ILPB2/436-225/09-4/WS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2009 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 23 października 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 listopada 2009 r. (data wpływu 25 listopada 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 15 października 2009 r., Spółka złożyła do Urzędu Skarbowego wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

Naczelnik Urzędu Skarbowego, działając na podstawie art. 15, art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa oraz § 6 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego – przekazał wniosek do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast, stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów upoważnił – w drodze ww. rozporządzenia – dyrektorów czterech izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W analizowanym przypadku, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydania pisemnej interpretacji od dnia 1 lipca 2007 r. jest – w związku z § 6 ww. rozporządzenia – Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 16 listopada 2009 r., skutecznie doręczono dnia 18 listopada 2009 r., zaś w dniu 25 listopada 2009 r. do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek (data nadania 23 listopada 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zawarła w dniu 21 stycznia 2008 r. umowę pożyczki na mocy której otrzymała środki na prowadzenie działalności gospodarczej od osoby fizycznej, nie będącej udziałowcem spółki. Z tytułu tej umowy spółka, zgodnie z art. 10 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 399 ze zm.) w dniu 30 stycznia 2008 r. złożyła deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych oraz wpłaciła podatek w wysokości 2% kwoty pożyczki.

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT - urzędowe potwierdzenie zarejestrowania podmiotu jako podatnika VAT z dnia 13 listopada 2007 r.

Zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi:(...) czynności cywilnoprawne, jeśli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,

2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

* umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

* umowy spółki i jej zmiany,

* umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych

Spółka z tytułu tej czynności była zwolniona z podatku od towarów i usług. Z uwagi na powyższe spółka, powzięła wątpliwość czy wpłata podatku od czynności cywilnoprawnej jaką było zawarcie umowy pożyczki było postępowaniem prawidłowym.

W piśmie uzupełniającym wniosek spółka wyjaśniła, iż pożyczkodawca był osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej i nie był zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca wskazuje, że art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, dotyczący definicji działalności gospodarczej, uznaje za działalność gospodarczą również czynności o charakterze jednorazowym w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania tej czynności w sposób częstotliwy.

Jakkolwiek w przypadku posiadania przez pożyczkodawcę zamiaru wykonywania czynności udzielania pożyczek w sposób częstotliwy czynność taka - z uwagi na uregulowania art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i sklasyfikowaniu na podstawie przepisów o statystyce publicznej pożyczki w zakresie przedmiotowym usług pośrednictwa finansowego - jest zwolniona od podatku.

Pożyczkodawca mógłby ponadto skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, przewidzianego w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że pożyczkodawca będący osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej, był zwolniony od podatku od towarów i usług zarówno podmiotowo jak i przedmiotowo. Jedynym warunkiem jaki musi w tej sytuacji zostać spełniony to wystąpienie okoliczności wskazujących na zamiar wykonywania tej czynności w sposób częstotliwy, nawet jeśli dana czynność miała faktycznie charakter jednorazowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy spółka była zobowiązana do wpłaty 2% kwoty pożyczki z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnej jaką było zawarcie umowy pożyczki z osobą fizyczną, niebędącą udziałowcem spółki...

Zdaniem Wnioskodawcy, spółka zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jako czynny podatnik VAT, zwolniona z tytułu tej czynności od tego podatku, nie była zobowiązana do zapłaty podatku w wysokości 2% kwoty pożyczki, tytułem podatku od czynności cywilnoprawnych jaką było zawarcie umowy pożyczki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż w powyższej sprawie, z uwagi na to, iż umowa pożyczki zawarta została w dniu 21 stycznia 2008 r. - zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1319) - będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki. Stosownie do postanowień art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, tj. zawarcia umowy pożyczki. Zgodnie natomiast z art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy ciąży na biorącym pożyczkę. Podstawę opodatkowania przy umowie pożyczki stanowi kwota lub wartość pożyczki, natomiast stawka podatku wynosi 2% (art. 6 ust. 1 pkt 7 i art. 7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy).

Jednakże od powyższej zasady, w art. 2 pkt 4 ww. ustawy, ustawodawca wprowadził wyjątek, zgodnie z którym nie podlegają temu podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,

2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

* umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

* umowy spółki i jej zmiany,

* umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Według definicji zawartej w art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przez „podatek od towarów i usług" rozumie się podatek nakładany ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

O wyłączeniu czynności spod działania przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy są podatnikami podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron (pożyczkodawca) z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest zwolniona z tego podatku.

W związku z tym podkreślić należy, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowy pożyczki, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy powyższa czynność podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności podatkiem od towarów i usług lub zwolnienie jej od tego podatku skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ww. ustawy.

Jednakże tutejszy Organ podatkowy – zgodnie ze złożonym wnioskiem – nie rozstrzyga w niniejszej interpretacji, czy czynność udzielenia pożyczki jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, czy zwolniona z tego podatku.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, iż pożyczkodawca z tytułu dokonania czynności pożyczki był zwolniony od podatku od towarów i usług zarówno podmiotowo, jak i przedmiotowo.

W związku z powyższym – w oparciu o informację Wnioskodawcy, iż pożyczkodawca z tytułu dokonania powyższej czynności był zwolniony od podatku od towarów i usług - stwierdzić należy, że opisana we wniosku umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, dlatego spółka nie była zobowiązana do odprowadzenia z tego tytułu podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.