ILPP2/443-530/10-2/EN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2010 r. (data wpływu 9 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 9 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku została przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna i jest podatnikiem podatku VAT. Działalność Zainteresowanego polega na świadczeniu usług transportowych w zakresie przewozów towarowych oraz na wykonywaniu robót budowlanych.

Wnioskodawca wskazał, iż prowadzi księgi rachunkowe, w których wyodrębnione są konta do ewidencji przychodów z usług transportowych oraz do ewidencji usług budowlanych.

Ze względu na specyfikę świadczonych usług, wyodrębniono organizacyjnie działalność budowlaną od transportowej, każda z nich realizuje inne zadania i każdą z nich kieruje inna osoba. Każda z tych działalności ma innych usługodawców i dostawców i inne umowy. Natomiast księgi rachunkowe są wspólne sporządza się jedno sprawozdanie finansowe, które podlega badaniu przez biegłego rewidenta.

Zainteresowany zamierza założyć dwie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i wnieść do nich aportem swoje przedsiębiorstwa: do jednej aktywa i pasywa związane z działalnością transportową, a do drugiej aktywa i pasywa związane z działalnością budowlaną. Na podstawie ksiąg rachunkowych zostaną rozgraniczone zarówno środki trwałe, jak i należności oraz zobowiązania dla każdej z tych działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na dzień wniesienia aportem do spółek kapitałowych działalność budowlaną i działalność transportową można uznać za zorganizowane części przedsiębiorstwa, jeżeli każdej z tych działalności zostanie przydzielona odpowiednia część aktywów i pasywów przedsiębiorstwa zapewniająca im samodzielne kontynuowanie działalności...

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż działalność transportowa jest obecnie wyodrębniona organizacyjnie od działalności budowlanej, a po przypisaniu każdej z tych działalności aktywów i pasywów na podstawie ksiąg rachunkowych, mogą one stanowić niezależne przedsiębiorstwa samodzielnie realizujące zadania.

W opinii Zainteresowanego zarówno działalność transportową jak i budowlaną można zaliczyć do zorganizowanej części przedsiębiorstwa w momencie wniesienia ich aportem do spółek kapitałowych, gdyż wówczas będą miały także wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych w tym zobowiązań.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie aportu.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług transportowych w zakresie przewozów towarowych oraz na wykonywaniu robót budowlanych.

Wnioskodawca wskazał, iż prowadzi księgi rachunkowe, w których wyodrębnione są konta do ewidencji przychodów z usług transportowych oraz do ewidencji usług budowlanych. Ze względu na specyfikę świadczonych usług, wyodrębniono organizacyjnie działalność budowlaną od transportowej, każda z nich realizuje inne zadania i każdą z nich kieruje inna osoba. Każda z tych działalności ma innych usługodawców i dostawców oraz inne umowy. Natomiast księgi rachunkowe są wspólne sporządza się jedno sprawozdanie finansowe, które podlega badaniu przez biegłego rewidenta.

Zainteresowany zamierza założyć dwie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i wnieść do nich aportem swoje przedsiębiorstwo: do jednej aktywa i pasywa związane z działalnością transportową, a do drugiej aktywa i pasywa związane z działalnością budowlaną. Na podstawie ksiąg rachunkowych zostaną rozgraniczone zarówno środki trwałe, jak i należności oraz zobowiązania dla każdej z tych działalności.

W związku z tym wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy działalność budowlaną i działalność transportową można uznać za zorganizowane części przedsiębiorstwa, jeżeli każdej z tych działalności zostanie przydzielona odpowiednia część aktywów i pasywów przedsiębiorstwa zapewniająca im samodzielne kontynuowanie działalności.

Stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy stwierdzić należy, że jeżeli działalność transportowa oraz działalność budowlana zostały wydzielone organizacyjnie i finansowo – jak wskazał Wnioskodawca – z całości przedsiębiorstwa i stanowić mogą niezależne przedsiębiorstwa samodzielnie funkcjonujące na rynku, to spełniają definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.