ILPP2/443-443-1284/11-4/AKr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2011 r. (data wpływu 5 września 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 listopada 2011 r. (data wpływu 21 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia na Spółkę Celową wszelkich praw i obowiązków wynikających z umów dzierżawy – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 5 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia na Spółkę Celową wszelkich praw i obowiązków wynikających z umów dzierżawy. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 21 listopada 2011 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej „Spółka”). Kapitał zakładowy Spółki wynosi 100.000 PLN. Obecnie jej wspólnikami są:

Spółka (100 udziałów o łącznej wartości 50.000 PLN), oraz

Pan A (100 udziałów o łącznej wartości 50.000 PLN).

Spółka jest właścicielem, jak również dzierżawcą nieruchomości położonych na terenie gminy O.

W najbliższej przyszłości planowany jest podział Spółki. Podział Spółki uzasadniony jest wymogami nałożonymi przepisami prawa, a związanymi z możliwością dalszego rozwoju Spółki (i podmiotów z nią powiązanych) w zakresie produkcji rolnej. Podział jest zatem niezbędny, aby Spółka w dalszym ciągu mogła się rozwijać i inwestować na większych obszarach rolnych, stanowiących własność Spółki lub podmiotów z nią powiązanych.

Podział Spółki ma nastąpić na podstawie art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h. poprzez wydzielenie części majątku Spółki dzielonej z kapitału zapasowego, bez konieczności obniżania kapitału zakładowego, na nowo zawiązaną spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (podział przez wydzielenie). Spółka dzielona, po wydzieleniu części majątku, kontynuować będzie swoją dotychczasową działalność. W wyniku podziału na spółkę nowo zawiązaną (dalej „Spółka Celowa”) zostanie przeniesione 50.000 PLN z kapitału zapasowego Spółki dzielonej celem utworzenia kapitału zakładowego Spółki Celowej. Poza ww. kwotą na Spółkę Celową nie przechodzą inne składniki majątkowe (aktywa i/lub pasywa).

W wyniku podziału na Spółkę Celową zostaną przeniesione wszelkie prawa i obowiązki wynikające z następujących umów dzierżawy:

umowa dzierżawy nieruchomości rolnej położonej w gminie … zawartej przez Spółkę dzieloną w dniu 27 września 1994 r. z Agencją Nieruchomości Rolnych z uwzględnieniem wszelkich jej późniejszych zmian;

umowa dzierżawy nieruchomości rolnej położonej w gminie O. zawarta przez Spółkę dzieloną w dniu 30 sierpnia 2000 r. z Agencją Nieruchomości Rolnych.

Przeniesione na Spółkę Celową prawa i obowiązki wynikające z umów dzierżawy nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Majątek pozostający w Spółce stanowić będzie natomiast - w odróżnieniu od majątku Spółki Celowej - zorganizowane przedsiębiorstwo.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca oświadczył, iż przeniesienie przez Spółkę na Spółkę Celową wszelkich praw i obowiązków wynikających z umów dzierżawy będzie miało charakter nieodpłatny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przeniesienie na Spółkę Celową wszelkich praw i obowiązków wynikających z umów dzierżawy w ramach kodeksowego podziału Spółki podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie na Spółkę Celową wszelkich praw i obowiązków wynikających z umów dzierżawy następujące w ramach kodeksowego podziału Spółki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów usług.

Podział Spółki następuje zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r., Nr 94, poz. 1037). Zgodnie z przepisem art. 529 § 1 KSH podział może być dokonany przez:

przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na inne spółki za udziały lub akcje spółki przejmującej, które obejmują wspólnicy spółki dzielonej (podział przez przejęcie),

zawiązanie nowych spółek, na które przechodzi cały majątek spółki dzielonej za udziały lub akcje nowych spółek (podział przez zawiązanie nowych spółek),

przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na istniejącą i na nowo zawiązaną spółkę lub spółki (podział przez przejęcie i zawiązanie nowej spółki),

przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

W opisanym stanie faktycznym, Spółka zamierza dokonać podziału przez wydzielenie, w wyniku którego powstanie Spółka Celowa, na którą Spółka przeniesie jedynie 50.000 PLN tytułem pokrycia kapitału zakładowego. Poza tym, Spółka przeniesie wszelkie prawa i obowiązki wynikające z dwóch umów dzierżawy.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy o podatku VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. W ocenie Spółki przeniesienie praw i obowiązków wynikających z umów dzierżawy nie stanowi dostawy towarów.

