ILPP2/443-666/09/10-S/MR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 10 lutego 2010 r., sygn. akt I SA/Po 975/09 – stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2009 r. (data wpływu 25 maja 2009 r.) uzupełnionym pismem – brak daty sporządzenia pisma (data wpływu 29 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towaru – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Wniosek Spółki Akcyjnej z dnia 18 maja 2009 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczy nieodpłatnego przekazania towaru. Wniosek uzupełniono pismem – brak daty sporządzenia pisma (data wpływu 29 lipca 2009 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka, w celu zwiększenia sprzedaży, podejmuje różnorodne działania o charakterze marketingowym, promocyjnym i reklamowym. W związku z tymi działaniami ponoszony jest szereg wydatków, które można podzielić na różne kategorie. Jedną z kategorii są wydatki ponoszone na nabycie różnych przedmiotów, które następnie są nieodpłatnie przekazywane kontrahentom podczas spotkań handlowych i na targach. Przekazywanymi przedmiotami są między innymi: pendrivy, plecaki, wiertarki, długopisy, polary, t-shirty, koszulki, kubki, słodycze, flagi, parasole, banery, portfele, kalendarze. Na wyżej wymienionych przedmiotach umieszczone jest samo logo firmy lub marka wyrobu sprzedawanego przez Spółkę lub nazwa danej grupy towarowej lub marka wyrobu gotowego z komentarzem wartościującym lub nazwa i dane adresowe Spółki.

W uzupełnieniu do wniosku, Wnioskodawca poinformował, że od przekazanych nieodpłatnie towarów przysługiwało Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę całego podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu tych towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy, w świetle art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanie wyżej wymienionych towarów w ramach akcji promocyjnej, marketingowej, reklamowej, bądź sprzedaży premiowej, należy traktować jako dostawę towarów związaną z prowadzonym przedsiębiorstwem i w związku z tym nie naliczać podatku należnego z tytułu tych przekazań...

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazywanie przedmiotów w ramach akcji promocyjnej, marketingowej, reklamowej i sprzedaży premiowej klientom i potencjalnym kontrahentom jest ściśle związane z prowadzoną działalnością Spółki. Przedmioty oznakowane logo Spółki, nazwą wyrobów, grup wyrobów, danymi adresowymi lub innymi oznaczeniami reklamującymi, przekazywane są celem budowania wizerunku i podtrzymywanie świadomości marki (Spółki i wyrobów) u bezpośrednich i pośrednich klientów. Takie działanie Wnioskodawcy wspomaga utrzymanie lub prowadzi do zwiększenia poziomu sprzedaży jego produktów. Wydatki na nabycie przekazywanych towarów stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodu w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w otrzymanej przez Spółkę interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z dnia 19 stycznia 2009 r. nr ILPB3/423-706/08-2/MC. W interpretacji tej wskazano, w szczególności, że wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie wskazanych wyżej przedmiotów pozostają w ścisłym związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Natomiast według art. 7 ust. 2 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części. Ponadto, od dnia 1 czerwca 2005 r. art. 7 ust. 3 ustawy o VAT stanowi, iż przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Dnia 23 marca 2009 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie 7 sędziów (sygn. l FPS 6/08) oddalił skargę kasacyjną orzekając, że nieodpłatne przekazanie towarów przez podatnika, na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, nie stanowi odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W uzasadnieniu NSA wskazał, że z literalnego brzmienia części wstępnej art. 7 ust. 2 ustawy, wynika wprost, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija z opodatkowania takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Natomiast art. 7 ust. 3 ustawy, określa tylko rodzaje towarów, dla których ust. 2 nie ma zastosowania. Nie ma on w żaden sposób wpływu na interpretacje ust. 2. Jak wskazał NSA w wyżej wspomnianym wyroku wykładnia gramatyczna art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT, wobec niepozostających w sprzeczności do siebie zapisów ust. 2 i 3, jest na tyle jasna, że sięganie po inne metody wykładni należy uznać za niedopuszczalne.

W związku z powyższym Spółka uważa, że w świetle art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanie wyżej wymienionych towarów nie należy traktować jako dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 i nie należy tych przekazań opodatkowywać podatkiem należnym.

Na tle przedstawionego opisu sprawy oraz własnego stanowiska Zainteresowanego, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 31 lipca 2009 r. interpretację indywidualną nr ILPP2/443-666/09-4/MR, w której stanowisko Wnioskodawcy uznał za nieprawidłowe.

W ocenie tut. Organu, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), nieodpłatne przekazanie towarów (objętych zapytaniem) kontrahentom podczas spotkań handlowych i na targach, jeśli nie są one zaliczone do prezentów o małej wartości i próbek, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stanowiąc odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Pismem z dnia 12 sierpnia 2009 r. Spółka Akcyjna wezwała Organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 14 września 2009 r. nr ILPP2/443/W-78/09-2/SJ Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym, Spółka Akcyjna, wniosła w dniu 16 października 2009 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Sąd, po rozpoznaniu sprawy, wydał wyrok w dniu 10 lutego 2010 r. sygn. akt I SA/Po 975/09, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.

W dniu 22 marca 2010 r. Minister Finansów złożył skargę kasacyjną od wyżej powołanego wyroku WSA.

Postanowieniem z dnia 20 kwietnia 2010 r., sygn. akt I SA/Po 975/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił skargę kasacyjną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 10 lutego 2010 r. sygn. akt I SA/Po 975/09 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 7 ust. 1 ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez dostawę towarów rozumie się również – w myśl art. 7 ust. 2 ustawy – przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

nbspnbsp - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów przekazywania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Z literalnego brzemienia art. 7 ust. 2 ustawy wynika wprost, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Przepis ust. 3 tego artykułu określa tylko rodzaje towarów których przekazanie wskazane w ust. 2 – czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem – zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania – jest to przepis szczególny zawierający wyjątki w stosunku do ust. 2.

Należy zatem uznać, że przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tym nabyciem.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka w celu zwiększenia sprzedaży podejmuje różnorodne działa o charakterze marketingowym, promocyjnym i reklamowym. W związku z tymi działaniami ponosi szereg wydatków m.in. na nabycie różnych przedmiotów, które następnie są nieodpłatnie przekazywane kontrahentom podczas spotkań handlowych i na targach. Na przedmiotach tych umieszczone jest samo logo firmy lub marka wyrobu sprzedawanego przez Spółkę lub nazwa danej grupy towarowej lub marka wyrobu gotowego z komentarzem wartościującym lub nazwa i dane adresowe Spółki. Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę całego podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup tych towarów.

Mając na uwadze treść przytoczonych wyżej przepisów oraz opisany we wniosku stan faktyczny stwierdza się, że nieodpłatne przekazanie towarów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.