ILPP2/443-30/11-4/MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2010 r. (data wpływu 4 stycznia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 marca 2011 r. (data wpływu 24 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Dofinansowanie kosztów…” – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 4 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Dofinansowanie kosztów…”. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 marca 2011 r. (data wpływu 24 marca 2011 r.) o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł w dniu 24 kwietnia 2009 r. z Ośrodkiem Przetwarzania Informacji jako Instytucją Wdrażającą umowę o dofinansowanie projektu kluczowego w ramach priorytetu 1, Działania 1.3. POIG, Poddziałanie 1.3.2., tytuł projektu „Dofinansowanie kosztów” realizowaną przez Wnioskodawcę będącym Beneficjentem w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, lata 2007-2013, Priorytet 1. Badania i rozwój nowoczesnych technologii, Działanie 1.3. Wsparcie projektów B+R na rzecz przedsiębiorców realizowanych przez jednostki naukowe, Poddziałanie 1.3.2. Wsparcie ochrony prawnej własności przemysłowej tworzonej w jednostkach naukowych w wyniku prac B+R. Umowa była zmieniona aneksem. Podstawą zawarcia umowy w ramach programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007-2013, przyjętego decyzją Komisji Europejskiej z dnia 1 października 2007 r. oraz uchwałą Rady Ministrów z dnia 30 października 2007 r. jest art. 209 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.). Przedmiotem umowy jest udzielenie Wnioskodawcy dofinansowania przez Instytucję Wdrażającą na realizację ww. projektu od Instytucji Wdrażającej w kwocie 1.478.000 zł stanowiące 100% wydatków kwalifikowalnych, w tym 85% kwoty dofinansowania w formie płatności ze środków EFRR (do dnia 31 grudnia 2009 r. dotacja rozwojowa) co stanowi 1.256.300 zł, 15% kwoty dofinansowania w formie dotacji celowej (do 31 grudnia 2009 r. dotacja rozwojowa) co stanowi 221.700 zł. Beneficjent otrzyma dofinansowanie po spełnieniu warunków określonych w umowie w formie refundacji lub zaliczki. Beneficjent zobowiązany jest do zrealizowania projektu w pełnym zakresie, zgodnie z umową, przepisami prawa oraz aktami w niej wymienionymi. Całkowity koszt realizacji projektu wynosi 1.478.000 zł co stanowi 100% wartości wydatków kwalifikowalnych. Przez wydatki kwalifikowalne rozumie się poniesione przez Beneficjenta, niezbędne do prawidłowej realizacji projektu kwalifikujące się do objęcia dofinansowaniem w ramach projektu, zgodnie z postanowieniami umowy oraz katalogiem i zasadami określonymi w wytycznych w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Programu wydanych przez Ministra Rozwoju Regionalnego.

Wydatkami kwalifikującymi się do objęcia wsparciem są wydatki, które jednocześnie: 1) zostały poniesione w związku z realizacją projektu i są niezbędne do jego prawidłowego wykonania, 2) zostały poniesione zgodnie z postanowieniami umowy, a w szczególności z harmonogramem rzeczowo-finansowym według zadań oraz harmonogramem realizacji projektu według kwartałów, 3) mieszczą się w katalogu wydatków kwalifikowalnych określonym w wytycznych w zakresie kwalifikowania wydatków, zgodnie z § 3 ust. 2 pkt 4 umowy, 4) zostały faktycznie poniesione w okresie kwalifikowalności wydatków projektu, 5) zostały poniesione zgodnie z zasadami racjonalnej gospodarki finansowej, w szczególności najkorzystniejszej relacji nakładów do rezultatów, 6) zostały zweryfikowane i zatwierdzone przez Instytucję Wdrażającą, 7) zostały prawidłowo udokumentowane. Beneficjent zobowiązany jest do zrealizowania projektu w okresie kwalifikowalności wydatków, tj. od dnia 1 maja 2009 r. do dnia 30 kwietnia 2014 r., zgodnie z harmonogramem realizacji projektu według kwartałów oraz harmonogramem rzeczowo-finansowym według zadań.

Wydatki poniesione na pokrycie podatku od towarów i usług (VAT) mogą zostać uznane za kwalifikujące się do dofinansowania, jeśli nie podlega on zwrotowi lub odliczeniu na rzecz Beneficjenta zgodnie z właściwymi przepisami. Trwałość projektu wynosi 5 lat od dnia zakończenia realizacji projektu, do której zobowiązany jest Beneficjent zapewnienia, że udzielone dofinansowanie nie stanowi pomocy publicznej w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w trakcie projektu oraz w okresie trwałości rezultatów projektu.

W zakresie Projektu obowiązują następujące zasady: 1) wyniki uzyskane w efekcie realizacji projektu nie mogą być bezpośrednio wdrażane przez beneficjenta lub konsorcjantów realizujących zadania w ramach projektu zgodnie z harmonogramem rzeczowo-finansowym według zadań oraz harmonogramem realizacji projektu według kwartałów; 2) Beneficjent zobowiązany jest do rozpowszechniania wyników prowadzonych badań i prac rozwojowych wszystkim podmiotom zainteresowanym gospodarczym wykorzystaniem tych wyników na równych zasadach rynkowych lub nieodpłatnie z zachowaniem równego dostępu do ww. wyników badań, z uwzględnieniem przepisów o prawie autorskim i prawie własności przemysłowej; 3) w przypadku Beneficjenta będącego spółką niedziałającą dla zysku, jej udziałowcy lub akcjonariusze nie mogą mieć preferencyjnego dostępu do infrastruktury badawczej dofinansowanej w ramach Projektu ani do wyników przeprowadzonych badań; 4) w przypadku konsorcjum naukowo-przemysłowego, reprezentowanego przez Beneficjenta, przedsiębiorcy wchodzący w skład konsorcjum nie mogą mieć preferencyjnego dostępu do infrastruktury badawczej w ramach projektu, ani do wyników przeprowadzonych badań.

Beneficjent nie może dokonywać zmian prowadzących do zmiany celów Projektu w rozumieniu art. 57 ust. 1 Rozporządzenia Rady (WE) 1083/2006.

W przypadku nabycia własności niematerialnych i prawnych w ramach projektu ze środków dofinansowania Beneficjent zobowiązuje się do zachowania tych wartości w swoich aktywach przez okres trwałości projektu, do amortyzacji tych wartości zgodnie z odrębnymi przepisami oraz do wykorzystania tych aktywów wyłącznie na cele projektu.

Podstawowym celem projektu jest dofinansowanie kosztów związanych z uzyskaniem w Polsce i zagranicą ochrony własności przemysłowej powstałej w wyniku własnych prac badawczo-rozwojowych. Wnioskodawca jest uznaną w kraju i za granicą jednostką badawczo-rozwojową, która obejmuje ochroną własności przemysłowej corocznie kilka rozwiązań powstałych w wyniku prowadzonych prac badawczo-rozwojowych, głównie związanych z technologiami lub wyrobami w zakresie sprzętu ochronnego, środków ochrony indywidualnej oraz wyrobów medycznych przeznaczonych głównie dla funkcjonariuszy odpowiadających za bezpieczeństwo publiczne oraz bezpieczeństwo kraju. Wnioskodawca będzie prowadził w latach 2009-2013 z własnych środków finansowych prace badawczo-rozwojowe, których końcowym rezultatem będzie ich wdrożenie w szeroko rozumianym przemyśle. Będą one w bezpośredni sposób powiązane z priorytetami POIG w zakresie m.in. materiałów kompozytowych, hybrydowych wkładów balistycznych, innowacyjnych spoiw, wyrobów ochronnych, środków ochrony indywidualnej wyposażenia i umundurowania jednostek podległych MSWiA i innych. Założenia ww. projektów wskazują, że powstałe w ich wyniku technologie i wyroby będą innowacyjne nie tylko w Polsce, ale i za granicą oraz będą miały wpływ na szybki rozwój cywilizacyjno-gospodarczy.

Wnioskodawca będzie, w celu realizacji projektu, nabywał towary i usługi opodatkowane podatkiem VAT. Działania podjęte przez Beneficjenta w celu realizacji projektu mogą nie doprowadzić do osiągnięcia zamierzonych rezultatów. Przewiduje się, że produktem realizacji projektu w latach 2009-2013 stanie się 12 zgłoszeń ochrony własności przemysłowej, w tym 3 zgłoszenia w EPO. W trakcie realizacji projektu będzie współpracowało z Wnioskodawcą 5 przedsiębiorstw. Bezpośrednim rezultatem projektu będą: 3 opublikowane raporty prezentujące wyniki realizacji projektu, 9 krajowych patentów, 3 patenty europejskie. Projekt umożliwi rozszerzenie skali wykorzystania nowych rozwiązań niezbędnych dla rozwoju gospodarki i poprawy pozycji rynkowej przedsiębiorców oraz rozwoju polskiego społeczeństwa oraz zwiększy ich konkurencyjność.

Długoterminowym oddziaływaniem niniejszego projektu będzie bardziej efektywne wykorzystanie finansów publicznych w zakresie środków na naukę oraz zwiększenie stopnia komercjalizacji wyników badań naukowych i prac rozwojowych, uzyskane głównie dzięki ułatwieniu transferu wyników prac badawczo-rozwojowych do praktyki przemysłowej.

W razie osiągnięcia zamierzonych rezultatów beneficjent zobowiązany jest do rozpowszechniania wyników prowadzonych badań i prac rozwojowych wszystkim podmiotom zainteresowanym gospodarczym wykorzystaniem tych wyników na równych zasadach rynkowych. Dostęp do wyników będzie nieograniczony dla wszystkich przedsiębiorców na zasadach wolnego rynku. Wnioskodawca nie ogranicza liczby podmiotów, które w przyszłości będą mogły korzystać z rezultatów projektu.

W przypadku osiągnięcia pozytywnych rezultatów badań, będzie istniała możliwość ich komercjalizacji poprzez udzielenie licencji na korzystanie z praw autorskich i innych lub sprzedaż tych praw zainteresowanym podmiotom. W przypadku sprzedaży, będzie to sprzedaż opodatkowana VAT. Komercjalizacja może nastąpić po zrealizowaniu projektu. Projekt powinien zostać zrealizowany do dnia 30 kwietnia 2014 r. Udostępnienie wyników badań może nastąpić także nieodpłatnie z zachowaniem równego dostępu do ww. wyników badań. Jednak głównym celem realizacji projektu nie jest komercjalizacja wytworzonych rezultatów, lecz ochrona własności przemysłowej powstałej w wyniku własnych prac badawczo-rozwojowych.

Sumując, realizacja projektu może nie doprowadzić do wytworzenia rezultatów, a jeżeli doprowadzi możliwa jest ich sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT lub nieodpłatne zbycie.

Wnioskodawca wykonuje działania gospodarcze związane z działalnością opodatkowaną i nie podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podstawowym celem Zainteresowanego jest doskonalenie metod prowadzenia badań naukowych, w związku z tym realizuje projekty badawcze własne na podstawie umów z Ministerstwem Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Rezultaty tych prac nie podlegają opodatkowaniu, ponieważ nie mają charakteru działania komercyjnego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie występuje tu związek nabycia towaru z czynnościami opodatkowanymi. Dofinansowanie otrzymane na realizację projektu jest dofinansowaniem na pokrycie kosztów związanych z realizacją projektu i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca realizuje również projekty z Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, które są projektami rozwojowymi, mającymi znamiona komercjalizacji. W jednostce prowadzone są również badania i analizy techniczne oraz inne wymienione działania gospodarcze określone symbolami PKD wymienionymi poniżej. Czynności te są związane z działalnością opodatkowaną VAT. Działalność Instytutu według PKD:

74.90.Z – pozostała działalność w zakresie doskonalenia metod prowadzenia badań naukowych,

58.14.Z – upowszechnienie wyników badań i prac przez działalność wydawniczą,

82.30.Z – upowszechnienie wyników badań i prac przez działalność wystawienniczą,

85.60.Z – szkolenia,

71.20.B – pozostałe badania i analizy techniczne,

13.92 – produkcja gotowych wyrobów włókienniczych specjalnych,

32.99.Z – produkcja pozostałych wyrobów, gdzie indziej niesklasyfikowanych,

46.1 – sprzedaż hurtowa produktów i półproduktów objętych przedmiotem działania,

47.99.Z – pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową wyrobów będących przedmiotem działania,

96.09 – pozostała działalności usługowa związana z działalnością,

72.19.Z – badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych,

85.59.B – podnoszenie kwalifikacji naukowych i zawodowych pracowników.

W wyniku realizacji projektu opisanego we wniosku powstaną prawa własności przemysłowej, umożliwiającej komercjalizację rezultatów projektu. Zostaną one udostępnione podmiotom zainteresowanych ich wdrożeniem lub komercjalizacją na równych zasadach rynkowych odpłatnie lub nieodpłatnie. W przypadku osiągnięcia pozytywnych rezultatów badań będzie istniała możliwość ich komercjalizacji poprzez udzielenie licencji dla zainteresowanych podmiotów. W takim przypadku będzie to sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawcy przysługuje w całości lub części prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu towarów i usług wykorzystywanych do realizacji opisanego Projektu, zarówno gdy po zakończeniu realizacji projektu nastąpi sprzedaż opodatkowana VAT jaki i w przypadku gdy z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy, w szczególności w przypadku nieosiągnięcia zakładanych rezultatów, możliwa sprzedaż opodatkowana VAT nie zostanie zrealizowana...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z literalnego brzmienia wyżej zacytowanego przepisu wynika, iż uznanie podmiotu za podatnika nie jest uzależnione od celu czy rezultatu jego działalności. Ustawa VAT definiuje działalność gospodarczą jako wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Działalność gospodarcza nie jest uzależniona od rezultatu, czyli widocznego efektu podejmowanych przez podatników działań. Działalność gospodarcza nie musi więc oznaczać konieczności osiągania zysków.

Zgodnie z orzecznictwem ETS, nie ważny jest rezultat prowadzonej działalności, istotnym staje się zamiar prowadzenia działalności i ponoszone w związku z tym faktem koszty. Przy ponoszeniu kosztów poniesionych na wydatki inwestycyjne w pełni korzystać można z prawa do odliczenia już na etapie ich przygotowywania, prawo do odliczenia może zostać wyłączone jedynie w przypadku ewentualnego oszustwa ze strony podatnika i jego nadużyć, co potwierdza wyraźnie orzeczenie ETS w sprawie C-15/81 z dnia 5 maja 1982 r. pomiędzy Schul a Inspecteur der Invoerrechten en Accijzen. Istotny jest więc zamiar prowadzonej działalności, potwierdzony obiektywnymi dowodami. Podatek płacony przez podatnika nie może stanowić dla niego faktycznego kosztu. W orzeczeniu w sprawie 50/87 Trybunał wskazał, iż zadaniem wszystkich państw jest zadbanie, by podatnicy nie ponosili ekonomicznego ciężaru podatku, jaki płacony jest w trakcie prowadzenia przez nich działalności. W sprawie C-110/94 podkreślono wyraźnie, że już pierwsze wydatki inwestycyjne, jakie poniesiono dla celów i z zamysłem rozpoczęcia działalności muszą zostać potraktowane jak działalność gospodarcza.

Ponadto, samo prawo do odliczenia nie może być ograniczane czasem czy zakresem przedmiotowym. Możliwość wykonywania tego prawa zapewniona ma być niezwłocznie w odniesieniu do wszystkich kwot podatku (sprawa C-177/99). Podstawą dla funkcjonowania podatku od wartości dodanej jest jego neutralność. Zasada neutralności niejednokrotnie była przedmiotem orzeczeń ETS.

W odniesieniu do przedmiotowej sprawy, a dokładnie prawa do odliczenia w przypadku ewentualnego zaniechania inwestycji, jakie zostały podjęte w celu prowadzenia działalności gospodarczej, na bazie osiągniętych z niej rezultatów stwierdzić należy, że ETS uznaje w takich sytuacjach prawo do odliczenia w pełnym zakresie i to bezwarunkowo (wyjątek stanowi dokonanie ewentualnego oszustwa przez podatnika). Trybunał w orzeczeniu z dnia 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95, wyraźnie wskazał, iż podatnik jest uprawniony do odliczenia VAT naliczonego za towary i usługi nabyte w związku z pracami inwestycyjnymi wykonanymi z przeznaczeniem ich na planowaną działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu. Jednak sam fakt niewykorzystania towarów czy usług, jakie jednak nabyto w celu wykorzystania ich w prowadzonej działalności, nie stanowi podstawy do pozbawienia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego. Trybunał w uzasadnieniu podkreślił, iż prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej.

Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu pod warunkiem, że sama podlega VAT jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny.

Trybunał w orzeczeniu w sprawie C-110/94, która dotyczyła przedsięwzięcia, jakie nigdy nie miało związku z żadną transakcją opodatkowaną, stwierdził wyraźnie, że prawo do odliczenia jeżeli powstało, to pozostaje w mocy, nawet jeżeli planowana wcześniej działalność gospodarcza nigdy nie zakończyła się transakcją podlegającą opodatkowaniu.

Inne orzeczenia Trybunału podobnie wskazują, iż osiągnięty rezultat podjętej działalności nie jest istotny przy możliwości dokonania odliczeń. Przykładem jest orzeczenie w sprawie 268/83 z dnia 14 lutego 1985 r., w którym Trybunał stwierdził, iż „wspólny system VAT zapewnia zatem to, aby całość działalności gospodarczej niezależnie od jej celu czy rezultatów, pod warunkiem że działalność ta sama w sobie podlega VAT, była opodatkowana w całkowicie naturalny sposób”. Podobnie w sprawie C-400/98 w wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. Trybunał stwierdził, iż art. 4 i 17 (ustanawiający prawo do odliczenia podatku naliczonego) VI Dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że prawo do odliczenia VAT zapłaconego w związku z transakcjami wykonywanymi w celu zrealizowania planowanej działalności gospodarczej istnieje nadal, nawet jeżeli organ skarbowy ma świadomość, że zamierzona działalność gospodarcza, która miała doprowadzić do wykonywania czynności opodatkowanych, nie zostanie podjęta. A także, w sprawie C-736/02, wyrok z dnia 26 kwietnia 2005 r. Trybunał stwierdził, że system odliczeń ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru VAT podlegającego zapłacie lub zapłaconego w ramach jego działalności gospodarczej. Wspólny system VAT gwarantuje w ten sposób w zakresie ciężaru podatkowego pełną neutralność jakiejkolwiek działalności gospodarczej, niezależnie od celów bądź rezultatów pod warunkiem, że co do zasady podlega ona opodatkowaniu VAT.

Odnosząc powyższe uwagi do regulacji zawartej w ustawie o podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 86 ust. 1, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124, należy stwierdzić co następuje.

