ILPP2/443-238/10-4/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2010 r. (data wpływu 16 lutego 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia – brak daty sporządzenia (data wpływu 13 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 16 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia - brak daty sporządzenia (data wpływu 13 kwietnia 2010 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W roku 1978 Wnioskodawczyni wraz z mężem kupili od Skarbu Państwa 6,99 ha ziemi ornej VI klasy potrzebnej im wówczas do hodowli świń. W 2002 r. został sporządzony przez Urząd Miasta plan zagospodarowania przestrzennego, w którym została ujęta działka Zainteresowanej o powierzchni 1,37 ha. Została ona wstępnie podzielona na działki budowlane i drogi – wewnętrzną i gminną. Na zlecenie Wnioskodawczyni geodeta dokonał korekty podziału i wykonał mapki, które zostały zatwierdzone przez Prezydenta Miasta w grudniu 2009 r. W chwili obecnej działki są przygotowane do sprzedaży. Aktualnie Zainteresowana jest już po rozwodzie, który orzeczono w 2007 r. Podziału majątku wspólnego jeszcze nie dokonano. Po sprzedaży działek Wnioskodawczyni chce wraz z byłym mężem podzielić się zyskami po 1/2.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowana wyjaśniła, iż przedmiotowy grunt wykorzystywała w działalności rolniczej, posiada status rolnika ryczałtowego. Dokonywała dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności w latach 1978-1982 sprzedając warchlaki do dalszej hodowli. W chwili obecnej jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług nie związanym z działalnością rolniczą. Wnioskodawczyni aktualnie jest na emeryturze. Na gruncie wymienionym we wniosku nie prowadziła i nie prowadzi żadnej innej działalności gospodarczej. Ww. grunt nie udostępniała i nie udostępnia innym osobom. Przedmiotowy grunt był wykorzystywany do działalności rolniczej do roku 1982. Kiedy powstała XX Strefa Przemysłowa, Urząd Miasta odkupił od Wnioskodawczyni część gruntów, tj. działki o pow. 0,5628 ha w 2002 r. na wykonanie drogi (nr 64/2) oraz 1,0835 ha w 2005 r. na urządzenie strefy (nr 64/1). Działka nr 64/8 o pow. 1,2539 ha została sprzedana w roku 2008 osobom fizycznym. Obecnie w strefie przemysłowej Zainteresowana posiada działkę nr 64/9 o pow. 0,4724 ha przeznaczoną do sprzedaży. Prawo pierwokupu należy do Urzędu Miasta. Przedmiotowy grunt podzielono na 15 działek i dwie drogi: gminną i wewnętrzną. Do podziału przedmiotowej nieruchomości nie doszło na wniosek lecz była to uchwała Rady Miejskiej – uchwała nr XX. Po roku 1982 grunty były wykorzystywane na potrzeby własne, a później leżały odłogiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z zaistniałą sytuacją Wnioskodawczyni będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT od sprzedaży...

Zdaniem Wnioskodawczyni, w wyniku przedstawionych faktów udokumentowanych dołączonymi dokumentami w postaci załączników, sprzedaż powyższych gruntów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem, Zainteresowana nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od transakcji sprzedaży gruntów. Wnioskodawczyni nadmienia, że stanowisko Urzędu Miasta było zasadne, przekształcając grunty orne klasy VI w strefę przemysłową i w tereny pod budowę domków jednorodzinnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze złożonego wniosku wynika, że w roku 1978 Wnioskodawczyni wraz z mężem kupili od Skarbu Państwa 6,99 ha ziemi ornej VI klasy potrzebnej im wówczas do hodowli świń. W 2002 r. został sporządzony przez Urząd Miasta plan zagospodarowania przestrzennego, w którym została ujęta działka Zainteresowanej o powierzchni 1,37 ha. Została ona wstępnie podzielona na działki budowlane i drogi – wewnętrzną i gminną. Na zlecenie Wnioskodawczyni geodeta dokonał korekty podziału i wykonał mapki, które zostały zatwierdzone przez Prezydenta Miasta w grudniu 2009 r. Przedmiotowy grunt Zainteresowana wykorzystywała w działalności rolniczej, posiada status rolnika ryczałtowego. Dokonywała dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności w latach 1978-1982 sprzedając warchlaki do dalszej hodowli. W chwili obecnej jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług nie związanym z działalnością rolniczą – aktualnie jest na emeryturze. Na gruncie wymienionym we wniosku nie prowadziła i nie prowadzi żadnej innej działalności gospodarczej. Ww. grunt nie udostępniała i nie udostępnia innym osobom. Przedmiotowy grunt był wykorzystywany do działalności rolniczej do roku 1982. Po roku 1982 grunty były wykorzystywane na potrzeby własne, a później leżały odłogiem. Część gruntów została sprzedana w latach 2002, 2005 i 2008.

Właściciel gospodarstwa rolnego, dokonujący dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze jest w myśl ustawy o podatku od towarów i usług rolnikiem ryczałtowym, posiadającym status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (rolniczą). Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy korzysta tylko ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu, tym bardziej, że rolnik sprzedający grunt nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne.

Ustawą z dnia 20 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym i ustawy o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 68, poz. 805) wprowadzono do ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) m.in. definicje działalności rolniczej i rolnika ryczałtowego.

Jeśli więc Wnioskodawczyni zaprzestała wykonywania działalności rolniczej przed rokiem 2000 (czyli przed pojawieniem się w przepisach prawnych dotyczących podatku od towarów i usług ww. definicji), nie można uznać, że przedmiotowe grunty służyły działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.

Z opisu sprawy wynika, że po roku 1982 przedmiotowe grunty były wykorzystywane na potrzeby własne, a później leżały odłogiem. Grunt ten nie był i nie jest wykorzystywany do jakiejkolwiek innej działalności gospodarczej, stanowiąc majątek osobisty służący zaspakajaniu potrzeb prywatnych Zainteresowanej, a następnie niewykorzystywany w ogóle.

W przedmiotowej sprawie stwierdzić zatem należy, iż Zainteresowana dokonując sprzedaży działek budowlanych nie działa w charakterze podatnika, a czynność ta nie nosi znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, dostawę przedmiotowych gruntów należy uznać za sprzedaż majątku prywatnego Zainteresowanej, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawczynię.

Ponadto wskazać należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wobec powyższego, udzielona interpretacja indywidualna jest wiążąca tylko dla Wnioskodawczyni, a nie dla osób trzecich, w tym byłego małżonka.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno