IPPB5/423-830/09-3/MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16.12.2009r. (data wpływu 21.12.2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozstrzygnięcia czy nabywane składniki majątkowe (aktywa) oraz przejecie zobowiązań z wynagrodzeniem stanowi sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 21.12.2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozstrzygnięcia czy nabywane składniki majątkowe (aktywa) oraz przejecie zobowiązań z wynagrodzeniem stanowi sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W maju 2009r. spółka akcyjna B. z siedzibą w Paryżu nabyła większościowy pakiet akcji F. SA/NV z siedzibą w Brukseli, podmiotu dominującego w Grupie F., w ramach której funkcjonuje F. (dalej „F.”). Na skutek powyższego Grupa B. (dalej „Grupa”) reprezentowana jest w Polsce równocześnie m.in. przez F. oraz B. Oddział w Polsce (dalej „B.” lub „Wnioskujący”), obie jednostki zwane dalej „Stronami”. Zgodnie ze strategią Grupy oraz w celu uzyskania przewagi konkurencyjnej i podniesienia jakości oferowanych klientom usług zamiarem jest, aby F. i B. wyspecjalizowały się w odrębnej ofercie produktowej. Zasadniczo B. koncentrować się będzie na sprzedaży produktów z zakresu bankowości inwestycyjnej, skierowanych do kluczowych klientów korporacyjnych i instytucji finansowych.

Z kolei produkty kredytowe, produkty Cash Management (przede wszystkim obsługapłatności, rachunków bieżących oraz cash-poolingu), usługi w zakresie tzw. Trade Finance (operacje dokumentowe w handlu zagranicznym) oraz pozostałe tradycyjne usługi bankowe będą w głównej mierze oferowane przez F. Zarówno B jak i F. będą mieć w swojej ofercie instrumenty pochodne, przeznaczone dla właściwego dla Stron segmentu klientów. Zamiarem Stron jest przeprowadzenie opisanych zmian w drodze odpowiednio, sprzedaży z B. do F. aktywów (głównie należności wynikających z umów kredytowych) i przejęcia przez F. długów za wynagrodzeniem (głównie zobowiązania z tytułu umów rachunku bankowego, umów depozytu i udzielonych gwarancji).

Transakcja nie pociąga za sobą przeniesienia z B. do F. infrastruktury IT niezbędnej do obsługi nabywanych przez F. składników majątkowych i zobowiązań. Zasadniczo F. nie będzie wstępował w istniejące umowy zawarte przez B. ze stronami trzecimi, które zawarte zostały celem operacyjnej obsługi przenoszonych praw i zobowiązań.

W wyniku transakcji, w F. pojawią się należności i zobowiązania wynikające z produktów, które docelowo mają znajdować się wyłącznie w ofercie F.. W praktyce oznacza to, że w odniesieniu do klientów korzystających w B. wyłącznie z „tradycyjnych” produktów i usług bankowych - wszystkie wierzytelności i zobowiązania dotyczące takich klientów zostaną przeniesione do F.

Wymaga jednak podkreślenia, że ze względu na prawną konieczność uzyskania zgody klienta na przeniesienie długów, sprzedaż aktywów (przejęcie długów) dotyczących poszczególnych klientów dokonana zostanie jedynie w wypadku uzyskania takiej zgody. W związku z opisaną transakcją grupa kilkudziesięciu pracowników B. związanych z obsługą przenoszonych składników majątkowych stanie się z mocy prawa pracownikami F. Zmiana pracodawcy nastąpi w oparciu o postanowienia art. 23 ze znakiem 1 Kodeksu Pracy. Należy jednak podkreślić, że nie wystąpi transfer istniejących jednostek organizacyjnych B. (zespołów, departamentów, etc.) do F. rozumiany jako likwidacja istniejącej struktury organizacyjnej w jednej jednostce i odtworzenie jej w analogicznym kształcie w drugiej.

Wspomniani pracownicy będą kontynuować zatrudnienie w istniejących obecnie jednostkach organizacyjnych F., które - w ramach swoich dotychczasowych kompetencji - będą obsługiwać nabyte od B. aktywa (przejęte zobowiązania).

Z perspektywy F. rozważana transakcja nie będzie prowadziła do rozpoczęcia nowych rodzajów działalności, nie będzie też oznaczać rozpoczęcia oferowania usług dla nowych segmentów klientów. Przedmiotowa transakcja stanowić będzie uzupełnienie działalności już prowadzonej. Ponieważ F. od lat prowadzi działalność w zakresie produktów (i segmentu klientów) będących przedmiotem transakcji oraz posiada wydzielone organizacyjnie jednostki zajmujące się obsługą tych produktów - nie jest planowane tworzenie nowych struktur organizacyjnych w obrębie F.. Nie jest też planowane transferowanie istniejących struktur organizacyjnych z B.. Dodatkowo, transakcja nie będzie prowadzić do powstania w F. nowych centrów kosztowo przychodowych.

W B. nie dojdzie do likwidacji wyodrębnionej organizacyjnie części przedsiębiorstwa samodzielnie realizującej zadania związane z produktami będącymi przedmiotem transakcji. W związku z redukcją zatrudnienia może jednak dojść do połączenia wybranych jednostek organizacyjnych B., a zakres działalności niektórych z nich może ulec zmianie. W B. funkcjonują centra kosztowe i przychodowe, w których ujmowane są zdarzenia związane z pozycjami będącymi przedmiotem transakcji. Wymaga jednak podkreślenia, że w związku z transakcją nie dojdzie do natychmiastowej likwidacji żadnych centrów przychodowych ani kosztowych (rozumianych jako jednostki organizacyjne, dla których sporządzany jest rachunek przychodów i kosztów dla celów rachunkowości zarządczej), a ewentualne zmiany w tym obszarze uzależnione będą od uzgodnień z klientami i ostatecznego zakresu transakcji.

Przejęte zobowiązania i nabyte prawa obsługiwane będą w F. w obrębie istniejących już jednostek organizacyjnych. Jedyne planowane, potencjalne zmiany organizacyjne wiązać się mogą z przyszłymi zmianami w zakresie odpowiedzialności funkcjonalnej w obrębie Grupy, jednak w ocenie Stron pozostają one niezależne od samych transakcji sprzedaży praw i przejęcia obowiązków przedstawionych poniżej. Niezależność powyższa oznacza m.in., że doszłoby do nich także, gdyby opisywane we wniosku sprzedaż należności i przejęcie zobowiązań nie wystąpiły.

Jak już zaznaczono w pierwszej części niniejszego wniosku, aktualnie Strony analizują istniejące konstrukcje prawne, które pozwoliłyby na sformalizowanie przeniesienia wybranych składników majątkowych z B. do F. w celu realizacji przedstawionych powyżej założeń biznesowych. W skład rozważanych pozycji wchodzą zarówno pozycje zobowiązań jak i należności. Z perspektywy prawnej założeniem jest dokonanie sprzedaży wierzytelności i praw oraz przeniesienia długów w 3 fazach (rozdzielonych w czasie) w trakcie roku 2010.

Przynależność do poszczególnych faz uzależniona będzie od uwarunkowań operacyjnych (możliwości obsługi przez F. danej transakcji i wywiązywania się z przejętych od B. zobowiązań oraz egzekwowania nabytych od B. praw).

W szczególności Strony zamierzają od strony formalno-prawnej:

dokonać sprzedaży wierzytelności praw majątkowych (wynikających z zawartych umów kredytu, umów zlecenia udzielenia gwarancji) wraz z przeniesieniem ustanowionych zabezpieczeń wierzytelności z nich wynikających, z B. do F. za wynagrodzeniem;

doprowadzić do przejęcia przez F. długu wynikającego z zawartych umów rachunku bankowego i umów depozytów przyjętych przez B. za wynagrodzeniem;

doprowadzić do przejęcia przez F. długu wynikającego z gwarancji udzielonych przez B. za wynagrodzeniem.

Dążąc do zachowania przejrzystości transakcji Strony zawrą umowę sprzedaży aktywów i przejęcia zobowiązań „Asset Purchase and Assumption Agreement”. W umowie określone zostaną między innymi: ogólne zasady wyceny przenoszonych składników, moment ich przeniesienia z perspektywy prawnej, moment transferu ryzyk i korzyści związanych z poszczególnymi aktywami (w terminologii umowy „transfer ekonomiczny”). Jeśli sprzedaż/przejęcie poszczególnych składników wymagać będzie sprecyzowania bardziej szczegółowych warunków strony doprowadzą do zawarcia stosownych porozumień o szczegółowym charakterze.

Wysokość wynagrodzenia zostanie ustalona na podstawie wyceny dokonanej przez zewnętrzny, niezależny podmiot z uwzględnieniem wszystkich okoliczności opisanych w niniejszym wniosku.

Transakcje i związane z nimi postanowienia nie będą nakładać na B. żadnych formalnych ograniczeń co do zakresu i formy prowadzenia działalności (w szczególności nie wystąpi zobowiązanie do powstrzymania się od prowadzenia działalności lub pewnych rodzajów działalności).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym dojdzie do sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa odpowiednio w art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarowi usług (uVAT)...

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są zagadnienia dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych.

W części dotyczącej podatku od towarów i usług, wydana została odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskującego w przedmiotowej sytuacji nie dochodzi do sprzedaży/nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu powołanych przepisów, dochodzi natomiast m.in. do sprzedaży przez B. wybranych składników majątkowych (aktywów) oraz przejęcia przez F. wybranych zobowiązań za wynagrodzeniem.

Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 4a pkt 4 updop przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej także „ZCP”), rozumieć należy „… organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”.

Pomimo ujednolicenia brzmienia przedmiotowego zapisu dla potrzeb podatków dochodowych i podatku od towarów i usług ocena, czy dochodzi do transferu ZCP dla transakcji cechującej się różnorodnością przenoszonych praw i obowiązków, pozostaje problematyczna. Zdaniem B dokonując przedmiotowej analizy, należy poddać badaniu:

1. istnienie wyodrębnienia organizacyjnego przenoszonych składników,

2. istnienie wyodrębnienia finansowego przenoszonych składników,

3. czy dochodzi do przeniesienia zobowiązań, czy przenoszone składniki przeznaczone są do realizacji dających się jednoznacznie zdefiniować działań gospodarczych,

4. możliwość funkcjonowania przenoszonej grupy składników jako niezależne i samodzielne przedsiębiorstwo.

Aby można było uznać, iż przedmiotem transferu jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, konieczne jest spełnienie wszystkich w/w warunków łącznie.

Konieczność wypełnienia wymogów formalnych i biznesowych.

Na wstępie, odnosząc się do wszystkich punktów, które powinny zostać poddane analizie, Wnioskujący pragnie podkreślić, że zarówno z powodów biznesowych jak i z powodów czysto prawnych przejęcie od B. przez F. praw i zobowiązań analizowane musi być każdorazowo na poziomie poszczególnych umów. Przejęcie takie nastąpi tylko wtedy, gdy będzie skuteczne na gruncie prawa cywilnego. W sytuacji, gdy przepisy nakładają na F. konieczność uzyskania zgody właściciela rachunku czy też depozytu, trudno mówić o całościowym przenoszeniu zorganizowanej struktury, biznesu, pozwalającego na operacyjną obsługę przejmowanych pozycji.

W dniu składania niniejszego wniosku nie jest możliwe określenie, czy i w jakiej liczbie wystąpią sytuacje, gdy na skutek braku uzyskania zgód niezbędnych dla skutecznego przeniesienia długów nie dojdzie do przeniesienia poszczególnych pozycji. Racjonalne jest jednak założenie, że sytuacje takie mogą wystąpić.

Wobec przedstawionych ograniczeń należy raczej mówić o przeniesieniu wybranych zobowiązań i należności, nie zaś zorganizowanej struktury. W ocenie Wnioskującego twierdzenie powyższe pozostaje zasadne niezależnie od ostatecznych przyszłych decyzji klientów, tj. m.in. od uzyskania zgody od wszystkich klientów, wszystkich klientów obsługiwanych w ramach danego produktu, czy też tylko części z nich.

Wyodrębnienie organizacyjne.

Zdaniem Wnioskującego w będącym przedmiotem zapytania stanie faktycznym mamy do czynienia z sytuacją gdy dochodzi do przejęcia przez F. praw i obowiązków związanych w strukturze B. z kilkoma istniejącymi jednostkami organizacyjnymi, niemniej jednak nie dochodzi do transferu jednostek organizacyjnych rozumianego jako likwidacja wybranych jednostek organizacyjnych w B. (określonych w regulaminie organizacyjnym B.) i odtworzenie analogicznych struktur w F. Przenoszone składniki nie są wyodrębnione w strukturze B. pod względem formalnym, np. jako samodzielna jednostka administracyjna, nie mają odzwierciedlenia w strukturze organizacyjnej.

Pomimo sprzedaży części aktywów B. jednostki, których dotyczą aktywa będące przedmiotem sprzedaży, będą wykonywać zadania związane z pozostałą w B. działalnością. W F. nie powstaną nowe struktury organizacyjne na skutek opisywanych transakcji.W oparciu o powyższe B. stoi na stanowisku, że nie jest spełniony warunek „istnienia wyodrębnienia organizacyjnego przenoszonych składników” w rozumieniu nadawanym mu przez prawo podatkowe. Powyższego nie zmienia potencjalna, późniejsza możliwość reorganizacji działalności jednego lub obu podmiotów.

Wyodrębnienie finansowe.

Zdaniem Wnioskującego, przez wyodrębnienie finansowe należy rozumieć sytuację, w której ewidencja kosztów i przychodów prowadzona w obrębie jednostki pozwala na ustalenie wyniku finansowego transferowanej części przedsiębiorstwa. Wydzielenie takie nie musi wiązać się z posiadaniem przez jednostkę odrębnego konta i realizacją realnych płatności ani też z prowadzeniem odrębnej ewidencji księgowej (w oparciu o odrębny plan kont). Analogiczne stanowisko jest powszechnie akceptowane przez organy i orzecznictwo. Prezentowane jest ono m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 marca 2009r. sygn. IPPP3/443-29/09-2/SM, czy też interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 września 2009r. sygn. ILPB3/423-503/09-4/EK.

W praktyce w zależności od stosowanego modelu rachunku kosztów wyodrębnienie finansowe odbywa się zwykle przez przypisanie centrów kosztowych i przychodowych do danej jednostki lub funkcji. W B. funkcjonują centra kosztowe i przychodowe, gdzie ujmowane są zdarzenia związane z pozycjami będącymi przedmiotem transakcji. Jednak w ocenie B. w omawianej sytuacji nie dojdzie do transferu centrów kosztowych i przychodowych w sposób, jaki wiąże się z transferem ZCP. Przeprowadzenie transakcji skutkować będzie bezpośrednio jedynie zmniejszeniem wartości przychodów i kosztów realizowanych w istniejących już w B. centrach, a nie zaś ich likwidacją

W F. nie będą tworzone w związku z omawianą transakcją/transakcjami nowe centra kosztowe ani centra przychodowe. Powstałe pozycje zostaną „wchłonięte” przez istniejący już w F.system centrów kosztowych i przychodowych i będą tam ewidencjonowane. W naszej ocenie w przedstawionym stanie faktycznym nie można mówić o wyodrębnieniu finansowym przenoszonych składników.

Przeniesienie zobowiązań oraz przeznaczenie przenoszonych składników

W ocenie Wnioskującego w opisanym stanie faktycznym dochodzi do przejęcia przez F. zobowiązań, a przenoszone składniki służą do realizacji dających się jednoznacznie zdefiniować działań gospodarczych (działalności bankowej).

Warunek możliwości funkcjonowania jako odrębne przedsiębiorstwo

Zgodnie z powołanym warunkiem nr 4 uznania danej grupy składników majątkowych za ZCP, o zorganizowanej części przedsiębiorstwa można mówić, gdy przenoszone składniki zapewniają możliwość funkcjonowania jako niezależne i samodzielne przedsiębiorstwo. Natomiast zgodnie z art. 4a pkt 3 updop za przedsiębiorstwo rozumieć należy przedsiębiorstwo w rozumieniu kodeksu cywilnego. Według art. 55 ze znakiem 1 ustawy z dnia z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (KC) przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5. koncesje, licencje i zezwolenia;

6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8. tajemnice przedsiębiorstwa;

9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

B. pragnie podkreślić, że tworząc definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa ustawodawca nie użył sformułowania, iż przenoszone składniki mają umożliwiać działanie „jak” przedsiębiorstwo, tj. na podobnych zasadach, w podobny sposób funkcjonalnie, o podobnym przymiocie niezależności, itd. Ustawodawca posługuje się wprost zapisem, że omawiane składniki mają umożliwiać działania „jako” przedsiębiorstwo. Ponieważ równocześnie updop definiuje wprost przedsiębiorstwo przez odwołanie do powołanej definicji KC można argumentować, jak podnoszone jest to w doktrynie, a także w interpretacjach organów (m.in. w interpretacji Naczelnika US w Tczewie z dnia 2 lutego 2006r. sygn. OP/423-5/05), iż aby można było mówić o zorganizowanej części przedsiębiorstwa „konieczne jest wystąpienie co najmniej po jednym składniku z tych grup składników majątkowych” (tj. w punktów wymienionych w powołanym powyżej art. 55 ze znakiem 1 KC). Należy w tym miejscu podkreślić, że w analizowanym stanie faktycznym nie dochodzi do transferu m.in. pozycji z punktów 1, 2, 3, 5 i 6, co oznacza brak spełnienia niezbędnych warunków.

