PPB1-443/468/2005

Pytanie podatnika:

Czy otrzymanie premii w postaci bonu towarowego podlega ustawie o podatku od towarów i usług?

Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60) po wszczęciu z urzędu postępowania - postanowieniem z dnia 17 czerwca 2005 r. nr PPB1-443/468/2005 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uchyla postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Rybniku z dnia 22 marca 2005r. Nr PP/443/6/05 wydane dla P. X, stanowiące interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, jako wydanego z rażącym naruszeniem prawa.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 17 stycznia 2005r. Pan X zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Rybniku o udzielenie informacji w zakresie opodatkowania otrzymanej premii (bonu).

Zdaniem podatnika, przyznanie nagrody pieniężnej w postaci bonu towarowego nie podlega regulacji ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Podatnik nie jest związany żadną umową o współpracy lub też umową zobowiązującą go do odpowiednich zachowań i w Jego przekonaniu nie świadczy efektywnej współpracy ani usługi odpowiednich zachowań. Dalej podatnik podaje, że premie w postaci bonu otrzymuje w związku z dokonaniem zakupów o określonej w regulaminie wielkości.

Postanowieniem z dnia 22 marca 2005r. nr PP/443/6/05 Naczelnik Urzędu Skarbowego w Rybniku uznał za prawidłowe stanowisko Pana X w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Zgodnie z art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl natomiast § 2 ww. artykułu składając ww. wniosek wnioskodawca obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie.

W ocenie organu podatkowego II instancji rozstrzygnięcie zawarte w przedmiotowym postanowieniu zostało oparte o stan faktyczny, który nie został przez wnioskodawcę w sposób wyczerpujący przedstawiony.

Jak wynika z przepisów art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa powyżej rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1). Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Podatnicy kształtują także wzajemne relacje pomiędzy sobą w ten sposób, że premie pieniężne wypłacane są z tytułu dokonywania przez nabywcę np. nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób i premie te nie są związane z żadną konkretną dostawą. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, tj. m. in. od ustalenia za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone.

W przedmiotowej sprawie podatnik podaje, że otrzymuje premie za pewnego rodzaju zachowanie a jednocześnie, że brak jest umowy, która wiązałaby go z kontrahentem.

Nie wyjaśniono zatem w sposób wyczerpujący rzeczywistego charakteru otrzymanej premii. Istotne jest przy tym ustalenie czy czynność opodatkowana miała miejsce i czy wynagrodzenie np. w postaci bonu miało być wypłacone a nie czy strony transakcji zamierzały wykonać opodatkowaną czynność.

Zaprzeczeniem prawidłowego "załatwienia sprawy co do jej istoty" jest wydanie interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej na wniosek podatnika, w którym brak jest wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego.

Takie działanie obliguje organ II instancji do podjęcia rozstrzygnięcia w oparciu o art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej.

Zatem konieczne jest uchylenie z urzędu postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Rybniku z dnia 22 marca 2005r.

Jednocześnie na organie I instancji ciąży obowiązek ponownego rozpatrzenia wniosku podatnika z dnia 17 stycznia 2005r. po uprzednim wezwaniu o przedstawienie wyczerpującego stanu faktycznego.

Wobec powyższego postanowiono orzec jak w sentencji decyzji.

Na mocy art. 143 cyt. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, niniejsza decyzja wydana została z upoważnienia Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

Od decyzji służy odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach - Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku- Białej, ul. Traugutta 2a), w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia