzymała od rodziców jako darowiznę. Grunty te uprawiała (zboże, płody rolne) na własny użytek. Obecnie ziemia nie jest uprawiana m. in. ze względu na stan zdrowia Wnioskodawczyni i jej męża. Zainteresowana postanowiła ww. ziemię podzielić na działki pod zabudowę i sprzedać. Wnioskodawczyni nie posiadała i nie posiada statusu rolnika ryczałtowego. Nie dokonywała sprzedaży produktów rolnych pochodzących z nieruchomości. Ponadto, Zainteresowana nie udostępniała przedmiotowych gruntów osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych – i nie było czynności odpłatnych. Działkę gruntową podzielono na 7 części. Zainteresowana nie planuje dokonać uzbrojenia wyodrębnionych działek, natomiast dokona wytyczenia dostępu do drogi. W styczniu Wnioskodawczyni sprzedała dwie działki pod zabudowę. W stosunku do sprzedanych dwóch działek, brak było miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ale obejmowało je studium rolne. Jednakże - jak wyjaśniła Wnioskodawczyni - na dwie sprzedane działki kupujący uzyskali decyzje o warunkach zabudowy (każdy indywidualnie we własnym imieniu). Zainteresowana nie zbywała wcześniej innych niż opisane dwie działki, nieruchomości gruntowych. Planuje jednakże zbyć pozostałe 5 działek.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz stan faktyczny sprawy wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie brak przesłanek pozwalających uznać, że dokonująca dostawy opisanych działek Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika. Zainteresowana nie wykorzystywała nieruchomości w działalności gospodarczej oraz rolniczej, a także nie udostępniała gruntu osobom trzecim. Uwzględniając ponadto fakt otrzymania gruntu w drodze darowizny oraz 21 letni okres jego posiadania stwierdzić należy, iż nic nie wskazuje na to aby nabyciu nieruchomości towarzyszył zamiar jej późniejszego zbycia oraz wykorzystywania w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem Zainteresowana sprzedając dwie działki gruntu korzystała z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawczynię cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a dostawę działek cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawczyni w związku z dokonaną w styczniu 2010 r. sprzedażą działek nie wystąpiła w roli podatnika podatku od towarów i usług, a w konsekwencji nie dokonała czynności podlegającej opodatkowaniu.

Niniejszą interpretacją został załatwiony wniosek w części dotyczącej opodatkowania sprzedaży działek gruntowych. Rozstrzygnięcie w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży działek gruntowych zostało wydane w dniu 29 listopada 2010 r. w interpretacji nr ILPP1/443-1066/10-5/MK.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.