IPPB2/436-328/10-3/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31.08.2010 r. (data wpływu 13.09.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu podpisywania kolejnej umowy zlecenia i wydania przedmiotu jaki zleceniodawca dla zleceniobiorcy uzyskał - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 13.09.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu podpisywania kolejnej umowy zlecenia i wydania przedmiotu jaki zleceniodawca dla zleceniobiorcy uzyskał.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

W dniu 25 września 2008 r. przed Alicją H. – notariuszem, Nina S. działająca w imieniu B. spółka z o.o. zawarła z Tadeuszem M. umowę zlecenia, na podstawie której zleceniobiorca zobowiązywał się do nabycia w swoim imieniu ale na rzecz spółki B. własności nieruchomości położonej w miejscowości S. Powodem zawarcia niniejszej umowy była konieczność uzyskania zezwolenia na nabycie nieruchomości przez cudzoziemca, jakim w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 marca 1920 roku o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców jest spółka B., gdyż jej wspólnicy są cudzoziemcami. W związku z koniecznością uzyskania zezwolenia na nabycie nieruchomości przez cudzoziemca i zbliżającym się terminem wynikającym z umowy przedwstępnej mocą której spółka B. zobowiązywała się nabyć w terminie do 31.12.2008 r. własność przedmiotowej nieruchomości, zarząd spółki zdecydował w trybie art. 734 i nast. kodeksu cywilnego zlecić Tomaszowi M. zakup przedmiotowej nieruchomości w imieniu własnym zleceniobiorcy lecz na rzecz Spółki i za jej środki.

W dniu 16 stycznia 2009 r. zgodnie z umową z dnia 25 września 2008 r. doszło przed Alicją H. – notariuszem do zawarcia umowy przeniesienia własności przedmiotowej nieruchomości na mocy której Tomasz M. nabył na rzecz B. spółka z o.o. własność nieruchomości oznaczonej numerem 73 wchodzącej w skład nieruchomości objętej księgą wieczystą, prowadzoną przez Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych. Koszty sporządzenia aktu pokryła w całości spółka B. Z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych pobrano łącznie 25.019,00 zł (dwadzieścia pięć tysięcy dziewiętnaście zł 00/100).

W chwili obecnej strony umowy zlecenia mają zamiar ją rozwiązać. Spółka B. w związku z przedłużającą się procedurą uzyskania pozwolenia na nabycie własności nieruchomości przez cudzoziemca zdecydowana jest zawrzeć kolejną umowę, na mocy której w miejsce poprzedniego zleceniodawcy ustanowi kolejnego, którego zadaniem będzie przeniesienie własności nieruchomości na Spółkę B. po uzyskaniu przez nią stosownego zezwolenia lub zmiany przeznaczenia nieruchomości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych będzie istniał obowiązek podatkowy przy podpisywaniu kolejnej umowy zlecenia i wydania przedmiotu jaki zleceniodawca dla zleceniobiorcy uzyskał...

Zdaniem Wnioskodawcy

W przedstawionym stanie faktycznym nie mamy do czynienia z umową sprzedaży objętą ustawowym obowiązkiem podatkowym, a jedynie umową zlecenia. Do umowy sprzedaży doszło już na podstawie aktu notarialnego z dnia 16 stycznia 2010 r. W związku z powyższym oraz na podstawie obowiązujących przepisów prawa uznać należy, że w zaistniałej sytuacji na zleceniodawcy (spółce B.), który zmuszony jest zastąpić dotychczasowego pełnomocnika w ramach umowy zlecenia innym pełnomocnikiem działającym na podstawie umowy zlecenia nie będzie ciążył obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych. W tym wypadku będziemy mieć do czynienia z wydaniem przedmiotu zlecenia, a nie umową sprzedaży. Stosownie do treści art. 740 K.c. zleceniobiorca obowiązany jest wydać zleceniodawcy wszystko co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka jest cudzoziemcem w rozumieniu art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców (Dz. U. z 2004 r. Nr 167, poz. 1758 ze zm.). Spółka zawarła z Panem Tadeuszem M. umowę zlecenia, na podstawie której zleceniobiorca nabył nieruchomość położoną w miejscowości S. w imieniu własnym, lecz na rzecz Spółki (zleceniodawcy), za jej środki pieniężne. Zgodnie z umową zlecenia P. M. jest zobowiązany przenieść własność ww. nieruchomości na Spółkę po uzyskaniu przez nią wymaganego ustawą z 1920 r. zezwolenia na nabycie nieruchomości. Obecnie Strony umowy zlecenia zamierzają rozwiązać umowę. Jednakże w związku z tym, iż Spółka nie uzyskała jeszcze wymaganego zezwolenia, Spółka planuje zawrzeć kolejną umowę, na mocy której w miejsce poprzedniego zleceniobiorcy ustanowi kolejnego, którego zadaniem będzie przeniesienie własności nieruchomości na Spółkę po uzyskaniu przez nią stosownego zezwolenia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

