IPPP3/443-779/10-6/JF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 02.08.2010r. (data wpływu 10.08.2010r.) uzupełnionym pismem z dnia 13.09.2010 r. (data wpływu 20.09.2010 r.) oraz pismem z dnia 03.11.2010 r. (data wpływu 04.11.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wykonania porozumienia o współpracy - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 10.08.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wykonania porozumienia o współpracy.

Przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów formalnych. W związku z powyższym pismem z dnia 02.09.2010 r. znak IPPP3-443-779/10-2/JF oraz pismem z dnia 20.10.2010 r. znak IPPP3-443-779/10-4/JF tutejszy Organ podatkowy wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku. Wniosek został uzupełniony w terminie ustawowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 10.11.2005 r. między Ministrem Obrony Narodowej i Państwowym Instytutem zostało zawarte porozumienie o współpracy, na podstawie którego strony zobowiązują się do dokonywania wymiany informacji i materiałów geograficznych oraz świadczenia usług. Rozliczenie między stronami następować ma na zasadzie ekwiwalentności wzajemnych świadczeń. W ma przekazać mapę wektorową poziomu 1 (VmapL1) na obszar Polski o wartości 552 tys. zł a w zamian ma otrzymać mapy o wartości 540 tys. zł.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że Wnioskodawca jest instytucją powołaną do obsługi pod względem geograficznym i topograficznym Ministra Obrony Narodowej oraz Ministerstwa Obrony Narodowej i Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. Jest ono jednostką budżetową, której kierownik (dowódca) jest dysponentem III stopnia części budżetowej 29 zgodnie z Rozkazem Dowódcy Garnizonu z dnia 18.12.2003 r. Centrum jest jednostką wojskową powołaną Decyzją Ministra Obrony Narodowej z dnia 08.05.2002 r. w sprawie sformowania Centrum oraz przeformowania Ośrodka, sformowaną z dniem 31.12.2003 r. na podstawie rozkazu Szefa Sztabu Generalnego WP z dnia 26.07.2002 r., rozkazu Szefa Generalnego Zarządu Rozpoznania Wojskowego z dnia 22.01.2003 r., przeformowaną z dniem 01.07.2004 r. na podstawie decyzji Ministra Obrony Narodowej z dnia 05.05.2004 r., podległą Ministrowi Obrony Narodowej (obwieszczenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 12 marca 2010 r., podporządkowaną Szefowi Zarządu Analiz Wywiadowczych i Rozpoznawczych - Sztabu Generalnego Wojska Polskiego na podstawie Decyzji Ministra Obrony Narodowej z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie bezpośredniego podporządkowania jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych.

W. funkcjonuje na podstawie przepisów prawa dotyczących jednostek organizacyjnych Skarbu Państwa (stationes fisci), państwowych jednostek budżetowych i jednostek sektora finansów publicznych. Są one „prawem powszechnie obowiązującym” (zgodnie z definicjami tego pojęcia zawartymi w postanowieniach Rozdziału III Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej).

W. jest jedną z jednostek organizacyjnych resortu, za pośrednictwem których Minister Obrony Narodowej nadzoruje prace geodezyjne i kartograficzne realizowane przez innych ministrów, niezbędne w związku z wykonaniem ich zadań w zakresie obronności państwa, w tym zwłaszcza prace prowadzone na terenach zamkniętych. Zakres i tryb sprawowania tego nadzoru, a w szczególności rodzaje prac, nad którymi jest on sprawowany oraz szczegółowe zasady pozyskiwania i rejestrowania oraz warunki udostępniania fotogrametrycznych i teledetekcyjnych zdjęć lotniczych oraz zdjęć satelitarnych określają rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 22 maja 2003 r. w sprawie nadzoru nad pracami geodezyjnymi i kartograficznymi na terenach zamkniętych (Dz. U. Nr 101, poz. 939) i rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26 maja 2010 r. w sprawie rodzajów prac geodezyjnych i kartograficznych mających znaczenie dla obronności i bezpieczeństwa państwa oraz współdziałania Służby Geodezyjnej i Kartograficznej z jednostką organizacyjną Sztabu Generalnego Wojska Polskiego właściwą w sprawach geodezji i kartografii (Dz. U. Nr 109, poz. 718).

Jednocześnie Centrum działa na podstawie następujących aktów normatywnych, nie będących źródłami prawa sensu stricte:

1. Nadawanych lub zatwierdzanych przez wyższych przełożonych:

Etat W;

Statut W;

Szczegółowy zakres działania W;

Plan osiągania gotowości do podjęcia działań przez W;

Plan zasadniczych przedsięwzięć W. na dany rok;

Plan szkoleniowo-produkcyjny zadań zabezpieczenia geograficznego Sił Zbrojnych RP na dany rok;

Plan szkoleniowo-produkcyjny zadań zabezpieczenia geograficznego W na dany rok;

Wytyczne specjalistyczne Szefa ZAWiR - SG WP do działalności szkoleniowo - produkcyjnej w danym roku w jednostkach geograficznych;

Wytyczne do zadań zabezpieczenia geograficznego W na dany rok.

2. Wewnętrznych wydawanych przez Szefa W.:

Zamiar Szefa W do działalności W na dany rok;

Rozkaz Szefa W do działalności W na dany rok;

Plan szkolenia uzupełniającego W na dany rok;

Plan szkolenia pracowników wojska W na dany rok;

Plan zasadniczych przedsięwzięć W na dany rok;

Zakładowy plan kont;

Przyjęte zasady (polityka) rachunkowości;

Instrukcja obiegu i kontroli dowodów księgowych;

Instrukcja kontroli Głównego Księgowego W;

Instrukcja inwentaryzacyjna;

Regulamin kontroli wewnętrznej;

Instrukcja obiegu i kontroli dowodów księgowych i materiałowych z wykorzystaniem SI SIGMAT - RBM;

Postępowanie w sprawie szkód, niedoborów i ubytków;

Regulamin pracy W;

Regulamin premiowania pracowników wojska zatrudnionych w W;

Regulamin zakładowego funduszu świadczeń socjalnych dla pracowników wojska W;

Plan zatrudnienia i funduszu wynagrodzeń W zaktualizowany na dany dzień;

Plan rzeczowo — finansowy W na dany rok;

Plan zakupów materiałów do produkcji oraz drobnego sprzętu w W na dany rok;

Plan napraw i konserwacji sprzętu służby geograficznej w danym roku;

Plan przekazywania do AMW mienia ruchomego, trwale zbędnego w dany roku;

Plan eksploatacji uzbrojenia i sprzętu technicznego służby geograficznej wdanym roku;

Plan ochrony W;

Plan postępowania z materiałami zawierającymi informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową w razie wprowadzenia stanu nadzwyczajnego;

Wykaz stanowisk i prac zleconych, z którymi wiąże się dostęp do informacji niejawnych oraz osób dopuszczanych do pracy lub służby na tych stanowiskach;

Szczegółowe wymagania w zakresie ochrony informacji niejawnych oznaczonych klauzulą zastrzeżone w W;

Wykaz podstawowych rodzajów dokumentów niejawnych wytwarzanych w W. zawierających informacje niejawne stanowiące tajemnicę służbową z przeznaczeniem dla celów szkoleniowych;

Dokumentacja bezpieczeństwa systemów i sieci teleinformatycznych przetwarzających informacje niejawne;

Plan ochrony przeciwpożarowej W;

Ogólna instrukcja BHP w W;

Zasady obliczania wartości wojskowych opracowań geograficznych wytwarzanych w W;

Katalog norm zużycia materiałów w procesie realizacji typowych zadań zabezpieczenia geograficznego;

Katalog norm prac wykonywanych W.

