• Interpretacja indywidualn...
  25.07.2025

IBPP3/443-71/07/KP

Interpretacja indywidualna
z dnia 29 listopada 2007

Artykuły przypisane do interpretacji

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 526 interpretacje.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu Miasta, przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2007r. (data wpływu 7 września 2007r.), uzupełnionym pismami z dnia 9 października 2007r. (data wpływu 15 października 2007r.) oraz z dnia 23 października 2007r. (data wpływu 31 października 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania pierwszej opłaty za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 7 września 2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, uzupełniony pismami z dnia 9 października 2007r. (data wpływu 15 października 2007r.) oraz z dnia 23 października 2007r. (data wpływu 31 października 2007r.) w zakresie opodatkowania pierwszej opłaty za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujący stan faktyczny:

W 1997r. została oddana w użytkowanie wieczyste nieruchomość gruntowa bez poboru pierwszej opłaty, z zastrzeżeniem art. 2c ust. 6 ustawy z dnia 29 września 1990r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. Nr 79, poz. 464), zobowiązującego użytkownika wieczystego do uiszczenia pierwszej opłaty w przypadku zbycia tego prawa przed upływem 10 lat od jego ustanowienia.

Ustanowienie prawa użytkowania wieczystego nastąpiło w formie aktu notarialnego i dokonano jego wpisu do księgi wieczystej w 1997r.

W roku 2006, tj. przed upływem 10 lat prawo użytkowania wieczystego gruntu zostało zbyte, co zgodnie z art. 204 ust. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2004r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.), pociągało zbywcę do obowiązku uiszczenia pierwszej opłaty w wysokości określonej w dniu sprzedaży. Należna Miastu pierwsza opłata za oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste zostanie ustalona zgodnie z przepisami rozdziału 8 działu II ustawy o gospodarce nieruchomościami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pierwsza opłata za oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste w zaistniałej sytuacji powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy pierwsza opłata z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste gruntu nie powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług ze względu na fakt, iż dotyczy prawa używania wieczystego, ustanowionego przed dniem 1 maja 2004r. czyli w okresie kiedy czynność ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.).

Tym samym pierwsza opłata za dokonanie czynności niepodlegającej opodatkowaniu nie może być objęta podatkiem od towarów i usług po wejściu w życie nowej regulacji prawnej, tj. ustawy z dnia 11 kwietnia 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 w.w ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Rozstrzygnięcie czy oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste, stanowi dostawę towarów, czy też świadczenie usług, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, ma decydujące znaczenie dla sposobu opodatkowania przedmiotowej czynności. Mając na uwadze szerokie, ekonomiczne, a nie cywilistyczne rozumienie pojęcia przeniesienia prawa do rozporządzenie towarami jak właściciel, a także uwzględniając fakt, że definicja towaru, zawarta w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje grunty, należy opowiedzieć się za stanowiskiem, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ww. ustawy, a nie świadczenie usług, do którego odnosi się art. 8 ust. 1. Powyższe jest zgodne z uchwałą Składu Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2007r. sygnatura I FPS 1/06.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi bowiem do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem - w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) na rzecz użytkownika wieczystego, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak również w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, tak jak ma to miejsce w przypadku dokonywania sprzedaży gruntu przez właściciela.

Uznanie, że oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste, stanowi dostawę towarów, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług determinuje sposób opodatkowania takiej czynności. W przypadku dostawy towarów obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, w myśl art. 19 ust. 1 ustawy, powstaje bowiem co do zasady z chwilą wydania towaru.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, wynika, iż ustanowienie prawa użytkowania wieczystego gruntu miało miejsce w 1997r., tj. jeszcze pod rządami ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.). Według obowiązujących wówczas regulacji ustanowienie prawa użytkowania wieczystego gruntu, jako czynność nie objęta zakresem przedmiotowym ustawy, nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Opłata, którą zostanie obciążony zbywca prawa użytkowania wieczystego, na mocy art. 204 ust. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2004r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) dotyczy bezspornie czynności dokonanej w 1997r.

Ponieważ w momencie ustanowienia użytkowania wieczystego czynność ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, opłata dotycząca czynności niepodlegającej opodatkowaniu nie może być również objęta podatkiem od towarów i usług po wejściu w życie ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...