Ustawodawca wyraźnie uzależnił prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o naliczony od związku towarów i usług zakupionych z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi. Czynności niewykorzystywane do takich celów nie mogą korzystać z prawa odliczenia. Po dokonaniu analizy przepisów art. 15 ust. 1 oraz art. 86 ustawy o VAT należy stwierdzić, iż podatnikiem jest podmiot bez względu na rezultat prowadzonej działalności, a prawo do odliczenia podatku od nabytych towarów i usług istnieje, jeśli pozostają one w związku z tą działalnością. Podatnikiem jest więc nawet podmiot, który ponosiłby straty z takiej działalności.

Wnioskodawca nie może co prawda z góry przewidzieć rezultatu podejmowanych przez siebie obecnie badań. Z założenia jednak przewiduje się, że produktem realizacji projektu w latach 2009-2013 stanie się 12 zgłoszeń ochrony własności przemysłowej, w tym 3 zgłoszenia w EPO. W trakcie realizacji projektu będzie współpracowało z Wnioskodawcą 5 przedsiębiorstw. Bezpośrednim rezultatem projektu będą: 3 opublikowane raporty prezentujące wyniki realizacji projektu, 9 krajowych patentów, 3 patenty europejskie. Projekt ma umożliwić także rozszerzenie skali wykorzystania nowych rozwiązań niezbędnych dla rozwoju gospodarki i poprawy pozycji rynkowej przedsiębiorców oraz rozwoju polskiego społeczeństwa oraz zwiększy ich konkurencyjność. Projekt umożliwi również zacieśnienie współpracy Wnioskodawcy i przedsiębiorstw, dzięki uzyskaniu środków wspierających komercjalizację i upowszechnienie wyników prac B+R. Długoterminowym oddziaływaniem niniejszego projektu będzie bardziej efektywne wykorzystanie finansów publicznych w zakresie środków na naukę oraz zwiększenie stopnia komercjalizacji wyników badań naukowych i prac rozwojowych, uzyskane głównie dzięki ułatwieniu transferu wyników prac badawczo-rozwojowych do praktyki przemysłowej.

W razie osiągnięcia zamierzonych rezultatów Beneficjent zobowiązany jest do rozpowszechniania wyników prowadzonych badań i prac rozwojowych wszystkim podmiotom zainteresowanym gospodarczym wykorzystaniem tych wyników na równych zasadach rynkowych. Dostęp do wyników będzie nieograniczony dla wszystkich przedsiębiorców na zasadach wolnego rynku. Wnioskodawca nie ogranicza liczby podmiotów, które w przyszłości będą mogły korzystać z rezultatów projektu.

W przypadku osiągnięcia pozytywnych rezultatów badań, będzie istniała możliwość ich komercjalizacji poprzez udzielenie licencji na korzystanie z praw autorskich i innych lub sprzedaż tych praw zainteresowanym podmiotom. W przypadku sprzedaży, będzie to sprzedaż opodatkowana VAT.

Komercjalizacja może nastąpić po zrealizowaniu projektu. Projekt powinien zostać zrealizowany do dnia 30 kwietnia 2014 r. Udostępnienie wyników badań może nastąpić także nieodpłatnie z zachowaniem równego dostępu do ww. wyników badań. Jednak głównym celem realizacji projektu nie jest komercjalizacja wytworzonych rezultatów, lecz ochrona własności przemysłowej powstałej w wyniku własnych prac badawczo-rozwojowych.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż związek wszelkiego rodzaju nabytych towarów czy usług z celem prowadzenia opisanego we wniosku projektu o zamierzonych przez jego współtwórców rezultatach, jest podstawą do możliwości odliczenia podatku przy ich zakupie. Na prawo do odliczenia nie będzie miał wpływu także inny niż planowany obecnie rezultat badań lub ich całkowity brak.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

z tytułu nabycia towarów i usług,

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

– z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Na mocy art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Jak wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Z orzecznictwa ETS wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczone ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. ETS zwracał uwagę, iż właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów i usług dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar czy usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją dokonującego określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Podstawowe znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

powszechność opodatkowania,

faktyczne opodatkowanie konsumpcji,

stosowanie podatku od wartości dodanej na wszystkich etapach obrotu towarami i usługami.

