LK-0680-252/BG/05/MS-4025

Odpowiadając na pismo z dnia 2 listopada 2005 r. Nr (…) w sprawie opłaty skarbowej od dokumentu ustanawiającego pełnomocnika, Departament LK uprzejmie informuje:

Stosownie do art. 96 kodeksu cywilnego pełnomocnictwo jest to umocowanie do działania w cudzym imieniu na podstawie oświadczenia reprezentowanego (mocodawcy).

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2532 ze zm.) opłacie tej podlega dokument, w którym ustanowiono pełnomocnika, jak też każdy wypis lub odpis tego dokumentu.

Słownik Języka Polskiego definiuje odpis jako kopię oryginalnego dokumentu. W przypadku pełnomocnictw ustanawianych w formie aktu notarialnego opłacie podlegają tylko wypisy (bądź odpisy) tych aktów, które mają moc prawną oryginału. Odnosząc się do problemu zawartego w piśmie, należy stwierdzić, iż kserokopia, sporządzonego w formie aktu notarialnego, dokumentu stwierdzającego ustanowienie pełnomocnika złożona w postępowaniu w sprawie zamówienia publicznego, podlega opłacie skarbowej jako odrębny przedmiot tej opłaty. Bez znaczenia pozostaje fakt, że pobrana została wcześniej przez notariusza opłata skarbowa od pełnomocnictwa sporządzonego w formie aktu notarialnego. Opłacie skarbowej podlega, jak wskazano wyżej, każdy dokument (oryginał) stwierdzający ustanowienie pełnomocnika - w przypadku aktów notarialnych wypis z takiego aktu pełni rolę oryginału, a także każdy odpis (kopia) tego dokumentu, jeśli jest wykorzystywany w obrocie prawnym.

Stawka opłaty skarbowej została określona w wysokości 15 zł od każdego dokumentu stwierdzającego ustanowienie pełnomocnika oraz jego odpisu (wypisu) (część V ust. 1 kol. 3 załącznika do tej ustawy).

Odrębną kwestię stanowi możliwość odrzucenia oferty w postępowaniu w sprawie zamówienia publicznego ze względu na brak opłaty skarbowej od załączonego do niej pełnomocnictwa, rozstrzygnięcie przedmiotowej sprawy nie należy jednak do właściwości Departamentu LK.

prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn powstaje, stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy, z chwilą zaistnienia jednego ze zdarzeń wymienionych w tym przepisie, przy czym należy wskazać, iż opodatkowaniu podlega - zgodnie z art. 9 ust. 1 - nabycie od jednej osoby własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwoty wolne, określone dla nabywców zaliczonych do poszczególnych grup podatkowych.

Analiza treści powyższych przepisów wskazuje, iż podatnikiem podatku od spadków i darowizn jest podmiot, który nabył majątek o wartości przekraczającej kwoty wolne, bez względu na to, czy nabycie to wiąże się ze spełnieniem przez nabywcę warunków do zastosowania ulg i zwolnień przewidzianych w ustawie.

Oznacza to brak obowiązku składania zeznań podatkowych w podatku od spadków i darowizn przez podmioty nabywające majątek o wartości odpowiadającej kwotom wolnym, określonym w art. 9 ust. 1 ustawy.

Jeżeli jednak takie zeznanie podatkowe zostanie złożone, powoduje ono, stosownie do art. 165 § 7 ustawy - Ordynacja podatkowa, wszczęcie postępowania podatkowego, które winno być zakończone wydaniem decyzji w trybie art. 208 Ordynacji podatkowej.

Takie postępowanie organu podatkowego jest zasadne z punktu widzenia interesów podmiotu składającego zeznanie podatkowe, bowiem nie pozostawia go w niepewności co do sposobu rozstrzygnięcia jego sprawy.

Niezależnie od powyższego należy zwrócić uwagę na fakt, iż przepis art. 17a ustawy o podatku od spadków i darowizn wprowadzony na podstawie art. 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 143, poz. 1199) wejdzie w życie dopiero z dniem 16 sierpnia 2006 r.