Dokumentami normatywnymi będącymi dodatkowo podstawą do realizacji zadań W w zakresie zabezpieczenia geograficznego są:

Instrukcja o planowaniu i rozliczaniu działalności bieżącej w Siłach Zbrojnych RP;

Instrukcja o wojskowym zasobie geograficznym w SZ RP;

Instrukcja zaopatrywania SZ RP w produkty geograficzne;

Instrukcja o zasadach wykonywania zadań zabezpieczenia geograficznego;

Według § 4 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji dnia 26 maja 2010 r. w sprawie rodzajów prac geodezyjnych i kartograficznych mających znaczenie dla obronności i bezpieczeństwa państwa oraz współdziałania Służby Geodezyjnej i Kartograficznej z jednostką organizacyjną Sztabu Generalnego Wojska Polskiego właściwą w sprawach geodezji i kartografii (Dz. U. Nr 109, poz. 718). Główny Geodeta Kraju i Szef Zarządu Analiz Wywiadowczych Rozpoznawczych - Sztabu Generalnego Wojska Polskiego mogą przekazywać sobie wzajemnie nieodpłatnie materiały pochodzące odpowiednio z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz z wojskowego zasobu geograficznego.

Materiały, o których mowa, spełniające wymogi określone w przepisach dotyczących gromadzenia materiałów geodezyjnych i kartograficznych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym oraz w wojskowym zasobie geograficznym zostają włączone do odpowiednich zasobów. Główny Geodeta Kraju i Szef Zarządu Analiz Wywiadowczych i Rozpoznawczych - Sztabu Generalnego Wojska Polskiego prowadzą na bieżąco, każdy w swoim zakresie, ewidencję przekazywanych wzajemnie opracowań i materiałów. W cyt. rozporządzeniu jest mowa także o międzynarodowych zobowiązaniach w zakresie geodezji i kartografii podjętych przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej lub Ministra Obrony Narodowej albo, z ich upoważnienia, odpowiednio przez Głównego Geodetę Kraju lub Szefa Zarządu Analiz Wywiadowczych i Rozpoznawczych - Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. Ze względu na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa Główny Geodeta Kraju i Szef Zarządu Analiz Wywiadowczych i Rozpoznawczych - Sztabu Generalnego Wojska Polskiego mogą wspólnie realizować prace geodezyjne i kartograficzne, uwzględniając przy tym potrzeby administracji publicznej oraz możliwości ekonomiczne i posiadane środki techniczne. Wspólna realizacja tych prac odbywa się na podstawie umów lub porozumień określających w szczególności: merytoryczny zakres prac, obszary ich realizacji, podział zadań, terminy realizacji, standardy techniczne oraz prawa przynależne stronom.

Z powyższych przepisów prawa mogą wyniknąć dla W określone zadania łączące się z obrotem materiałami (produktami) geograficznymi (topograficznymi) fotogrametrycznymi, kartograficznymi, grawimetrycznymi i magnetycznymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisane porozumienie można uznać za umowę cywilno-prawną o której mowa w art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a tym samym czy wykonanie tego porozumienia podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - dostosowana do przepisów VI dyrektywy oraz dyrektywy VAT z 2006 r. - zawiera regulacje dotyczące organów publicznych jako podatników VAT. Zgodnie bowiem z przepisem art. 15 ust. 6 cyt. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Generalnie zatem organy oraz urzędy publiczne są uznawane za podatników. Dotyczy to jednakże tej sfery, w której faktycznie występuje konsumpcja.

Organy oraz urzędy publiczne nie są bowiem uznawane za podatników w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane. Tak więc załatwianie przez organy tzw. spraw urzędowych nie podlega, co do zasady, podatkowi VAT, gdyż wówczas podmioty te nie działają jako podatnicy.

Z powyższej definicji wynika zatem, że organy oraz urzędy administracji publicznej wówczas działają w charakterze podatników, gdy:

wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań,

wykonują czynności mieszczące się w ramach ich zadań, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych.

W wyroku z dnia 27 lutego 2007 r. (III SA/Wa 4312/06, M. Pod. 2007, nr 4, s. 41) WSA w Warszawie trafnie zauważył, że „kryterium decydującym o uznaniu organu (urzędu) władzy publicznej za podatnika VAT jest zachowywanie się nie jak organ władzy, lecz jak podmiot gospodarczy (przedsiębiorca) w stosunku do określonych transakcji lub czynności. Szczególnie jest to uzasadnione w tych przypadkach, gdzie identyczne lub bardzo zbliżone czynności bądź transakcje mogą być dokonywane przez podmioty prywatne (np. przedsiębiorców)”.

Przez organy administracji publicznej należy rozumieć organy rządowej administracji centralnej, administracji terenowej (zarówno zespolonej, jak i niezespolonej) oraz organy administracji samorządowej. Będą to więc ministrowie, centralne organy administracji rządowej, wojewodowie, działające w ich lub we własnym imieniu inne terenowe organy administracji rządowej (zespolonej i niezespolonej), organy jednostek samorządu terytorialnego oraz inne organy państwowe. Urzędami administracji publicznej są natomiast urzędy obsługujące organy administracji publicznej. Będą to odpowiednio ministerstwa, urzędy danego organu administracji centralnej, urzędy wojewódzkie i inne urzędy terenowych organów administracji rządowej oraz urzędy miasta (gminy), starostwa powiatowe, urzędy marszałkowskie. Status danego urzędu - jako urzędu administracji publicznej - można będzie określić na podstawie aktu prawnego powołującego dany urząd.

W wyroku z dnia 15 września 2005 r. (I SA/Ol 278/05, http://orzeczenia.nsa.gov.pl) WSA w Olsztynie stwierdził, że: „Przez organy władzy publicznej należy rozumieć organy rządowej administracji centralnej, administracji terenowej (zarówno zespolonej, jaki i niezespolonej) oraz organy administracji samorządowej”. Rozstrzygnięcie, czy dana czynność stanowi realizację zadania nałożonego przepisami prawa, dla wypełniania których organ czy też urząd zostały powołane, będzie następować przede wszystkim w oparciu o prawo ustrojowe, tj. przepisy powołujące dany organ (urząd) i określające zakres jego działania.

W opinii Wnioskodawcy zawarte porozumienie jest umową cywilno-prawną, a tym samym wykonanie tego porozumienia podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.) – zwana dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów – stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Podatnikami podatku od towarów i usług – zgodnie z art. 15 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel czy tez rezultaty takiej działalności. Zatem podatnikiem podatku od towarów usług jest każdy przedsiębiorca niezależnie od jego formy organizacyjno-prawnej i bez względu na cel oraz rezultat takiej działalności.

Warunkiem posiadania statusu podatnika jest prowadzenie działalności gospodarczej samodzielnie, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wynika z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców, innych usługodawców, podmiotów pozyskujących zasoby naturalne rolników, osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Ponadto działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub dóbr niematerialnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 15 ust. 6 ustawy wyłącza z zakresu opodatkowania VAT organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji, których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Oznacza to, że organy władzy publicznej, co do zasady, nie są podatnikami VAT w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak w pewnych okolicznościach organy władzy publicznej działają w charakterze podatników VAT. Następuje to w sytuacji gdy:

wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań,

wykonują czynności mieszczące się w ramach ich zadań, ale czynią, to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „organu władzy publicznej jak i urzędów obsługujących te organy”. Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 4 grudnia 2001 r. sygn. akt SK 18/00 stwierdził, że pojęcie władzy publicznej w rozumieniu art. 77 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej obejmuje wszystkie władze w sensie konstytucyjnym – ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą. Zaś w pojęciu władzy publicznej mieszczą się także inne instytucje niż państwowe lub samorządowe, o ile wykonują funkcje władzy publicznej w wyniku powierzenia czy przekazania im tych funkcji przez organ władzy państwowej lub samorządowej. W ocenie Trybunału Konstytucyjnego wykonywanie władzy publicznej łączy się z reguły z możliwością władczego kształtowania sytuacji jednostki.

W świetle stanowiska Trybunału Konstytucyjnego można przyjmować, że wykonywanie władzy publicznej dotyczy wszelkich form działalności państwa, samorządu terytorialnego innych instytucji publicznych, które obejmują bardzo zróżnicowane formy aktywności.

