IP-PB3-423-92/07-2/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14.08.2007 r. (data wpływu 17.08.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości odliczenia własnej straty podatkowej - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 17.08.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w możliwości odliczenia własnej straty podatkowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 30 lipca 2007r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników S. E. P. Sp. z o.o. (Spółka) podjęło uchwałę, w której zobowiązało Zarząd Spółki do powzięcia kroków w celu połączenia Spółki z jej spółką zależną – S. P. Sp. z o.o. (S.) z siedzibą przy ul. X w Y . Połączenie zostanie dokonane bez zmian umowy spółki przejmującej i bez wymiany udziałów, poprzez przeniesienie całego majątku S. na Spółkę, w trybie przewidzianym w art. 515 § 1 Ksh, zgodnie z którym połączenie może być przeprowadzone bez podwyższenia kapitału zakładowego, jeżeli spółka przejmująca ma udziały spółki przejmowanej, jak również w trybie przewidzianym w art. 516 § 6 Ksh (uproszczony tryb połączenia, przewidziany dla przejęcia własnej spółki jednoosobowej). Wskutek połączenia S. zostanie wykreślona z Krajowego Rejestru Sadowego i utraci osobowość prawną. Wspólnikom S. oraz innym osobom szczególnie uprawnionym w S. nie zostaną przyznane żadne prawa, o których mowa w art. 499 § 1 pkt 5 Ksh. W związku z połączeniem Spółek nie zostaną przyznane żadne szczególne korzyści członkom organów łączących się spółek, ani innym osobom uczestniczącym w połączeniu.

Powodem podjęcia przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników decyzji o połączeniu jest konieczność wprowadzenia zmian w strukturze i funkcjonowaniu grupy kapitałowej, do której należą Spółka i S. (Grupa) mających na celu zwiększenie jej efektywności oraz konkurencyjności. Prawidłowa i efektywna realizacja tych celów w obliczu rosnącej konkurencji wymaga uproszczenia struktury organizacyjnej, skrócenia procesu decyzyjnego, likwidacji zbędnych biurokratycznych barier, zbudowania spójnego w każdej spółce i w całej Grupie systemu informatycznego. Pierwszym etapem tych działań ma być doprowadzenie do połączenia Spółki z S.. Połączenie to ma przynieść również korzyści w zakresie obniżenia kosztów działalności w takich obszarach jak obsługa administracyjna, księgowa, audyt. Ponadto, po uproszczeniu struktury Grupy (planowane są dalsze połączenia spółek należących do Grupy), wdrożony ma zostać jednolity system informatyczny, co przyczyni się do ujednolicenia tego systemu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy koszty połączenia, w tym opłaty sądowe, koszty ekspertyz, opinii, obsługi prawnej i finansowej, będą stanowić dla Spółki koszty podatkowe...

Czy Spółka ma prawo do rozliczenia własnych strat podatkowych, poniesionych w ciągu ostatnich pięciu lat przez połączeniem z S....

Odnośnie pytania drugiego wnioskodawca jest zdania, iż zgodnie z art. 93 Ordynacji podatkowej w przypadku połączenia Spółki z S., Spółka wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki S.. Art. 7 ust. 3 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się strat przedsiębiorców łączonych. Zgodnie z art. 7 ust. 4 przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3, a w razie łączenia, także straty przedsiębiorców łączonych. Przepisy powyższe pozbawiają Spółkę prawa do uwzględnienia strat S. przy wyliczaniu dochodu po połączeniu, natomiast nie ograniczają prawa do rozliczenia własnych strat, poniesionych przez Spółkę przed połączeniem.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, w odniesieniu do możliwości odliczenia własnej straty podatkowej (pytanie drugie) stwierdzam, co następuje.

Na podstawie art. 494 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U z 2000 Nr 94 poz. 1037 ze zm.), spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej. Powyższy przepis konstytuuje zasadę sukcesji uniwersalnej, polegającej na przejściu wszelkich praw i obowiązków z poprzednika prawnego na jego następcę (sukcesora).

Przedmiotem następstwa osób prawnych są również prawa i obowiązki, wynikające z przepisów prawa podatkowego. W myśl postanowień art. 93 § 1 ustawy dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się osób prawnych, osobowych spółek handlowych oraz osobowych i kapitałowych spółek handlowych wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się spółek. Powyższa zasada, na podstawie art. 93 § 2 ww. ustawy, ma również zastosowanie w przypadku przejęcia przez osobę prawną innej osoby prawnej (osób prawnych) lub osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych), co oznacza, że spółka przejmująca, jako sukcesor, wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki poprzednika jako podatnika, płatnika i inkasenta. Jest to założenie najszerszego przejęcia tych praw i obowiązków dotyczących poprzednika, wynikające z regulacji podatkowoprawnych. Oznacza to, że skutki podatkowe czynności (zdarzeń) wykonanych przez spółkę przejmowaną przed momentem połączenia, przypisane są podmiotowi przejmującemu.

Zasada sukcesji generalnej na gruncie prawa podatkowego, wynikająca z art. 93 ustawy – Ordynacja podatkowa, ulega zawężeniu z uwagi na uregulowania szczególne przepisów prawa podatkowego. Zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), przy ustaleniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się strat przedsiębiorstw przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych - w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, z wyjątkiem przekształcenia spółki kapitałowej w inną spółkę kapitałową. Ponadto stosownie do treści art. 7 ust. 4 ww. ustawy, przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3, a w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorstw, także straty przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych, z wyjątkiem przekształconych spółek kapitałowych w inne spółki kapitałowe.

Przepisy art. 7 ust. 3 pkt. 4 i ust. 4 ww. ustawy wykluczają zatem możliwość odliczenia przez następcę prawnego nierozliczonych strat podatkowych wygenerowanych u poprzedników prawnych w latach poprzedzających rok połączenia. Możliwość uwzględnienia strat tych podmiotów przez jednostkę powstałą w wyniku przekształcenia została wyłączona zarówno przy ustalaniu własnej straty (w celu jej powiększenia) jak i przy ustaleniu własnego dochodu tej jednostki (w celu jego obniżenia).

Z brzmienia cytowanych przepisów nie wynika natomiast zakaz rozliczania przez spółkę przejmującą po połączeniu spółek, strat poniesionych w latach poprzednich (tj. poprzedzających rok połączenia) przez nią samą. Zachowuje ona bowiem swój byt prawny po połączeniu. Wnioskodawca posiada zatem prawo do podatkowego rozliczenia osiągniętych przez siebie strat w oparciu o zasady przewidziane w przepisie art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że o wysokość straty, o której mowa w ust. 2, poniesionej w roku podatkowym można obniżyć dochód w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.