Dodatkowo Wnioskujący pragnie podkreślić, że nawet gdyby uznać wymogi określone w powołanym piśmie zbyt restrykcyjne, nadal zasadnym jest twierdzenie, iż przenoszone z B. do F. elementy nie spełniają warunku funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo. W szczególności nie dochodzi do przeniesienia aktywów i funkcji wspomagających niezbędnych do realizacji obsługi klienta w zakresie określonym wymogami prawa bankowego oraz standardami biznesowymi. Funkcje powyższe, w tym m.in. obsługa kardowo – płacowa, obsługa funkcji administracyjnych, zarządzanie ryzykiem, zapewnienie systemów dostępnych do realizacji płatności, etc. realizowane będą z wykorzystaniem istniejących w F. aktywów, jednostek organizacyjnych know-how.

Brak jest też przeniesienia z B. do F. tak istotnego w procesie operacyjnym czynnika, jakim jest związana z obsługą przenoszonych praw i zobowiązań infrastruktura IT. Dodatkowo F. zasadniczo nie będzie występowała w istniejące umowy zawarte przez B. ze stronami trzecimi, które zawarte zostały celem operacyjnej obsługi przenoszonych praw i zobowiązań.

Zgodnie ze stanowiskiem organów, wyrażonym min. w interpretacji ITPB3/423-762/08/DK, podnosi się, iż aby doszło do transferu zorganizowanej części przedsiębiorstwa konieczne jest przeniesienie tytułu prawnego do użytkowanej nieruchomości. W opisywanej sytuacji także ten warunek nie zostanie spełniony.

Powyższe oznacza, iż wobec braku przeniesienia platformy IT, umów o charakterze operacyjnym, a także wobec braku innych przedstawionych powyżej elementów, mówić można tylko o przeniesieniu zbioru należności i zobowiązań - nie zaś ZCP. W ocenie Wnioskującego przenoszone składniki nie mogłyby stanowić samodzielnie działającej jednostki gospodarczej. Dochodzi natomiast m.in. do sprzedaży przez B. praw i przejęcia przez F obowiązków wynikających z opisanych w stanie faktycznym umów kredytowych i gwarancyjnych. W doktrynie pojawiają się rozbieżności co do zakresu „operacyjnej samodzielności”, jaką cechować powinna się zorganizowana część przedsiębiorstwa. Sprowadzają się one zasadniczo do odpowiedzi na pytanie, czy przypisanie odpowiednich środków pieniężnych pozwalających na szeroko przeprowadzony outsourcing jest tożsame z zapewnieniem możliwości odrębnego i niezależnego działania. W analizowanym stanie faktycznym Wnioskujący pragnie jednakże zauważyć, że zlecenie części czynności na zewnątrz jest niemożliwe z powodu ograniczeń prawnych nałożonych na sektor bankowy. Elementy takie jak zarządzanie ryzykiem muszą być realizowane z udziałem i użyciem aktywów banku i jego struktur, a nie są one objęte zakresem transakcji. Z powyższych powodów nie jest możliwe prowadzenie samodzielnie działalności w oparciu o przenoszoną grupę aktywów i zobowiązań. Powyższe potwierdza zdaniem B., iż nie dochodzi do transferu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, lecz do sprzedaży składników majątkowych i przejęcia zobowiązań za wynagrodzeniem.

Do podobnych wniosków prowadzi analiza uzasadnienia wyroku NSA z dnia 22 stycznia 1997r., sygn. akt SA/Sz 2724/95, gdzie NSA stwierdza, iż zorganizowana część mienia przedsiębiorstwa to taki zespół składników materialnych i niematerialnych, który może stanowić odrębnie zakład.

Analogicznie w wyroku z dnia 6 czerwca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, stwierdził, iż „aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowaną jego część, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego” (sygn. akt I SA/Wr 355/08). Również w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 17.10.2000 r. (sygn. akt. I CKN 850/98) stwierdzono, że „strony - jak wynika z art. 55 - k.c. - mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa (art. 55 - kc.). Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwa.”

Należy podkreślić, iż w będącym przedmiotem zapytania stanie faktycznym wymogi prawa bankowego przesądzają o braku możliwości prowadzenia działalności w oparciu o przenoszone składniki, jeśli składniki te miałyby stanowić odrębne od F. przedsiębiorstwo. Dodatkowo, w oparciu o przenoszone składniki nie byłoby także możliwe uzyskanie wymaganych w tym celu zezwoleń.

Powyższe przesądza zdaniem Wnioskującego o braku możliwości uznania przenoszonych składników majątkowych i zobowiązań za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Z powodów przedstawionych powyżej, zdaniem Wnioskującego w opisanym we wniosku stanie faktycznym nie dochodzi do sprzedaży (transferu) zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W ocenie B. dojdzie m.in. do nabycia przez F. wybranych składników majątkowych (aktywów) oraz przejęcia wybranych zobowiązań za wynagrodzeniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.