Zgodnie z art. 4 ust. 5 VI Dyrektywy Rady Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej; ujednolicona podstawa wymiaru podatku Nr 77/388/EWG – Dz. u. UE. L. Nr 145 ze zm. (art. 13 Dyrektywy Rady 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z dnia 28 listopada 2006 r. - Dz. Urz. UE. L. Nr 347) krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Tym samym według przepisów wspólnotowych wyłączenie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług wymaga spełnienia dwóch warunków. Po pierwsze czynność musi być realizowana przez organ władzy publicznej lub inny podmiot prawa publicznego. Po drugie organ władzy publicznej lub też podmiot prawa publicznego powinien działać w charakterze organu władzy publicznej. Działanie w charakterze organu władzy publicznej następuje – jak wielokrotnie podkreślał Europejski Trybunał Wspólnot Europejskich - gdy podmioty prawa publicznego działają w ramach szczególnej regulacji prawa publicznego. Przy czym nie obejmuje ona działalności wykonywanej przez te podmioty na tych samych warunkach prawnych, co prywatne podmioty gospodarcze.

Z powyższego wynika, iż organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego. Organy te będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Generalnie zatem wyłączone od opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

Przepisy podatkowe nie regulują zasad zawierania umów cywilnoprawnych, ani nie mają wpływu na ich treść. Kwestie zawierania umów reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. u. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Stosownie do art. 353#185; ustawy Kodeks cywilny, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Wyłączona z opodatkowania będzie zatem ta działalność organu podlegającego prawu publicznemu, w odniesieniu do której organ ten występuje w charakterze organu publicznego, tj. którą wykonuje w ramach szczególnych zadań i obowiązków przypisanych organom publicznym. Kryterium decydującym o uznaniu organu władzy publicznej za podatnika podatku od towarów i usług będzie zachowywanie się nie jak organ władzy, lecz jak przedsiębiorca w stosunku do określonych transakcji lub czynności.

Na podstawie art. 1 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 10, poz. 56 ze zm.) (Dz. U. z 1996 r. Nr 10, poz. 56 ze zm.) Minister Obrony Narodowej jest naczelnym organem administracji państwowej w dziedzinie obronności Państwa. Minister Obrony Narodowej wykonuje swoje zadania przy pomocy Ministerstwa Obrony Narodowej, zwanego dalej „Ministerstwem”, w skład którego wchodzi Sztab Generalny Wojska Polskiego. Do zakresu działania Ministra Obrony Narodowej, na podstawie art. 2 pkt 12 ww. ustawy, należą sprawy obronności kraju, działalności Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

W. w W. jest jednostką organizacyjną podległą Ministrowi Obrony Narodowej wymienioną pod poz. 40 załącznika do obwieszczenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 12 marca 2010 r. w sprawie wykazu jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych.

Na podstawie przepisu § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26 maja 2010 r. w sprawie rodzajów prac geodezyjnych i kartograficznych mających znaczenie dla obronności i bezpieczeństwa państwa oraz współdziałania Służby Geodezyjnej i Kartograficznej z jednostką organizacyjną Sztabu Generalnego Wojska polskiego właściwą w sprawach geodezji i kartografii (Dz. U. z 2010 r. Nr 109, poz. 718), na podstawie którego Główny Geodeta Kraju i Szef Zarządu Analiz Wywiadowczych i Rozpoznawczych - Sztabu Generalnego Wojska Polskiego mogą przekazywać sobie wzajemnie nieodpłatnie materiały pochodzące odpowiednio z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz z wojskowego zasobu geograficznego. Z kolei zgodnie z § 7 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji wspólna realizacja prac, o których mowa w § 2 (tj. prace geodezyjne i kartograficzne mające znaczenie dla obronności i bezpieczeństwa państwa), odbywa się na podstawie umów lub porozumień określających w szczególności: merytoryczny zakres prac, obszary ich realizacji, podział zadań, terminy realizacji, standardy techniczne oraz prawa przynależne stronom.

Z wniosku wynika, że W. (W) jest jednostką budżetową Sztabu Generalnego Wojska Polskiego powołaną do obsługi pod względem geograficznym i topograficznym Ministra Obrony Narodowej oraz Ministerstwa Obrony Narodowej i Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. Centrum powołano Decyzją Ministra Obrony Narodowej z dnia 08.05.2002 r. W szczególności jest jednostką organizacyjną, przeznaczoną do realizacji zadań zabezpieczenia geograficznego Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz komórek organizacyjnych Ministerstwa Obrony Narodowej w zakresie zbierania i przetwarzania informacji o terenie, opracowywania numerycznych i analogowych produktów geograficznych, prowadzenia prac wdrożeniowych, kontroli i odbioru produktów geograficznych realizowanych przez jednostki geograficzne oraz w ramach zamówień publicznych, prowadzenie gospodarki ilościowo-wartościowej w służbie geograficznej.

