IPPB2/436-441/08-4/AF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17.11.2008 r. (data wpływu 19.11.2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13.01.2009 r. (data nadania 14.01.2009 r., data wpływu 19.01.2009 r.) na wezwanie z dnia 09.01.2009 r. Nr IPPB2/436-441/08-2/AF o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 19.11.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

A.. Sp. z o.o. (dalej: „Podatnik”, „Wnioskodawca”, „A.”) zawarł umowę pożyczki ze spółką zagraniczną mającą siedzibę na terytorium USA. Pożyczkodawca posiada 0,001% udziałów w kapitale zakładowym A. Sp. z o.o. Pożyczkodawca nie jest bankiem, ale jednym z przejawów jej działalności gospodarczej jest udzielanie pożyczek. Stanowi o tym umowa Spółki Pożyczkodawcy, w której jest zapisane, ze może ona prowadzić wszelką działalność, która nie jest sprzeczna z prawem. Podatnik uiścił podatek od czynności cywilnoprawnych od umowy pożyczki.

Pismem z dnia 09.01.2009 r. Nr IPPB2/436-441/08-2/AF wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie daty zawarcia umowy pożyczki w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie pismem z dnia 13.01.2009 r. (data nadania 14.01.2009 r., data wpływu 19.01.2009 r.) poprzez wskazanie, że umowa pożyczki została zawarta w dniu 07.10.2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z przedstawionym stanem faktycznym, A. Sp. z o.o. zwraca się z pytaniem czy postąpiła prawidłowo uiszczając podatek od czynności cywilnoprawnych od umowy pożyczki... Czy w związku z treścią art. 2 ust. 4b oraz 9 pkt 10a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, pożyczka zaciągnięta od podmiotu prowadzącego działalność w zakresie usług finansowych, będącego zarazem wspólnikiem Pożyczkobiorcy, posiadającego siedzibę w USA podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 9 pkt 10a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zwalnia się z podatku pożyczki udzielane przez przedsiębiorców mniemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu prowadzących działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek.

Literalna interpretacja tego przepisu wskazuje, ze aby móc zastosować zwolnienie od PCC, pożyczkodawca nie musi być bankiem. Wystarczy aby miał w przedmiocie działalności wpis, że prowadzi działalność w zakresie udzielania pożyczek i w rzeczywistości ją wykonywał. Tak wynika z interpretacji Urzędu Skarbowego Warszawa-Bielany z 29 sierpnia 2007, 1432/PMICC/436/8/07/KZ.

Pożyczkodawca i pożyczkobiorca są członkami międzynarodowej grupy kapitałowej. Pożyczkodawca ma siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ma uprawnienia do udzielania pożyczek i rzeczywiście prowadzi taką działalność finansową m.in. w formie udzielania pożyczek innym spółkom z grupy kapitałowej.

Zdaniem Podatnika, zasada z art. 9 pkt 10a ma zastosowanie do wszystkich pożyczek uzyskiwanych przez polskie podmioty od zagranicznych podmiotów, zarówno powiązanych kapitałowo, jak i nie powiązanych.

Ponadto zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, udzielenie pożyczki przez osobę prawną mającą siedzibę na terytorium państwa trzeciego stanowi import usług pośrednictwa finansowego, który jest zwolniony na terenie kraju z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Generalnie rzecz biorąc czynność taka na podstawie art. 2 ust. 4b powinna być zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wprawdzie Pożyczkodawca poprzez fakt posiadania 0,001% udziałów w kapitale pożyczkodawcy jest jej wspólnikiem, jednakże należy podkreślić fakt, że wprowadzenie od 1 stycznia 2007 r. podatku kapitałowego od pożyczek udzielonych spółce przez jej udziałowca jest niezgodne a prawem wspólnotowym. W treści art. 4 ust. 1 dyrektywy Rady z dnia 17.07.1969 r. Nr 69/335/EWG, zawarty jest katalog operacji, które mogą podlegać podatkowi kapitałowemu w państwach członkowskich. Katalog ten jest katalogiem wyczerpującym i nie zawiera w swojej treści pożyczek od udziałowca. W toku negocjacji akcesyjnych Polski do UE, Polska nie zastrzegła w temacie odstępstw do dostosowania prawa krajowego w tym zakresie. Wobec powyższego można stwierdzić, że aktualnie polskie ustawodawstwo w zakresie opodatkowania PCC pożyczek od udziałowca jest niezgodne z prawem wspólnotowym. A. wnioskuje więc, że w związku z zaciągniętą pożyczką od udziałowca niesłusznie zapłacił podatek od czynności cywilnoprawnych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Na wstępie należy wskazać, iż zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), organ wydający interpretację indywidualną dokonuje interpretacji przepisów prawa podatkowego, przez które w myśl art. 3 pkt 2 rozumie się przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Zgodnie przepisem art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) i pkt 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2008 r., podatkowi temu podlegają umowy spółki (akty założycielskie) oraz zmiany tych umów, jeżeli powodują podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Jak stanowi art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r. pożyczka udzielona spółce przez wspólnika stanowi zmianę umowy spółki.

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, pożyczka która została udzielona spółce z ograniczoną odpowiedzialnością przez jej wspólnika nie korzysta ze zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych. W pierwszej kolejności należy zauważyć, że zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w świetle obowiązującego stanu prawnego w przypadku umowy spółki za zmianę umowy uważa się między innymi pożyczki udzielane przez wspólników. Nie ulega zatem wątpliwości, że ustawodawca na potrzeby tej ustawy uznał, że w zakresie opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, umowa pożyczki udzielona przez wspólnika traktowana jest jako zmiana umowy spółki. Przepis ten zawiera definicję legalną pojęcia zmiany umowy spółki. Skoro dla potrzeb ustawy, pożyczka udzielona spółce przez jej wspólnika jest zmianą umowy spółki, to nie mogą mieć do niej zastosowania przepisy dotyczące zwolnień od podatku pożyczek, a ewentualnie przepisy dotyczące zwolnień w zakresie zmiany umowy spółki. W odniesieniu do umowy spółki przedmiotem opodatkowania są zmiany tej umowy (aktu założycielskiego lub statutu) powodujące podwyższenie podstawy opodatkowania, jak i inne czynności wymienione w art. 1 ust. 3 ustawy, w tym pożyczki udzielone spółce przez wspólników (akcjonariuszy).

Stosownie do art. 1 ust. 5 pkt 2 przedmiotowej ustawy umowa spółki kapitałowej oraz jej zmiana podlega podatkowi, jeżeli w chwili dokonania czynności na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej znajduje się:

rzeczywisty ośrodek zarządzania albo

siedziba tej spółki – jeżeli jej rzeczywisty ośrodek zarządzania nie znajduje się na terytorium żadnego z państw członkowskich, a jeżeli ośrodek ten znajduje się na terytorium takiego państwa, gdy umowa spółki nie podlega podatkowi kapitałowemu w tym państwie.

Jak wskazano powyżej zmiana umowy spółki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeśli w chwili dokonania czynności, w tym przypadku zawarcia umowy pożyczki, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej znajduje się rzeczywisty ośrodek zarządzania Spółki – pożyczkobiorcy albo siedziba spółki - pożyczkobiorcy w przypadkach wskazanych w art. 1 ust. 5 pkt 2 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W przypadku więc, gdy rzeczywisty ośrodek zarządzania pożyczkobiorcy i jego siedziba znajdują się w Polsce, pożyczka udzielona Zainteresowanemu przez jej udziałowca – podmiot zagraniczny, podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zaciągnął w dniu 07.10.2008 r. pożyczkę od udziałowca. Pożyczkodawca jest zagranicznym podmiotem prowadzącym działalność w zakresie usług finansowych. Oznacza to, że w rozumieniu ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nastąpiła zmiana umowy spółki polskiej.

Wnioskodawca w swoim stanowisku powołuje się na treść art. 9 pkt 10 lit. a) ww. ustawy, który zwalnia od podatku pożyczki udzielane przez przedsiębiorców niemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, prowadzących działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek.

Wnioskodawca powołuje się również na art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, który stanowi, iż nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

opodatkowana podatkiem od towarów i usług,

zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

umowy spółki i jej zmiany,

umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Jak już wskazano powyżej udzielona Spółce pożyczka stanowi zmianę umowy spółki, w związku z powyższym należy uznać, iż zwolnienie uregulowane w art. 9 pkt 10 lit. a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie dotyczy umów pożyczek, udzielonych spółce przez jej udziałowca i to niezależnie od tego, na jaki cel pożyczka taka została przeznaczona. Skoro ustawodawca zawarł definicję legalną zmiany umowy spółki uznając, że jest nią również pożyczka udzielona spółce przez wspólnika, to można uznać, iż celowo wyłączył tego rodzaju umowy ze zwolnień określonych w art. 9 pkt 10 cytowanej ustawy (dotyczących umów pożyczek) i nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Reasumując, należy stwierdzić, iż przedmiotowa pożyczka nie podlega zwolnieniu z podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, bowiem w świetle obowiązującego stanu prawnego pożyczki udzielone Wnioskodawcy przez udziałowca zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowią zmianę umowy spółki i podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Powyższe oznacza także, że nie są spełnione przesłanki pozwalające na wyłączenie przedmiotowej pożyczki z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych również na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W związku z powyższym Wnioskodawca postąpił prawidłowo uiszczając podatek od czynności cywilnoprawnych od zawartej umowy pożyczki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.