ZD/4061-103/07

Pytanie podatnika:

Spółka zwróciła się o potwierdzenie jej stanowiska, iż opłata wstępna powinna być odniesiona w koszty uzyskania przychodów jednorazowo w dacie jej poniesienia.

W dniu 22.05.2007r. wpłynął do organu podatkowego wniosek Podatnika o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, który uzupełniono 23.07.2007r.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka w kwietniu 2007r. zawarła umowę na użytkowanie zespołu budynków produkcyjno – magazynowo - biurowych, rachunkowo w leasingu finansowym, a podatkowo w leasingu operacyjnym.

Umowa leasingu zespołu budynków produkcyjno – magazynowo – biurowych została zawarta na 10 lat. Suma ustalonych w umowie opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług odpowiadała co najmniej wartości początkowej przedmiotu umowy. Odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy leasingu, zgodnie z umową, będzie dokonywał finansujący.

W tym też miesiącu finansujący wystawił fakturę z tytułu opłaty wstępnej, której wysokość, zdaniem Podatnika, jest dość istotna, bo wynosi 2 mln 350 tys. zł. Spółka zaliczyła ten wydatek jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów w dacie jego poniesienia. Zespół ww. budynków został następnie za zgodą finansującego wydzierżawiony spółce z o.o. Jak wskazuje Wnioskodawca, zarówno finansujący jak i dzierżawca są jednostkami powiązanymi ze spółką korzystającą. Podatnik podnosi, iż warunki umowy leasingu, które ustaliły między sobą podmioty zależne nie różnią się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niezależne.

Spółka wskazuje, iż pomiędzy poniesionymi wydatkami na opłatę rat leasingowych a uzyskanymi przychodami istnieje związek przyczynowo-skutkowy. Z tytułu zawarcia umowy leasingu ponosi ona koszty. Natomiast przedmiot leasingu został za zgodą finansującego oddany do dzierżawy i z tego tytułu spółka otrzymuje przychody.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, Spółka zwróciła się o potwierdzenie jej stanowiska, iż opłata wstępna powinna być odniesiona w koszty uzyskania przychodów jednorazowo w dacie jej poniesienia.

Podatnik stoi na stanowisku, iż opłata leasingowa to koszt nie przekraczający roku podatkowego. Zapłatę opłaty wstępnej, w opinii Wnioskodawcy, trudno powiązać z konkretnym przychodem, a jej uiszczenie jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia realizacji umowy leasingu. Poniesienie kosztów opłaty wstępnej warunkuje uzyskanie prawa do używania rzeczy na podstawie umowy leasingu. Warunkuje ona rozpoczęcie realizacji umowy leasingu. Jest ona ponoszona jednorazowo w momencie podpisywania umowy leasingowej. Nie można jej powiązać z konkretnym przychodem i zalicza się ją do kosztów pośrednio związanych z przychodami. Spółka wskazuje, iż w świetle aktualnie obowiązujących od 1 stycznia 2007r. przepisów „koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich ponoszenia” (art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Przy czym „za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo na dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów” (art. 15 ust. 4e ustawy).

Ponadto, w opinii Wnioskodawcy, jeżeli umowa leasingu spełnia warunki określone przepisem art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to opłata wstępna stanowi przychód finansującego w momencie jej otrzymania i odpowiednio winna być zaliczona jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów korzystającego w momencie poniesienia.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Zgodnie z art. 17a pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Na mocy zaś art. 17b ust. 1 ustawy podatkowej, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1) została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz

2) suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że zawarta przez Wnioskodawcę umowa leasingu spełnia warunki określone w art. 17 b ust. 1 pkt 1) i 2) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tak więc na podstawie powyższego przepisu zachodzą przesłanki umożliwiające jemu (jako korzystającemu) zaliczenie do podatkowych kosztów uzyskania przychodów opłat ponoszonych przez niego w podstawowym okresie obowiązywania tej umowy leasingu.

Zauważyć należy, że skoro umowa leasingu daje możliwość oddania (przyjęcia) do używania rzeczy lub prawa, to wszystkie opłaty wynikające z umowy leasingowej są opłatami za używanie przedmiotu leasingu, w tym również opłata wstępna.

W celu prawidłowego zaliczania opłat leasingowych do kosztów uzyskania przychodów, oprócz konieczności spełnienia warunków wskazanych w przytoczonym powyżej art. 17b ust. 1 ustawy podatkowej, należy mieć również na względzie generalną zasadę kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, określoną w przepisie art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej, stanowiącą iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...). Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy.

Zaznaczyć przy tym należy, iż obowiązkiem Podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego ust. 1 art. 15 ustawy podatkowej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca będzie uzyskiwał przychody z tytułu dzierżawy zespołu budynków produkcyjno – magazynowo - biurowych. W świetle powyższego, w opinii organu podatkowego, uznać należy, iż pomiędzy wydatkiem poniesionym na opłatę wstępną a uzyskiwanym przez Spółkę dochodem zachodzi związek przyczynowo-skutkowy. Z uwagi jednak na to, że wstępnej opłaty leasingowej z tytułu umowy leasingu wskazanego zespołu budynków nie można bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez Podatnika, stanowić ona będzie pośredni koszt uzyskania przychodów.

W związku z tym, że treść art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie odnosi się do kwestii określenia momentu, w którym korzystający powinien zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów opłatę wynikającą z zawartej umowy leasingu, zastosowanie w tej sprawie znajdą ogólne zasady potrącania kosztów, zawarte w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Jak już podniesiono powyżej, wstępnej opłaty leasingowej nie można bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez podatnika, gdyż jest ona uiszczana jednorazowo w momencie podpisywania umowy leasingowej, a jej zapłata jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia realizacji umowy leasingu. Opłata wstępna, pomimo że ponoszona jest jednorazowo, to dotyczy całego okresu obowiązywania umowy leasingu – w przedmiotowej sprawie przekraczającego rok podatkowy. Zauważyć również należy, iż Podatnik nie jest w stanie wskazać, jaka część poniesionego wydatku z tytułu opłaty wstępnej dotyczy danego roku podatkowego.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, iż poniesiony koszt opłaty wstępnej, jako koszt pośredni uzyskania przychodów, dotyczący całego okresu umowy leasingu, powinien być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do okresu trwania umowy.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.