• Interpretacja indywidualn...
  24.09.2024

ILPP1/443-481/10-3/NS

Interpretacja indywidualna
z dnia 7 lipca 2010

Artykuły przypisane do interpretacji

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 161 interpretacje.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2010 r. (data wpływu 28 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży składników majątku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 28 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży składników majątku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej „Zbywca”) jest spółką polską - producentem lamp i opraw oświetleniowych w Polsce. X Sp. z o.o. (dalej „Nabywca”) jest podmiotem specjalizującym się w usługach logistycznych, w ramach których m. in. kompleksowo obsługuje łańcuchy dostaw dla średnich i dużych przedsiębiorstw. Nabywca w swojej ofercie posiada m. in. logistykę magazynową, tj. magazyny dedykowane, magazyny typu multi-user oraz inhouse logistics.

W związku z rozwojem działalności w zakresie logistyki i obsługi łańcucha dostaw u klientów, w styczniu 2010 r. Nabywca zawarł z Wnioskodawcą umowę nabycia określonych składników majątku.

Zgodnie z umową Nabywca zobowiązał się nabyć od Zainteresowanego magazyn zlokalizowany w Y, wraz z ruchomościami związanymi z tym magazynem, a także przejąć większość pracowników przypisanych do przedmiotowego magazynu, jak również niektórych pracowników związanych z transportem, wysyłką towarów oraz z działalnością pomocniczą zapewniającą wsparcie techniczne, rachunkowe (finansowe) oraz w zakresie zasobów ludzkich. Na podstawie umowy zawartej w styczniu 2010 r., Nabywca:

* nabędzie prawo własności ruchomości związanych z magazynem, tj. urządzeń i wyposażenia wykorzystywanego w magazynie (podajniki, owijarki palet, foliarki, regały, wózki widłowe, podnośniki hydrauliczne, system telewizji zakładowej itp.),

* przejmie wskazanych powyżej pracowników Zbywcy w trybie przewidzianym w art. 231 Kodeksu pracy jako przejęcie zakładu pracy (co oznacza, że Nabywca wstąpi w prawa i obowiązki Zbywcy wynikające z umów o pracę, a także przejmie odpowiednią część środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych),

* zobowiązał się do nabycia od Zbywcy najpóźniej do dnia 1 czerwca 2010 r. w formie aktu notarialnego nieruchomości stanowiącej budynek magazynowy oraz grunty z nim związane (użytkowanie wieczyste),

* zobowiązał się do świadczenia usług na rzecz Zbywcy w zakresie magazynowania i obsługi logistycznej w oparciu o nabyty majątek (nieruchomość, ruchomości i pracowników).

Z przedmiotu transakcji wyłączone zostaną następujące składniki majątku Zbywcy, które są związane z przedmiotowym magazynem:

* należności handlowe,

* zobowiązania związane z magazynem powstałe do dnia zbycia, w tym zobowiązania handlowe wynikające z dostaw towarów i usług dotyczących magazynu,

* zapasy wyrobów gotowych i towarów znajdujących się w magazynie,

* środki pieniężne związane z działalnością magazynu,

* należności i zobowiązania z tytułu podatków (np. z tytułu podatku od nieruchomości), księgi i dokumentacja podatkowa związana z magazynem.

Magazyn mający być przedmiotem nabycia nie stanowi głównego majątku Wnioskodawcy, ani też nie jest związany z głównym (zasadniczym) obszarem jego działalności. Działalność gospodarcza Zainteresowanego to głównie produkcja oraz dystrybucja lamp i opraw oświetleniowych. W ramach prowadzonej działalności produkcyjnej i dystrybucyjnej, u Zbywcy wyodrębniony został Dział Dystrybucji, który zajmuje się obsługą logistyczną w dwóch obszarach, a mianowicie obsługą logistyczną i magazynową zakładów produkcyjnych (tj. głównie logistyką związaną z materiałami i surowcami do produkcji) oraz obsługą logistyczną i magazynową dystrybucji (tj. magazyn wyrobów gotowych Zbywcy). Dla potrzeb logistyki i obsługi magazynowej dystrybucji, Wnioskodawca wykorzystuje magazyn zlokalizowany w Y, który jest przedmiotem nabycia przez Nabywcę. Magazyn wyrobów gotowych nie jest zatem formalnie wydzielony w strukturze organizacyjnej Zainteresowanego, a stanowi jedynie, wraz z magazynem materiałów i surowców, część Działu Dystrybucji. Magazyn wyrobów gotowych, który ma być przedmiotem nabycia przez Nabywcę, jest wykorzystywany przez Zbywcę wyłącznie na potrzeby własne i nie stanowi odrębnego źródła przychodów (np. z umów dzierżawy, najmu lub usług magazynowych). W związku z tym, wraz z magazynem nie zostaną przeniesione na Nabywcę kontrakty handlowe z klientami/odbiorcami (podmiotami trzecimi), ponieważ takie kontrakty nie istnieją u Wnioskodawcy. Ponadto u Zainteresowanego pozostanie cała dotychczasowa działalność produkcyjna i dystrybucyjna. Na rzecz Nabywcy zostanie zbyty wyłącznie magazyn wyrobów gotowych, co oznacza, że pozostałe istotne funkcje w zakresie dystrybucji pozostaną nadal u Zbywcy, podobnie jak obsługa logistyczna zakładów produkcyjnych.

Wnioskodawca nie sporządza dla tego magazynu odrębnego sprawozdania finansowego w rozumieniu ustawy o rachunkowości, obejmującego rachunek zysków i strat oraz bilans. Magazyn nie posiada także odrębnego rachunku bankowego.

Cena sprzedaży składników majątku zostanie ustalona w oparciu o wartość rynkową nieruchomości (magazynu) oraz wartość rynkową majątku ruchomego. W wyniku nabycia przedmiotowych składników majątku, u Nabywcy nie powstanie dodatnia wartość firmy (tzw. goodwill).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji, przedmiotem sprzedaży przez Zainteresowanego będą poszczególne składniki majątku, które nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i tym samym, transakcja ta będzie podlegała opodatkowaniu VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług (dalej „ustawa o VAT”), zorganizowana część przedsiębiorstwa (dalej „ZCP”) oznacza (1) organizacyjnie i (2) finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie (3) zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym (4) zobowiązania, przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić (5) niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Aby mówić o ZCP na gruncie ustawy o VAT, wszystkie z wyżej wymienionych warunków powinny być spełnione łącznie.

W ocenie Zainteresowanego, majątek który Nabywca finalnie nabędzie nie będzie spełniał wszystkich warunków wskazanych powyżej i tym samym, nie będzie stanowił ZCP. Świadczą o tym argumenty przedstawione poniżej.

W świetle definicji zawartej w ustawie o VAT, ZCP powinna obejmować służące do realizacji określonych zadań składniki majątkowe - materialne i niematerialne, w tym zobowiązania. Jak zostało przedstawione w opisie sprawy, przedmiotem sprzedaży mają być jedynie wybrane składniki materialne i związane z magazynem w Y. Do Nabywcy nie zostaną bowiem przeniesione zapasy wyrobów gotowych, a także należności oraz zobowiązania związane z magazynem, w tym w szczególności nie zostaną przeniesione zobowiązania handlowe powstałe przed dniem zbycia, takie jak np. zobowiązania z tytułu dostaw wody, energii elektrycznej, z tytułu usług sprzątania biura i wywozu nieczystości, usług ochrony, zobowiązania z tytułu podatku od nieruchomości. Nie zostaną także przeniesione księgi oraz dokumentacja podatkowa związana z magazynem.

