III/443-104/06
Postanowienie o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego
z dnia 4 października 2006
Artykuły przypisane do interpretacji
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.
Pytanie podatnika:
Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem użytkowym w wiatę.
Wnioskiem z dnia 21.09.2006r. Podatnik zwrócił się z zapytaniem dotyczącym opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem użytkowym z wiatą
Jak wynika z treści pisma w sprawie udzielenia interpretacji wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki jawnej "X A i M" (wspólnikami spółki do miesiąca września 2003r. pozostawali małżonkowie A i Mnatomiast od września 2003r. wspólnikami są: Pan M i Pani K-córka).
W grudniu 2000r. małżonkowie A i M, pozostając we wspólności majątkowej, zakupili niezabudowaną działkę gruntu.
Na podstawie porozumienia z dnia 15.01.2002r. zawartego pomiędzy A i Ma a spółką X na przedmiotowej działce podjęto inwestycję w postaci budowy użytkowego budynku z wiatą, który to budynek służył do prowadzenia działalności gospodarczej przez spółkę. Inwestycję prowadziła spółka jawna X "A i M". Zakończenie budowy nastąpiło w miesiącu czerwcu 2003r.W 2002r. dla inwestycji założono ewidencję (budynek użytkowy z wiatą - inwestycja w obcych środkach trwałych) i dokonano odliczeń w podatku VAT od zakupów inwestycyjnych.
W najbliższym czasie małżonkowie zamierzają dokonać sprzedaży w/w nieruchomości.
Zdaniem Podatnika zbycie przedmiotowej nieruchomości podlega zwolnieniu z opodatkowaniu podatkiem VAT jako sprzedaż towaru używanego.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
W art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, ustawodawca postanowił, iż zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.
W myśl art. 43 ust. 2 cytowanej ustawy, przez towary używane, o których mowa w ust.1 pkt 2, rozumie się budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.
Z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że budowa przedmiotowego obiektu została zakończona w 2003r. Powyższe wpływa na brak możliwości uznania przedmiotu dostawy za towar używany, gdyż nie została spełniona ustawowa przesłanka upływu co najmniej 5 - letniego okresu czasu od zakończenia budowy (tu. 2003r.).
W konsekwencji nie mają zastosowania przepisy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalniające dokonującego dostawy od podatku przy sprzedaży budynku.
Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Z powyższego wynika, że dostawa (sprzedaż) zabudowanego gruntu podlega opodatkowaniu według stawki odpowiedniej dla budynku znajdującego się na tym gruncie.
Dodatkowo podkreślić należy, iż na podstawie art. 191 Kodeksu cywilnego własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową.
Zgodnie z art. 48 k.c. z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwałe z gruntem związane... Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych (art. 47 par. 1 k.c.). Powyższe przepisy Kodeksu cywilnego wskazują, iż wszystko co jest trwale z gruntem związane, staje się własnością właściciela nieruchomości gruntowej i dzieli los prawny gruntu.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego i w literaturze przedmiotu, własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z gruntem, w taki sposób, że stała się jej częścią składową. Nie ma przy tym znaczenia, czy owo połączenie ma charakter naturalny czy sztuczny, kto dokonał tego połączenia (właściciel czy nie właściciel), w dobrej czy w złej wierze i z czyich materiałów. Zasada ta obowiązuje bez względu na wartość wzniesionych budowli, czyli nawet wówczas, gdy budynki wybudowane na cudzym gruncie znacznie przekraczają wartość zajętego gruntu.
Mając na uwadze opisane powyżej przepisy kodeksu cywilnego w zakresie obrotu nieruchomościami dostawy gruntu wraz z posadowionymi na nim budynkami mógłby dokonać wyłącznie właściciel gruntu i w tej sytuacji sprzedaż zabudowanego gruntu podlegałaby opodatkowaniu według stawki odpowiedniej dla budynku znajdującego się na tym gruncie.
W stanie faktycznym niniejszej sprawy konieczne jest przeanalizowanie przedmiotowego zagadnienia w oparciu o treść tych norm prawnych, które regulują kwestię zakwalifikowania danego podmiotu do grupy podatników podatku od towarów i usług.
W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Powyższy przepis wskazuje, że status podatnika uzależniony jest od prowadzenia działalności gospodarczej, przy czym jest to działalność gospodarcza zdefiniowana na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług.Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podatników pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W ustawie o podatku od towarów i usług nie określono definicji częstotliwości. W znaczeniu w jakim funkcjonuje to pojęcie w języku polskim - częstotliwie - oznacza wielokrotnie. Aby dostawę towarów lub świadczenie usług uznać za działalność gospodarczą należy w każdym przypadku badać, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo - prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (czyli więcej niż jednokrotnie), t.j., czy towar będzie sprzedany jednorazowo, czy po wcześniejszym dokonaniu jego podziału; na rzecz jednego, czy więcej niż jednego podmiotu...
W związku z powyższym, w stanie faktycznym opisanym w zapytaniu niezbędne jest dokonanie oceny przedmiotowej transakcji w oparciu o treść zacytowanego art. 15. Spełnienie przesłanki częstotliwości oraz wartość sprzedaży ustalona w oparciu o art. 113 ustawy warunkuje powstanie obowiązku opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem użytkowym z wiatą jako czynności wykonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.
Stosownie do przepisu 14 b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja, o której mowa w art. 14 a § 1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik zastosuje się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14 a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5 art. 14b.