(uchylona),

umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

umowy dożywocia,

umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,

(uchylona),

ustanowienie hipoteki,

ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

umowy depozytu nieprawidłowego,

umowy spółki;

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

W przedmiotowej sprawie rozstrzygnięcia wymaga kwestia kwalifikacji prawnej czynności, na podstawie której pierwszy zleceniobiorca przeniesie własność nieruchomości położonej w S. na osobę wskazaną przez Spółkę.

Stosownie do treści art. 740 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) – dalej zwanej Kc, zleceniobiorca obowiązany jest wydać zleceniodawcy wszystko co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał. Oznacza to, iż zleceniobiorca powinien przenieść własność nabytych we własnym imieniu, ale na rzecz zleceniodawcy, rzeczy lub praw majątkowych na zleceniodawcę. Jeżeli przyjmujący zlecenie działał jako zastępca pośredni, to on stał się podmiotem praw i obowiązków wynikających z czynności prawnej będącej przedmiotem zlecenia. W takim przypadku wydanie oznacza zarówno dokonanie czynności prawnych w postaci przeniesienia własności nabytych rzeczy, jak i czynności faktycznych polegających na wydaniu nabytych rzeczy, otrzymanych pieniędzy, a także dokumentów służących wykonywaniu nabytych i przenoszonych praw.

Zgodnie z art. 6 w zw. z art. 1 ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców nabycie nieruchomości przez cudzoziemca, który nie uzyskał pozwolenia na nabycie nieruchomości w Polsce, jest z mocy prawa nieważne. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym strony zamierzają rozwiązać umowę zlecenia, w związku z tym zleceniobiorca powinien przenieść na Spółkę własność uzyskanej dla niej nieruchomości. Jednakże, ze względu na przepisy ustawy z 1920 r. czynność taka byłaby nieważna, gdyż Spółka nie uzyskała wymaganego prawem zezwolenia na nabycie nieruchomości w Polsce. A zatem, rozliczenie umowy zlecenia na podstawie art. 740 Kc może nastąpić przez wydanie rzeczy (tutaj: przeniesienie własności nieruchomości) osobie trzeciej wskazanej przez zleceniodawcę.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż w związku z zawarciem drugiej umowy zlecenia osoba trzecia będzie zobowiązana do nabycia od pierwszego zleceniobiorcy własności nieruchomości położonej w S. Czynności tej nie można jednak zakwalifikować jako umowy sprzedaży, gdyż nie zawiera ona podstawowych elementów konstrukcyjnych tej umowy. Zbywający bowiem nie otrzyma z tego tytułu żadnej zapłaty, gdyż stanowić ona będzie rozliczenie umowy zlecenia zawartej przez niego ze Spółką, a nabywca nabędzie nieruchomość we własnym imieniu, lecz także na rzecz Spółki. Po uzyskaniu przez Spółkę stosownego zezwolenia drugi zleceniobiorca przeniesie własność tej nieruchomości na Spółkę.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż czynność przeniesienia własności nieruchomości przez pierwszego zleceniobiorcę w ramach rozliczenia się ze zleceniodawcą na osobę trzecią, z którą Spółka także zawarła umowę zlecenia, nie mieści się w zakresie przedmiotowym ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.