IBPP3/443-866/09/KO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2009r. (data wpływu 12 listopada 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 lutego 2010r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania czynności wniesienia aportem do spółki cywilnej prawa do użytkowania samochodu osobowego - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 12 listopada 2009r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 1 lutego 2010r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania czynności wniesienia aportem do spółki cywilnej prawa do użytkowania samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. W miesiącu sierpniu bieżącego roku Wnioskodawca wprowadził aportem do umowy spółki prawo do bezpłatnego użytkowania samochodu osobowego dla celów działalności gospodarczej. Wnioskodawca zapłacił podatek od czynności cywilno-prawnych. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej jako osoba fizyczna i nie jest podatnikiem podatku VAT.

Pismem z dnia 1 lutego 2010r. Wnioskodawca uzupełnił stan faktyczny w następujący sposób:

Wnioskodawca zakupił samochód w listopadzie 2008r. w celu dowożenia dzieci do przedszkola i szkoły. W sierpniu 2009r. Wnioskodawca postanowił wnieść aportem samochód do spółki. Obecnie pojazd jest wykorzystywany do celów prywatnych jaki i przez spółkę. Wniesienie aportu nie miało wpływu na zwiększenie udziałów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ww. czynność jest opodatkowana podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie, gdyż nie spełnia on przesłanek zawartych w art. 8 pkt 2 tzn.:

* samochód osobowy nie służy celom Wnioskodawcy,

* nieodpłatne świadczenie jakim jest użytkowanie samochodu prywatnego jest ściśle związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Wniesienie aportu stanowić może dostawę towarów (jeśli przedmiotem aportu są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) lub świadczenie usług (w pozostałych przypadkach).

Z przepisów ustawy o VAT, a także z orzecznictwa ETS wynika, że co do zasady dostawa towarów i świadczenia usług podlega opodatkowaniu gdy ma charakter odpłatny. Odpłatnością będzie uzyskany przez dostawcę benefit (korzyść) każdego rodzaju. Wniesienie aportu nie jest świadczeniem pod tytułem darmym. Wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść w postaci udziałów w spółce prawa handlowego lub cywilnego.

W związku z powyższym wniesienie aportem prawa do używania samochodu osobowego spełnia definicje odpłatnego świadczenia usług wyrażoną w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych. Czynności te podlegają opodatkowaniu jednakże tylko wtedy, gdy są dokonywane przez podatników podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Przy czym, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych lub prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przedstawiony wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, wskazuje, że podatnikiem podatku od towarów i usług staje się ten, kto dokonuje określonej czynności w ramach działalności gospodarczej.

Związek dokonywanej czynności z działalnością gospodarczą ma zatem decydujące znaczenie, przy czym związek ten winien zaistnieć już w momencie zakupu rzeczy (w tym przypadku samochodu osobowego).

Powyższe wynika z orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zamiar wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego dostawy lub ustanowienia prawa do jego użytkowania. Brak takiego zamiaru wyklucza możliwość uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że działanie poza zakresem działalności gospodarczej występuje w sytuacji, gdy przedmiotem aportu jest majątek prywatny (osobisty) danej osoby, który został nabyty w celu zaspokojenia własnych potrzeb danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wniósł aport do spółki cywilnej w postaci prawa do użytkowania samochodu osobowego. Przedmiotowy samochód stanowi majątek osobisty Wnioskodawcy nabyty na cele osobiste, tj. celem dowożenia dzieci do przedszkola i szkoły.

Tym samym należy uznać, iż w sytuacji przedstawionej we wniosku Wnioskodawca nie występuje jako podatnik podatku od towarów i usług, w konsekwencji wniesienie przez niego aportu do spółki cywilnej, w postaci prawa do użytkowania samochodu osobowego, który to samochód stanowi jego majątek osobisty, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe, ale z innej podstawy prawnej niż wskazana przez Wnioskodawcę we wniosku.

Jednocześnie tut. organ podatkowy wyjaśnia iż, wskazany przez Wnioskodawcę art. 8 ust. 2 ustawy o VAT dotyczący nieodpłatnego świadczenia usług nie ma zastosowania w niniejszej sprawie, bowiem jak wskazano wyżej czynność wniesienia aportu jest uznawana na gruncie ustawy o VAT za czynność odpłatną tj. odpłatne świadczenie usług lub odpłatną dostawę towarów, w zależności od przedmiotu aportu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.