PP-3/i/4407/92/05
Decyzja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego
z dnia 1 lipca 2005
Artykuły przypisane do interpretacji
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.
Pytanie podatnika:
Czy sprzedaż wierzytelności własnej faktorowi podega opodatkowaniu podatkiem VAT?
Decyzja
Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie po zapoznaniu się z postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Krowodrza z dnia 09.03.2005 r., nr PP2-443/6/05 w sprawie interpretacji dotyczącej zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r., nr 8, poz. 60 ze zm.)
zmienia przedmiotowe postanowienie z uwagi na rażące naruszenie prawa
Uzasadnienie
Działając na podstawie art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej wnioskiem z dnia 19.01.2005 r., (wpływ do Urzędu Skarbowego - w dniu 14.01.2005 r.) Spółka zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie uznania sprzedaży wierzytelności własnej faktorowi za czynność nie podlegającą opodatkowaniu.
Z opisanego w w/w wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka z tytułu świadczonych usług spedycyjnych posiada wobec usługobiorców wierzytelności, które zamierza sprzedać faktorowi. Wątpliwości Spółki dotyczą obowiązku opodatkowania podatkiem VAT otrzymanej od faktora na podstawie umowy faktoringu zaliczki w wysokości 75% kwoty należnej za przelaną na jego rzecz wierzytelność.Zdaniem Spółki otrzymana kwota jest formą pożyczki udzielonej przez faktora i nie podlega opodatkowaniu.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w drodze postanowienia z dnia 09.03.2005 r. udzielił interpretacji, zgodnie z którą otrzymana przez Spółkę kwota z tytułu sprzedaży wierzytelności stanowi częściową zapłatą za wykonaną usługę spedycyjną i podlega opodatkowaniu w momencie określonym w art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT.
Po zapoznaniu się z aktami sprawy Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie stwierdza:
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z postanowień art. 8 ust. 1 w/w ustawy wynika, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7( ... ).
Pomimo szerszego rozumienia pojęcia usług na gruncie w/w ustawy, nie tylko jako czynności wymienionych w statystykach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej - incydentalna sprzedaż wierzytelności własnych nie podlega opodatkowaniu, gdyż nie może być uznana za przedmiot działalności gospodarczej sprzedającego.
Powyższe oznacza, że w zakresie czynności, o której mowa Spółka nie spełnia definicji podatnika podatku VAT, wynikającej z art. 15 ust. 1 w/w ustawy, zgodnie z którą podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Skoro zatem Spółka nie jest podatnikiem podatku VAT w zakresie cesji wierzytelności własnych, to czynność ta nie podlega opodatkowaniu.Zaliczka otrzymana od faktora na poczet należności za przelaną na jego rzecz wierzytelność nie stanowi kwoty należnej za świadczenie usługi, z tytułu której powstała wierzytelność. Tym samym nie jest dla faktoranta obrotem, o którym mowa w art. 29 ust. 1 w/w ustawy, podlegającym opodatkowaniu w momencie określonym w art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. b w/w ustawy. Dokonana zostaje bowiem w ramach odrębnego stosunku prawnego ukształtowanego na podstawie umowy faktoringu zawartej pomiędzy faktorem a faktorantem.
W świetle powyższego ocena prawna Naczelnika Urzędu Skarbowego, według której sprzedaż wierzytelności własnych stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu - rażąco narusza postanowienia art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. b i ust. 15 w/w ustawy.Treść przyjętego przez organ I instancji rozstrzygnięcia stanowi bowiem zaprzeczenie stanu prawnego obowiązującego w zakresie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i skutkuje opodatkowaniem w/w czynności bez podstawy prawnej.
Z w/wymienionych względów, kierując się postanowieniami art. 14b § 5 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Izby Skarbowej orzekł jak w sentencji.
Powyższa interpretacja:- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę; traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących,- nie jest wiążąca dla podatnika, następcy prawnego podatnika/osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
Dokonana niniejszą decyzją zmiana postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za miesiąc następujący po miesiącu, w którym decyzja została doręczona podatnikowi /płatnikowi/ inkasentowi.Od niniejszej decyzji służy odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie. Odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.