W szczególności Wnioskodawca realizuje zadania w zakresie utrzymania i udostępniania danych wojskowego zasobu geograficznego poprzez:

odbiór wydawnictw geograficznych z produkcji i przekazanych w ramach wymiany zagranicznej oraz ich magazynowanie,

gromadzenie, weryfikację, analizę i kompletowanie materiałów geograficznych w aspekcie potencjalnych zagrożeń w oparciu o zasób centrum oraz o materiały wytworzone w jednostkach służby geograficznej, zakupione w ramach zamówień publicznych i z wymiany międzynarodowej,

zabezpieczenie jednostek wojskowych i uprawnione podmioty gospodarcze w wyjściowe materiały geograficzne do realizacji zadań planowych,

przekazywanie lub udostępnianie podmiotom pozaresortowym danych i materiałów z wojskowego zasobu geograficznego na podstawie decyzji (zgód) właściwych osób funkcyjnych resortu Obrony Narodowej,

realizowanie wymiany materiałów i danych geograficznych w ramach porozumień i umów z podmiotami krajowymi,realizowanie wymiany materiałów i danych geograficznych w ramach porozumień zawartych przez Ministra Obrony Narodowej, umów i porozumień międzynarodowych lub decyzji właściwych osób funkcyjnych resortu obrony narodowej.

W celu wymiany informacji i materiałów geograficznych w postaci mapy wektorowej poziomu 1 (VmapL1) na obszar Polski ma otrzymać mapy od Państwowego Instytutu. W tym celu zawarto porozumienie o współpracy między Ministrem Obrony Narodowej i Państwowym Instytutem.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca jest organem władzy publicznej funkcjonującym w resorcie obrony narodowej funkcjonującym na podstawie przepisów prawa dotyczących jednostek organizacyjnych Skarbu Państwa, państwowych jednostek organizacyjnych i jednostek sektora finansów publicznych. Wnioskodawca został powołany do realizacji zadań z zakresu zabezpieczenia geograficznego Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz komórek organizacyjnych Ministerstwa Obrony Narodowej, w szczególności poprzez zbieranie i przetwarzanie informacji o terenie, opracowywanie numerycznych i analogowych produktów geograficznych, prowadzenie prac wdrożeniowych, kontrolę i odbiór produktów geograficznych realizowanych przez jednostki geograficzne oraz w ramach zamówień publicznych, prowadzenie gospodarki ilościowo-wartościowej w służbie geograficznej.

W celu pozyskania gromadzonych zasobów zawarto porozumienie o wzajemnej współpracy, na podstawie którego Wnioskodawca pozyska mapę wektorową poziomu 1 (VmapL1) na obszar Polski o wartości 552 tyś zł, a w zamian ma otrzymać mapy o wartości 540 tyś. zł. Jak widać realizowana na podstawie tego porozumienia wymiana ma charakter odpłatny i wzajemny. Wnioskodawca zawarte porozumienie uznaje za umowę cywilną. Zatem stosunki prawne wynikające z porozumienia regulowane są przez przepisy kodeksu cywilnego.

Należy uznać, iż nie jest to czynność realizowana na podstawie wskazanego przepisu § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, bowiem przekazywane sobie wzajemnie na podstawie zawartego porozumienia materiały pochodzące odpowiednio z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz z wojskowego zasobu geograficznego będą czynnościami odpłatnymi – strony ustaliły wartość przekazywanych materiałów oraz zasady wzajemnych rozliczeń.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe w świetle analizowanych przepisów prawa należy uznać, iż Wnioskodawca dokonując wzajemnej wymiany map realizowanej na podstawie porozumienia o współpracy zawartego pomiędzy Ministrem Obrony Narodowej i Państwowym Instytutem nie działa jako organ władzy publicznej określony w art. 15 ust. 6 ustawy. Tym samym w ramach tych działań będą podatnikiem podatku od towarów i usług, a ekwiwalentna dostawa map stanowi odpłatne świadczenie określone w art. 5 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.