W rozumieniu przepisu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku VAT towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Towarami mogą być zatem rzeczy, w tym ruchomości i nieruchomości. Co ważne rzeczami są jedyne przedmioty materialne. Oznacza to, że prawa i obowiązki wynikające z umów dzierżawy nie stanowią towarów w rozumieniu ustawy o podatku VAT. Tym samym, przeniesienie ich na Spółkę Celową nie stanowi dostawy towarów i jako czynność niestanowiąca dostawy towarów me podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Spółka stoi na stanowisku, że przeniesienie praw i obowiązków wynikających z umów dzierżawy w ramach kodeksowego podziału Spółki nie stanowi również świadczenia usług. W świetle art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku VAT. Na tle wyżej przywołanej definicji usługi w zakresie możliwości uznania danego świadczenia za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (jako odpłatną usługę) wielokrotnie wypowiadały się sądy administracyjne. Przykładowo w wyroku z dnia 22 maja 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, sygn. akt III SA/Wa 4080/06 stwierdził, co następuje: „Ponadto, Sąd zauważa, że usługa w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT oraz art. 6 ust. 1 Szóstej Dyrektywy VAT, to transakcja gospodarcza. Oznacza to, zdaniem Sądu iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym”.

Tym samym dana czynność będzie mogła zostać uznana za usługę jeżeli wykonanie usługi wiązać będzie się z dokonaniem świadczenia, a świadczenie to będzie świadczeniem wzajemnym. W analizowanej sprawie Spółka Celowa wstąpi w prawa i obowiązki z umów dzierżawy, które to prawa i obowiązki przysługiwały dotychczas Spółce. Tym niemniej w zamian Spółka nie otrzymuje od Spółki Celowej jakiegokolwiek świadczenia. Wnioskodawca zauważa, iż Spółka Celowa w związku z operacją kodeksowego podziału Spółki wydaje udziały własne. Udziały jednak te otrzymają udziałowcy Spółki, a nie Spółka. Zatem w analizowanej sytuacji ewentualne świadczenie ze strony Spółki na rzecz Spółki Celowej nie koresponduje żadnemu świadczeniu Spółki Celowej na rzecz Spółki. Przeniesienie praw i obowiązków następuje zatem bez uzyskiwania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Tym samym w ocenie Spółki przeniesienie praw i obowiązków z umów dzierżawy w ramach kodeksowego podziału Spółki nie stanowi świadczenia usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku VAT.

Niezależnie od powyższego, w ocenie Spółki, nawet gdyby tutejszy Organ uznał, że przeniesienie tych praw i obowiązków stanowi świadczenie usług w rozumieniu ustawy o podatku VAT, kwalifikacja ta nie doprowadzi do opodatkowania tej czynności podatkiem VAT. Przeniesienie praw i obowiązków dokonywane będzie w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku VAT czynnością podlegającą opodatkowaniu byłoby jedynie nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza Spółki. W tym przypadku warunek świadczenia usług dla celów innych niż działalność gospodarcza nie jest spełniony. W efekcie uznania tej czynności za czynność wykraczającą poza zakres unormowania wskazanego w art. 8 ust. 2 ustawy o podatku VAT należałoby uznać, iż czynność przeniesienia tych praw (o ile w ogóle można tutaj mówić o jakiejkolwiek czynności świadczenia) nie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast na mocy art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

wszelkie inne darowizny

jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;

nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Daną czynność należy uznać za świadczenie usługi podlegającej opodatkowaniu wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością, a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Ponadto należy mieć również na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy. Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Wobec powyższego, dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Zatem, aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, a tym samym za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca – Spółka z o.o. jest właścicielem oraz dzierżawcą nieruchomości. W związku z wymogami nałożonymi przepisami prawa i możliwością dalszego rozwoju Spółki (i podmiotów z nią powiązanych) w zakresie produkcji rolnej planowany jest podział Spółki. Podział Spółki ma nastąpić na podstawie art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h. poprzez wydzielenie części majątku Spółki dzielonej z kapitału zapasowego, bez konieczności obniżania kapitału zakładowego, na nowo zawiązaną spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (podział przez wydzielenie). Spółka dzielona, po wydzieleniu części majątku, kontynuować będzie swoją dotychczasową działalność. W wyniku podziału na spółkę nowo zawiązaną – Spółkę Celową zostanie przeniesione 50.000 PLN z kapitału zapasowego Spółki dzielonej celem utworzenia kapitału zakładowego Spółki Celowej oraz zostaną przeniesione wszelkie prawa i obowiązki wynikające z dwóch umów dzierżawy. Na Spółkę Celową nie przechodzą inne składniki majątkowe (aktywa i/lub pasywa). Przeniesione na Spółkę Celową prawa i obowiązki wynikające z umów dzierżawy nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przeniesienie przez Spółkę na Spółkę Celową wszelkich praw i obowiązków wynikających z umów dzierżawy będzie miało charakter nieodpłatny.

Podział spółek handlowych regulowany jest przez ustawę z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.).

Zgodnie z art. 529 § 1 Kodeksu spółek handlowych (zwanego dalej k.s.h.) wyróżniono cztery sposoby dokonania podziału spółek kapitałowych.

Podział może być dokonany przez:

przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na inne spółki za udziały lub akcje spółki przejmującej, które obejmują wspólnicy spółki dzielonej (podział przez przejęcie),

zawiązanie nowych spółek, na które przechodzi cały majątek spółki dzielonej za udziały lub akcje nowych spółek (podział przez zawiązanie nowych spółek),

przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na istniejącą i na nowo zawiązaną spółkę lub spółki (podział przez przejęcie i zawiązanie nowej spółki),

przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

Do podziału przez wydzielenie stosuje się przepisy o podziale spółek dotyczące odpowiednio spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej (art. 529 § 2 k.s.h.). Podział przez wydzielenie jest instytucją prawa handlowego będącą jedną z form restrukturyzacji, polegającą na rozdrobnieniu majątku spółki dzielonej, które polega na przekazaniu składników majątkowych (pasywów i aktywów) spółki dzielonej bez przeprowadzenia likwidacji do spółek nowo tworzonych. Instytucję podziału spółek regulują przepisy art. 528 - 550 k.s.h.

Art. 532 § 1 k.s.h. wprost stanowi, że do podziału spółki stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące powstania właściwego typu spółki przejmującej albo nowo zawiązanej, z wyłączeniem przepisów o wkładach niepieniężnych.

Istotą podziału przez wydzielenie w rozumieniu przepisów Kodeksu spółek handlowych jest to, że przy takim trybie podziału nie dochodzi do wniesienia aportu do nowopowstałej spółki.

Powołane wyżej przepisy Kodeksu spółek handlowych regulują także warunki oraz skutki dokonania podziału danej osoby prawnej w powyższej formie. W świetle owych regulacji można wyodrębnić m.in. następujące specyficzne cechy tej instytucji prawnej:

podział spółki polega na bezpośrednim podzieleniu m.in. części majątku danej spółki oraz przeniesieniu go na inne podmioty, których udziałowcami (akcjonariuszami) stają się udziałowcy (akcjonariusze) spółki dzielonej bez konieczności dokonywania dodatkowych czynności prawnych rozporządzających (np. sprzedaży, darowizny, zamiany) pomiędzy podmiotami biorącymi udział w podziale,

spółka przejmująca wstępuje we wszystkie przydzielone jej w planie podziału prawa i obowiązki spółki dzielonej z dniem oznaczonym przez ustawodawcę jako dzień podziału (wydzielenia), na co wskazuje bezpośrednio treść art. 531 § 1 Kodeksu spółek handlowych. Tym samym w przypadku podziału przejście majątku spółki dzielonej na inną spółkę uczestniczącą w podziale następuje na mocy jednego zdarzenia prawnego, jakim jest uchwała zgromadzenia wspólników o podziale, w drodze sukcesji uniwersalnej,

wspólnicy (akcjonariusze) spółki dzielonej, zgodnie z art. 529 § 3 Kodeksu spółek handlowych, mogą otrzymać udziały lub akcje spółek przejmujących, jak również dopłaty w gotówce.

