IBPP3/443-865/09/PK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2009r. (data wpływu 12 listopada 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wniesienia aportu do spółki komandytowej jest - prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 12 listopada 2009r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wniesienia aportu do spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zamierza przystąpić jako komandytariusz do spółki komandytowej (dalej: "Spółka Komandytowa"). Komplementariuszem Spółki Komandytowej będzie inna spółka kapitałowa , w której wspólnikami będą osoby fizyczne, będące również wspólnikami Spółki z o.o. Wnioskodawcy - przyszłego komandytariusza.

Spółka - Wnioskodawca wniesie jako swój wkład do Spółki Komandytowej cały swój majątek, uzyskując tym samym prawo do udziału w zysku Spółki Komandytowej, w wysokości określonej jej umową.

Przedmiotem aportu do Spółki Komandytowej będzie całość majątku Wnioskodawcy, a zatem w szczególności prawo własności nieruchomości, prawo użytkowania wieczystego gruntów oraz prawo własności budynków i budowli, prawo własności ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, prawa własności przemysłowej, m.in. znak towarowy, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz zobowiązania, a zatem samodzielnie sporządzające bilans przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym, zdefiniowanym również w art. 551 KC. Czynność prawna obejmująca aport do Spółki Komandytowej tak rozumianego przedsiębiorstwa dojdzie do skutku jedną czynnością prawną - aktem notarialnym. Po przeprowadzeniu tej transakcji "na majątku" Spółki - Wnioskodawcy pozostanie jedynie prawo do udziału w zysku Spółki Komandytowej w zamian za wniesiony wkład, a Spółka Komandytowa będzie w sposób faktyczny kontynuatorem działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę -Wnioskodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy rozumiany w sposób opisany wyżej aport całości majątku Wnioskodawcy do Spółki Komandytowej jest nieopodatkowaną transakcją zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisu art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535. ze zm.), nie podlegającą na mocy cytowanej wyżej normy przepisom ustawy o podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy rozumiany w sposób opisany wyżej aport całości jego majątku do Spółki Komandytowej będzie nieopodatkowaną transakcją zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisu art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r.o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535. ze zm.), i na mocy cytowanej wyżej normy nie będzie podlegał przepisom ustawy o podatku VAT.

Przede wszystkim wskazać należy, iż przedmiotem tej transakcji będzie całość majątku Wnioskodawcy, to jest w szczególności prawo własności nieruchomości, prawo użytkowania wieczystego gruntów oraz prawo własności budynków i budowli, prawo własności ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, prawa własności przemysłowej, min. znak towarowy, tajemniceprzedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczejoraz zobowiązania.

Tak rozumiana całość majątku Wnioskodawcy - zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej - samodzielnie sporządza bilans.

Po przeprowadzeniu tej transakcji na majątku Spółki z o.o. - Wnioskodawcy nie pozostanie nic, poza prawem do udziału w zysku Spółki Komandytowej i ewentualnym roszczeniem o zwrot wkładu na wypadek jej rozwiązania.

W związku z powyższym bezspornym jest więc to, że tak rozumiana masa majątkowa, stanowiąca przedmiot przyszłego wkładu niepieniężnego - aportu do Spółki Komandytowej, będzie przedsiębiorstwem w znaczeniu przedmiotowym, o którym mowa we wzmiankowanym wyżej art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, gdyż Spółka Komandytowa będzie w sposób faktyczny kontynuatorem działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę -Wnioskodawcę

Za potrzebą posługiwania się w tym przypadku definicją przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym opowiada się także doktryna, a w szczególności NSA w Poznaniu w orzeczeniu z dnia 9 października 2008r., sygn. akt: I SA/Po 638/08.

Dodatkowo wskazać należy, iż pogląd ten na gruncie obowiązującej ustawy o VAT zyskał jeszcze mocniejsze oparcie. Odpowiednie przepisy VI dyrektywy VAT stanowią bowiem o przeniesieniu majątku przedsiębiorstwa. Wskazuje to na konieczność interpretowania zwrotu przedsiębiorstwa właśnie w aspekcie przedmiotowym .