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy (art. 15 ust. 2 ustawy).

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Przykładowo zlecenie wykonania analizy opłacalności inwestycji, która w rezultacie nigdy faktycznie nie została zrealizowana, powinno być traktowane jako działalność gospodarcza.

Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej opodatkowanej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każde nabycie towarów i usług, które zmierza do przyszłego wykorzystania ich dla czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności należy uznać w momencie ich dokonania za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca realizuje projekt pn. „Dofinansowanie kosztów…”. Podstawowym celem projektu jest dofinansowanie kosztów związanych z uzyskaniem w Polsce i zagranicą ochrony własności przemysłowej powstałej w wyniku własnych prac badawczo-rozwojowych. Wnioskodawca jest uznaną w kraju i za granicą jednostką badawczo-rozwojową, która obejmuje ochroną własności przemysłowej corocznie kilka rozwiązań powstałych w wyniku prowadzonych prac badawczo-rozwojowych, głównie związanych z technologiami lub wyrobami w zakresie sprzętu ochronnego, środków ochrony indywidualnej oraz wyrobów medycznych przeznaczonych głównie dla funkcjonariuszy odpowiadających za bezpieczeństwo publiczne oraz bezpieczeństwo kraju. Wnioskodawca będzie prowadził w latach 2009-2013 z własnych środków finansowych prace badawczo-rozwojowe, których końcowym rezultatem będzie ich wdrożenie w szeroko rozumianym przemyśle. Będą one w bezpośredni sposób powiązane z priorytetami POIG w zakresie m.in. materiałów kompozytowych, hybrydowych wkładów balistycznych, innowacyjnych spoiw, wyrobów ochronnych, środków ochrony indywidualnej wyposażenia i umundurowania jednostek podległych MSWiA i innych. Założenia ww. projektów wskazują, że powstałe w ich wyniku technologie i wyroby będą innowacyjne nie tylko w Polsce, ale i zagranica oraz będą miały wpływ na szybki rozwój cywilizacyjno-gospodarczy. Wnioskodawca będzie, w celu realizacji projektu, nabywał towary i usługi opodatkowane podatkiem VAT. Działania podjęte przez Beneficjenta w celu realizacji projektu mogą nie doprowadzić do osiągnięcia zamierzonych rezultatów. Przewiduje się, że produktem realizacji projektu w latach 2009-2013 stanie się 12 zgłoszeń ochrony własności przemysłowej, w tym 3 zgłoszenia w EPO. W trakcie realizacji projektu będzie współpracowało z Wnioskodawcą 5 przedsiębiorstw. Bezpośrednim rezultatem projektu będą: 3 opublikowane raporty prezentujące wyniki realizacji projektu, 9 krajowych patentów, 3 patenty europejskie. Projekt umożliwi rozszerzenie skali wykorzystania nowych rozwiązań niezbędnych dla rozwoju gospodarki i poprawy pozycji rynkowej przedsiębiorców oraz rozwoju polskiego społeczeństwa oraz zwiększy ich konkurencyjność. Długoterminowym oddziaływaniem niniejszego projektu będzie bardziej efektywne wykorzystanie finansów publicznych w zakresie środków na naukę oraz zwiększenie stopnia komercjalizacji wyników badań naukowych i prac rozwojowych, uzyskane głównie dzięki ułatwieniu transferu wyników prac badawczo-rozwojowych do praktyki przemysłowej. W razie osiągnięcia zamierzonych rezultatów beneficjent zobowiązany jest do rozpowszechniania wyników prowadzonych badań i prac rozwojowych wszystkim podmiotom zainteresowanym gospodarczym wykorzystaniem tych wyników na równych zasadach rynkowych. Dostęp do wyników będzie nieograniczony dla wszystkich przedsiębiorców na zasadach wolnego rynku. Wnioskodawca nie ogranicza liczby podmiotów, które w przyszłości będą mogły korzystać z rezultatów projektu. W przypadku osiągnięcia pozytywnych rezultatów badań, będzie istniała możliwość ich komercjalizacji poprzez udzielenie licencji na korzystanie z praw autorskich i innych lub sprzedaż tych praw zainteresowanym podmiotom. W przypadku sprzedaży, będzie to sprzedaż opodatkowana VAT. Komercjalizacja może nastąpić po zrealizowaniu projektu. Projekt powinien zostać zrealizowany do dnia 30 kwietnia 2014 r. W wyniku realizacji projektu opisanego we wniosku powstaną prawa własności przemysłowej, umożliwiającej komercjalizację rezultatów projektu. Zostaną one udostępnione podmiotom zainteresowanych ich wdrożeniem lub komercjalizacją na równych zasadach rynkowych odpłatnie lub nieodpłatnie. W przypadku osiągnięcia pozytywnych rezultatów badań będzie istniała możliwość ich komercjalizacji poprzez udzielenie licencji dla zainteresowanych podmiotów. W takim przypadku będzie to sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT.

Jak wynika z treści wniosku, na dzień dzisiejszy nie można przewidzieć kiedy wystąpi sprzedaż omawianego patentu, a nawet nie ma pewności czy w ogóle dojdzie do sprzedaży patentu.

Niemniej jak wskazano powyżej, dla określenia prawa do odliczenia, istotny jest zamiar z jakim dokonywany jest zakup towaru lub usługi w momencie nabycia, a w przedmiotowej sprawie projekt realizowany jest z założeniem, że po przeprowadzeniu procedur związanych z ochroną własności intelektualnej i w razie pomyślnego ich zakończenia – uzyskaniem patentu – stanie się on produktem na sprzedaż, poprzez sprzedaż licencji lub zbycie praw do patentu, tj. aby służył czynnościom podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy również wskazać, iż bez względu na fakt, czy realizacja projektu odniesie zamierzony skutek, to w momencie nabycia towarów i usług zachowana pozostanie pierwotna intencja ich dokonania – zostają one nabyte celem wykonywania czynności opodatkowanych. Jeżeli nawet Wnioskodawca z tytułu realizacji projektu nie osiągnie żadnych przychodów z powodów obiektywnych tzn. dany wynalazek po objęciu go patentem nie znajdzie nabywców, to czynność opodatkowana nie wystąpi nie dlatego, że Wnioskodawca świadomie zmienił pierwotne przeznaczenie nabytych towarów i usług, lecz dlatego, że wskutek niezależnych od niego czynników, wykorzystanie ich do czynności opodatkowanych stało się niemożliwe.

W konsekwencji, z uwagi na spełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem w przyszłości czynności opodatkowanych (tj. sprzedaż licencji lub zbycie praw do patentu), Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu towarów i usług wykorzystywanych do realizacji opisanego Projektu, zarówno gdy po zakończeniu realizacji projektu nastąpi sprzedaż opodatkowana VAT, jak i w przypadku gdy z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy, w szczególności w przypadku nieosiągnięcia zakładanych rezultatów, możliwa sprzedaż opodatkowana VAT nie zostanie zrealizowana.

Jednocześnie należy podkreślić, iż w przypadku gdy Wnioskodawca podejmie decyzję o zmianie przeznaczenia powstałych w ramach realizacji projektu efektów z czynności z tytułu których przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego (tj. opodatkowanych generujących podatek należny) do czynności, z tytułu których takie prawo nie przysługuje (tj. nieopodatkowanych), należy mieć na uwadze zmianę prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami zakupionymi w celu wytworzenia efektów projektu, a tym samym konieczność dokonania korekty odliczonego podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.