Jak wynika z interpretacji organów podatkowych, a także orzecznictwa sądów administracyjnych, aby mówić o ZCP, w jego skład muszą wchodzić wszystkie związane z daną działalnością składniki materialne i niematerialne, zaś wyłączenie choćby niewielkiej części tych składników (nawet nieistotnej) z przedmiotu transakcji powoduje, że jej przedmiot nie stanowi ZCP. Przykładowo, w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 26 listopada 2009 r. (nr 1PPP3/443-842/09-3/MM) Minister Finansów uznał, że skoro z przedmiotu transakcji wyłączona została część należności i zobowiązań związanych ze zbywanym obszarem działalności, to nie można zakwalifikować przedmiotu transakcji jako ZCP (podobnie: w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 1 grudnia 2009 r., nr ITPP1/443-870/09/KM). Również w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 lutego 2008 r. (nr IPPB3/423-416/07-2/MB) oraz z dnia 16 lutego 2009 r. (nr IPPB5/423-165/08-6/MB) Minister Finansów zaznaczył, że „nie można zobowiązania ciążącego na konkretnym majątku wydzielić i oderwać od tego majątku (traktować odrębnie od tego majątku). Wydzielona część majątku, aby można było o niej powiedzieć na gruncie ustawy podatkowej, że stanowi samodzielne przedsiębiorstwo/zorganizowaną część przedsiębiorstwa musi być samodzielnym przedsiębiorstwem/zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa także od strony zobowiązaniowej. (...) O tym, czy doszło do wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa decyduje pełen zakres przekazanego majątku, praw i zobowiązań, wydzielenie to musi dotyczyć zorganizowanej części przedsiębiorstwa jako całości, a nie tylko niektórych jej składników, nawet o znacznej wartości”. .

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że dana grupa składników majątku ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej zbywającego jako dział, wydział, oddział itp., przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Wyodrębnienie finansowe oznacza, że oprócz samodzielności finansowej, u zbywającego poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe było przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do przenoszonej grupy składników majątku. Powyższe oznacza, że ZCP stanowi wyłącznie ta część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Wyodrębnienie funkcjonalne oznacza natomiast, że dana grupa składników majątku mogłaby stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. W tym kontekście, punktem odniesienia jest tutaj zawsze rola, jaką zbywane składniki majątkowe odgrywały w funkcjonowaniu istniejącego przedsiębiorstwa (tak np. w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 listopada 2008 r., nr IPPB5/423-6/08-3/MB). Innymi słowy, składniki majątku są wzajemnie powiązane, tak że istnieją zależności między tymi składnikami dowodzące, że dopiero wspólne działanie tych składników prowadzi do realizacji określonej kategorii zadań gospodarczych. Nie może to być zbiór przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Aby mówić o ZCP, nie jest zatem wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

W tym kontekście, Wnioskodawca zauważa, że magazyn nie jest formalnie wyodrębniony w strukturze organizacyjnej Zbywcy w formie oddziału, wydziału, czy zakładu, nie stanowi także odrębnego departamentu. Co więcej, Zainteresowany nie prowadzi odpowiedniej ewidencji zdarzeń gospodarczych, która pozwalałaby na przyporządkowanie przychodów oraz należności i zobowiązań do tak zorganizowanej części działalności. Nie jest zatem możliwe szczegółowe określenie u Zbywcy pozycji finansowej obszaru działalności przenoszonej do Nabywcy, w tym bilansu oraz rachunku zysków i strat w odniesieniu do magazynu wyrobów gotowych.

W szczególności zaś, w oparciu o ewidencję prowadzoną przez Wnioskodawcę nie jest możliwe ustalenie wysokości przychodów generowanych w związku z funkcjonowaniem magazynu w strukturze Zbywcy. Zespół składników majątku nabywanych przez Nabywcę nie posiada również odrębnego rachunku bankowego, na który wpływałyby przychody związane z tym obszarem działalności oraz regulowane byłyby związane z nim koszty. W ramach analizowanej transakcji, nie dojdzie także do przeniesienia na Nabywcę wszystkich składników materialnych i niematerialnych (m. in. zapasów wyrobów gotowych, należności i zobowiązań).

