1401/VO/4407/14-21/06/AC
Decyzja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego
z dnia 22 marca 2006
Artykuły przypisane do interpretacji
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.
Pytanie podatnika:
Jak określić miejsce świadczenia czynności polegającej na transferze środka pojazdu z kraju członkowskiego Wspólnoty Europejskiej na terytorium kraju w wykonaniu umowy najmu? Czy taka czynność może być uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów?
Decyzja
Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 w związku z art. 233 § 1 pkt 1 oraz art. 239 ustawy zdnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 zpóźn. zm.), po rozpoznaniu zażalenia wniesionego przez pełnomocników Spółki na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa -Praga z dnia 16.01.2006 r. znak 1434/PV/443-200/05/MAS, w sprawie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej wWarszawie postanawia zmienić zaskarżone postanowienie organu pierwszej instancji.
Uzasadnienie
Wnioskiem z dnia 25.11.2005 r., pełnomocnicy Spółki zwrócili się do NaczelnikaUrzędu Skarbowego Warszawa - Praga o udzielenie informacji o zakresie stosowaniaprzepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535 z późn. zm.), w kwestii określenia miejsca świadczenia czynności polegającej na transferze środka pojazdu z kraju członkowskiego Wspólnoty Europejskiej na terytorium kraju w wykonaniu umowy najmu. Jak wynika z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego, Spółka zawarła z podmiotem mającym siedzibę na terytorium Niemiec umowę najmu samochodu osobowego, spełniającego ustawowe przesłanki do uznania go za nowy środek transportu. Pojazd został przywieziony na terytorium kraju i świetle postanowieńumowy ma być użytkowany w Polsce wyłącznie do celów służbowych, w związku z czym Spółka jest zobowiązana do dokonania rejestracji pojazdu w kraju. Powyższa umowa przewiduje, iż po wygaśnięciu umowy najmu samochód zostanie zwrócony wynajmującemu i opuści terytorium kraju, chyba że po upływie trwania okresu umowy Spółka skorzysta z przysługującego jej prawa do nabycia najmowanego pojazdu (na podstawie odrębnej umowy sprzedaży). Zdaniem pełnomocników Strony w przedmiotowej sprawie najem samochodu winien być traktowany jako usługa, dla której miejscem świadczenia - zgodnie z art. 27 ust. l ustawy oVAT - jest miejsce siedziby usługodawcy i jednocześnie mimo przywozu pojazdu naterytorium RP nie zachodzi wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.
Postanowieniem z dnia 16.01.2006 r., znak 1434/PV/443-200/05/MAS, NaczelnikUrzędu Skarbowego Warszawa - Praga uznał, że stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe. Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie organ podatkowy stwierdził, iż w przedmiotowej sprawie zachodzą przesłanki niezbędne dla uznania czynności dokonanej przez Stronę za wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, dla którego miejscem świadczenia jest terytorium kraju, zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy.
Na postanowienie organu podatkowego z dnia 16.01.2006 r. pełnomocnicy Spółkizłożyli zażalenie (pismo z dnia 31.01.2006 r.). W zażaleniu Strona nie zgadza się zzaprezentowanym stanowiskiem organu podatkowego, zarzucając błędną interpretację przepisów art. 5 ust. l pkt 4 oraz art. 9 ust. l w związku z art. 25 ust. l w/w ustawy o VAT. Zarzut ten dotyczy w szczególności stwierdzenia przez organ podatkowy - zdaniem Stronynie zgodnie z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym - iż Spółka nabywa prawo dorozporządzania przedmiotem najmu jak właściciel.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, po przeanalizowaniu przedłożonych dokumentów oraz obowiązujących przepisów prawa podatkowego stwierdza, co następuje:
W przedmiotowej sprawie w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy w świetle ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług mamy do czynienia zwewnątrzwspólnotowym nabyciem towaru (samochodu), czy też sprowadzenie tego towaruprzez Stronę na terytorium kraju wiąże się z wykonaniem umowy najmu i winno być traktowane jako świadczenie usługi na rzecz Strony. Zgodnie z art. 9 ust. l ustawy o podatku od towarów i usług przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęciawysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Pojęcie to składa się z dwóch elementów. Po pierwsze - jego istotą jest nabycie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Po drugie - towary w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu - co oznacza, że można stwierdzić wewnątrzwspólnotowe nabycie tylko wówczas, gdy została dokonana dostawa.
W celu stwierdzenia, czy miało miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie środka transportu należy przede wszystkim ustalić zakres praw nabywcy do powierzonej mu rzeczy. Jak wynika z akt sprawy, podatnik otrzymał towar (środek transportu) na podstawie zawartej pomiędzy stronami umowy najmu. Powyższe oznacza, że najemca może jedynie korzystać zrzeczy przez jej używanie, natomiast w żadnym wypadku przepisy Kodeksu cywilnego nieprzyznają najemcy prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel. Wynajmujący jest posiadaczem samoistnym przedmiotu najmu.
Dyrektor Izby Skarbowej zwraca też uwagę na podniesiony przez pełnomocników Strony aspekt przeniesienia własności środka pojazdu na najemcę po zakończeniu umowy najmu. Zarówno we wniosku o wydanie interpretacji, jak i w zażaleniu na postanowienie NaczelnikaUrzędu Skarbowego, Strona słusznie podniosła, że w świetle postanowień umowy przeniesienie własności pojazdu na najemcę po okresie obowiązywania tejże umowy nie jest zdarzeniem pewnym. Skoro do przeniesienia prawa własności samochodu konieczne jest zawarcie odrębnej umowy sprzedaży, to nie można w momencie zawierania umowy najmu zakładać, że prawo to zostanie przeniesione.
Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności należy uznać, że w przedmiotowej sprawienie zostają spełnione warunki określone w cytowanym powyżej art. 9 ust. l ustawy o VAT, niezbędne dla uznania danej czynności za dokonaną w ramach wewnątrzwspólnotowegonabycia towaru. Przywóz samochodu osobowego na terytorium kraju z innego kraju członkowskiego UE w wykonaniu umowy najmu, nie stanowi wewnątrzwspólnotowegonabycia środka transportu. W związku z powyższym Dyrektor Izby Skarbowej uznał, iż w przedmiotowej sprawie nastąpiło świadczenie usługi najmu na rzecz Spółki. Ustalając miejsce świadczenia tej usługi należy uwzględnić przepis art. 27 ust. l ustawy o VAT, zgodnie z którym jest to miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania.Nie będzie miał zastosowania przepis art. 27 ust. 4 pkt 6 powołanej ustawy, gdyż co prawda określa on miejsce świadczenia dla usług najmu rzeczy ruchomych, ale z wyłączeniem środków transportu. Ponieważ w przedmiotowej sprawie przedmiotem najmu jest samochód osobowy (czyli środek transportu) zastosowanie ma powołana powyżej zasada ogólna ustalania miejsca świadczenia usługi.Powyższe zaś oznacza, że Spółka - jako odbiorca świadczonej na jej rzecz usługi najmu - nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług z tego tytułu.
Mając powyższe na uwadze należało orzec jak w sentencji.