Ze stanu faktycznego sprawy wynika, iż Spółka zamierza dokonać podziału poprzez wydzielenie części jej majątku i przeniesienie go na inną spółkę (tzw. podział przez wydzielenie), na zasadach określonych przepisami art. 529 § 1 pkt 4 ustawy Kodeks spółek handlowych.

Ze względu na treść powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, iż przeniesienie w drodze sukcesji części majątku spółki przejmowanej na spółkę przejmującą może stanowić dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 (w zakresie przeniesienia prawa do rozporządzania towarami) lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 (w zakresie przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych) ustawy o VAT. W wyniku podziału przez wydzielenie dokonane zostanie przeniesienie przez Spółkę prawa do rozporządzania towarem jak właściciel lub przeniesienie prawa do wartości niematerialnych lub prawnych. Czynność ta dla Spółki dzielonej jest nieodpłatna, nie otrzymuje ona bowiem od spółki przejmującej żadnego ekwiwalentu. Spółka dzielona wręcz wyzbywa się majątku i dochodzi do zmniejszenia jej kapitału. Ekwiwalentność czynności dotyczy udziałowców (akcjonariuszy), którzy otrzymują nowe udziały (akcje) w spółce przejmującej. Z powyższego wynika, iż podział przez wydzielenie, jako czynność nieodpłatna, zrównana jednakże z czynnościami odpłatnymi (zgodnie z art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), podlega opodatkowaniu, na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Odnosząc się do stanu faktycznego sprawy, stwierdzić należy, że opodatkowaniu, zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zysk, wizerunek, odbiór przez kontrahentów.

Zatem przez świadczenie usług niezwiązanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Natomiast przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie winny być rozpatrywane działania podejmowane przez podmiot. A zatem, jeśli podjęte przez podmiot działania mają na celu przyniesienie korzyści prowadzonej działalności gospodarczej, tym samym są związane z jej prowadzeniem, a więc, jak to określa art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Ze złożonego wniosku wynika, iż w analizowanej sprawie Spółka Celowa wstąpi w prawa i obowiązki z umów dzierżawy, które to prawa i obowiązki przysługiwały dotychczas Spółce. Tym niemniej w zamian Spółka nie otrzymuje od Spółki Celowej jakiegokolwiek świadczenia. Wnioskodawca zauważa, iż Spółka Celowa w związku z operacją kodeksowego podziału Spółki wydaje udziały własne. Udziały jednak te otrzymają udziałowcy Spółki, a nie Spółka. Zatem w analizowanej sytuacji ewentualne świadczenie ze strony Spółki na rzecz Spółki Celowej nie koresponduje żadnemu świadczeniu Spółki Celowej na rzecz Spółki. Przeniesienie praw i obowiązków następuje zatem bez uzyskiwania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego.

Z uwagi na powyższe, nie można w przedmiotowej sprawie uznać, że podział Spółki przez wydzielenie, polegający m.in. na przeniesieniu na Spółkę Celową wszelkich praw i obowiązków wynikających z umów dzierżawy – będzie miał wpływ na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego wizerunek, generowane zyski czy odbiór przez kontrahentów. Jak już wskazano, w takiej sytuacji, Spółka dzielona wręcz wyzbywa się części swojego majątku – dochodzi do zmniejszenia jej kapitału – nie otrzymując w zamian jakiegokolwiek świadczenia.

Trudno w takim przypadku uznać, iż czynność ta jest dokonywana na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika, skoro w wyniku tej czynności Spółka traci jedno ze źródeł swoich przychodów (obrotów).

Reasumując, przeniesienie na Spółkę Celową wszelkich praw i obowiązków wynikających z umów dzierżawy w ramach kodeksowego podziału Spółki będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.