Drugim argumentem przemawiającym za tym, że opisany wyżej aport całości majątku Wnioskodawcy do Spółki Komandytowej należy traktować jako nieopodatkowaną transakcję zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, jest następujący.

W treści art. 6 pkt 1 ustawy o VAT ustawodawca posłużył się terminem "zbycia" przedsiębiorstwa. Sformułowanie to co prawda ma mniejszy zakres znaczeniowy od terminu "dostawy" , jednakże nadal "zbycie" oznaczać będzie przejście prawa własności z jednego podmiotu na drugi i bez znaczenia dla prawno - podatkowej kwalifikacji takiego przesunięcia majątkowego będzie to czy czynność prawna następuje tutaj odpłatnie bądź nieodpłatnie.

Nie ma przy tym znaczenia także forma zbycia - podatkowi nie będą podlegać także sprzedaż, aport, zamiana i darowizna, jeśli mają za przedmiot przedsiębiorstwo.

Za powyższą interpretacją jednoznacznie przemawia także jednolite stanowisko orzecznictwa w tym zakresie.

I tak WSA w Bydgoszczy w wyroku z dnia 28 maja 2008r., sygn. akt: I SA/Bd 135/08

1. "W zakresie wyłączenia przewidzianego w art. 6 pkt 1 ustawy z 2004r. o podatku od towarów i usług mieści się zarówno transakcja odpłatna, jak i transakcja nieodpłatna. Nie ma znaczenia też tytuł prawny zbycia. Z opodatkowania wyłączone będą transakcje sprzedaży, zamiany, darowizny, czy też aportu, jeśli ich przedmiotem będzie przedsiębiorstwo lub samodzielny oddział.

2. Transakcje, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo mieszczą się w zakresie pojęcia dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy z 2004r. o podatku od towarów i usług. Jedynie z uwagi na wyłączenie przewidziane w art. 6 pkt 1 tej ustawy, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

3. Artykuł 6 pkt 1 ustawy z 2004r. o podatku od towarów i usług dotyczy tylko takiej transakcji, która skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania przedsiębiorstwem jak właściciel. Umowy obligacyjne, takie jak: umowy najmu i użyczenia nie niosą ze sobą skutków w postaci przeniesienia prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel. Jeżeli nie doszło w sprawie do transakcji zbycia (przeniesienia prawa do rozporządzania przedsiębiorstwem jak właściciel) składników przedsiębiorstwa stanowiących minimum, bez którego konkretne przedsiębiorstwo nie mogło realizować swoich zadań gospodarczych, to przeprowadzona transakcja nie mieści się w zakresie art. 6 pkt 1 i w konsekwencji nie korzysta z wyłączenia spod działania tej ustawy.".

Podobnie opowiedział się WSA w Białymstoku w wyroku z 17 marca 2009r., sygn. akt: I SA/Bk 41/09 :

"1. Nie jest istotna forma, lecz samo zadysponowanie przedsiębiorstwem lub jego oddziałem w taki sposób, że dochodzi do jego zbycia. Przez zbycie należy więc rozumieć jakąkolwiek czynność prowadząca do przeniesienia własności. 2. Polska jako państwo członkowskie wprowadzając wyłączenie uregulowane w art. 6 pkt 1 ustawy z 2004r. o podatku od towarów i usług pozostaje w zgodzie z art. 5 ust. 8 VI Dyrektywy, gdyż działała w granicach upoważnienia wynikającego z tego przepisu.".

Podobne stanowisko zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 3 października 2008r., znak: ILPP2/443-614/08-6/JK.

W świetle powyższego uznać należy za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym opisany powyżej aport całości jego majątku do Spółki Komandytowej będzie nieopodatkowaną transakcją zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisu art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 maca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) i na mocy cytowanej wyżej normy nie będzie podlegał przepisom ustawy o podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.