Składniki majątku, które zostaną nabyte przez Nabywcę są w pewnym stopniu wzajemnie powiązane między sobą (są dedykowane do działalności magazynu wyrobów gotowych), jednak wyłącznie w oparciu o nie Nabywca nie byłby w stanie prowadzić samodzielnie działalności. Majątek ten nie stanowi odrębnego źródła przychodów Zainteresowanego i w wyniku nabycia majątku, Nabywca nie wstąpi w prawa i obowiązki Zbywcy wynikające z umów handlowych z podmiotami trzecimi (ponieważ takie umowy nie istniały). Co więcej, ze względu na brak w ramach nabytego majątku źródeł jego finansowania (np. zobowiązań), zdaniem Wnioskodawcy, trudno mówić o samodzielności finansowej przedmiotowych składników majątku. Zainteresowany zauważa także, że - jak stwierdził Minister Finansów w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 25 sierpnia 2009 r. (nr ILPP1/443-639/09-6/MT) – „nie wystarczy, że ze względu na pewną samodzielność pod względem technicznym, czy nawet organizacyjnym, zespół składników majątkowych mógłby potencjalnie stanowić odrębne przedsiębiorstwo, bądź zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie wszystkich składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia pewnych składników majątkowych przedsiębiorstwa”.

W ocenie Wnioskodawcy, kolejnym argumentem potwierdzającym, iż przedmiot transakcji nie będzie stanowił ZCP jest to, że w wyniku sprzedaży składników majątku do Nabywcy, nie dojdzie do zaprzestania przez Zbywcę wykonywania działalności w obszarze logistyki - Zbywca będzie bowiem nadal prowadzić tę działalność, choć w ograniczonym zakresie, tj. będzie prowadzić działalność logistyczną i magazynową związaną z zaopatrzeniem zakładów produkcyjnych w surowce i komponenty do produkcji. W tym kontekście, składniki majątku, które zostaną zbyte przez Zainteresowanego nie spełniają u Zbywcy samodzielnej roli gospodarczej, gdyż stanowią element większej całości jaką stanowi działalność Zbywcy w obszarze logistyki.

Z tego względu, w opinii Wnioskodawcy, przedmiotowa transakcja będzie miała charakter połączonej sprzedaży nieruchomości, mienia ruchomego oraz przejęcia pracowników, które łącznie nie stanowią ZCP w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Tym samym, zdaniem Zainteresowanego, jej przedmiotem nie będzie ZPC w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a więc do analizowanej transakcji nie będzie miał zastosowania przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia ZCP. W konsekwencji, analizowana transakcja sprzedaży przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy magazynu i majątku ruchomego, której będzie towarzyszy również przejęcie pracowników dedykowanych do magazynu, podlegać będzie na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu jako odpłatna dostawa towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Według art. 551 Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5. koncesje, licencje i zezwolenia;

6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8. tajemnice przedsiębiorstwa;

9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zatem, składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Ponadto art. 552 k.c. stanowi, iż czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

W świetle art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca (Zbywca) - producent lamp i opraw oświetleniowych w Polsce, zawarł umowę ze Spółką (Nabywca) - podmiotem specjalizującym się w usługach logistycznych, w ramach których m. in. kompleksowo obsługuje łańcuchy dostaw dla średnich i dużych przedsiębiorstw dotyczącą sprzedaży określonych składników majątku. Zgodnie z umową Nabywca zobowiązał się nabyć od Zainteresowanego magazyn zlokalizowany w Y, wraz z ruchomościami związanymi z tym magazynem, a także przejąć większość pracowników przypisanych do przedmiotowego magazynu, jak również niektórych pracowników związanych z transportem, wysyłką towarów oraz z działalnością pomocniczą zapewniającą wsparcie techniczne, rachunkowe (finansowe) oraz w zakresie zasobów ludzkich. Na podstawie umowy, Nabywca:

