IPPP1-443-153/07-8/RK
Interpretacja indywidualna
z dnia 18 października 2007
Artykuły przypisane do interpretacji
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie. działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30.08.2007 r. (data wpływu 03.09.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania towarów przekazanych w ramach umowy agencyjnej - jest prawidłowe.
Uzasadnienie
W dniu 31.08.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania towarów przekazanych w ramach umowy agencyjnej.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Spółka zajmuje się handlem detalicznym odzieżą dziecięcą, sprzedawaną w sklepach firmowych Spółki, oznaczonych znakiem towarowym „5-10-15”. Spółka zamierza rozszerzyć swoją działalność w ten sposób, iż towary handlowe sprzedawane byłyby klientom poprzez pośredników – odrębne podmioty gospodarcze. Spółka zawierałaby z pośrednikami umowy agencyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego (art. 758-764(9) K.c.). Na tej podstawie agent, w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, za wynagrodzeniem, zawierałby umowy sprzedaży w imieniu i na rzecz Spółki. Innymi słowy, w sklepach lub punktach sprzedaży, należących do agentów, sprzedawane byłyby ubranka dziecięce w imieniu i na rachunek Spółki. Z punktu widzenia prawa cywilnego sprzedawcą byłaby Spółka. Agent nie stawałby się nigdy właścicielem sprzedawanych towarów. Wynagrodzenie uzyskane ze sprzedaży takich towarów byłoby przekazywane Spółce, natomiast agent otrzymywałby od Spółki prowizję od zrealizowanej sprzedaży. Sprzedaż detaliczna byłaby ewidencjonowana w kasach należących do Spółki. Kasy Spółki byłyby umieszczone w sklepach należących do agentów i byłyby przez nich obsługiwane. W kasach tych rejestrowany byłby wyłącznie obrót ubrankami należącymi do Spółki.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
Czy wydanie towarów agentowi stanowiłoby dostawę towarów w rozumieniu przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług...
Czy też dostawa towarów następowałaby dopiero w momencie sprzedaży towarów klientom ostatecznym...
Zdaniem Wnioskodawcy, agent zawiera określone umowy sprzedaży w imieniu dającego zlecenie. Innymi słowy, dokonując transakcji, agent cały czas działa w imieniu zleceniodawcy, a zatem sprzedaż jest dokonywana formalnie przez zleceniodawcę nawet wtedy, gdy w jego imieniu działa agent.
Zgonie z przepisem art. 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Wśród czynności tam wskazanych nie wymieniono jednak wydania towarów agentowi. W związku z powyższym, czynność wydania towarów agentowi w ramach umowy agencyjnej nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT. W przypadku wykonania czynności agencyjnej – mamy do czynienia tylko z usługą polegającą na pośredniczeniu przy ewentualnej dostawie towarów dokonanej między zleceniodawcą, a osobą trzecią. Dlatego też towary mogą być wydane agentowi przez zleceniodawcę na podstawie dowodów WZ i pozostają one własnością zleceniodawcy do momentu sprzedaży ostatecznemu klientowi.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 758 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U.Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) – zwanej dalej ustawą, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust.1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z umową agencyjną, gdzie Spółka wystąpi w charakterze zleceniodawcy. Zatem w sytuacji gdy zleceniodawca (Spółka) wyda towar agentowi, to w świetle art. 7 ust. 1 ustawy, nie dokona dostawy. Agent sprzeda bowiem towary w imieniu i na rzecz Spółki (nie będzie posiadał uprawnień do rozporządzania tymi towarami jak właściciel), a warunki na jakich dokona sprzedaży będą określane w umowie. Nie można zatem przyjąć, że wydanie towaru agentowi stanowi przeniesienie na jego rzecz prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Dostawa będzie miała miejsce w sytuacji sprzedaży towaru przez agenta osobom trzecim, ale w imieniu i na rzecz Spółki.
W związku z powyższym, prawidłowe jest stanowisko Spółki, iż towary mogą być wydane agentowi przez Spółkę na podstawie dowodów WZ i pozostaną własnością Spółki do momentu sprzedaży ostatecznemu klientowi.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
