ILPP2/443-322/10-2/AD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2010 r. (data wpływu 3 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania przy dostawie towaru, w przypadku gdy na podstawie udzielonego pełnomocnictwa zostanie zawarta, w imieniu i na rachunek kupującego, umowa o świadczenie usług pocztowych z x w celu dostarczenia towaru – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 3 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania przy dostawie towaru, w przypadku gdy na podstawie udzielonego pełnomocnictwa zostanie zawarta, w imieniu i na rachunek kupującego, umowa o świadczenie usług pocztowych z x w celu dostarczenia towaru.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca sprzedaje towary wysyłkowo. W ramach dostawy towarów świadczy usługi akcesoryjne, za które nie jest pobierana dodatkowa opłata, a które wkalkulowane są w cenę towaru. Są to np. koszty opakowania towaru oraz koszt obsługi wysyłki towaru do odbiorcy. Zainteresowany zamierza wysyłać towar zawierając, na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa, w imieniu i na rachunek kupującego umowę o świadczenie usług pocztowych z x. Zgodnie z umową, kupujący przekaże pieniądze, by Wnioskodawca w jego imieniu i na jego rachunek mógł skutecznie zawrzeć umowę z x i opłacić należność względem x. Odbiorca (kupujący) przeleje na rachunek bankowy Zainteresowanego pieniądze, którymi Wnioskodawca zapłaci – w jego imieniu i na jego rachunek jako pełnomocnik – x za zakupioną przez tegoż usługę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji (zawarcie umowy w imieniu kupującego), przekazane środki pieniężne na pokrycie zobowiązań kupującego względem x stanowią dla Wnioskodawcy podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazane przez kupującego na uiszczenie zobowiązań wobec x nie będą stanowić podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, gdyż kwota ta nie jest obrotem – nie jest w jakiejkolwiek postaci wynagrodzeniem za towar czy za świadczoną usługę, co więcej, pieniądze te nie są przekazywane Wnioskodawcy na własność. Wynagrodzenie Zainteresowanego zawarte jest w cenie towaru. Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, obrotem jest całość świadczenia należnego od nabywcy towaru czy usługi. W tym przypadku kwota przekazywana na pokrycie długu kupującego względem x nie jest świadczeniem należnym Wnioskodawcy, ale świadczeniem należnym x, wobec której występować on będzie jako pełnomocnik kupującego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Pod pozycją 2 załącznika nr 4 zostały wymienione usługi świadczone przez pocztę państwową i oznaczone symbolem PKWiU 64.11. Przedmiotowe zwolnienie ma szczególny, podmiotowy charakter i dotyczy wyłącznie czynności wykonywanych przez x na rzecz podatnika (zleceniodawcy). Natomiast brak jest w przepisach podatkowych podstawy do stosowania wymienionego zwolnienia w dalszych fazach obrotu usługami (dokonywanego na zasadzie „refaktury”). Zgodnie z podstawową zasadą, podatnik występujący w charakterze sprzedawcy, który wysyła zamówiony przez nabywcę towar i korzysta przy tym z usług poczty państwowej, świadczy usługę pocztową na rzecz nabywcy towaru. Usługa ta nie jest jednak ze względu na świadczący ją podmiot usługą, o której mowa w poz. 2 załącznika, wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, co oznacza, iż nie jest objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Kwestia pełnomocnictwa została uregulowana w przepisach art. 98 – 109 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), a kwestia przedstawicielstwa w art. 95 § 1 i § 2 ww. ustawy. Zgodnie z art. 95 § 1 i § 2 ustawy Kodeks cywilny, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego. Zatem przedstawicielstwo polega na dokonywaniu czynności prawnej przez osobę fizyczną lub prawną (przedstawiciela) w imieniu innej osoby fizycznej lub prawnej (reprezentowanego) ze skutkiem prawnym dla tej innej osoby, o ile przedstawiciel działa w granicach umocowania, rozumianego jako uprawnienie do dokonania czynności prawnych, z bezpośrednim skutkiem dla reprezentowanego.

Natomiast art. 96 ustawy Kodeks cywilny stanowi, iż umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo). Pełnomocnictwo udzielone do określonego rodzaju czynności będzie pełnomocnictwem rodzajowym, charakteryzującym się tym, iż w jego treści określony jest rodzaj i przedmiot czynności, do których umocowany został pełnomocnik. Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, forma pełnomocnictwa może być dowolna. Pełnomocnictwo to nie może być jednak domniemane.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca sprzedaje towary wysyłkowo. W ramach dostawy towarów świadczy usługi akcesoryjne, za które nie jest pobierana dodatkowa opłata, a które wkalkulowane są w cenę towaru. Są to np. koszty opakowania towaru oraz koszt obsługi wysyłki towaru do odbiorcy. Zainteresowany zamierza wysyłać towar zawierając, na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa, w imieniu i na rachunek kupującego umowę o świadczenie usług pocztowych z x. Zgodnie z umową, kupujący przekaże pieniądze, by Wnioskodawca w jego imieniu i na jego rachunek mógł skutecznie zawrzeć umowę z x i opłacić należność względem x. Odbiorca (kupujący) przeleje na rachunek bankowy Zainteresowanego pieniądze, którymi Wnioskodawca zapłaci – w jego imieniu i na jego rachunek jako pełnomocnik – x za zakupioną przez tegoż usługę.

Odnosząc opisane wyżej zdarzenie przyszłe do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, iż jeżeli, jak wskazano we wniosku, na podstawie udzielonego przez kupującego pełnomocnictwa, Wnioskodawca upoważniony zostanie do reprezentowania kupującego i występowania w jego imieniu w sprawie przesyłania zakupionych towarów i na jego rachunek zawrze umowę o świadczenie usług z x i opłaci należność względem x, to otrzymana przez Wnioskodawcę kwota na poczet zawarcia przez niego w imieniu i na rzecz kupującego umowy o świadczenie usług pocztowych nie będzie stanowiła u Zainteresowanego podstawy opodatkowania, gdyż nie będzie dla niego obrotem, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

Zaznaczyć jednak należy, iż w opisanej sytuacji nie podlega opodatkowaniu jedynie kwota stanowiąca zwrot kosztów przesyłki, natomiast opodatkowaniu podlegać będzie ewentualne dodatkowe wynagrodzenie Wnioskodawcy za zawarcie w ramach pełnomocnictwa umowy z x.

Reasumując, w opisanej sytuacji (zawarcie umowy w imieniu kupującego) przekazane środki pieniężne na pokrycie zobowiązań kupującego względem x z tytułu kosztów wysyłki zakupionego towaru nie będą stanowiły dla Wnioskodawcy podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.