* nabędzie prawo własności ruchomości związanych z magazynem, tj. urządzeń i wyposażenia wykorzystywanego w magazynie (podajniki, owijarki palet, foliarki, regały, wózki widłowe, podnośniki hydrauliczne, system telewizji zakładowej itp.),

* przejmie wskazanych powyżej pracowników Zbywcy w trybie przewidzianym w art. 231 Kodeksu pracy jako przejęcie zakładu pracy (co oznacza, że Nabywca wstąpi w prawa i obowiązki Zbywcy wynikające z umów o pracę, a także przejmie odpowiednią część środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych),

* zobowiązał się do nabycia od Zbywcy najpóźniej do dnia 1 czerwca 2010 r. w formie aktu notarialnego nieruchomości stanowiącej budynek magazynowy oraz grunty z nim związane (użytkowanie wieczyste),

* zobowiązał się do świadczenia usług na rzecz Zbywcy w zakresie magazynowania i obsługi logistycznej w oparciu o nabyty majątek (nieruchomość, ruchomości i pracowników).

Z przedmiotu transakcji wyłączone zostaną następujące składniki majątku Zbywcy, które są związane z przedmiotowym magazynem:

* należności handlowe,

* zobowiązania związane z magazynem powstałe do dnia zbycia, w tym zobowiązania handlowe wynikające z dostaw towarów i usług dotyczących magazynu,

* zapasy wyrobów gotowych i towarów znajdujących się w magazynie,

* środki pieniężne związane z działalnością magazynu,

* należności i zobowiązania z tytułu podatków (np. z tytułu podatku od nieruchomości), księgi i dokumentacja podatkowa związana z magazynem.

Magazyn mający być przedmiotem sprzedaży nie stanowi głównego majątku Wnioskodawcy, ani też nie jest związany z głównym (zasadniczym) obszarem jego działalności, nie jest też formalnie wydzielony w strukturze organizacyjnej Zainteresowanego, a stanowi jedynie, wraz z magazynem materiałów i surowców, część Działu Dystrybucji. Jest on wykorzystywany przez Zbywcę wyłącznie na potrzeby własne i nie stanowi odrębnego źródła przychodów (np. z umów dzierżawy, najmu lub usług magazynowych). Wnioskodawca nie sporządza dla tego magazynu odrębnego sprawozdania finansowego w rozumieniu ustawy o rachunkowości, obejmującego rachunek zysków i strat oraz bilans. Magazyn nie posiada także odrębnego rachunku bankowego.

W ocenie Zainteresowanego, przedmiotowa transakcja sprzedaży magazynu, nie będzie stanowić transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, lecz będzie sprzedażą poszczególnych składników majątku podlegającą opodatkowaniu jako odpłatna dostawa towarów.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż przeznaczony do sprzedaży przez Wnioskodawcę majątek, w postaci magazynu wraz z ruchomościami związanymi z tym magazynem, nie będzie spełniał definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, wynikającej z art. 2 pkt 27e ustawy, ponieważ nie będzie stanowił wyodrębnionego organizacyjnie i finansowo zespołu składników materialnych i niematerialnych w strukturze Wnioskodawcy i nie będzie obejmował wszystkich elementów umożliwiających prowadzenie niezależnego przedsiębiorstwa (nie będzie obejmował m. in. należności i zobowiązań oraz zapasów towarów i wyrobów gotowych). Tym samym nie spełni wszystkich kryteriów wymienionych w tym przepisie. W związku z powyższym transakcja sprzedaży magazynu, będzie czynnością podlegającą przepisom ustawy (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy) i opodatkowaną stawkami właściwymi dla sprzedaży poszczególnych składników majątku.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej opodatkowania sprzedaży składników majątku w zdarzeniu przyszłym. Natomiast kwestia dotycząca opodatkowania sprzedaży składników majątku w stanie faktycznym została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 7 lipca 2010 r. nr ILPP1/443-481/10-2/NS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...