IBPP2/443-177/10/ICz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2010r. (data wpływu 25 lutego 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 maja 2010r. (data wpływu 20 maja 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania majątku Spółki, stanowiącego przedsiębiorstwo, jej jedynemu wspólnikowi w toku likwidacji – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 25 lutego 2010r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 20 maja 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania czynności przekazania majątku Spółki, stanowiącego przedsiębiorstwo, jej jedynemu wspólnikowi w toku likwidacji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest jednoosobową Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej również: podatnik lub Spółka), w której całość udziałów należy do osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej.

Spółka w najbliższym czasie zostanie postawiona w stan likwidacji. Zgromadzenie wspólników Spółki zamierza podjąć uchwałę o podziale majątku pomiędzy wspólników likwidowanej Spółki bez jego spieniężenia, tj. w naturze. De facto podział ten sprowadzi się do przekazania jedynemu wspólnikowi Spółki, przedsiębiorstwa tej Spółki będącego na dzień przekazania (podziału) zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. W skład przekazywanego przedsiębiorstwa wchodzić będą m. in.: nieruchomości oraz ruchomości, w tym urządzenia, materiały, towary i wyroby, prawa i obowiązki wynikające z umów cywilnoprawnych, wierzytelności, środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Na okoliczność przekazania majątku, stanowiącego przedsiębiorstwo, w toku likwidacji Spółki jedynemu wspólnikowi - jako podział „w naturze”, zostanie sporządzony stosowny akt notarialny, przedstawiający aktualną wartość rynkową tego przedsiębiorstwa oraz przenoszący jego własność na jedynego wspólnika.

W piśmie uzupełniającym wyjaśniono, iż w chwili obecnej PHU „O” Sp. z o.o. prowadzi działalność w branży hotelowej. Jedyny wspólnik PHU „O” Sp. z o.o., na którego zostanie przeniesiona własność przedsiębiorstwa Spółki jest osobą fizyczną, prowadzącą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Przedsiębiorca ten będzie kontynuował działalność gospodarczą w oparciu o przedsiębiorstwo, które obecnie należy do Spółki PHU „O”. Przekazanie majątku likwidowanej stanowić będzie sposób zaspokojenia jej jedynego wspólnika – wierzyciela poprzez tzw. „podział (przydział) w naturze”, dokonany na podstawie art. 286 Kodeksu Spółek Handlowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym podział - przekazanie majątku Spółki, stanowiącego przedsiębiorstwo, jej jedynemu wspólnikowi w toku likwidacji rodzi po stronie Spółki obowiązek zapłaty podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy: w przedstawionym stanie faktycznym podział - przekazanie majątku Spółki jej jedynemu wspólnikowi w toku likwidacji, nie rodzi po stronie Spółki obowiązku zapłaty podatku VAT z uwagi na brzmienie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia, tj. każdej formy przeniesienia własności przedsiębiorstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 286 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), podział między wspólników majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli nie może nastąpić przed upływem sześciu miesięcy od daty ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli. Majątek, o którym mowa w § 1, w myśl § 2 tego artykułu, dzieli się między wspólników w stosunku do ich udziałów.

Przy czym zgodnie z § 3 ww. artykułu, umowa spółki może określać inne zasady podziału majątku.

Z powyższych przepisów wynika, iż po ewentualnym zaspokojeniu wierzycieli i po upływie 6 miesięcy od daty ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli, wspólnicy stają się wierzycielami spółki z tytułu kwoty likwidacyjnej. Podział majątku pozostałego odbywa się w stosunku do ich udziałów. Stosunkowe rozliczenie oznacza, że kwota pozostała do podziału jest podzielona przez liczbę udziałowców i przypada na udział.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Ilekroć w ustawie jest mowa o sprzedaży, należy przez to rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów – art. 2 pkt 22 ww. ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części. (art. 7 ust. 2 ustawy).

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy).

Zasadą jest, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów, a zatem kiedy jest ona realizowana pod tytułem nieodpłatnym - nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. W ustawie przewidziano od tej zasady wyjątek. Jeżeli podatnikowi przysługiwało - w całości lub w części - prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów, należących do jego przedsiębiorstwa, które następnie zostały przez niego przekazane na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem oraz w przypadku wszelkich innych przekazań, tego rodzaju czynności przekazania towarów, uznaje się za podlegające opodatkowaniu jako odpłatne dostawy towaru.

Innymi słowy art. 7 ust. 2 ww. ustawy, zrównuje czynności dokonane bez wynagrodzenia z czynnościami odpłatnymi, przy spełnieniu warunków wymienionych w tym przepisie i z zastrzeżeniem płynącym z ust. 3 tego artykułu.

W związku z powyższym nieodpłatne przekazanie przez podatnika należących do jego przedsiębiorstwa towarów (rozumianych, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, jako rzeczy ruchome oraz wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty), innych niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezenty o małej wartości i próbki, wchodzi w zakres objęty pojęciem „odpłatnej dostawy towarów”, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

W myśl natomiast art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamiana, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aport. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5. koncesje, licencje i zezwolenia;

6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8. tajemnice przedsiębiorstwa;

9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, iż jest jednoosobową Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej również: podatnik lub Spółka), w której całość udziałów należy do osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej.

Spółka w najbliższym czasie zostanie postawiona w stan likwidacji. Zgromadzenie wspólników Spółki zamierza podjąć uchwałę o podziale majątku pomiędzy wspólników likwidowanej Spółki bez jego spieniężenia, tj. w naturze. De facto podział ten sprowadzi się do przekazania jedynemu wspólnikowi Spółki, przedsiębiorstwa tej Spółki będącego na dzień przekazania (podziału) zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. W skład przekazywanego przedsiębiorstwa wchodzić będą m. in.: nieruchomości oraz ruchomości, w tym urządzenia, materiały, towary i wyroby, prawa i obowiązki wynikające z umów cywilnoprawnych, wierzytelności, środki pieniężne; koncesje, licencje i zezwolenia, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne; tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Na okoliczność przekazania majątku, stanowiącego przedsiębiorstwo, w toku likwidacji Spółki jedynemu wspólnikowi - jako podział „w naturze”, zostanie sporządzony stosowny akt notarialny, przedstawiający aktualną wartość rynkową tego przedsiębiorstwa oraz przenoszący jego własność na jedynego wspólnika.

W chwili obecnej PHU „O” Sp. z o.o. prowadzi działalność w branży hotelowej. Jedyny wspólnik PHU „O” Sp. z o.o., na którego zostanie przeniesiona własność przedsiębiorstwa Spółki jest osobą fizyczną, prowadzącą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Przedsiębiorca ten będzie kontynuował działalność gospodarczą w oparciu o przedsiębiorstwo, które obecnie należy do Spółki PHU „O”. Przekazanie majątku likwidowanej stanowić będzie sposób zaspokojenia jej jedynego wspólnika – wierzyciela poprzez tzw. „podział (przydział) w naturze”, dokonany na podstawie art. 286 Kodeksu Spółek Handlowych.

Biorąc pod uwagę opis sprawy i powołane przepisy stwierdzić należy, iż o ile faktycznie przeniesienie prawa do rozporządzania całym przedsiębiorstwem (w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego) nastąpi w oparciu o przepisy Kodeksu spółek handlowych (art. 286) na rzecz jedynego udziałowca Wnioskodawcy, jako osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, przy czym będzie ono (czyli przedsiębiorstwo) wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, wówczas czynność ta pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (nie podlega opodatkowaniu) na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Podkreślić jednak należy, iż analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska, czy majątek, który ma być przekazany na rzecz jedynego wspólnika, spełnia definicję, o której mowa w powołanym wyżej przepisie art. 551 Kodeksu cywilnego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto informuje się, że ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego zagadnienia objętego pytaniem Wnioskodawcy oznaczonym we wniosku jako Nr 3 jak też kwestie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych, są przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.